Μπορεί η Εκκλησία της Ελλάδος να διαθέτει μια τεράστια ακίνητη περιουσία (εκτάσεις - φιλέτα, πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλες πόλεις, μαγαζιά, γραφεία, γκαράζ, εμπορικά κέντρα κ.ά.), αλλά σε κάποιους επικεφαλής της δε φτάνουν. Μπορεί η Εκκλησία της Ελλάδος το 2008, μόνο από τις μετοχές της σε τρεις τράπεζες (Ελλάδος, Εθνική, Πειραιώς) να προσδοκά μερίσματα 6,3 εκατ. ευρώ και άλλα 12 εκατ. ευρώ από ενοίκια, αλλά και πάλι δεν τους είναι αρκετά!
Ετσι διεκδικούν 500 εκατ. ευρώ και από το Δ' ΚΠΣ για την κατασκευή κοινωφελών έργων ή ακόμη και για την ανέγερση πολυτελών κατοικιών σε όλη τη χώρα. Δηλαδή, για να κάνουν ...«ιερές μπίζνες»! Πρόκειται για έργα που θα χρηματοδοτηθούν εξ ολοκλήρου από τον ελληνικό λαό, αφού το 75% θα προέλθει από κοινοτική επιδότηση και το υπόλοιπο 25% από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων...
Βέβαια, δικαίωμα της Εκκλησίας είναι να λειτουργεί ως καπιταλιστής, ας μην επικαλείται όμως παράλληλα και την παραβολή για τους δύο χιτώνες...
Και τι λέει η κυβέρνηση όταν σπεύδει να ικανοποιήσει «αυθωρεί και παραχρήμα» το αίτημα της Εκκλησίας, ενώ στα δίκαια αιτήματα του λαού διαρκώς κωφεύει και επικαλείται τα ελλείμματα δήθεν του προϋπολογισμού;
Ξαφνικά, ο νομάρχης Αθηνών, Γ. Σγουρός (ΠΑΣΟΚ), συνειδητοποίησε ότι δεν πρέπει να μένουμε απαθείς στο δράμα των 100 απολυμένων του Δήμου Περιστερίου. Και δηλώνει ότι θα πάρει πρωτοβουλίες, ώστε να αξιοποιηθεί διάταξη του νόμου που δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς απολυμένου από δημοτικές επιχειρήσεις προσωπικού στις νομαρχίες.
Δεν ξέρουμε, αν ο Γ. Σγουρός αποφάσισε να ευαισθητοποιηθεί ενόψει των γιορτινών ημερών, δηλαδή να υποκριθεί ότι ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους - όπως πραγματικά θα έπρεπε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η όψιμη ανησυχία του, όπως γενικότερα των εκπροσώπων του δικομματισμού καταντά αισχρή πολιτική εκμετάλλευση ενός δράματος που οι ίδιοι και τα κόμματα εξουσίας στα οποία λογοδοτούν, δημιούργησαν.
Γιατί, ο κύριος νομάρχης και η παράταξή του δεν αντέδρασαν, αλλά, αντίθετα, συναίνεσαν στο νόμο που δίνει τη δυνατότητα απόλυσης των εργαζομένων από τις δημοτικές επιχειρήσεις που κλείνουν, επειδή πρέπει να προσαρμοστούν στους κανόνες λειτουργίας του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων;
Γιατί, ο Γ. Σγουρός δεν αντιδρά και για άλλες απολύσεις, όπως για παράδειγμα, τις 500 του Μενιδίου;
Μήπως, επειδή εκεί ο δήμαρχος ανήκει στο ίδιο με αυτόν κόμμα; Γιατί οι αιρετοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που αποτελούν και τις διοικήσεις των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, δεν ακολουθούν το παράδειγμα του δημάρχου Νίκαιας, Στ. Μπενετάτου, ο οποίος μονιμοποίησε 175 εργαζόμενους δημοτικής επιχείρησης;
Και γιατί δεν αντιδρούν στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που κρίνει την πολιτική αυτή επιλογή παράνομη;
Ισως γιατί τελικά κανείς δε θέλει να δώσει μόνιμη και σταθερή δουλιά στους εργαζόμενους, αλλά να τους αξιοποιεί ως ομήρους για μικροκομματικό όφελος. Πέρα, βέβαια, από την εκφρασμένη συναίνεσή τους στις κατευθύνσεις της ΕΕ που θέλει τους εργαζόμενους μερικώς απασχολούμενους ανασφάλιστους, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Κατά τα άλλα, όλοι οραματίζονται την ...ισχυρή Αυτοδιοίκηση.
Εκτός, όμως, από ...τις πέτρες, τα ξέρουν και όλοι όσοι θέλουν να «περάσουν» τα μέτρα αυτά πρώτα στη συνείδηση της κοινής γνώμης και μετά με νομοσχέδια στη Βουλή. Πιστέψτε μας, λοιπόν, ότι ΕΕ, εργοδότες και τα κόμματα που στηρίζουν τις επιλογές τους θα κάνουν ό,τι μπορούν γι' αυτό.
Ετσι, το «διαίρει και βασίλευε» μαζί με την παραπληροφόρηση θα δώσουν και θα πάρουν. Οι περίφημοι «κοινωνικοί διάλογοι» με «υπεύθυνες θέσεις» θα επανέλθουν στην επικαιρότητα. Και μαζί με αυτά θα έρθουν οι κινδυνολογίες περί «μη βιωσιμότητας» των Tαμείων παρέα με τις κάμερες παρακολούθησης των διαδηλώσεων.
Οι κυβερνώντες έχουν αποφασίσει να «τελειώσουν» μια και καλή με την Kοινωνική Aσφάλιση. Ετσι, τους ζήτησαν και πρέπει να εκτελέσουν συγκεκριμένες εντολές, έστω κι αν τους πάρει πολύ χρόνο. Η σημερινή απεργία, λοιπόν, δεν μπορεί παρά να είναι η αρχή της αντίδρασής μας...
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φρόντισε χτες με τις περιοδείες του να μας λύσει την απορία, σχετικά με το ποιες είναι οι πραγματικές πολιτικές αντιθέσεις για το Ασφαλιστικό. Οπως είπε, το κόμμα του έχει προτάσεις ...«σοβαρές», εν αντιθέσει με την κυβέρνηση που έχει αστείες.
Και για να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε, τόνισε πως θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι «ο νόμος Ρέππα πρέπει να εφαρμοστεί στην ολότητά του»! Δηλαδή, ο ίδιος νόμος που αξιοποιεί σήμερα η κυβέρνηση για να προωθήσει ενοποιήσεις «προς τα κάτω».Αν είναι έτσι, οι εργαζόμενοι βρίσκονται ...«μεταξύ σοβαρού κι αστείου» και αν θέλουν να είναι όντως σοβαροί το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να γυρίσουν την πλάτη στην πολιτική και των δύο. Μιλάμε για πολιτικές που όχι απλά δε διαφέρουν, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται.