Για την πυρόπληκτη περιοχή και την κατάσταση σε αυτήν τόνισε πως «ο κύριος σκοπός της τρίτης επίσκεψης που πραγματοποιούμε στην περιοχή είναι να ελέγξουμε και να καταγράψουμε, για μια ακόμη φορά, από κοντά τι γίνεται στις περιοχές αυτές υπέρ της φτωχής αγροτιάς και γενικότερα των άλλων εργαζομένων, που έχουν δεχτεί άμεσες και έμμεσες τραγικές και μακροπρόθεσμες συνέπειες από την πολιτική που προκαλεί τους σχεδιασμένους εμπρησμούς δασών, με συνέπεια ξεκληρισμένους και ξεσπιτωμένους ανθρώπους του λαού, χώρια ο τραγικός απολογισμός των νεκρών».

Υπογράμμισε πως «σε καμιά περίπτωση, ως κόμμα, δεν παραγράφουμε τους πολιτικούς υπαίτιους των πρόσφατων πυρκαγιών, δηλαδή τα κόμματα που κυβέρνησαν εναλλάξ. Δυστυχώς, έχει πάψει να προκαλεί εντύπωση (αυτό δε σημαίνει ότι δεν προκαλείται και πολιτική οργή) το γεγονός ότι λίγους μήνες μετά δεν υπάρχει καμιά υπεύθυνη ενημέρωση αν, με βάση τις επίσημες κυβερνητικές υποσχέσεις, συνεχίζεται και γίνεται ουσιαστική έρευνα για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς.

Για τις αιτίες της ανετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού, που για αρκετό διάστημα περισσότερο έμοιαζε με θεατή παρά με ενεργητικό παράγοντα που είναι σε θέση να ματαιώσει την επέκταση του κακού, σημείωσε: «Εχουμε τη βεβαιότητα ότι η ΝΔ έκλεισε το φάκελο "εμπρησμοί" και το φάκελο "απόδοση ευθυνών" για την κρατική ολιγωρία. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν παραγράφει τέτοιες ευθύνες».

«Εμείς», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι το ίδιο που είχαμε υπογραμμίσει από την πρώτη στιγμή. Οτι μετά την τραγωδία θα πέσουν σαν τα κοράκια - από καιρό έτοιμα - τα επιχειρηματικά μεγαθήρια, παλιά και νέα, για να επαναληφθεί αυτό που όλοι ξέρουμε, να θησαυρίζουν και από την ευτυχία και από το θάνατο και την καταστροφή.

Είναι πια κοινό μυστικό ότι μόλις έσβησαν οι πυρκαγιές με τον πιο επίσημο τρόπο, με τις πλάτες της ΝΔ, έσπευσαν στην περιοχή επιχειρηματικές, κατασκευαστικές και τουριστικές επιχειρήσεις για να αξιοποιήσουν τις μεγάλες δασικές εκτάσεις που κάηκαν, επιδιώκοντας να αγοράσουν φθηνή γη, κάτι που δεν το τόλμησαν πριν τις πυρκαγιές, καθώς τα συμφέροντά τους ήταν σε αντίθεση με το δασικό χαρακτήρα των περιοχών.

Καταγγέλλουμε, επαναλαμβάνοντας πληροφορίες που έχουν γραφεί στον Τύπο, ότι δημοσιεύονται έως και ανώνυμες αγγελίες μέσω των οποίων κάποιοι ζητούν να αγοράσουν ορεινά κτήματα που κάηκαν, ενώ τοπικοί δημοτικοί παράγοντες προσπαθούν σε συνεργασία με τράπεζες να παραδώσουν τα τοπικά παραλιακά φιλέτα σε ιδιώτες».

Οπως επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα «το ΚΚΕ επιμένει στις προτάσεις που έκανε αρχικά και οι οποίες έχουν διαφορετική αφετηρία και στόχο από αυτούς της κυβέρνησης της ΝΔ:

-- Ανασύσταση και προστασία των δασών και των παραλίων, με στόχο την υπηρέτηση μιας ανάπτυξης που συμφέρει τα λαϊκά στρώματα και όχι το επιχειρηματικό κεφάλαιο. Κατά τη γνώμη μας, οι καμένες δασικές περιοχές, η καμένη γη εξακολουθεί να είναι απροστάτευτη. Είναι ασυμβίβαστη η παρουσία των επιχειρηματιών με την προστασία του δάσους και των παραλιών. Αυτό που επιδιώκουν είναι να δημιουργήσουν περιορισμένες ιδιωτικοποιημένες ζώνες δασικών εκτάσεων, για να περιβάλουν με αυτές τουριστικά μεγαθήρια για τους πλούσιους τουρίστες, οι οποίοι δεν πρόκειται να αφήσουν στην περιοχή ούτε ένα ευρώ. Ή και ακόμα να δημιουργηθούν μικρά ιδιωτικά χωράφια και χωριά για τουριστικό κάμπινγκ πάλι των πλουσίων τουριστών. Ή και ακόμα να διαμορφωθούν νέοι παραδοσιακοί οικισμοί για τουρίστες. Θέλουν ένα γιγάντιο φολκλορικό έργο για παχιά βαλάντια σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής. Οσοι απομείνουν θα είναι ξένοι στο ίδιο τους το σπίτι.

-- Θεμελιακή θέση του ΚΚΕ είναι η προστασία της παραγωγικής βάσης και του παραγωγικού προτύπου της περιοχής προς όφελος των μικροϊδιοκτητών και κατά συνέπεια όλων των εργαζομένων, των λαϊκών οικογενειών. Επειδή χρειάζεται χρόνος, 10 έως 15 χρόνια για την ανασύσταση των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας στο επίπεδο που είχαν φτάσει, είναι απαραίτητο να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε να μείνουν οι αγρότες στον τόπο τους. Να μη βρεθούν κολλημένοι στον τοίχο στο έλεος των αγοραστών γης για ένα κομμάτι ψωμί, να μην οδηγηθούν στην εγκατάλειψη των χωριών τους. Διεκδικήσαμε και διεκδικούμε δέσμη ολοκληρωμένων μέτρων που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα δώσουν ικανό εισόδημα, θα ενθαρρύνουν την παραμονή και κυρίως θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις να μην καταργηθούν ή περιοριστούν στο ελάχιστο οι καλλιέργειες και η κτηνοτροφία. Επιμένουμε σε έργα και παροχές που γίνονται με ευθύνη του κράτους, συνιστούν δημόσιες επενδύσεις, μακριά από κάθε εξάρτηση από επιχειρηματικές μονάδες που θα βάλουν στο χέρι τον πλούτο της περιοχής. Αντιπαλεύουμε τον υπαρκτό κίνδυνο υπερχρέωσης των πυρόπληκτων στις τράπεζες, που σημαίνει μια ζωή χαμένη και ανασφαλής.

Αμέσως μετά στάθηκε, με αναλυτική αναφορά, στην προχτεσινή λαϊκή κινητοποίηση και το φλέγον ζήτημα του Ασφαλιστικού και σε ό,τι αυτό αφορά υπογραμμίζοντας: «Οι εργατοϋπάλληλοι με τη συμμετοχή τους στην πανελλαδική απεργία, με τις ζωντανές συζητήσεις στους χώρους δουλιάς, με τη μαζική συμμετοχή τους σε προσυγκεντρώσεις και συγκεντρώσεις σ' όλη τη χώρα έδωσαν μια πρώτη σημαντική μάχη που περικλείει μεγάλες δυνατότητες και προοπτική.

Αρκεί να εκτιμηθεί ως αφετηρία για νέα κλιμάκωση, για συνεχόμενους, πολύμορφους αγώνες και πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Στόχος πρέπει να είναι να αχρηστευτεί κάθε δυνατότητα της κυβέρνησης να φέρει σχέδιο νόμου στη Βουλή, και αν τολμήσει με την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία να το ψηφίσει, να μην μπορεί να το εφαρμόσει στην πράξη.

Το ΚΚΕ δε θα λυπηθεί κόπους. Θα είναι στην πρώτη γραμμή όπως πάντα, μαζί και η ΚΝΕ, για να ενθαρρύνουμε τη λαϊκή ενέργεια και πρωτοβουλία. Η μάχη πριν απ' όλα θα κριθεί στον τόπο δουλιάς και στο δρόμο. Θα κριθεί από την ένταση της πάλης στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στον τόπο δουλιάς και κατοικίας, στο χωράφι, από την αντιμετώπιση της ιδεολογικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας. Ολοι για έναν, ένας για όλους.

Το ΚΚΕ παλεύει σήμερα σε δύο μέτωπα ταυτόχρονα, στο κίνημα και στο πολιτικό πεδίο, με το άνοιγμα ενός μόνιμου διαλόγου για την εναλλακτική πρόταση συμμαχίας, πάλης και δράσης για τη λαϊκή εξουσία. Παλεύει για άμεσα αποτελέσματα που θα είναι εφαλτήριο για τη λαϊκή νίκη αύριο».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε πως «οι εργαζόμενοι πρέπει να ετοιμάζονται για έναν μακρύ δρόμο, καθώς ο ΣΕΒ και οι άλλοι φορείς της εργοδοσίας, η ΕΕ, το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, υποβάλλουν στην κυβέρνηση, νέα πακέτα μέτρων, μέχρι να καταστήσουν την εργατική δύναμη πάμφθηνη και χειραγωγημένη, ώστε να προωθείται η άπληστη κερδοφορία και να μαίνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μεγαθήρια. Τα μέτρα που φέρνει η ΝΔ είναι συνέχεια αυτών του ΠΑΣΟΚ, και προθάλαμος για νέα πολύ χειρότερα, πολύ πιο δραματικά. Οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλη δύναμη στα χέρια τους. Αν τη χρησιμοποιήσουν μπορεί να βρεθούν μπροστά σε ευχάριστες εκπλήξεις στο μέλλον. Απαιτούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

