«H τρίμηνη περίπου θορυβώδης συζήτηση για το θέμα των ομολόγων και των απωλειών για τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτό το πολύ μεγάλο και καραμπινάτο σκάνδαλο, αποδεικνύει ότι ο εντοπισμός και η μονόπλευρη συζήτηση για τα σκάνδαλα - που βεβαίως δεν πρέπει να αποσιωπώνται σε καμία περίπτωση, ούτε και να μένουν έξω από το χώρο της ευθύνης της Δικαιοσύνης - μπορεί να φέρει δύο πράγματα: Το ένα είναι, κάποιοι να γεμίσουν τις φυλακές. Καλό είναι αυτό, κάποιοι θα φοβηθούν -ιδιαίτερα πολιτικά πρόσωπα - να παίρνουν μίζες ή θα αναζητήσουν νέους τρόπους για να μην αποκαλύπτονται. Η άλλη πλευρά είναι - και το βλέπουμε και στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, αλλά το έχουμε ζήσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και στο παρελθόν - η αντιμετώπιση ενός σκανδάλου να οδηγήσει στη δημιουργία ενός νόμου που διευρύνει και ενισχύει όλους εκείνους τους παράγοντες, οι οποίοι εκτός των άλλων γέννησαν και το συγκεκριμένο σκάνδαλο. Γιατί σήμερα έχουμε μια διεύρυνση της σύνδεσης των ασφαλιστικών ταμείων με αυτό που λέμε αγορά».

Με την επισήμανση αυτή ξεκίνησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, την παρέμβασή της στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τη διαχείριση - «τζογάρισμα» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αναφερόμενη στο περιεχόμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης σημείωσε: «Κανόνες δεν μπορεί να υπάρξουν. Ακόμα και το καλύτερο θεσμικό πλαίσιο αδρανοποιείται και ατονεί, διότι η αγορά χαρακτηρίζεται από αναρχία».

Και ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ καταψηφίζει το νομοσχέδιο «όχι γιατί το έφερε η ΝΔ, αλλά γιατί είναι έξω από τις θέσεις μας. Από την άλλη μεριά ζητάμε συνολική καταδίκη των σκανδάλων. Εχει συνυπευθυνότητα και το ΠΑΣΟΚ. Οχι γιατί θέλουμε να κάνουμε αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια. Αλλωστε, όπως ξέρετε, δε μας ενδιαφέρει να παίξουμε ανάμεσα στα δυο κόμματα. Εχουμε καθαρή θέση και από αυτή την άποψη ούτε μας ενδιαφέρει να βάλουμε σε μια πλάστιγγα αν το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει περισσότερα από τη ΝΔ ή όχι. Δε βγάζεις άκρη. Σημασία έχει η γενική πολιτική. Βέβαια, όσο περισσότερα χρόνια έχεις τόσο περισσότερα ενδεχομένως κακά έχεις κάνει. Δεν είναι εκεί πέρα το θέμα».

Η Αλέκα Παπαρήγα υπενθύμισε ότι όταν το ΚΚΕ κατέθεσε σχέδιο νόμου για να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα των Ταμείων από τη δεκαετία του '50, «δεν το κάναμε ούτε για συμψηφισμούς, ούτε για τίποτα άλλο, γιατί άλλωστε δεν είναι και η πρώτη φορά που το φέραμε». Και πρόσθεσε: «Πέρα από τη συγκεκριμένη πρόταση που καταθέσαμε γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να στεκόμαστε στο σήμερα, στις συγκεκριμένες συνθήκες, θέλουμε να ανοίξουμε για το λαό γενικότερα και όχι τόσο για το Κοινοβούλιο, που τα ξέρει αυτά, το εξής θέμα: Τι σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να υπάρχει;».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αποκρούοντας την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ που με κοινές απόψεις απέρριψαν προχτές την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, τόνισε:

«Ακούστηκε στη συζήτηση στην επιτροπή ένα επιχείρημα. Και αυτό αναδείχτηκε κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση. Βέβαια, και η ΝΔ εάν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση το ίδιο θα έλεγε: Αν, λέει, ζητήσουμε τώρα να επιστραφούν όλα τα χρήματα, πάλι θα την πληρώσει ο λαός. Από πού θα επιστραφούν; Θα φορολογηθεί ο λαός και θα πληρώσει. Αυτό είναι ένα επιχείρημα που τα τελευταία χρόνια ακούγεται όχι μόνο για τα σκάνδαλα αλλά για όλα τα ζητήματα. Μια εκδοχή του επιχειρήματος είναι ότι δεν αντέχει η οικονομία, ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τους δημοσιονομικούς δείκτες, από την ΟΝΕ, τη σύγκλιση κλπ. Αρα, γι' αυτά που θα δίνουν πρέπει να λάβουν υπόψη ότι η οικονομία δεν αντέχει. Για εμάς αντέχει και παρααντέχει. Εν πάση περιπτώσει, αν δεν είχε αντοχή για όλους, τότε δε θα μιλάγαμε και δε θα είχαμε καμία αντίρρηση. Αλλά δεν αντέχει ό,τι συμφέρει το λαό. Ενα ζήτημα είναι αυτό.

