Οι δημοκρατικές ελευθερίες είναι αξεχώριστες με τα δικαιώματα στη δουλιά και στη μόρφωση, με τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Μόνο σε συνθήκες κοινωνικής ιδιοκτησίας των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, σε συνθήκες εργατικού, κοινωνικού ελέγχου στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας μπορεί να γίνει λόγος για δημοκρατικά δικαιώματα της νεολαίας.

Στις σημερινές συνθήκες ο αγώνας για τη δημοκρατία είναι αναπόσπαστα δεμένος με την πάλη κατά της κρατικής και εργοδοτικής βίας και καταστολής, κατά των αντιδημοκρατικών νόμων της ΕΕ που έχουν νομιμοποιηθεί και στην Ελλάδα, κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής που ανάγει την ταξική πάλη σε τρομοκρατία.

Οσο αγοράζεται και πουλιέται η γη τόσο θα υπάρχει το πρόβλημα της κερδοσκοπίας που στηρίζεται στη συγκυριακή αύξηση ή μείωση των τιμών.

Σήμερα διεκδικούμε τη μετατροπή σε δημόσια λαϊκή περιουσία όλων των ιδιωτικών εκτάσεων στα βουνά και στα δάση, στις ακτές και στους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους που ανήκουν σε εταιρείες, συνεταιρισμούς, στην Εκκλησία, σε κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Αν δε λυθεί το ζήτημα αυτό καμιά αναδάσωση δε θα λύσει ουσιαστικά το πρόβλημα.

Προοπτική θα υπάρξει μόνο όταν δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις για την κοινωνικοποίηση της γης, και ταυτόχρονα εξασφάλιση του δικαιώματος κάθε οικογένεια να έχει τη δική της πρώτη σύγχρονη κατοικία, με όρους ασφάλειας και προστασίας περιβάλλοντος, όπως και το δικαίωμα της δεύτερης κατοικίας για λόγους παραθερισμού, ταυτόχρονα με τη διασφάλιση ότι δε θα υπάρχει οικογένεια, εργαζόμενος που δε θα απολαμβάνει το δικαίωμα παραθερισμού, αναψυχής.

Η προστασία της μητέρας και του παιδιού, οι ανάγκες του νέου ζευγαριού που θέλει να αποκτήσει παιδί είναι υπόθεση αποκλειστικά και μόνο κρατική. Το ίδιο ισχύει για τις πολύτεκνες οικογένειες και τις μητέρες και τους πατέρες με παιδιά χωρίς σύζυγο.

Διεκδικούμε ολοκληρωμένα μέτρα και υποδομές, που ανατρέπουν τα αντικειμενικά εμπόδια, που υπάρχουν σήμερα στα νέα ζευγάρια να οργανώσουν τη δική τους ζωή με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις. Οι νέοι και οι νέες πρέπει να αποφασίζουν ελεύθερα πότε θα αποκτήσουν οικογένεια, σε ποια ηλικία θα την αποκτήσουν, πότε και πόσα παιδιά θα κάνουν.

Η αντιμετώπιση του Δημογραφικού, που υποκριτικά προβάλλεται, δεν μπορεί να γίνει αν δεν αντιμετωπιστούν ορισμένοι από τους βασικούς παράγοντές του, όπως είναι η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια, το κόστος ζωής. Η ελευθερία επιλογής αν και πόσα παιδιά θα αποκτήσει μια οικογένεια μπορεί να υπάρξει μόνον αν είναι λυμένα, με ευθύνη του κράτους, τα προβλήματα που σχετίζονται με τη γέννηση και ανάπτυξη του παιδιού.

Απαιτούνται μέτρα που στηρίζουν την οικογένεια και όχι υποκριτικά μέτρα, που αναφέρονται μόνο στο άτομο χωρίς να παίρνουν υπόψη τις συνολικές συλλογικές ανάγκες της οικογένειας και, μάλιστα, στα πρώτα δύσκολά της βήματα.

Η ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα συμβάλει και στη βελτίωση της ζωής της γυναίκας, στην αύξηση του ελεύθερου χρόνου τους, αφού με τα σημερινά δεδομένα και καθιερωμένα το μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας πέφτει στις πλάτες της. Απαιτούνται:

• Κρατικοί δωρεάν σύγχρονοι βρεφονηπιακοί σταθμοί και δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων.
• Κατ' οίκον στήριξη του νέου ζευγαριού που απέκτησε παιδί, για να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματά του.
• Δημιουργία δικτύου κρατικών παιδικών κατασκηνώσεων για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων.
• Προτεραιότητα στις οικογένειες με άνεργο, στις μονογονεϊκές, φτωχές λαϊκές οικογένειες, στους μετανάστες.
• Παροχή υπηρεσιών και φροντίδα με κρατική υποδομή και υπηρεσίες για την αντιμετώπιση προβλημάτων κακοποίησης του παιδιού.
• Βοήθεια σε παιδιά που έχουν δυσπροσαρμοστικούς γονείς ή και επικίνδυνους, οικογένειες με ιδιαίτερα προβλήματα που δέχτηκαν σοβαρά πλήγματα.
• Να καταργηθεί ο νόμος που ανάγει την πορνεία σε επάγγελμα, στο όνομα της προστασίας της υγείας, στο όνομα της νομιμοποίησης της παρανομίας.

Η πορνεία ανδρών και γυναικών είναι απόδειξη της σήψης και της διαφθοράς της κοινωνίας της εκμετάλλευσης. Αυτό που χρειάζεται είναι να καταργηθούν οι παράγοντες που εκτρέφουν το αντικοινωνικό και απάνθρωπο αυτό φαινόμενο βίας.