-- Να κατανοηθεί όσο πιο πλατιά γίνεται, ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής που ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη. Οτι συγκρούονται αντικειμενικά δύο γραμμές ανάπτυξης, η μια ωφελεί τα μονοπώλια, γενικότερα την καπιταλιστική ανάπτυξη, που από τη φύση της γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη και βάρβαρη. Η άλλη ωφελεί αποκλειστικά την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Βρίσκεται σε αντιδιαμετρική θέση και ασυμφιλίωτη αντίθεση με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την ΟΝΕ και όλες τις επόμενες συνθήκες της ΕΕ που υλοποιούν τη στρατηγική του κεφαλαίου. Δίχως αυτόν το διαχωρισμό των δύο γραμμών ανάπτυξης στη συνείδηση των εργαζομένων είναι δύσκολο να υπάρχει αποτελεσματικός αγώνας.

-- Να σφυρηλατείται η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης και η συμμαχία της με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Με αφετηρία ότι οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο, επομένως δικαιούνται να τον απολαμβάνουν, δεν ευθύνονται αυτά για τα ελλείμματα και τα χρέη, δεν έχουν καμιά υποχρέωση να θυσιάζονται.

-- Να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τις αρχές της 10ετίας του '90. Την κατάργηση επίσης των αντεργατικών νόμων που ανέτρεψαν τις εργασιακές σχέσεις και οδήγησαν στην ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα δεν είναι ειρηνική, είναι καταλυτική σε βάρος του λαού. Οι επιχειρηματίες χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται το δημόσιο τομέα, αδειάζουν τις τσέπες των εργαζομένων που ήδη έχουν υποστεί μεγάλες και πραγματικές απώλειες σε μισθούς και συντάξεις.

-- Να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι ότι σήμερα, όχι μόνο δεν υπάρχει λόγος, σε σχέση με την παραγωγικότητα, που να επιβάλλει αύξηση ορίων συνταξιοδότησης και μείωση συντάξεων, αντίθετα, υπάρχουν οι δυνατότητες για μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, των ορίων συνταξιοδότησης. Πρόοδος είναι η αύξηση του ελεύθερου χρόνου, η σταθερή δουλιά, οι αμοιβές με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Η κερδοφορία και κυριαρχία του κεφαλαίου και των κομμάτων εξουσίας ευθύνονται για τα προβλήματα και όχι οι εργαζόμενοι.

«Στις σημερινές συνθήκες», συμπλήρωσε, «δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Η ενότητα, άρα και η δύναμη των εργαζομένων, να εμποδίζουν τα χειρότερα, να διεκδικούν τα δικαιώματά τους πρέπει να σφυρηλατηθεί με άξονα τη θέση: Αδύναμη κυβέρνηση και αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για τη λαϊκή συμμαχία, για να πάρει ο λαός στα χέρια του την τύχη του. Δεν πρόκειται για θέση στενά κομματική, αλλά ευρύτερης σημασίας, σε μια περίοδο που γίνεται προσπάθεια να δοθεί φιλί ζωής στη δικομματική εναλλαγή, και εάν αυτό δεν επιτευχθεί να στρωθεί ο δρόμος της κεντροδεξιάς ή κεντροαριστερής συνεργασίας.

Ούτε η ΝΔ είναι κεντρώο κόμμα, ούτε το ΠΑΣΟΚ αριστερό, ούτε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φέρει ανακατατάξεις θετικές για το λαό, παρά μόνο το φιλί ζωής στην αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος χέρι - χέρι με το ΠΑΣΟΚ για το διπολισμό. Ο εκσυγχρονισμός και η ανανέωση είναι συνώνυμα σήμερα με την ανασύνταξη και αναγέννηση ενός σύγχρονου ταξικού εργατικού κινήματος, ενός σύγχρονου νεολαιίστικου κινήματος, προϋπόθεση για την είσοδο στο προσκήνιο του αγώνα νέων λαϊκών μαζών που σήμερα είναι εγκλωβισμένες στη λογική του ευρωμονόδρομου, στην ιδεολογική και εργοδοτική τρομοκρατία.

Από σήμερα πρέπει αρχίσει η προσπάθεια για αλλαγή συσχετισμού στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε οι εργαζόμενοι να μη χρησιμοποιούνται από τις ηγεσίες που η μόνη διαφορά τους είναι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για τον έλεγχο και τη χειραγώγηση του κινήματος, για τη στήριξη του ενός ή του άλλου πόλου εξουσίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι συνεχώς στο πόδι, να μη δεχτούν να κινητοποιούνται ανάλογα με το θερμόμετρο του ανταγωνισμού ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν λόγο να στρατεύονται σε μια αντιΝεοδημοκρατική ή αντιΠΑΣΟΚική γραμμή, αλλά σε μια γραμμή εναντίον των μονοπωλίων και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής.