«Για μας η εκλογική μάχη έχει την εξής σημασία: Θα δείξει σε ποιο βαθμό εργατικά λαϊκά στρώματα έχουν ανέβει, ας το πούμε, ένα σκαλοπάτι στην πολιτική τους συνείδηση, ποια είναι η ετοιμότητα της εργατικής τάξης, του εργατικού κινήματος, του γενικότερου λαϊκού κινήματος, να αντιμετωπίσει τη νέα καταιγίδα, το νέο "καύσωνα" των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται. Και που δεν πρόκειται για αντιλαϊκά μέτρα συνηθισμένα, απλώς δηλαδή να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, αλλά πρόκειται για αντιλαϊκά μέτρα στρατηγικής σημασίας, που έχουν να κάνουν με τις βαθύτερες ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος, με τη βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη θωράκιση αυτού του συστήματος».

Με τα παραπάνω λόγια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες στη συγκέντρωση της Αχτίδας Κατασκευών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, στην κατάμεστη αίθουσα του θεάτρου «Ακάδημος», ανέδειξε τη σημασία που έχει για το ΚΚΕ η εκλογική μάχη. Και έθεσε στο επίκεντρο της συζήτησης την εναλλακτική πρόταση εξουσίας που το ΚΚΕ βάζει μπροστά στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Για το ΚΚΕ - είπε - «η εκλογική δραστηριότητα είναι μια ανώτερης μορφής πολιτική δράση που μας δίνεται ευκαιρία, ακόμα περισσότερο από ό,τι το κάναμε πριν, να θέσουμε στο επίκεντρο της συζήτησης με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο τα καθημερινά και πάρα πολύ σοβαρά και οξυμένα προβλήματα, αλλά την καρδιά του προβλήματος, που έχει να κάνει με την εναλλακτική λύση εξουσίας, με την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου, του κοινωνικοπολιτικού μετώπου και τη συζήτηση, την αντιμετώπιση της προοπτικής, του θέματος εξουσίας.

Τούτη τη φορά ωρίμασαν περισσότερο οι προϋποθέσεις με την πολιτική μας συνθηματολογία να δημιουργήσαμε κι ένα σοκ - θα λέγαμε - στα εργατικά λαϊκά στρώματα. Τι σοκ: Η συνηθισμένη και κυρίαρχη αντίληψη που υπάρχει και μέσα στην εργατική τάξη και σε αυτούς που αγωνίζονται, είναι η εξής: Να 'χω μια κυβέρνηση, μια σταθερότητα, να μη γίνονται εκλογές κάθε τρεις και λίγο, να 'χω ένα Κοινοβούλιο και οπωσδήποτε να έχω και ένα ΚΚΕ, το οποίο να ασκεί πίεση, να ξεσκεπάζει, να υπάρχουν αγώνες στους οποίους να προβάλλονται ορισμένες διεκδικήσεις. Αυτό λίγο - πολύ είναι το σκεπτικό μεγάλου μέρους των εργαζομένων. Δηλαδή, βλέπει το κίνημα σαν πίεση για την αντιμετώπιση ορισμένων προβλημάτων και το ΚΚΕ σαν την πολιτική εκείνη δύναμη που με μία σταθερότητα και συνέπεια μπορεί να πιέσει για τη λύση ορισμένων προβλημάτων.

Αυτός ο τρόπος σκέψης, αυτό το επίπεδο της πολιτικής συνείδησης, πρέπει να το πούμε καθαρά, έχει ξεπεραστεί. Οσο πιο αδύναμο είναι το δικομματικό σύστημα της εναλλαγής, όσο πιο αβέβαιη είναι η απρόσκοπτη δικομματική εναλλαγή, τόσο πιο πολλούς πόντους πίεσης μπορεί να ασκήσει το λαϊκό κίνημα», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, προσθέτοντας ότι το ΚΚΕ θέλει «να αρχίσει να συζητιέται ιδιαίτερα μέσα στην εργατική τάξη το θέμα της εξουσίας. Και δεν το κάνουμε αυτό γιατί εν πάση περιπτώσει σαν επαναστατικό κόμμα έτσι πρέπει να κάνουμε, αλλά γιατί σήμερα είναι αδύνατον και να ασκήσεις απλή πίεση ως λαϊκό κίνημα, και βεβαίως ως κόμμα, αν δεν απαντήσεις απ' τη σκοπιά του προβλήματος της εξουσίας».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να μην παρασυρθούν από τα τερτίπια των τελευταίων ημερών, όπου ανάμεσα στα δύο κόμματα και με ευθύνη κατ' αρχάς της κυβέρνησης παίζεται ένα παιχνίδι για την ημερομηνία των εκλογών, και επισήμανε: «Το ΚΚΕ, εμείς όλοι, δεν πρόκειται να χαλαρώσουμε ούτε στιγμή τη δράση μας και την ένταση με την οποία ξεκινήσαμε και αυτή την προεκλογική πολιτική δουλιά».

Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον τομέα των κατασκευών, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι «προσφέρεται για συζήτηση των συγκεκριμένων οξυμένων προβλημάτων και για ανάδειξη των προτάσεων και των στόχων πάλης του ΚΚΕ». Ταυτόχρονα, προσφέρεται «ως απόδειξη για την ανάγκη η πάλη - η εκλογική και η γενικότερη - να γίνεται από τη σκοπιά της εναλλακτικής πρότασης και διεκδίκησης της εξουσίας».

Οι μονοπωλιακοί όμιλοι, τόνισε στη συνέχεια, όχι μόνο επιβάλλουν τις χειρότερες εργασιακές σχέσεις στους οικοδόμους, αλλά επιπλέον ασκείται πολύ μεγάλη πίεση στους ελεύθερους επαγγελματίες -γι' αυτό αυξάνεται και ο αριθμός των μισθωτών μηχανικών και των επιστημόνων που ασχολούνται στο χώρο - και στους μικροεργολάβους. Επομένως, το ζήτημα της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και εκείνους που δεν μπορούν να αντέξουν ως μικροκατασκευαστές, είναι κάτι που μπορεί να προχωρήσει. Επιπλέον, χρειάζεται ιδιαίτερη παρέμβαση στους μισθωτούς επιστήμονες.

Για το ζήτημα των έργων υπογράμμισε: «Εμείς βάζουμε στο επίκεντρο το ζήτημα "από ποιον για ποιον". Εδώ φαίνονται και τα διαμετρικά αντίθετα κριτήρια του Κόμματος για το ποια έργα έχουν προτεραιότητα. Η εκλογική μάχη είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να ανοίξουμε το ζήτημα σε αντιπαράθεση με τις προτεραιότητες των έργων που γίνονται και με τους όρους που γίνονται. Να ανοίξουμε τα θέματα της λαϊκής κατοικίας, των έργων υποδομών σε όλη την Ελλάδα και με περιφερειακή εξειδίκευση». Ετσι, «διαμορφώνουμε και κριτήρια στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα για το ποια έργα είναι αναγκαία», σημείωσε και ξεκαθάρισε πως «το ΚΚΕ καθορίζει τις προτεραιότητες από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων».

Στη συνέχεια τόνισε ότι η μάχη στο χώρο των κατασκευών πρέπει να συγκεντρωθεί στους μονοπωλιακούς ομίλους. Ο ταξικός, αντιμονοπωλιακός και σε τελευταία ανάλυση ο αντικαπιταλιστικός αγώνας, έχει πολλά περιθώρια να αναπτυχθεί στο χώρο των κατασκευών και στην εκλογική μάχη να δώσουμε την ολοκληρωμένη μας πρόταση γι' αυτό το θέμα. Δε θα φύγουμε, σημείωσε, από τα άμεσα αιτήματα, «όμως χρειάζεται να συνδυάσουμε ολοκληρωμένα τα δημόσια έργα για το λαό με τις συνθήκες δουλιάς της εργατικής τάξης, των επιστημόνων και το ρόλο τους σε αυτούς τους τομείς».

Μιλώντας για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα επισήμανε ότι θα υπάρξει ένας οργασμός έργων που «στα μάτια του λαού μπορεί να φαίνονται χρήσιμα, όμως ακόμα και στο βαθμό που χρησιμεύουν στο λαό θα χρυσοπληρωθούν ως κόστος κατασκευής και ως κόστος χρήσης. Ταυτόχρονα, αλλάζει και η ιδιοκτησία, αφού οι ιδιώτες εκμεταλλεύονται αυτά τα έργα για πολλά χρόνια». Τόνισε ότι οι συμπράξεις θα πολλαπλασιαστούν όταν ολοκληρωθεί ο «Καποδίστριας 2». Με μεγάλη συρρίκνωση του αριθμού των δήμων και των νομαρχιών, για την οποία μιλάνε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τη δημιουργία μιας καινούριας διοικητικής δομής θα περάσουν στη λεγόμενη αποκέντρωση, όπου πια οι κατασκευαστικοί όμιλοι, οι ξενοδοχειακοί και άλλοι θα διεισδύσουν και σε εκείνα τα κομμάτια που δεν μπορούσαν μέχρι τώρα, με βαριές συνέπειες και για το εισόδημα και για τις εργασιακές σχέσεις για τους εργαζόμενους στο συγκεκριμένο χώρο.

Ο βασικός μας αντίπαλος είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά ότι σ' αυτούς είναι εγκλωβισμένα εργατικά λαϊκά στρώματα και επειδή αυτοί είναι οι κύριοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, τόνισε στην ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα. Και πρόσθεσε: «Στην εκλογική μάχη, ωστόσο, όπως και στο κίνημα, δεν πρέπει καθόλου να υποστείλουμε τη σημαία της πάλης κατά του οπορτουνισμού, που ο κύριος φορέας του είναι ο Συνασπισμός, ενώ αναγκαία είναι και η απάντηση και κριτική και σαφής τοποθέτηση απέναντι στον ΛΑ.Ο.Σ.».

Υπογράμμισε ακόμη: «Παρά το γεγονός ότι σε πολλά πράγματα ο ΣΥΝ έχει ξεσκεπαστεί περισσότερο, παρ' όλ' αυτά φαίνεται ότι έχει ξεχαστεί, ιδιαίτερα και από πολιτικοποιημένους ανθρώπους, ότι ο ΣΥΝ δεν είναι μία απλώς αριστερή δύναμη που έχει συνθηκολογήσει, συναινεί κτλ., αλλά είναι οργανωμένος οπορτουνισμός».

«Πρέπει να διαισθανθούμε ότι η μάχη κατά του οπορτουνισμού δε γίνεται ανάλογα με την εκλογική δύναμη που έχει, αλλά ανάλογα με τη δηλητηριώδη -θα έλεγα - επίδρασή του. Και από αυτή την άποψη το μέτωπο με τον οπορτουνισμό πρέπει να 'ναι οξύ, πολύ περισσότερο που στην εκλογική μάχη έχει περάσει πιο ανοιχτά στην αξιοποίηση της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας. Τι λέει σήμερα ο ΣΥΝ για το ΚΚΕ; Οτι είναι αναχρονιστικό, πεπαλαιωμένο, εθνικιστικό».

Ακολούθησε πλούσιος διάλογος, όπου ανάμεσα σ' άλλα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε πως «η αστική τάξη και τα κόμματά της πολύ θα ήθελαν τρίτο κόμμα να ήταν κάποιο άλλο εκτός από το ΚΚΕ. Θα ήθελαν, εν πάση περιπτώσει, να ήταν το ΚΚΕ έξω από τη Βουλή».