Είναι τέτοια η ταύτισή τους, που αν διαβάσει κάποιος τις δηλώσεις αυτές χωρίς να δει ημερομηνίες θα είναι αδύνατο να διακρίνει εάν έγιναν από υπουργούς του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ.

-- Στις 23 Μάρτη 1999, παραμονή της έναρξης των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, ο τότε υπουργός Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος σε συνέντευξή του στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, απαντώντας σε ερώτηση εάν η Ελλάδα υποστηρίζει τους επικείμενους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, δήλωνε επί λέξει: «Εχουμε ήδη συμφωνήσει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, πριν από μερικούς μήνες, να αποδεχτούμε αυτήν την πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ».

-- Στις 26 Μάρτη 1999 και ενώ οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας μαίνονταν, ο Α. Τσοχατζόπουλος εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου, όπου ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απέφευγε συστηματικά να κάνει λόγο για βομβαρδισμούς και μιλούσε για «παρεμβάσεις» του ΝΑΤΟ. Αναφέρθηκε ειδικότερα στις «εκτιμήσεις που έχουμε για την περαιτέρω πορεία αυτής της στρατιωτικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ, που εδώ και δύο μέρες πραγματοποιήθηκε με αεροπορικά μέσα και προβλέπεται και σήμερα, για τρίτη μέρα, κατά πάσα πιθανότητα να συνεχιστεί».

-- Στις 29 Μάρτη 1999, ο τότε υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας, μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ έλεγε: «Οι επιχειρήσεις εξελίσσονται με βάση τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί στα όργανα του ΝΑΤΟ, στα οποία συμμετέχει και η Ελλάδα, με την ιδιότητα του κράτους - μέλους του ΝΑΤΟ». Και για να μην υπάρχει αμφιβολία, πρόσθεσε: «Οι θέσεις που έχουμε διατυπώσει είναι σαφείς. Ασφαλώς, ανταποκρινόμαστε στις συμβατικές υποχρεώσεις που έχουμε ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ».

-- Στις 15 Νοέμβρη 2001, μετά από συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, ο τότε υπουργός Αμυνας Γ. Παπαντωνίου δήλωνε: «Εγινε μια ενημέρωση του ΚΥΣΕΑ σε ό,τι αφορά τα θέματα της συμμετοχής της Ελλάδας στον πόλεμο που διεξάγεται κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Οπως γνωρίζετε, η Ελλάδα παρέχει διάφορες στρατιωτικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ, όπως το λιμάνι της Σούδας».

-- Στις 24 Μάη 2004, δύο μόλις μήνες μετά την άνοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση, ο τότε υπουργός Αμυνας Σπ. Σπηλιωτόπουλος, σε συνέδριο του ΕΛΙΑΜΕΠ στη Θεσσαλονίκη δήλωνε «υπερήφανος», για την ελληνική συνεισφορά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δηλαδή για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και διαβεβαιώνει για τη συνέχισή της: «Είμαστε περήφανοι που η Ελλάδα το 2002 ήρθε πρώτη στον κόσμο, όσον αφορά στην κατά κεφαλή συνεισφορά της σε επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης, και που η τρέχουσα συνεισφορά της παραμένει πολύ σημαντική». Και κατέληγε: «Συνεπώς, ο αμυντικός σχεδιασμός θα επικεντρωθεί στη δημιουργία ευέλικτων δυνάμεων, μονάδων που θα μπορούν να αναλάβουν πολλαπλούς ρόλους, με υψηλό βαθμό ευκινησίας και ισχύος πυρός».

-- Στις 5 Απρίλη 2006, ο υπουργός Αμυνας Ε. Μεϊμαράκης σε συνέδριο του περιοδικού «Εκόνομιστ», δήλωνε με υπερηφάνεια ότι η Ελλάδα είναι «πυλώνας του ΝΑΤΟ»: «Η μακρά πορεία της χώρας μας, στο πλαίσιο της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθιστά τη χώρα μας "κράτος πυλώνα" για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στην περιοχή». Για να προσθέσει: «Δραστηριοποιούμαστε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, συμμετέχοντας ενεργά στη διαδικασία εσωτερικής αναδιοργάνωσης και εξωτερικής προσαρμογής του. Προσαρμόζουμε και εμείς τις δυνάμεις μας σταδιακά στο νέο περιβάλλον, επαναπροσανατολίζοντας θέματα στρατιωτικών δογμάτων, επάρκειας και ετοιμότητας».

-- Στις 26 Απρίλη 2006, ο Ε. Μεϊμαράκης, μετά από συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, αναφερόταν στη «συμβατική υποχρέωση» της Ελλάδας, έναντι του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, σ' έναν ενδεχόμενο πόλεμο κατά του Ιράν, δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» για τη χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας, όπως και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων επί του ελληνικού εδάφους, για τα νέα επιθετικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. «Η Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια έχει συμβατικές υποχρεώσεις απέναντι στους συμμάχους της, τις οποίες και εκπληρώνει». Πρόκειται ακριβώς για την ίδια προσέγγιση που είχε διατυπώσει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά τον πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας.

-- Στις 19 Ιούνη 2006, ο Ε. Μεϊμαράκης από το στρατόπεδο της Ελληνική Δύναμης στο Κοσσυφοπέδιο μιλούσε για «εθνική υποχρέωση», αναφερόμενος στη συμμετοχή της Ελλάδας στις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. «Η Ελλάδα, έλεγε, οφείλει να συμμετέχει σε όλες τις διεθνείς προσπάθειες και τις κινήσεις που γίνονται ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, γιατί αναβαθμίζει το ρόλο της και με τη συμμετοχή της συμβάλλει στην εδραίωση της ειρήνης και σταθερότητας της περιοχής. Θεωρούμε ότι η συμμετοχή μας αποτελεί εθνική υποχρέωση, διότι η Ελλάδα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι απομονωμένη από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή».