Απέναντι σ' αυτή την αντιλαϊκή στρατηγική, που φορτώνει με βάσανα τους εργάτες της στεριάς και της θάλασσας, όλους τους ανθρώπους του μόχθου, το ΚΚΕ δίνει τη δική του απάντηση. Κόντρα στη λογική «του εφικτού», του «ρεαλιστικού» και όλων των άλλων φληναφημάτων της άρχουσας τάξης, το ΚΚΕ καταθέτει τη δική του πρόταση, για καράβια, ναυπηγεία και λιμάνια που θα είναι λαϊκή περιουσία. Στο πλαίσιο μιας λαϊκής οικονομίας και εξουσίας, όπου οι στρατηγικοί τομείς θα λειτουργούν και θα αναπτύσσονται για τη λαϊκή ευημερία και όχι για τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Η πρόταση του ΚΚΕ παρουσιάστηκε χτες το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΟΛΠ, στο πλαίσιο ημερίδας - συζήτησης που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ με το Οικονομικό Τμήμα της ΚΕ του Κόμματος και στην οποία παραβρέθηκαν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Εκδήλωση με την οποία τιμήθηκαν ταυτόχρονα τα 90χρονα του Κόμματος. Το ενδιαφέρον που προκάλεσε η ημερίδα επιβεβαιώνει η κατάμεστη αίθουσα, από εργάτες των ναυπηγείων και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, ναυτεργάτες, εργαζόμενους στα λιμάνια, μικρομεσαίους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, αλλά και νεολαίους.

Κεντρικός ομιλητής στην ημερίδα ήταν ο γραμματέας της ΚΟΠ Νίκος Σοφιανός, ο οποίος παρουσίασε τους γενικούς άξονες της πρότασης του Κόμματος. Ακολούθησε ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, ο οποίος αναφέρθηκε στις εξελίξεις στην ακτοπλοΐα και τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ο Σταμάτης Βάσος, μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΠ, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, ενώ ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Οικονομικού Τμήματος, παρουσίασε το ρόλο των λιμανιών στους γενικότερους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης. Ακολούθησε συζήτηση με τοποθετήσεις από τους παρευρισκόμενους.

Ο Νίκος Σοφιανός στο βήμα

«Με αφορμή το χρονιάτικο γιορτασμό των 90 χρόνων του ΚΚΕ, το Κόμμα μας ενισχύει το συστηματικό διάλογο με το λαό μας για την κεντρική πολιτική του πρόταση». Πρόταση που δίνει την απάντηση και τη συνολική θέση του ΚΚΕ απέναντι στα προβλήματα που ταλανίζουν τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα, «θέλουμε να επιταχύνουμε τις θετικές διεργασίες - όπως φάνηκαν με τα εκλογικά αποτελέσματα - από τα κάτω. Να ενισχύσουμε τάσεις που φαίνονται σε εργασιακούς χώρους και κλάδους».

Επισήμανε ότι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι «γερά γειωμένη στην 90χρονη πείρα του» επεξεργασμένη «στα συνέδριά του και υπόκειται σε συνεχείς επεξεργασίες, χωρίς να αλλάζει ο κορμός της, με βάση τις εξελίξεις, την πιο βαθιά και πιο στενή σύνδεση του Κόμματος με τα λαϊκά προβλήματα, αλλά και με τη βοήθεια της επιστημονικής επεξεργασίας και της έρευνας», «σημαντικό εργαλείο και μεθοδολογία στην πολιτική μας». Είναι μια πολιτική πρόταση που «"προσγειώνεται" στην επίλυση του προβλήματος της διακυβέρνησης, στην επίλυση του προβλήματος εξουσίας, για τη λαϊκή εξουσία, για τη λαϊκή οικονομία».

«Ο κρίκος που συνδέει το σήμερα και το αύριο στη συνολική πολιτική πρόταση του Κόμματος είναι η ανασύνταξη και η αναγέννηση ενός ισχυρού, εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, και η δράση για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, της λαϊκής συμμαχίας», «ένα κίνημα με δυναμικό παρόν στα μέτωπα της καθημερινής πάλης», που «στοχεύει στην αλλαγή και ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας». Στην εξουσία, είπε, περνάει ο λαός, δηλαδή η εργατική τάξη και οι κοινωνικοί της σύμμαχοι, τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.

Αποψη από τη χτεσινή ημερίδα στον Πειραιά

«Σε αυτά τα πλαίσια της κοινωνικοποίησης συγκροτούνται ενιαίοι - εθνικοί φορείς στη ναυπηγοεπισκευή, στην ακτοπλοΐα, στα λιμάνια. Φορείς που αξιοποιούν την τεχνογνωσία που υπάρχει, την υψηλή ειδίκευση της εργατικής τάξης σε αυτούς τους κλάδους», είπε το στέλεχος του Κόμματος και κατέληξε, μεταξύ άλλων: «Δρούμε σήμερα προετοιμάζοντας το αύριο μέσα από κάθε βήμα, κάθε δυνατότητα που παρέχεται», για την «προοπτική της εξουσίας που θα κάνει το λαό αφέντη του πλούτου που ο ίδιος παράγει».

Ο Γ. Τούσσας

«Από τις εξελίξεις στη ναυτιλία εξάγεται ένα βασικό συμπέρασμα: Από τη μία, αυξάνονται τα κέρδη και η δύναμη του εφοπλιστών, γενικότερα του κεφαλαίου και, από την άλλη, οξύνονται τα προβλήματα και χειροτερεύει η κατάσταση των ναυτεργατών και γενικότερα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η πολιτική που ακολουθούν τόσα χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Τους δίνει κίνητρα και προνόμια, διαμορφώνει το έδαφος για τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, που είναι η άλλη όψη της μεγάλης εφοπλιστικής κερδοφορίας». Τα εργατικά εγκλήματα, όπως τόνισε, στη Ζώνη, στα ναυπηγεία, στα καράβια είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνει η εργατική τάξη γι' αυτή την κερδοφορία.

Επισήμανε ότι με αυτή την πολιτική συντάσσονται ΣΥΝ και ΛΑΟΣ. Και καταθέτοντας την πρόταση του ΚΚΕ σημείωσε ότι η προσαρμογή της ναυτιλίας στις ανάγκες των ναυτεργατών, γενικότερα των λαϊκών δυνάμεων, απαιτεί ριζικές αλλαγές «οι οποίες συνδέονται με τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας των ναυτεργατών, της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης. Με την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, για να οικοδομηθεί η λαϊκή συμμαχία, το Αντιμονοπωλιακό - Αντιιμπεριαλιστικό - Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία».

Οι μεταφορές - σημείωσε ο ομιλητής - τα λιμάνια και η ναυπηγική βιομηχανία αποτελούν στρατηγικής σημασίας τομείς του κεντρικού σχεδιασμού της Λαϊκής Εξουσίας και της Οικονομίας για την ευημερία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Βασικό εργαλείο για την προώθηση της ναυτιλιακής πολιτικής είναι η δημιουργία ενιαίου δημόσιου - κρατικού οργανισμού ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, για την ολόπλευρη εξυπηρέτηση των συγκοινωνιακών αναγκών όλων των νησιών με ασφαλή και σύγχρονα πλοία, φτηνά εισιτήρια, σύγχρονες υπηρεσίες. Ουσιαστικά μέτρα για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και γενικότερα στους χώρους δουλειάς, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος.

Για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία το ΚΚΕ προτείνει Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό, ο οποίος, με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής, μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της λαϊκής οικονομίας. Η αξιοποίηση και η ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, της Σύρου, και της Χαλκίδας, σε συνδυασμό με την ουσιαστική ολόπλευρη αναβάθμιση του ρόλου του εργατικού δυναμικού στην παραγωγή και στον εργατικό κοινωνικό έλεγχο των ναυπηγείων, αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες για τον τομέα.

«Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, οικοδόμησης και καθημερινής πάλης της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας για τη Λαϊκή Εξουσία, αποτελεί δύναμη για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, γιατί αποκαθιστά τη μεγάλη κοινωνική αδικία και φέρνει στα χέρια των εργαζομένων τον πλούτο που παράγουν, τον πλούτο που τους ανήκει και τον καρπώνονται οι εκμεταλλευτές τους, η πλουτοκρατία» κατέληξε ο Γ. Τούσσας.

Ο Στ. Βάσσος

Αναφερόμενος στις επιπτώσεις, τόνισε ότι θα έχουμε απώλεια χιλιάδων θέσεων πλήρους, σταθερής, μόνιμης εργασίας με συγκροτημένα δικαιώματα και αντικατάστασή τους με έναν περιορισμένο αριθμό θέσεων που θα δημιουργηθούν από εργαζόμενους με όρους εργασιακού μεσαίωνα, όπως δείχνει ο πρόσφατος διαχωρισμός των νεοπροσλαμβανόμενων λιμενεργατών με την κατάργηση της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης. Ακόμα, εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη, συρρίκνωση και παραπέρα εγκατάλειψη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, χτύπημα των δικαιωμάτων των ναυτεργατών που θα τους κατεβάσουν στους ντόκους να εκτελούν λιμενεργασίες, σύνθλιψη των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων, επιπτώσεις πολυεπίπεδες σε όλη την κλίμακα του μεταφορικού έργου, σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο και τον ανεφοδιασμό με εμπορεύματα του Λεκανοπεδίου και όχι μόνο, και του νησιώτικου συμπλέγματος.

Απαιτείται άμεσα, τόνισε, να συγκροτηθεί ενιαίο μέτωπο δράσης από τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους μέσα στο λιμάνι, για την ακύρωση των κυβερνητικών μέτρων, για ΟΛΠ ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και στην πορεία ανατροπή του συνόλου αυτής της χρεοκοπημένης αντιλαϊκής πολιτικής. Στα ιδεολογήματα του κεφαλαίου περί «ανταγωνιστικότητας», στην ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος, η απάντηση είναι: «Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και η κεντρικά σχεδιασμένη με κάθετη διακλάδωση διεύθυνση της παραγωγής που υπηρετεί την κατανομή με κίνητρο τη λαϊκή ευημερία».

Ο Μ. Παπαδόπουλος

Ο ομιλητής ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η αστική τάξη διαχειρίζεται τα λιμάνια εκτός από πύλες εφοδιασμού εμπορευμάτων και σαν συμπλέγματα δραστηριοτήτων πολλών τομέων της οικονομίας. Με την "απελευθέρωση" από την κρατική προστασία των λιμενικών υποδομών και υπηρεσιών, διαμορφώνει κερδοφόρα διέξοδο σε κεφάλαια που έχουν υπερσυσσωρευτεί σε άλλους κλάδους διεθνώς και στην Ελλάδα».

Παρουσιάζοντας συνοπτικά τους σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς της άρχουσας τάξης, επισήμανε ότι αυτή επιχειρεί να προσδώσει στην Ελλάδα κομβικό ρόλο στις θαλάσσιες μεταφορές, με λειτουργίες μεταφόρτωσης στους θαλάσσιους διαδρόμους της Μεσογείου, του Εύξεινου Πόντου, της Αδριατικής, καθώς και με τις διεθνείς συνδυασμένες μεταφορές διαμέσου κυρίως των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Ο ιδιαίτερος ρόλος, που θέλει να προσδώσει η άρχουσα τάξη σε κάθε λιμάνι, συνδέεται άμεσα και με τα ευρύτερα σχέδιά της για την καπιταλιστική ανάπτυξη σε κάθε περιοχή. Ωστόσο, όπως σημείωσε, «ο τρόπος και ρυθμός υλοποίησης αυτών των σχεδίων συνδέεται με την προσπάθεια διαχείρισης από την πλευρά της αστικής τάξης ενός μεγάλου πλέγματος αντιθέσεων και ανταγωνισμών», όπως οι αντιθέσεις ανάμεσα σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους για τον έλεγχο των λιμανιών με στρατηγική σημασία.

Π.χ., για τον έλεγχο του ΣΕΜΠΟ των ΟΛΠ, ΟΛΘ, συγκρούονται ευρωπαϊκοί, αμερικανοβρετανικοί, κινεζικοί και αραβικοί όμιλοι. Η διαπάλη τους, όπως τόνισε, αφορά και την ανάληψη του παχυλού πακέτου μέτρων ασφάλειας, τα οποία προβλέπονται από το νέο αντιδραστικό Διεθνή Κώδικα για την Ασφάλεια Πλοίων και Λιμενικών Εγκαταστάσεων (ISPS Code), που ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση.

«Η κυβέρνηση, συνέχισε, επιχειρεί να χειριστεί ευέλικτα το θέμα των σχετικών διαγωνισμών συμβάσεων παραχώρησης, κρατώντας τις απαραίτητες ισορροπίες, συνυπολογίζοντας βέβαια τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

Επισήμανε ότι για την απόκρουση αυτών των σχεδιασμών δεν αρκεί σήμερα ο συνδικαλιστικός αγώνας ενάντια στα γνωστά κυβερνητικά σχέδια ιδιωτικοποίησης. Δεν αρκεί επίσης η αποκάλυψη του ρόλου του ΠΑΣΟΚ, που προωθεί μαζί με τη ΝΔ την υλοποίηση των κατευθύνσεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Στρατηγικής της Λισαβόνας, για ανεμπόδιστη κίνηση κεφαλαίου και στα ελληνικά λιμάνια, καθώς και για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου - πλαίσιο που αποδέχεται και ο ΣΥΝ που προτείνει απροκάλυπτα κεντρική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Η μόνη νικηφόρα κατεύθυνση είναι αυτή που προβάλλει το ΚΚΕ, το οποίο θέτει τις πολιτικές προϋποθέσεις για τη συνδυασμένη ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών.