Οσοι από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι τάχα μπορεί να κάνει «στροφή προς τα αριστερά», ασφαλώς θα απογοητεύτηκαν, διαβάζοντας ή ακούγοντας τις προτάσεις των ηγετικών στελεχών του. Τίποτα το αριστερό ή φιλολαϊκό δεν προκύπτει από τις τοποθετήσεις τους. Η αρθρογραφία, οι ομιλίες τους διακρίνονται από τη σκόπιμη γενικολογία και αοριστολογία και τις κενές περιεχομένου έννοιες και λέξεις. Πουθενά δε διαφοροποιούνται από το πρόγραμμά τους και την πολιτική τους και επί της ουσίας από την πολιτική της ΝΔ. Αντίθετα, πολλά είναι εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εμφανίζονται πανέτοιμα για να σπρώξουν το κόμμα τους «μπροστά», ανταποκρινόμενα «στις επιταγές των καιρών», πράγμα που απλά σημαίνει πιο δυναμική προσαρμογή στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Με άλλα λόγια, η ευαγγελιζόμενη «νέα αλλαγή», όλα συνηγορούν ότι θα είναι μια αλλαγή σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τη ρητορική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ψηφοθηρία και το ποιος θα είναι στο τιμόνι του κόμματος. Η πράξη είναι κριτήριο της αλήθειας και στη βάση αυτή πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους ψηφοφόροι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Πιο σίγουρη» θεωρεί τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ ο Γ. Αλογοσκούφης, παρά την οριακή αυτοδυναμία στη Βουλή. «Θεωρώ ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση», επεξηγεί σε χτεσινή συνέντευξή του στην «Απογευματινή».

Προφανώς, ο υπουργός Οικονομίας αντλεί «σιγουριά» από τη στήριξη του ΣΕΒ, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων προς την κυβέρνηση. Γι' αυτό σπεύδει να δώσει το σινιάλο για την ολομέτωπη επίθεση αρχίζοντας από το Ασφαλιστικό. Η έκπληξη όμως θα είναι όλη δική του.

Στην υπηρεσία του μοντέλου επιχειρηματικής «ανάπτυξης» των καμένων περιοχών, που επαγγέλλονται η κυβέρνηση και μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, μπαίνουν και διάφορες ...ευαίσθητες λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Σε αυτό το πλαίσιο η τράπεζα HSBC ανακοίνωσε «συνεργασία» με τη WWF Hellas, προκειμένου -λένε - να υποστηρίξουν μια σειρά από ενέργειες που «στοχεύουν στο σχεδιασμό για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος στις πληγείσες περιοχές». Το τέτοιο ενδιαφέρον τους έχει να κάνει με το «χρώμα του χρήματος», με τις μπίζνες και τις συμπράξεις κράτους και μεγάλου κεφαλαίου πάνω στα καμένα.

Και, βέβαια, η όποια οικολογική σαλάτα δεν μπορεί να συγκαλύψει, πολύ περισσότερο να ακυρώσει την εγκληματική πολιτική τους σε βάρος του περιβάλλοντος.