«Κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και απόλυτα εναρμονισμένο με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο που παρουσίασε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς. Το σχέδιο περιγράφει τις γενικές κατευθύνσεις και στρατηγικές που αφορούν τομείς όπως: μεταφορές, τουρισμός, ενέργεια, πολεοδόμηση, διοικητική δομή, αγροτικό τομέα, βιομηχανία. Το πώς δηλαδή θα οργανωθεί χωροταξικά η οικονομική δραστηριότητα της χώρας με έναν συγκεκριμένο τρόπο που εξυπηρετεί απόλυτα τις ανάγκες για νέες επενδύσεις από ελληνικά και ξένα κεφάλαια.

Το σχέδιο αναμένεται να τεθεί για έγκριση από την Ολομέλεια της Βουλής μέσα στο φθινόπωρο, μετά από γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και την έγκρισή του από την αρμόδια Κυβερνητική Επιτροπή. Το Εθνικό Συμβούλιο θα γνωμοδοτήσει στα μέσα Σεπτέμβρη.

Αν και γενικές οι κατευθύνσεις, το Σχέδιο πατά σε συγκεκριμένα ειδικά χωροταξικά σχέδια που έχουν παρουσιαστεί το προηγούμενο διάστημα και αφορούν τους τομείς: Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Τουρισμός και Βιομηχανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι το χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές εγκαταστάσεις ακόμα και στους εθνικούς δρυμούς της Πίνδου και του Ολύμπου ή της Πάρνηθας, ενώ το ίδιο μπορεί να γίνει και σε προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, σε ακτές και βραχονησίδες!

Την ίδια στιγμή, εντείνεται η ανησυχία των κατοίκων σε πολλές περιοχές της χώρας που έχουν υποστεί καταστροφές από τις φωτιές, αφού διαπιστώνουν ότι μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα καραδοκούν. Πάντως, το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο επιχειρεί να «λύσει τα χέρια», παρακάμπτοντας όποια νομικά ή άλλα εμπόδια υπάρχουν.

Παρόλο που το σχέδιο επικαλείται σε πολλά σημεία τη θετικά φορτισμένη έννοια της «ανάπτυξης», μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει το ταξικό περιεχόμενό της. Πρόκειται για ανάπτυξη προσαρμοσμένη στην ανταγωνιστικότητα, δηλαδή στην κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Ως κύριοι στόχοι του σχεδίου αναφέρονται μεταξύ άλλων, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και η «αύξηση της ελκυστικότητας της χώρας για την προώθηση παραγωγικών επενδύσεων σε κλάδους τους οποίους διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα».

Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυπτε το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, που δόθηκε στη δημοσιότητα το Μάη, κάθε σπιθαμή της χώρας - ορεινές, ημιορεινές, νησιωτικές και αγροτικές περιοχές, από τους Εθνικούς Δρυμούς της Πίνδου και του Ολύμπου, τις βραχονησίδες ως τις προστατευόμενες περιοχές NATURA - φωτογραφίζεται ως παραθεριστικό κέντρο. Σε όλες τις παράκτιες περιοχές δημιουργείται ζώνη 200 μέτρων από την ακτή, όπου δε θα επιτρέπονται ασύμβατες με τον τουρισμό χρήσεις. Προωθείται ακόμα ο συνεδριακός τουρισμός, η κατασκευή 17 γηπέδων γκολφ σε όλη τη χώρα, η κατασκευή πληθώρας μαρίνων κ.ά. Ανάπτυξη, δηλαδή, όχι με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων, αλλά με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων.

Στην ίδια λογική μπαίνει επιτακτικά στο σχέδιο και η «ανάδειξη της χώρας ως σημαντικού κόμβου σε δίκτυα μεταφορών, ενέργειας, επικοινωνιών». Πρόκειται για τη δημιουργία εθνικών και διεθνών οδικών δικτύων με στόχο την ευκολότερη μεταφορά εμπορευμάτων, αλλά και για την ανεμπόδιστη εφαρμογή των επενδυτικών σχεδίων του κεφαλαίου στον τομέα της ενέργειας. Ακόμα και για τους πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλους η εγκατάσταση αιολικών πάρκων θα...«κρίνεται κατά περίπτωση», όπως αναφερόταν στο Ειδικό Χωροταξικό για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Φλεβάρη. Δηλαδή, αν κριθεί ότι για παράδειγμα στον Εθνικό Δρυμό της Πίνδου πρέπει να γίνει τέτοια εγκατάσταση, θα αίρονται όλοι οι νομοθετικοί περιορισμοί...

Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο σε ό,τι αφορά τον τρόπο πολεοδόμησης και τα αυθαίρετα. Συγκεκριμένα, απαιτείται η «υιοθέτηση της αρχής της μέγιστης ευελιξίας στο σύστημα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού». Από τη μια προβλέπει «αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, με αυστηρό έλεγχο και άμεση κατεδάφιση των αυθαίρετων» κι από την άλλη, στα πλαίσια της... ευελιξίας, το σχέδιο προβλέπει τρόπους «έγκαιρης αντιμετώπισης προτάσεων ιδιωτικών επενδύσεων μεγάλης κλίμακας και σημαντικής δημόσιας ωφέλειας»!

Πρέπει να σημειωθεί ότι το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τη Βιομηχανία, που δημοσιεύτηκε το Μάη, προβλέπει ότι βιομηχανίες θα μπορούν να χωροθετηθούν ακόμη και σε ορεινούς όγκους, παραλίες, δάση, γεωργικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας κ.ά. Προβλέπει ακόμα ότι για τις εκτός σχεδίου περιοχές το ελάχιστο εμβαδόν των υποδοχέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων ορίζεται σε 50 στρέμματα για βιομηχανίες χαμηλής όχλησης, 100 στρέμματα για μέσης όχλησης και 250 στρέμματα για υψηλής όχλησης.

Στο ίδιο μοτίβο το Εθνικό Σχέδιο αναφέρει την οριοθέτηση ζωνών προστασίας, στις οποίες «η εκτός σχεδίου δόμηση δε θα επιτρέπεται παρά μόνον σε ειδικές και περιορισμένες περιπτώσεις»... Προβλέπει ακόμα την «άμεση πολεοδόμηση περιοχών που παρουσιάζουν ιδιαίτερα υψηλή ζήτηση (περιοχές περιαστικών, παραθεριστικών ή τουριστικών δραστηριοτήτων)». Κατά τα άλλα, στο σχέδιο αναφέρεται για... «τα μάτια του κόσμου» και η κατάρτιση δασικών χαρτών...

Ακόμα, από το σχέδιο προβλέπεται η επιβολή διοδίων στο κέντρο της Αθήνας και των άλλων μεγαλουπόλεων. Οπως αναφέρεται στο άρθρο 6 «για τις μαζικές οδικές μεταφορές υιοθετούνται πολιτικές για... εφαρμογή διοδίων σε κορεσμένα, από κυκλοφοριακή κίνηση, τμήματα των αστικών κέντρων κ.ά.». Το μέτρο αυτό των διοδίων πόλης, που προετοιμάζεται χρόνια τώρα, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού - συγκοινωνιακού προβλήματος των μεγάλων αστικών κέντρων, είναι φυσικά ένα ακόμα χαράτσι σε βάρος των εργαζομένων.

Για την καλύτερη εφαρμογή των αντιλαϊκών διατάξεων του σχεδίου και για τη διευκόλυνση των επενδυτικών σχεδίων προβλέπεται και μείωση των υφιστάμενων διοικητικών Περιφερειών της χώρας, μείωση του αριθμού των Νομαρχιών και των Δήμων και καθιέρωση μητροπολιτικών αυτοδιοικήσεων στα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης.