Πάνω από 10.000 νέοι άνθρωποι καθισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον, χωρίς να αλλάζουν κουβέντα, καθηλωμένοι μπροστά από την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Τρώνε και κοιμούνται πάνω στον υπολογιστή τους, για να μην χάσουν ...στιγμή «δράσης». Πρόκειται για το Dreamhack (Ντρίμχακ), το μεγαλύτερο φεστιβάλ για κομπιούτερ στον κόσμο, που διοργανώνεται δύο φορές το χρόνο στη Σουηδία από τις αρχές του '90. Φέτος το καλοκαίρι, το φεστιβάλ έγινε στις 16 - 19 Ιούνη και η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Η επικοινωνία γίνεται σχεδόν αποκλειστικά μέσω του υπολογιστή, με την ανταλλαγή αρχείων, προγραμμάτων κ.ο.κ. Πάντως, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ότι το ενδιαφέρον των επισκεπτών εστιάζεται κυρίως στα παιχνίδια. Διοργανώνονται τουρνουά βιντεογκέιμς, παρουσιάζονται από τις πολυεθνικές τα νέα τους προϊόντα και στο διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στα διάφορα τουρνουά, πολλοί βλέπουν ταινίες στα λάπτοπ τους, ή ακούνε μουσική με ακουστικά από τον υπολογιστή τους. Παντού ακούγεται ηλεκτρονική μουσική, ενώ στο χώρο διοργανώνονται ακόμα συναυλίες, αγώνες καρτ και άλλες δραστηριότητες.

Αναμφίβολα, πρόκειται για μια νέα μορφή διασκέδασης των νέων, όπου κάθε «αφορισμός» θα ήταν άστοχος. Ωστόσο, συχνά εκφράζεται έντονος προβληματισμός για το χρόνο και την ενέργεια που σπαταλούν χιλιάδες νέοι σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι φτάνουν σε σημείο όλη τους η ζωή να περιστρέφεται γύρω από το «τι μπορούν να κάνουν με τον υπολογιστή τους». Κατά καιρούς, επιστήμονες και έρευνες προειδοποιούν για μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων «καθηλωμένων», «αποχαυνωμένων» και «εθισμένων» στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και στην «εικονική πραγματικότητα», χωρίς καμιά προσωπική ζωή ή άλλο ενδιαφέρον.

Οι γενικεύσεις και οι υπερβολές, η «καταδίκη» και η απόλυτη «απόρριψη» της διασκέδασης ή της επικοινωνίας με ηλεκτρονικά μέσα, δεν είναι ο σκοπός αυτού του κειμένου. Μόνο που προκαλεί ανησυχία η εικόνα ενός πιτσιρικά που τρώει πάνω στον υπολογιστή του μην μπορώντας να τραβήξει το βλέμμα του από την οθόνη. Η εικόνα μιας νεαρής κοπέλας ακούγοντας μουσική από τα ακουστικά της και χορεύοντας με το ...κομπιούτερ της. Η εικόνα χιλιάδων νέων συγκεντρωμένων σε έναν τόπο να επικοινωνούν μέσω του πληκτρολογίου τους.

Η απομόνωση, ο ατομικισμός και η αποξένωση που αναδεικνύονται και καλλιεργούνται μέσα από τέτοιες μορφές διασκέδασης των νέων, προβληματίζουν για τη συνολικότερη στάση ζωής τους. Για τη διάθεση φυγής από την καθημερινότητα, από τον πραγματικό κόσμο, που παρατηρείται σε πολλούς νέους «κολλημένους» με τα βιντεοπαιχνίδια. Προβληματίζει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι αυτός ο τρόπος διασκέδασης ελέγχεται και καθοδηγείται από πολυεθνικές, που στο όνομα του κέρδους και της κυριαρχίας τους, διαμορφώνουν συνειδήσεις παραιτημένες, μονόπλευρες προσωπικότητες, που λαμβάνουν συνεχώς νέες πληροφορίες τις οποίες κατά κύριο λόγο δε θα χρησιμοποιήσουν ποτέ οι νέοι για να αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους.