Ο... Μανωλιός δεν άλλαξε απλώς τα ρούχα του, αλλά, η εικόνα της «νέας» κυβέρνησης που ανακοίνωσε χτες ο Κ. Σημίτης, δηλώνει ότι έβαλε και τη χειρότερη «φορεσιά» του. Η επιλογή της τοποθέτησης από τον πρωθυπουργό στα υπουργεία «αιχμής» (που σχετίζονται άμεσα με την προώθηση των αντιδραστικών και νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων) των προσώπων εκείνων που έχουν καταγραφεί ως «άτεγκτοι» και «αποφασισμένοι» να μη... σταματήσουν πουθενά, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Το αντιλαϊκό στίγμα επομένως της «νέας» κυβέρνησης, που ορκίζεται σήμερα στις 11 το πρωί και απαρτίζεται από 44 μέλη (για πρώτη φορά συμμετέχουν στην κυβέρνηση 15 νέα μέλη, ενώ υπουργοποιούνται 6 νέα πρόσωπα) δίνεται και από την επιλογή ορισμένων υπουργών που θα μπορούσαν να αποκληθούν «πρόσωπα - κλειδιά». Συγκεκριμένα:

Ο οπαδός της «θεραπείας σοκ» στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας Αλ. Παπαδόπουλος (είχε αποπεμφθεί για την υπόθεση Οτσαλάν) αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας, τομέας στον οποίο ήδη ο πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει «μεταρρυθμίσεις» και... σε βάθος «ανατροπές», που θα συμπαρασύρουν το δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας.

Ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Αν. Γιαννίτσης, τεχνοκράτης και θιασώτης όλων των νεοφιλελεύθερων μέτρων στον τομέα της οικονομίας, αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε μια περίοδο που αναμένονται αδυσώπητες «εγχειρήσεις» νεοσυντηρητισμού στη λεγόμενη αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό.

Ο μέχρι χτες ευρωβουλευτής Π. Ευθυμίου, αναλαμβάνει ως πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης του Κ. Σημίτη το υπουργείο Παιδείας, γεγονός που αποτυπώνει τη θέληση του πρωθυπουργού να επιβάλει μέχρι τέλους την πολιτική της λεγόμενης «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης».

Ο Ν. Χριστοδουλάκης, πολλάκις χειροκροτηθείς για την αμείλικτη εμμονή του στα προγράμματα λιτότητας, από τη θέση του υφυπουργού Οικονομικών μέχρι τώρα, αναλαμβάνει πλέον να φέρει σε πέρας - από τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης - το... θεάρεστο έργο του ξεπουλήματος και των ιδιωτικοποιήσεων σε μια σειρά τομείς στρατηγικής σημασίας.

Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να εκτιμηθεί η αναβάθμιση του Χρ. Βερελή σε υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τομέας όπου επίσης οι «αναδιαρθρώσεις» βρίσκονται επί θύραις.

Παράλληλα, η... έμπνευση του πρωθυπουργού να αναθέσει στον Θ. Πάγκαλο την ευθύνη για τον Πολιτισμό (!) στο υπουργικό συμβούλιο, δηλώνει ότι και στη «νέα» κυβέρνηση υπάρχει η απαιτούμενη «συνέχεια» σε ό,τι αφορά το «Γιαννοπούλειο» ύφος και ήθος...

Το μήνυμα που ανακύπτει από τη σύνθεση της κυβέρνησης είναι, όμως, διπλής κατεύθυνσης. Πέρα από το αντιλαϊκό «σινιάλο» που στέλνεται στην κοινωνία και έχει να κάνει με τον αμείλικτο χαρακτήρα του επερχόμενου «δεύτερου κύματος του εκσυγχρονισμού», υπάρχει και το εσωκομματικό μήνυμα που απέστειλε ο πρωθυπουργός.

Οπως προκύπτει από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχουμε μια σχεδόν αμιγώς «σημιτική» κυβέρνηση, κατά τη σύνθεση της οποίας ο πρωθυπουργός περιορίστηκε απλώς να διατηρήσει τις όποιες ισορροπίες με τον Α.Τσοχατζόπουλο (αν θεωρηθεί ότι οι υπουργοποιηθέντες Γ. Ανωμερίτης, Ν. Σηφουνάκης και Χ. Παπουτσής κινούνται στο εσωκομματικό πεδίο πιο κοντά στον υπουργό Εθνικής Αμυνας). Από εκεί και πέρα ο Κ. Σημίτης, χωρίς να «ενοχλήσει» τους πρωτοκλασάτους, τους οποίους διατήρησε στις προηγούμενες θέσεις τους (Α.Τσοχατζόπουλος, Β. Παπανδρέου, Γ. Παπανδρέου, Κ. Λαλιώτης, Γ. Παπαντωνίου), διαμόρφωσε ένα υπουργικό συμβούλιο κατ' εικόνα των προθέσεών του και της απολύτου εμπιστοσύνης του.

Το γεγονός αυτό - που σηματοδοτεί και τη διάθεση του πρωθυπουργού να κάνει επίδειξη της κυριαρχίας του στην κοινοβουλευτική ομάδα που προέκυψε από τις εκλογές - εξηγεί τη δυσφορία που, σύμφωνα με πληροφορίες, εκφραζόταν χτες από το Γ. Παπανδρέου για την έλευση στο υπουργείο Εξωτερικών «αλεξιπτωτιστών», όπως αποκαλούνταν η Ε. Παπαζώη και η Α. Λάιου, η οποία καταχωρείται στο «κλίμα Ροζάκη», αλλά όχι του Φ. Πετσάλνικου, όπως επιθυμούσε ο υπουργός Εξωτερικών.

Δυσφορία, όμως, υπάρχει και στην πλευρά εκείνων που «κόπηκαν». Μεταξύ αυτών (Γείτονας, Γιαννόπουλος, Φούρας, Μπένος, Μαγκριώτης, Λ. Παπαδήμας, Μαντέλης), ιδιάζουσες είναι οι περιπτώσεις των Ε. Βενιζέλου, Κ. Σκανδαλίδη και Γερ. Αρσένη. Ο μεν πρώτος, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή αν και του προτάθηκε το υπουργείο Δικαιοσύνης αρνήθηκε, ενώ όπως ο ίδιος ομολογεί σε γραπτή χτεσινή του δήλωση ζήτησε τη μετακίνησή του στο υπουργείο Παιδείας, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Πάντως έντονη είναι η φημολογία πως σοβαρά επέδρασε για το «κόψιμο» του πρώην υπουργού το γεγονός ότι μεταξύ 7 και 9 το βράδυ των εκλογών (δηλαδή τις ώρες που τα προγνωστικά έδειχναν ήττα του ΠΑΣΟΚ) υπέπεσε στο... λάθος να κάνει κρίσεις αρνητικές στα τηλεοπτικά κανάλια για την προεκλογική τακτική του ΠΑΣΟΚ, που ακουμπούσαν και το πρόσωπο του πρωθυπουργού.

Οσο για το δεύτερο, ενώ ήταν δεδομένη η επιθυμία του να υπουργοποιηθεί, παρέμεινε στη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Εξέλιξη που κυρίως αντανακλά την αδυναμία του πρωθυπουργού να «μοιράσει και την εσωκομματική τράπουλα», αφού υπουργοποίηση του Κ. Σκανδαλίδη θα επέβαλε αλλαγή γραμματέα.

Σε ό,τι αφορά τον Γερ. Αρσένη, συνεργάτες του χτες έλεγαν ότι θα προβεί σε κάποια αντίδραση για το «κόψιμό του», αφήνοντας να φανεί η «πικρία» του για το γεγονός ότι οι δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι τον στηρίζει στην εφαρμογή της πολιτικής της «μεταρρύθμισης» είχαν ημερομηνία λήξης... Από τον Ε. Γιαννόπουλο, τέλος, δεν είχε υπάρξει αντίδραση μέχρι αργά το βράδυ, ενώ «κανένα σχόλιο» δήλωναν και από πλευράς Τσοχατζόπουλου.

Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η περίφημη «ανανέωση», αλλά και η «διείσδυση» σε «κεντρο-αριστερο-δέξιες» κατευθύνσεις, που θα εκφραζόταν με την υπουργοποίηση ορισμένων, δεν υπήρξε (ονόματα όπως Βούγιας, Κοντογιαννόπουλος, Λοβέρδος κ.ά.) έμειναν εκτός υπουργικού θώκου. Γεγονός που σηματοδοτεί ότι κάποια στιγμή θα κληθούν να παίξουν ρόλο «εφεδρείας».

• Οπως ανακοινώθηκε χτες, στη θέση του προέδρου της Βουλής θα προταθεί πάλι ο Απ. Κακλαμάνης.