Υπάρχει και μια άλλη λογική που λέει: "Μα η κυβέρνηση θα τα μετακυλήσει στο λαό σε βάθος χρόνου". Εδώ πρόκειται πραγματικά για μία ομολογία. Ως ένα βαθμό έτσι είναι. Αλλά με αυτή τη λογική δεν μπορούμε να διεκδικούμε τίποτα. Γιατί όταν ζητάμε αυξήσεις, στην ουσία δεν είναι ονομαστικές οι αυξήσεις; Αφού από το άλλο χέρι μπορεί να μας τα πάρει με άλλους τρόπους.

Αυτό, δηλαδή, είναι ομολογία ότι ο λαός δεν μπορεί να διεκδικεί τίποτα παρά μόνο ό,τι του επιτρέπεται: "Κύριοι, μη ζητάτε γιατί θα σας τα πάρουμε". Ετσι είναι, αλλά το ΚΚΕ δεν κάνει μόνο τέτοιες προτάσεις. Αν εμείς ζητάγαμε μόνο αυξήσεις, δε θα έφτανε αυτό. Ακριβώς εδώ μπαίνει το ζήτημα της γενικότερης στρατηγικής, διότι οι αυξήσεις πάντα θα είναι ονομαστικές και πάντα δε θα τις εισπράττει ο λαός, όταν δε συντρέχουν και άλλοι λόγοι. Και γι' αυτό η πολιτική μας από τη μία πλευρά έχει τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και από την άλλη έχει τη ρήξη με την πλουτοκρατία. Ας το αφήσουμε όμως αυτό το ζήτημα. Επειδή είμαστε μπροστά στις εκλογές να μας πουν τα κόμματα: Αυτή η λογική, αυτό το επιχείρημα, το προβάλλουν αντιστρατευόμενα την κυρίαρχη πολιτική ή το επιβάλλουν σαν ένα επιχείρημα που λέει στο λαό "μη ζητάτε";».

Η Αλ. Παπαρήγα ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ έθεσε το θέμα της επιστροφής των κλεμμένων από το 1950 και μετά εκτός των άλλων και γιατί αποδεικνύεται ότι αυτό που εμφανίζεται ως χρεοκοπία των Ταμείων έχει βάθος χρόνου. Σημείωσε ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αντιμετώπισαν τα Ταμεία σαν επιχειρήσεις και τις ασφαλιστικές εισφορές σαν κόστος. Αυτός είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής τους στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Σ' αυτή την κατεύθυνση, αναδεικνύοντας και μία άλλη πλευρά του διαχρονικού τζόγου με τα λεφτά των εργαζομένων, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

«Ακριβώς επειδή καταλάβαιναν οι κυβερνήσεις ότι θα φτάναμε σε μια πορεία όπου θα έπρεπε και να αυξήσουν τις συντάξεις και να αυξηθεί η διάθεση χρημάτων για τα θέματα της Υγείας και της Πρόνοιας, καθώς οι ανάγκες μεγαλώνουν, έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να διασκεδάσουν τις τρύπες και την ψαλίδα που υπάρχει ανάμεσα στη στήριξη της κοινωνικής πολιτικής, της σύνταξης, της Υγείας και σ' αυτό που πραγματικά είχαν τα Ταμεία. Και ακριβώς έθεσαν το ζήτημα να παίξουν τα ασφαλιστικά ταμεία μ' έναν τρόπο - κάτω βεβαίως από τις κρατικές οδηγίες - έτσι ώστε να κερδίσουν, όχι πάνω από τα αποθεματικά, αλλά κατά κάποιον τρόπο να έχουν και άλλη μια πηγή χρηματοδότησης, με όποιο ρίσκο έχει αυτή».

Κάνοντας εκτενή αναφορά συνολικά στο χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι η χρηματοδότηση του συστήματος είναι μόνο κατ' όνομα «τριμερής», αφού τον πλούτο τον παράγουν οι εργαζόμενοι και «η εργοδοσία απλώς αφαιρεί ένα ακόμα μεγαλύτερο μέρος από τις αμοιβές που θα έδινε και το καταθέτει ως ασφαλιστική εισφορά», και «το κράτος από τα έσοδα που έχει, διαμορφωμένα κατά βάση από το λαό, δίνει ένα μέρος. Δεν παραιτούμαστε από την τριμερή χρηματοδότηση. Βάζουμε, αν θέλετε, σαν θέμα και στόχο προς κατάκτηση στην πορεία να γίνει διμερής».

Θέτοντας το ζήτημα στην ουσία του, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Αυτό το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης έχει ξεπεραστεί μ' αυτή τη μορφή. Είναι εντελώς ξεπερασμένο. Με τη διαφορά ότι ή θα το προχωρήσεις μπροστά ή θα το πας ακόμα πιο πίσω». Και πρόσθεσε: «Εδώ έχει αποδεσμευτεί εντελώς η συζήτηση για τα ελλείμματα -εμείς βάζουμε και εισαγωγικά - των ασφαλιστικών ταμείων, μ' αυτό που έχετε μπροστά, άμεσα, στο όνομα των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων, που εδώ τώρα δε συζητιέται καθόλου: Η εξίσωση ορίου συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στα 65 χρόνια, που είναι προ των πυλών μετά τις εκλογές. Τι θα γίνει; Εγώ δεν έχω ακούσει ούτε τη ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ να πουν κάτι».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπενθύμισε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο και τους οργανισμούς του, γεγονός που αποδεικνύεται από τα αντιασφαλιστικά πεπραγμένα τους όλα τα προηγούμενα χρόνια. Και σημείωσε: «Τώρα μιλάνε για επέκταση του ορίου συνταξιοδότησης εθελοντικά. Εμφανίζεται στα 67 και μέχρι τα 71. Και όλα αυτά, όταν ξύσεις το θέμα, γίνονται για να έχουν εισοδήματα τα ασφαλιστικά ταμεία.

Από τη στιγμή λοιπόν που η εργατική δύναμη είναι εμπόρευμα, από τη στιγμή που η Κοινωνική Ασφάλιση είναι κόστος, θα έλεγα ότι είναι απολύτως λογική η επιλογή των συγκεκριμένων κομμάτων να ψάξουν να βρουν τρόπους να διαχειριστούν μια υπόθεση και να τη διαχειριστούν μ' έναν τρόπο, ώστε να εμφανιστεί και σαν κοινωνική πολιτική και σαν πολιτική πρόληψης της κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων. Και μπροστά θα είναι το δίλημμα: `Η καταρρέουν τα ασφαλιστικά ταμεία ή δέχεστε την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, την παράταση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και όλα τα άλλα. Και θα πουν: Εχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε μια κοινωνική πολιτική που διασφαλίζει τα ασφαλιστικά ταμεία να επιβιώσουν για μια εικοσαετία - θυμούμαστε κάθε φορά και το δημογραφικό βέβαια έτσι γενικώς - ή από την άλλη μεριά πάμε στο απόλυτο μηδέν».

Σχετικά με τη συζήτηση που γίνεται τελευταία για το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Κάτω απ' αυτή τη γενική θεώρηση προσπαθήσαμε να επεξεργαστούμε τις θέσεις μας για να λάβουν υπόψη ότι έγινε σκάνδαλο, να λάβουν υπόψη τα σκάνδαλα που προηγήθηκαν, να λάβουν υπόψη όλη την ιστορική πορεία του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Γιατί αν αυτό ήταν ένα μεμονωμένο ή συγκυριακό ζήτημα, θα μπορούσαμε να το λύσουμε χωρίς να γίνει τέτοιος θόρυβος».

Και κατέληξε λέγοντας: «Αυτά που τρώνε με τις μίζες και με τις κλοπές - που πρέπει να πάνε φυλακή και κάτι παραπάνω - είναι πολύ λιγότερα από αυτά που κλέβονται νομίμως από το λαό. Αυτό δε σημαίνει ότι δε μας ενδιαφέρουν τα σκάνδαλα. Εμείς αυτό που λέμε στον ελληνικό λαό και στους εργαζόμενους είναι ότι μπροστά στην τόση φασαρία προεκλογικά για το ποιος είναι ο πιο έντιμος ή ο λιγότερο έντιμος για τα σκάνδαλα, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αυτά που σου παίρνουν με τα σκάνδαλα είναι παρωνυχίδα σε σχέση με αυτά που σου παίρνουν νόμιμα».