Το αν και ποια δημοκρατία υπάρχει στους τόπους δουλιάς φαίνεται όχι μόνο από τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών. Φαίνεται και από την απομόνωση που οι εργοδότες προσπαθούν να επιβάλουν στους εργαζόμενους, φράζοντας τις «πύλες» επιχειρήσεων, εργοστασίων κ.τ.λ. για συνδικαλιστές, εκπροσώπους κομμάτων, ακόμα και βουλευτές, με ιδιαίτερη μάλιστα προτίμηση στις ταξικές δυνάμεις και το ΚΚΕ.

Είναι χαρακτηριστικές οι απανωτές προσπάθειες αποκλεισμού του Κόμματος από μια σειρά εργασιακούς χώρους, αποκαλύπτοντας μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση της εργοδοσίας να κρατήσει τους κομμουνιστές μακριά απ' την εργατική τάξη. Να τι καταγράφεται το τελευταίο μόνο δίμηνο:

• 6 Ιούνη: Ο «Ρ» δημοσιεύει καταγγελία της ΚΟΒ Ξενοδοχοϋπαλλήλων της ΚΟΑ για την απαγόρευση επίσκεψης κλιμακίου του Κόμματος, με επικεφαλής τον βουλευτή Ορέστη Κολοζώφ στο ξενοδοχείο «Αστέρας Βουλιαγμένης». Είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλιάς του πολυτελούς, κατά τα άλλα, ξενοδοχείου - υπογράμμιζε η ΚΟΒ - και ίδια με αυτή που κυριαρχεί σε όλα τα ξενοδοχεία. Δηλαδή, ανεπαρκή μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, συμβάσεις μιας μέρας, πολυαπασχόληση, ελαστικές σχέσεις εργασίας, τρομοκρατία, απολύσεις.

«Την ίδια ώρα που απαγορεύουν σε εκλεγμένο από το λαό βουλευτή του ιστορικού ΚΚΕ να έρθει σε επαφή με τους εργαζόμενους, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ), περιδιαβαίνουν τις πύλες των ξενοδοχείων καλεσμένοι της εργοδοσίας, σχεδιάζοντας από κοινού τη νέα επίθεση σε βάρος μας», κατέληγε μεταξύ άλλων.

• Τέλη Ιούνη: Η διοίκηση της επιχείρησης τηλεπικοινωνιών «Newsphone Hellas SA» αρνείται αίτημα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ για περιοδεία. Με επιστολή (που ακολουθεί την πρόσφατη - τότε - δυναμική κινητοποίηση του ταξικού κλαδικού συνδικάτου ενάντια σε τρομοκρατικές και αυθαίρετες απολύσεις), η εργοδοσία εξηγεί πως «η μη ικανοποίηση του αιτήματός σας, συνδυάζεται με το γεγονός του προφανούς επιδιωκόμενου σκοπού, αυτού της προσπάθειας δημιουργίας κλίματος, εντυπώσεων περί δήθεν "συμπεριφοράς" της εταιρείας αντιδημοκρατικής και αντεργατικής...».
• 17 Ιούλη: Σε συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί κατά τη διάρκεια περιοδείας της στην Κέρκυρα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα καταγγέλλει την απαγόρευση δύο περιοδειών του ΚΚΕ, στην εταιρεία καλωδίων «Φούλγκορ» (Κόρινθο) και τη «Χαλυβουργία» (Ελευσίνα). «Το θεωρούμε τρομοκρατία να απαγορεύεται η επίσκεψη ενός εκπροσώπου κόμματος, να κάνει, αν θέλετε, το φυσιολογικό κοινοβουλευτικό έλεγχο», επισήμαινε ανάμεσα σ' άλλα.
• 31 Ιούλη: Η διοίκηση του Καζίνο της Πάρνηθας αρνείται στον βουλευτή του ΚΚΕ Αντώνη Σκυλλάκο να μπει στο χώρο όπου οι εργαζόμενοι έκαναν διάλειμμα, με επιχειρήματα του τύπου «δε θέλουμε πολιτικές συζητήσεις», «δε θέλουμε να πολιτικοποιήσουμε τους εργαζόμενους».

Βασική επιδίωξη της εργοδοσίας είναι να κρύψει με κάθε τρόπο από τους εργαζόμενους τα πραγματικά αίτια της κατάστασης που βιώνουν καθημερινά στους τόπους δουλιάς: Την πολιτική που ευθύνεται για την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την εντατικοποίηση της δουλιάς, τις διαρκείς απειλές που υφίστανται οι εργατοϋπάλληλοι κάτω απ' το φόβο της απόλυσης. Τους αληθινούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς ενόχους για την καταπάτηση ακόμα και στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως αυτό στο διάλειμμα, τις άθλιες συνθήκες δουλιάς οι οποίες αυξάνουν τους καθημερινούς κινδύνους που απειλούν την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων, πολλαπλασιάζουν τα εργατικά «ατυχήματα».

Καθόλου τυχαίο δεν είναι πως η ένταση της τρομοκρατίας πηγαίνει χέρι - χέρι με την όξυνση της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη. Ισα - ίσα. Οσο οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου σχεδιάζουν και θέτουν σε εφαρμογή νέα αντεργατικά νομοθετήματα, όσο επιταχύνουν το σάρωμα όσων κατακτήσεων έχουν απομείνει ακόμα όρθιες, όσο η οργή και η αγανάκτηση των εργαζομένων μεγαλώνει, τόσο περισσότερα μέτρα θα παίρνει η εργοδοσία για να καταστείλει κάθε προσπάθεια αγωνιστικής δραστηριοποίησης, αντίστασης, οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων.

Η μόνη «ενημέρωση» που το κεφάλαιο θέλει και επιτρέπει για τους εργαζόμενους είναι αυτή που αφορά στην ανάγκη ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» της κάθε επιχείρησης. Ωστε να υιοθετήσουν την επιχειρηματολογία που υπαγορεύει πως η τύχη του εργάτη είναι δήθεν συνυφασμένη με τα κέρδη του εκμεταλλευτή του, γι' αυτό και πρέπει να σκύβει το κεφάλι, προκειμένου να μπορεί να εξασφαλίζει κι αυτό ακόμα το σημερινό μεροκάματο που υπολείπεται πολύ των αντικειμενικών του αναγκών.

Οποιαδήποτε άλλη φωνή που αποκλίνει από την παραπάνω αντίληψη δε «χωρά» στη «δημοκρατία» του κεφαλαίου. Γιατί πολύ απλά είναι επικίνδυνη για την κερδοφορία του. Γι' αυτό και πρέπει να μείνει έξω απ' τους τόπους δουλιάς, μακριά απ' τους εργάτες. Για να πειστούν πως δεν μπορούν παρά να είναι έρμαια του κάθε εργοδότη. Πως η υποταγή τους στα συμφέροντα των πολυεθνικών είναι μονόδρομος.

Οι επιχειρήσεις κλείνουν τις πόρτες σ' εκείνες τις δυνάμεις που αναδεικνύουν και τα αίτια των προβλημάτων των εργαζομένων και τη διέξοδο που υπάρχει. Στρέφονται ενάντια στα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ. Στοχοθετούν πρώτα απ' όλα την πρωτοπορία της κοινωνίας, τους κομμουνιστές. Γιατί το ΚΚΕ μιλά πάντα τη γλώσσα της αλήθειας. Αποκαλύπτει ολοκληρωμένα τα σχέδια του κεφαλαίου, τις ευθύνες της ΕΕ, την ενοχή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όλων όσοι ανέχονται, δικαιολογούν, συναινούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στην πολιτική που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων, όπως ο ΣΥΝ, ο ΛΑ.Ο.Σ.

Μεθοδεύουν τη «φίμωση» του ΚΚΕ για να κρατήσουν το σπόρο της αμφισβήτησης μακριά απ' τους εκμεταλλευόμενους, όχι μόνο μπροστά στις επικείμενες εκλογές, αλλά γενικότερα. Γνωρίζουν καλά ότι οι προτάσεις του ΚΚΕ έχουν απήχηση στους εργαζόμενους, ότι η πρωτοπόρα δράση του καλλιεργεί γόνιμο προβληματισμό στην εργατική τάξη.

Ξέρουν ότι ολόκληρη η ιστορία του ίδιου του Κόμματος όπως και ευρύτερα του εργατικού και του λαϊκού κινήματος αποδεικνύει πως μόνο με την οργανωμένη πάλη, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητα και την προοπτική των αγώνων των εργαζομένων. Κι αυτά είναι διδάγματα πολύτιμα για την εργατική τάξη, επικίνδυνα όμως και ασύμφορα για τους εκμεταλλευτές της...

Η τρομοκρατία που ασκεί η εργοδοσία στους εργάτες μαρτυρά τη δική της ανησυχία, για το ενδεχόμενο οι εργάτες να κινητοποιηθούν, να σηκώσουν κεφάλι. Η σιωπή που τηρεί μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, όπως πριν έκανε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύει ακόμα μια φορά τη συνειδητή τους συμπόρευση με το κεφάλαιο, κόντρα στα συμφέροντα, στις ανάγκες, στα δικαιώματα των εργαζομένων. Ενώ απ' την άλλη μεριά, η ενορχηστρωμένη επιχείρηση «φίμωσης» του ΚΚΕ αποδεικνύει, ακόμα μια φορά, ότι αποτελεί το μόνο συνεπή αντίπαλο των εργοδοτών.

Είναι δεδομένο και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι συνοδοιπόροι τους στο συνδικαλιστικό και το μαζικό κίνημα κάθε άλλο παρά τρομοκρατούνται και κάμπτονται από τις απαγορεύσεις που προσπαθεί να επιβάλει η εργοδοσία με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Η επαφή του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους, οι δεσμοί αίματος που διατηρεί με την εργατική τάξη, η αποφασιστικότητα των μελών του και των συνδικαλιστικών στελεχών του είναι στοιχεία ικανά να σμπαραλιάσουν κάθε απαγορευτικό φιρμάνι.

Αυτή τη συνεπή στάση του ΚΚΕ αναγνωρίζουν οι εργαζόμενοι, βλέποντας ολοένα και πιο καθαρά στην πολιτική του Κόμματος τον πραγματικό υπερασπιστή των δικαιωμάτων τους. Αυτό είναι που ανησυχεί το κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές του γι' αυτό και προσπαθούν να αποκλείσουν τη φωνή του ΚΚΕ από τους εργαζόμενους. Είναι μάταιος ο κόπος τους και το ξέρουν καλά...