Το στοιχείο είναι αποκαλυπτικό: Στην Αττική από το Γενάρη του 2000 έως το Μάρτη του 2007, εκδόθηκαν 176.881 νέες οικοδομικές άδειες και προστέθηκαν σε επιφάνεια 40 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα ή σε όγκο 163 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τσιμέντου!

Η Αττική, δηλαδή, αναδεικνύεται και με αριθμούς ως πρωταθλήτρια στην τσιμεντοποίηση, ενώ την ίδια στιγμή σε κάθε κάτοικό της αναλογούν μόλις 2 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου - κι αυτά πριν από τις φετινές πυρκαγιές που ξεπάστρεψαν μεγάλο μέρος των δασών της Πάρνηθας, της Πεντέλης και του Υμηττού...

Μεγάλη ασφαλώς ευθύνη γι' αυτήν την κατάσταση φέρουν οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες με το θεσμικό πλαίσιο που ψήφισαν παρέδωσαν τη γη, τις ακτές, τα δάση και τους ορεινούς όγκους της Αττικής στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ ούτε καν στα λόγια προωθούν προγράμματα για τη λαϊκή στέγη.

«Μεγάλοι δημόσιοι ορεινοί όγκοι, όπως ο Υμηττός και το Ποικίλο, ελεύθεροι χώροι, όπως το Ελληνικό, το Γουδί, ο Ελαιώνας, ο Ιππόδρομος, το Τατόι, το Πεδίον του Αρεως κ.ά., που θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικούς πνεύμονες πρασίνου, οδηγούνται στην οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση, εμπορευματοποίηση και καταστροφή», τόνιζε πρόσφατα η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, ζητώντας από το λαό του Λεκανοπεδίου να το υπερψηφίσει, ώστε «να πάρει μια ανάσα ζωής και ελπίδας».

Τα στοιχεία που παραθέσαμε στην αρχή το δικαιώνουν απόλυτα...

Στην ανέξοδη κυβερνητική προεκλογική παροχολογία εντάσσεται και η εξαγγελία για επιδότηση των στεγαστικών δανείων των αγροτών.

Η κυβέρνηση δεν ανακοίνωσε τίποτα το καινούριο. Επιδότηση στεγαστικών δανείων για αγρότες υπήρχε από χρόνια. Αλλά μια και δεν υπήρχε τίποτα άλλο εύκαιρο, εύκολο και ανέξοδο, να σερβιριστεί, μέρες που 'ναι, καλά είναι και τα λεγόμενα φτηνά στεγαστικά δάνεια... Αλλά πόσους μικρομεσαίους αγρότες αφορά η επιδότηση των στεγαστικών δανείων και πόσοι μικρομεσαίοι αγρότες θα μείνουν στα χωριά τους και θα χτίσουν σπίτια, υπό τις συνθήκες που διαμόρφωσαν η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική και η νέα ΚΑΠ; Με τις κουτσουρεμένες αποδεσμευμένες επιδοτήσεις και τις εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ, πόσοι μικρομεσαίοι αγρότες μπορούν να μείνουν να ζήσουν στα χωριά τους; Αφήστε που η ζωή στα χωριά έχει γίνει τέτοια, που όσοι νέοι και οικογενειάρχες μένουν ακόμα σ' αυτά θέλουν να φύγουν, να πάνε να μείνουν στις πόλεις. Γιατί, πού θα πάνε τα παιδιά σχολείο, αφού τα σχολεία στα περισσότερα χωριά έχουν κλείσει; Κι αν χρειάζεται να τα πάνε φροντιστήρια, π.χ., για ξένες γλώσσες, θα κάνουν διπλά δρομολόγια πρωί - απόγευμα; Και δε φτάνουν όλ' αυτά που τους κάνουν τη ζωή δύσκολη, αλλά θέλουν να τους μπλέξουν περισσότερο με τις τράπεζες. Που κάνουν χρυσές δουλιές, έχοντάς τους χρεωμένους μια ζωή για ένα κεραμίδι. Λες και δεν τους φτάνουν τα τραπεζικά χρέη στην Αγροτική... Οπως και να το δει κανείς, δεν αρκεί μια εξαγγελία για επιδοτούμενα στεγαστικά δάνεια για να κάνει καλύτερη τη ζωή της αγροτιάς στα χωριά!