Τα τελευταία γεγονότα, με το μολυσμένο νερό σε Οινόφυτα, Ωρωπό και Θήβα, σε συνδυασμό με τη συνολική πολιτική ιδιωτικοποίησης των δύο μεγαλύτερων εταιρειών Υδρευσης - Αποχέτευσης στη χώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ), δείχνουν το δρόμο, που ακολουθούν εδώ και δεκαετίες, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Από τη μια, προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση των αντίστοιχων φορέων, αφήνουν ανοιχτό πεδίο κερδοσκοπίας σε μεγάλες πολυεθνικές και επιβάλλουν πανάκριβα τέλη στους εργαζόμενους, όταν, απ' την άλλη, μια ολόκληρη περιοχή της χώρας τροφοδοτείται με επικίνδυνο, για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων, νερό.

Η υπόθεση με τα μολυσμένα ύδατα στη Βοιωτία ήταν γνωστή από το 1996, ωστόσο, οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, δεν έδωσαν καμιά λύση. Ο Ασωπός έχει μετατραπεί σε «χαβούζα» των βιομηχανικών λυμάτων της περιοχής από το 1969 με αποτέλεσμα, σήμερα, ο υδροφόρος ορίζοντας να έχει μολυνθεί σε τέτοιο βάθος που να επηρεάζει ακόμη και την Αττική. Επιπλέον, σύμφωνα με μελέτη, που συντάχθηκε και ολοκληρώθηκε το 1996, η μόλυνση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα του Ασωπού έχει ως άμεση συνέπεια να μολύνονται και οι πηγές με τις οποίες υδροδοτούνται, όχι μόνον οι γύρω πόλεις, αλλά και μέρος της Αττικής. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και οι τοπικές αρχές, παρότι γνώριζαν τις σχετικές μελέτες, δεν πήραν κανένα συγκεκριμένο μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Στις αρχές Σεπτέμβρη, με ανακοινώσεις τους, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, ενημέρωναν πως το πρώτο εξάμηνο του 2007, τα καθαρά κέρδη τους αυξήθηκαν της μεν πρώτης κατά 43%, φτάνοντας τα 12,5 εκατ. ευρώ, της δε δεύτερης κατά 64,12% φτάνοντας τα 4,282 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ - ως άμεσο αποτέλεσμα της πολιτικής μετοχοποίησής τους, που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ το '99 και συνέχισε η ΝΔ - επιβάλλουν όλο και μεγαλύτερα χαράτσια. Για παράδειγμα, η ΕΥΑΘ προχώρησε σε αυξήσεις μέχρι και 33%, για την περίοδο 2007 - 2011. Οι αυξήσεις στα τέλη έχουν στόχο την αύξηση της κερδοφορίας, η οποία ήδη εκφράζεται, με στόχο την «προσέλκυση» μεγάλων επενδυτών, πολυεθνικών εταιρειών διαχείρισης υδάτινων πόρων.

Η πολυεθνική εταιρεία «SUEZ RWE», μία από τις πέντε μεγαλύτερες σε όλον τον κόσμο, κατέχει ήδη το 4,7% της ΕΥΑΘ και ένα μικρότερο ποσοστό στην ΕΥΔΑΠ. Επιχειρεί, με διάφορες μεθόδους, να αυξήσει το μερίδιό της, ιδιαίτερα στη δεύτερη. «Εχουμε ένα πολύ μικρό μετοχικό ποσοστό της ΕΥΔΑΠ και ενδιαφερόμαστε και για περιβαλλοντικά έργα, ευρέος φάσματος και στην Αττική, όπως η διαχείριση της λυματολάσπης. Ιδιαίτερα, μας ελκύει η δυνατότητα των ΣΔΙΤ και έχουμε συζητήσει γι' αυτό το θέμα και με τα αρμόδια ελληνικά υπουργεία», δήλωνε σε ανύποπτο χρόνο (28/6/2006) ο αντιπρόεδρος Ανάπτυξης της εταιρείας Ερικ Γκιμπάλι. Η παραπάνω φιλολογία, στο μεταξύ, εντείνεται όλο και περισσότερο με κατά καιρούς δημοσιεύματα σε εφημερίδες.

Πολυεθνικές και ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), αντιμετωπίζουν το νερό ως εμπόρευμα που πρέπει να δίνει περισσότερα κέρδη στις εταιρείες και όχι ως φυσικό πόρο, που αφορά την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξη της κοινωνίας, την προστασία του περιβάλλοντος, το μέλλον των πόλεων και της υπαίθρου. Το ΚΚΕ σημειώνει πως είναι απαραίτητη η επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της χώρας. Πως μια πολιτική, που θα έχει στο επίκεντρο τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που θα υπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του, σε αντίθεση με τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές και την εφαρμοζόμενη πολιτική του δικομματισμού, είναι πλέον επιτακτική.