Ο ελληνικός λαός, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, βιώνει την ένταση της κρατικής και εργοδοτικής βίας και του αυταρχισμού ως γενικευμένη κατάσταση και αποτέλεσμα των αντιδραστικών προσαρμογών στο νομοθετικό πλαίσιο και στη λειτουργία των μηχανισμών καταστολής.

Κριτήριο για τη λαϊκή ψήφο πρέπει να αποτελέσει η στάση των πολιτικών δυνάμεων πάνω στα καυτά ζητήματα της δημοκρατίας και των λαϊκών ελευθεριών, τα οποία συρρικνώθηκαν ραγδαία την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία. Η αποκάλυψη της στάσης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και του τι ετοιμάζουν έχει τη δική της σημασία μπροστά στην εκλογική μάχη.

Σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο προωθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα όπως:

• Η Συνθήκη Σένγκεν Ι και ΙΙ.
• Η ΕΥΡΩΠΟΛ με συνεχή ανάπτυξη, επέκτασή και διεύρυνση του αντικειμένου και της δικαιοδοσίας της.
• Οι τρομονόμοι.
• Το «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και έκδοσης» «υπόπτων».
• Η συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ για σύλληψη και έκδοση «υπόπτων» πολιτών των χωρών -μελών τους (και Ελλήνων) στις ΗΠΑ.
• Η παρακολούθηση κάθε μορφής επικοινωνίας των πολιτών της ΕΕ.
• Το ηλεκτρονικό φακέλωμα κάθε προσωπικού δεδομένου και η απρόσκοπτη ανταλλαγή των στοιχείων μεταξύ των αστυνομικών και δικαστικών αρχών. Η καταγραφή και χρήση των βιομετρικών δεδομένων.
• Η προώθηση και συνεχής εξέλιξη ενός γενικευμένου «Χώρου Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης» και στη βάση αυτή το «Πρόγραμμα της Χάγης», το «Σχέδιο Δράσης» για την εφαρμογή του, η νέα συνθήκη του Προυμ.

Στη χώρα μας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων για την επιτάχυνση της οργανωτικής και επιχειρησιακής προσαρμογής των κατασταλτικών μηχανισμών στο λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (ΕΔ, ΣΑ, ΕΥΠ, άλλων υπηρεσιών, όπως και ιδιωτικών φορέων), για να γίνει ένα παραπέρα βήμα ενίσχυσης του κρατικού αυταρχισμού, εμπέδωσης και εδραίωσης της αστυνομοκρατίας.

Για την προσαρμογή των ΣΑ προωθήθηκε σε μεγάλο βαθμό η απαλλαγή τους από δευτερεύοντα καθήκοντα και η προσήλωσή τους στο κύριο: Στο πώς θα αντιμετωπίζουν την πρόκληση του «εσωτερικού μετώπου», δηλαδή του ταξικού και γενικότερα του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος σε συνθήκες εκρηκτικότητας των λαϊκών προβλημάτων.

Για την απαλλαγή της ΕΛ.ΑΣ. από «πάρεργα» καθηκόντων δευτερεύουσας σημασίας, σημαντικός ρόλος ανατέθηκε στην ΤΑ, σε ιδιώτες και σε άλλα υπουργεία. Ιδρύθηκαν η «Συνοροφυλακή» και οι «Ειδικοί Φρουροί ως νέες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Επίσης, ιδρύθηκε η «Δημοτική Αστυνομία», ο «κοινοτικός αστυνόμος», η Αγροφυλακή, ενώ προωθείται από τη ΝΔ η ίδρυση Δικαστικής Αστυνομίας κ.ά.

1). Ενταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Στα παραδοσιακά μέσα που χρησιμοποιούνται προστέθηκε η πληθώρα εγκαταστάσεων κλειστών κυκλωμάτων με κάμερες εικόνας και ήχου, η χρήση βιομετρικών στοιχείων των εργαζομένων. Επίσης, η εκτεταμένη χρησιμοποίηση ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας σε ρόλο τραμπούκικου μηχανισμού παρεμπόδισης της συνδικαλιστικής δράσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων. Ιδιαίτερα, σε μεγάλες επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται απόστρατοι αξιωματικοί των ΕΔ και ΣΑ.

2). Ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων

Κηρύσσονται στο σύνολό τους ως παράνομες και καταχρηστικές οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι παραπομπές αγωνιζομένων στα δικαστήρια αποτελεί πλέον τον κανόνα, η δίωξη της συνδικαλιστικής δραστηριότητας στους τόπους δουλιάς εντείνεται μαζί και η εργοδοτική τρομοκρατία. Διώξεις συνδικαλιστών γίνονται ακόμη και στα σχολεία βάσει της σχετικής «Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου» της 4/12/99 που κυρώθηκε με το νόμο 2811/2000.

3). Περικύκλωση του λαού με κάμερες.

Οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας, του Πειραιά, της Αττικής και άλλων μεγάλων πόλεων, στο λιμάνι του Πειραιά και σε άλλα λιμάνια, έχουν εξοπλιστεί με πολύπλοκα συστήματα παρακολούθησης (σταθερές κάμερες ήχου και εικόνας, ηλεκτρονικούς φράκτες στα λιμάνια και συρματοπλέγματα για την παρεμπόδιση της κίνησης πολιτών, κινούμενα συστήματα παρακολούθησης με ειδικό εξοπλισμό οχήματα κάθε είδους, ελικόπτερα, άφθονο προσωπικό «κρατικής ασφαλείας» κ.ά.) Ως δικαιολογία προβάλλεται η αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού, της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας. Οι κάμερες δεν είναι το μόνο μέσο. Με πολλά ακόμη τεχνικά συστήματα αποτελούν το C4I (σύστημα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνίας, συντονισμού και πληροφοριών) που αποτελεί, όπως καυχιόταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το πιο σύγχρονο σύστημα ασφάλειας που όμοιό του δεν υπήρχε πουθενά στον κόσμο!

4). Προσπάθεια περιορισμού των συγκεντρώσεων με αστυνομική Εγκύκλιο. Εκτεταμένη χρήση χημικών σε βάρος των διαδηλωτών.

5). Πολυάριθμη αστυνομική παρουσία (ένστολη και μη) στις κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος, της νεολαίας κ.λπ.

6). Χτύπημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

7). Αστυνομικές επιχειρήσεις - «γιουρούσια» ιδιαίτερα εναντίον των μεταναστών, ως μέθοδος τάχα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας.

8). Η Αττική, ιδιαίτερα Αθήνα - Πειραιάς και άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, έγιναν στα χρόνια που πέρασαν θέατρο επιχειρήσεων των μυστικών υπηρεσιών, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο. Την «ασφάλεια» που προσέφεραν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, διαπίστωσαν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και άλλοι κορυφαίοι... επί της ασφάλειας της χώρας υπουργοί και ανώτατα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., από την παρακολούθηση των ίδιων των τηλεφώνων τους!

9). Επέκταση και επάνδρωση της Δημοτικής Αστυνομίας.

Η αναγωγή της σε βοηθό της ΕΛ.ΑΣ. σε τοπικό επίπεδο. Το πλαίσιο, η εκπαίδευση, οργάνωση και διοίκησή της είναι στενά προσδεμένα με την ΕΛ.ΑΣ.

10). Προσπάθεια διαμόρφωσης καταδοτικών μηχανισμών στη γειτονιά, όπως:

α) Οι «εθελοντές αστυνομικοί».

Το «πείραμα» ξεκίνησε στο Δήμο Βύρωνα. Το πήραν πίσω, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε το σχέδιο αυτό. Προετοιμάζεται καλύτερα η προώθησή του, πιθανώς και με άλλη μορφή και «κίνητρα» για την προσέλκυση κυρίως νέων και ανέργων.

β) Τα «Συμβούλια Πρόληψης Εγκληματικότητας».

Με νόμο του ΠΑΣΟΚ θεσπίστηκαν τα παραπάνω συμβούλια. Η ΝΔ τα μετονόμασε σε «Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει δυσκολίες, να επιταχύνει τη λειτουργία τους. Στόχος της θέσπισής τους είναι να συγκαλυφθούν οι ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής για την άνοδο της εγκληματικότητας, να καλλιεργηθεί η ιδέα της «συνυπευθυνότητας του πολίτη» και η «υποχρέωση» συνεργασίας του με τις αστυνομικές αρχές.

γ) Ειδική αποστολή ως προς την προώθηση του παραπάνω στόχου, είχε ο «αστυνομικός της γειτονιάς», το ρίζωμα του οποίου δε συναντά μόνο οργανωτικές δυσκολίες του μηχανισμού της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και τη δικαιολογημένη καχυποψία του λαού.

Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη προϋπηρεσία στην ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής. Εκτός των παραπάνω, διατήρησε και έκανε χρήση του χουντικού νόμου για τις διαδηλώσεις, ετοίμασε σχέδιο νόμου το 2001 για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και το πήρε πίσω μετά τις αντιδράσεις. Αυτού του «Σχεδίου» τις διατάξεις σχεδόν αντιγράφει η προκλητική Αστυνομική Εγκύκλιος της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ διατήρησε την Αγροφυλακή, το πλαίσιο λειτουργίας της, την «ανάγκη» της, την οποία επικαλείται σήμερα η ΝΔ. Ισχυρίζεται ο κ. Παπανδρέου, και σωστά, ότι έπρεπε η κυβέρνηση της ΝΔ να προσλαμβάνει νοσηλευτικό προσωπικό, πυροσβέστες κ.λπ. και όχι αγροφύλακες, ξεχνώντας όμως ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, αντί για νοσηλευτικό προσωπικό, πυροσβέστες κ.λπ., ίδρυε νέες κατηγορίες αστυνομικού προσωπικού, με πάνω από 6.000 άτομα: Τους «Συνοριακούς Φρουρούς» τους οποίους έφτασε μέχρι την Ομόνοια και τους «Ειδικούς Φρουρούς» της ΕΛ.ΑΣ., παρακάμπτοντας τη διαδικασία των Πανελληνίων. Αυτά τα νέα Σώματα ενισχύει και η ΝΔ με νέες προσλήψεις.

