Ερμηνεύοντας αυθαίρετα το εκλογικό αποτέλεσμα ως «σαφή εντολή» για την υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, ο Κ. Καραμανλής έχει ήδη δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις: Πρώτον έχει καθορίσει με σαφήνεια τις προτεραιότητες της νέας κυβερνητικής θητείας, θέτοντας αυτή τη φορά συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα με απώτερο χρονικό ορίζοντα 18 μηνών. Δεύτερον έχει συγκροτήσει το «ευέλικτο» κυβερνητικό σχήμα, που διακρίνεται από την ιδεολογικοπολιτική σύμπνοιά του και την αφοσίωσή του στον ίδιο και τις «μεταρρυθμίσεις».

Ολα συνηγορούν ότι το επόμενο διάστημα θα ανοίξουν ταυτόχρονα πολλά μέτωπα στην αντιλαϊκή επίθεση, καθώς είναι εμφανής η επιδίωξη της κυβέρνησης να επωφεληθεί από την ανανέωση της λαϊκής εντολής, ώστε να αποφύγει όσο είναι δυνατόν τις κοινωνικές αντιδράσεις. «Οι εκλογές έγιναν στη συγκεκριμένη περίοδο για να είναι ελεύθερη η νέα κυβέρνηση», δήλωσε χαρακτηριστικά ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ Λ. Ζαγορίτης, αποκαλύπτοντας τις «μύχιες» προθέσεις της κυβέρνησης.

Το ισχυρό «χαρτί» της κυβέρνησης είναι ότι υπάρχει τάχα καθαρή λαϊκή εντολή, για να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποφασιστικά, καθώς και ότι η πολιτική των προωθούμενων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων «στηρίζεται στην κοινωνική πλειοψηφία». Πρόκειται, βέβαια, για σαθρό επιχείρημα, αφού η κυβέρνηση βγήκε λαβωμένη από τις κάλπες. Η εκλογική της δύναμη μειώθηκε κατά 3,5%, καθώς περίπου 365.000 ψηφοφόροι του 2004 τής γύρισαν την πλάτη. Στην πραγματικότητα είναι κυβέρνηση μειοψηφίας στο λαό, που αποκτά κοινοβουλευτική αυτοδυναμία χάρη στον εκλογικό νόμο που της έδωσε 152 έδρες.

Η κυβέρνηση, ωστόσο, είναι καταδικασμένη να προχωρήσει στο μονόδρομο των μεταρρυθμίσεων, καθώς είναι δεσμευμένη τόσο έναντι της ΕΕ όσο και εγχώριας πλουτοκρατίας. Ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε τη σπουδή του: «Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει. Δεν μπορεί να χαθεί ούτε μια ημέρα ούτε ένα λεπτό», είπε χαρακτηριστικά στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

-- Πρώτο δείγμα γραφής, συμπύκνωση της αντιλαϊκής επίθεσης, αποτελεί αναμφίβολα ο προϋπολογισμός του 2008, που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή στις αρχές του επόμενου μήνα. Το πλαίσιο και οι κατευθύνσεις του προϋπολογισμού είναι προκαθορισμένες από την απόφαση της ΕΕ για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς μέχρι το 2010. Στην πράξη, η απόφαση αυτή σημαίνει ένταση της άγριας λιτότητας, πάγωμα στους μισθούς και τις συντάξεις, νέα αύξηση των έμμεσων φόρων, περικοπές κοινωνικών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στην ημερήσια διάταξη οι αποκρατικοποιήσεις σε Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, Ελληνικά Πετρέλαια, Ολυμπιακή, λιμάνια.

-- Παράλληλα, η κυβέρνηση θα ανοίξει το «διάλογο» για το ασφαλιστικό, στον οποίο όμως θα θέσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ημερομηνία λήξης, πιθανότατα τον ερχόμενο Ιούνη. Οι θέσεις της κυβέρνησης (εθελοντική παραμονή στην εργασία και μετά τα 65 έτη, νέα λίστα για τα βαρέα και ανθυγιεινά, ενοποιήσεις Ταμείων, κ.ο.κ.), προδικάζουν σημαντικές ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα, κόντρα στις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι τάχα δε θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δε θα μειωθούν οι συντάξεις. Κι όμως είναι η κυβέρνηση που τινάζει την Κοινωνική Ασφάλιση στον αέρα καθώς, εκτός των άλλων, προωθεί με κάθε μέσο την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης (άρα και μερικής ασφάλισης). Οι θέσεις σταθερής και «μόνιμης» εργασίας διαρκώς λιγοστεύουν, ενώ το σύνολο σχεδόν των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής απασχόλησης. Ο Κ. Καραμανλής δήλωνε προεκλογικά περήφανος, επειδή οι νεοπροσλαμβανόμενοι στις πρώην ΔΕΚΟ δεν είναι πλέον «δημόσιοι υπάλληλοι», δηλαδή έχουν πάψει να έχουν κανονική εργασία και είναι μερικής απασχόλησης. Προαναγγέλλει ταυτόχρονα ότι θα αντικαταστήσει τους «μόνιμους» εργαζόμενους στο στενό δημόσιο τομέα με συμβασιούχους.

-- Το εργασιακό όσο και αν δεν είναι, ακόμα, στην πρώτη γραμμή θα ανοίξει γιατί είναι προτεραιότητα της ΕΕ που έχει δώσει κατευθυντήριες οδηγίες («Πράσινη Βίβλος»). Στο όνομα μάλιστα της μείωσης της ανεργίας, θα επιχειρηθεί η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αντικατάστασή τους από ατομικές, η απελευθέρωση των απολύσεων, κ.ο.κ.

-- Στην πρώτη γραμμή πάντως της αντιλαϊκής επίθεσης είναι η συνέχιση των αντιδραστικών αλλαγών στην Παιδεία. Πιο συγκεκριμένες αποφάσεις θα ληφθούν σε συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής το αμέσως επόμενο διάστημα, όπως έσπευσε να προαναγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ετοιμα, πάντως, είναι τα νομοσχέδια για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά, που εκχωρούν τη γνώση στα μονοπώλια, ενώ βάρος θα δοθεί στην εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου για τα ΑΕΙ. Ταυτόχρονα, να αναθεωρήσουν το άρθρο 16, επιδιώκοντας τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ.

Σε ό,τι αφορά την τακτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση, για να περάσει τις παραπάνω «μεταρρυθμίσεις», είναι φανερό ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα και τις μεθοδεύσεις και δε θα επιχειρήσει μια κατά μέτωπο επίθεση. Ακολουθώντας την τακτική του καρότου και του μαστίγιου θα χρησιμοποιήσει και τον «κοινωνικό διάλογο» και τη δοκιμασμένη τακτική του «διαίρει και βασίλευε» (παλαιοί και νέοι εργαζόμενοι, «προνομιούχοι» και αδικημένοι, κ.ο.κ.). Παράλληλα, θα επιχειρήσει να δημιουργήσει σύγχυση και να εξωραΐσει τη βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Το στόχο αυτό υπηρετεί η ψήφιση, αμέσως μόλις ανοίξει η Βουλή, των νομοσχεδίων για τις παροχές - ψίχουλα (αυξήσεις στις συντάξεις ΟΓΑ, ΕΚΑΣ, τρίτεκνοι), αλλά και για την ίδρυση του «ταμείου κοινωνικής συνοχής». Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος όλων αυτών των μέτρων στον προϋπολογισμό του 2008 δε θα ξεπεράσουν το 1 δισ. ευρώ, δηλαδή το 0,50% του ΑΕΠ, όπως είχε παραδεχτεί προεκλογικά ο Γ. Αλογοσκούφης.

Αναμφίβολα, η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι δε θα είναι περίπατος η επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων και φροντίζει να πάρει τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση των λαϊκών αγώνων. Το λαϊκό κίνημα όμως, μπορεί από καλύτερες θέσεις μετά τις εκλογές να ορθώσει μπλόκο και να αποκρούσει την αντιλαϊκή λαίλαπα.