Ο ΣΥΝ συγκαλύπτει το γεγονός ότι πηγή του αυταρχισμού είναι η πολιτική που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και συνδέεται στενά με την υλοποίηση των αποφάσεων της ΕΕ. Συμφωνεί στην ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της ΕΕ σε ζητήματα εσωτερικής τάξης και ασφάλειας, στη δημιουργία υπερκρατικών δομών, ας καταψηφίζει επιμέρους εφαρμογές των μέτρων.

Η θετική θέση του ΣΥΝ απέναντι στο αντιλαϊκό οικοδόμημα της ΕΕ, που γεννά τον αυταρχισμό και την καταστολή, δείχνει τον περιορισμένο χαρακτήρα των αντιρρήσεών του, την ανικανότητά του να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές ελευθερίες και κατακτήσεις. Και ας θέλει να εμφανίζεται ως κόμμα που μάχεται για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.

1. Η επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες, στα πολιτικά δικαιώματα θα ενταθεί. Ο λεγόμενος Χώρος Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ είναι προσαρμοσμένος στην αποστολή θωράκισης του συστήματος και της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων. Η βία και καταστολή θα γίνουν ο κανόνας για την κατάπνιξη της λαϊκής πάλης. Γι' αυτό, κανείς συνειδητός εργάτης, κανείς εργαζόμενος, κανείς δημοκράτης δεν πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία.

«Το πρόγραμμα δράσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Μάρτη 2007 »... (για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας) αποτελεί μνημείο της επιθετικότητας της Ενωσης του κεφαλαίου ενάντια στις δημοκρατικές ελευθερίες και τις λαϊκές κατακτήσεις. Οι δράσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι συνοπτικά οι εξής: Η προληπτική καταστολή της «Ριζοσπαστικοποίησης, η εισαγωγή βιομετρικών δεδομένων σε διαβατήρια και ταυτότητες μέχρι το 2009, η επιβολή καθεστώτος γενικευμένης παρακολούθησης στις λεγόμενες Υποδομές Ζωτικής Σημασίας και τις μεταφορές, η μεγαλύτερη αξιοποίηση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, ως εργαλείου της «αντιτρομοκρατικής» πολιτικής...η επίσπευση μέτρων για την ανάθεση περισσότερων εξουσιών επέμβασης και καταστολής στην Ευρωπόλ, την Ευρωτζάστ και τον Οργανισμό για τα Σύνορα Φροντέξ (ομάδες ταχείας επέμβασης), η επίσπευση των διαδικασιών ένταξης της Συνθήκης Προυμ (Σένγκεν ΙΙΙ) στο λεγόμενο κοινοτικό δίκαιο. Η ολοκλήρωση και η «διαλειτουργικότητα» όλων των αρχείων πληροφοριών της ΕΕ και των κρατών - μελών, η μεγαλύτερη εμπλοκή των στρατιωτικών υποδομών και των στρατιωτικών αρχείων πληροφοριών σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, η στενότερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ για τα ζητήματα διαχείρισης κρίσεων (π.χ. Υποδομές Ζωτικής Σημασίας) και με τις ΗΠΑ, νέα μέτρα - πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες», (από άρθρο της ΚΟΜΕΠ Νο 4 του 2007 σελ. 63).

2. Ο λαός όσο ακούει για μέτρα για την ασφάλειά του, τόσο περισσότερο πρέπει να ανησυχεί. Να δυναμώσει την πάλη του ενάντια στους μηχανισμούς βίας και τρομοκρατίας. Αν θέλει να ενισχύσει τη δική του ασφάλεια, πρέπει να υπονομεύσει με τους αγώνες του την ασφάλεια της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση, η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει την καλύτερη απάντηση στους μηχανισμούς βίας και τρομοκρατίας, σημαίνει ενίσχυση της πάλης για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών του ελευθεριών, ανάδειξη του πραγματικού τους περιεχομένου. Σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων που αψήφησαν και αψηφούν, συχνά με βαριές συνέπειες, την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, τις απειλές, τις διώξεις, τις απολύσεις και τις συχνές καταδίκες των αστικών δικαστηρίων σε βάρος των κομμουνιστών.

3. Η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί αυτό που υποσχέθηκε και αποτελούσε αντικείμενο της διαμάχης της με την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ: Ποιος απ' τους δυο θα διασφαλίσει «την ασφάλεια των πολιτών».

Στο όνομα, λοιπόν, της «ασφάλειας των πολιτών», ο λαός βρέθηκε με κουτσουρεμένες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές του ελευθερίες. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί με το ψωμί τσεκουρώνουν και το δικαίωμα της αντίστασης και πάλης, έβγαλαν στην παρανομία το συνδικαλισμό στους τόπους δουλιάς. Ας το σκεφτεί και αυτό ο κάθε εργάτης, ο κάθε νέος όταν πάει να ψηφίσει. Οτι η δημοκρατία που επικαλούνται είναι κάλπικη. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πλουτοκρατίας.