Associated Press

Ο φτωχός κόσμος της Κένυας αντιδρά προσπαθώντας να βρει λύση στα τεράστια κοινωνικά προβλήματα

Αλλωστε, ο ίδιος ο Κιμπάκι είχε εκλεγεί πριν πέντε χρόνια έχοντας στο πλευρό του σχεδόν όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης (μαζί και τον σημερινό αντίπαλό του και ηγέτη του «Πορτοκαλί Δημοκρατικού Κινήματος» Ράιλα Οντίνγκα...), επειδή έπεισε τους Κενυάτες πως θα σταματούσε το φαύλο κύκλο της διαφθοράς γύρω από κάθε άξονα της εξουσίας. Πως θα αγωνιζόταν για την ανάπτυξη της χώρας και την ευημερία ενός λαού που ως επί το πλείστον καλείται να «ζήσει» με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα παλεύοντας ενάντια στην ανεργία που πλήττει το 40% του πληθυσμού (των 36.000.000), τη φτώχεια (που μειώνει το μέσο προσδόκιμο ζωής στα 55 έτη) και την εγκληματικότητα, που θεριεύει στις τεράστιες παραγκουπόλεις του Ναϊρόμπι ή στα χτυπημένα από την παρατεταμένη ξηρασία απέραντα βοσκοτόπια της χώρας.

Εντούτοις, ο Κιμπάκι δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά απ' τον (επί 24 χρόνια!) προκάτοχό του Ντάνιελ Αραπ Μόι. Οχι μόνον κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το τέλος της θητείας του, αφού (κατά ομολογία του προέδρου της κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής) άσκησε πιέσεις για «γρήγορη» ανακοίνωση των «τελικών» (ή... αλλιώς «μαγείρεμα» ) των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών, σπεύδοντας να ορκιστεί πρόεδρος την περασμένη Κυριακή. Εκτοτε, η οργή των υποστηριχτών της αντιπολίτευσης δεν περιορίστηκε μόνον στο πρόσωπο του Κιμπάκι αλλά και σε μέλη της φυλής των Κικούγιου απ' την οποία κατάγεται.

Οι Κικούγιου έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες (που προφανώς ήξεραν καλύτερα από πολλούς το βρώμικο ποιόν του Λονδίνου και σ' αυτή τη χώρα που διετέλεσε ως το 1963 βρετανική αποικία), προ και μετά αποικιοκρατίας, προωθήθηκαν στις νευραλγικότερες θέσεις εξουσίας και κατέλαβαν τα πιο σημαντικά πόστα στην πολιτική και οικονομική ζωή. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ράιλα Οντίνγκα, συμπλήρωνε μερίδα του βρετανικού Τύπου, προέρχεται απ' τη φυλή των Λούο που θεωρείται επί δεκαετίες «εξοβελισμένη» από κάθε μορφή εξουσίας... Και στην περίπτωση της Κένυας, δηλαδή, χρησιμοποιήθηκε αβλεπί το πολύ βολικό «εργαλείο» ανάλυσης της κρίσης υπό το πρίσμα των «φυλετικών συγκρούσεων».

Ωστόσο, οι ίδιοι αναλυτές επιμελώς παρέλειψαν να αναφέρουν γιατί το «Πορτοκαλί Δημοκρατικό Κίνημα» του Ράιλα Οντίνγκα κατέκτησε την πλειοψηφία των εδρών του κοινοβουλίου (κατά τη διεξαγωγή παράλληλων βουλευτικών εκλογών στις 27 Δεκέμβρη) και γιατί το Κόμμα Εθνικής Ενότητας του προέδρου Κιμπάκι καταποντίστηκε (μαζί και τουλάχιστον 20 απ' τους υπουργούς του που δεν εξελέγησαν...). Είναι μάλλον έκδηλο ότι η κοινοβουλευτική επικράτηση του Οντίνγκα δε θα μπορούσε να γίνει εάν επαφιόταν μόνον στις ψήφους των «Λούο», που είναι μία απ' τις 40 μικρομεσαίες αριθμητικά φυλετικές κοινότητες της χώρας. Το «πορτοκαλί» κόμμα του Οντίνγκα ψηφίστηκε γιατί έπεισε περισσότερο. Δε θα επιβιώσει ωστόσο πολιτικά, εάν ο ηγέτης του κάνει τα ίδια λάθη με τον πρόεδρο Μουάι Κιμπάκι...

Με ταχύτατους ρυθμούς, προς όφελος των ιμπεριαλιστών και των σχεδίων τους για το μέλλον της περιοχής, προχωρά η αποσταθεροποίηση του Πακιστάν, μετά και τη δολοφονία της πρώην πρωθυπουργού και ηγέτιδος του Κόμματος του Λαού του Πακιστάν (ΡΡΡ), Μπεναζίρ Μπούτο, ενώ οι προγραμματισμένες εκλογές για τις 8 Γενάρη αναβάλλονται μέχρι τη 18η Φλεβάρη. Η δολοφονική επίθεση, που κατά τις εντολές των ΗΠΑ επιχειρείται να αποδοθεί στην Αλ Κάιντα και σε πρόσωπα που συνδέονται με την οργάνωση, σύμφωνα και με το διάγγελμα του πρώην στρατηγού Προέδρου και νυν Προέδρου, πάντα υποστηριζόμενου από την Ουάσιγκτον, ενίσχυσε την ήδη έκρυθμη κατάσταση, που οδεύει προς πλήρη εκτροχιασμό...

Η κυβέρνηση Μουσάραφ κατηγορήθηκε πολύ μετά τη δολοφονία από την αντιπολίτευση, ότι προσπαθεί να συγκαλύψει τους δράστες, ότι είχε και η ίδια ανάμειξη στο συμβάν, αλλά και για κακό χειρισμό των ερευνών, τυχαίο ή σκόπιμο. Αιτιάσεις που οδήγησαν τον Π. Μουσάραφ να ζητήσει τη συμβολή της Βρετανικής Σκότλαντ Γιαρντ για την εξιχνίαση του «μυστηρίου» που θεωρείται από δύσκολη έως αδύνατη. Αρχικά αποκλείεται η αναγνώριση των δραστών μέσω των φωτογραφιών ή των μαγνητοσκοπημένων στιγμιοτύπων που διαθέτουν, ενώ το σημείο καθαρίστηκε αμέσως μετά τη δολοφονία αποκλείοντας τη δυνατότητα συλλογής στοιχείων.

Ο σύζυγος του θύματος, από την άλλη, απαγόρευσε τη νεκροψία του πτώματος από τους ιατροδικαστές, θάβοντας την Μπ. Μπούτο με τον παραδοσιακό ισλαμικό τρόπο και θεωρείται απίθανο να δώσει άδεια εκταφής για εκ των υστέρων νεκροτομή.

Οσον αφορά τη μετάθεση των εκλογών, έγινε δεκτή με αποδοκιμασία, τόσο από το κόμμα του Ναουάζ Σαρίφ όσο και από το ΡΡΡ, που δήλωσαν ωστόσο ότι θα συμμετάσχουν στις εκλογές.

Κερδισμένος στην όλη ιστορία φαίνεται να είναι για ακόμα μία φορά οι ΗΠΑ, καθώς εξακολουθούν να προμηθεύουν με στρατιωτικό υλικό το Πακιστάν, με τα τελευταία στοιχεία να αναφέρουν ότι η εταιρεία «Lockheed Martin Corp.» ανέλαβε συμβόλαιο 498,2 εκατ. δολαρίων για την προμήθεια αεροσκαφών «F-16»...

Είναι γεγονός ότι η Ουάσιγκτον, αλλά και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με συμφέροντα στην περιοχή, με την αποσταθεροποίηση του Πακιστάν λόγω της δολοφονίας, αποκτούν ευκαιρία προώθησης της πολιτικής «κατά της τρομοκρατίας».

Η χρέωση της ευθύνης για την επίθεση στην Αλ Κάιντα είναι άκρως βολική για όλες τις πλευρές, καθώς αυξάνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της χώρας, δίνει έναυσμα για όξυνση των «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» κατά «μαχητών που συνδέονται με ισλαμιστικές οργανώσεις», στις περιοχές των φυλών, ενώ η δολοφονία συντελεί στα σχέδια για την Ευρεία Μέση Ανατολή που «ευαγγελίζονται» οι ΗΠΑ. Το Πακιστάν άλλωστε είναι γνωστό ότι διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο, που ήδη φρουρείται από τον αμερικανικό στρατό και θα συνεχίσει να ελέγχεται από τις ΗΠΑ, ειδικά μετά τα τελευταία γεγονότα, με το πρόσχημα της «τρομοκρατικής απειλής»...

Ωστόσο, το Πακιστάν λόγω της θέσης του στο χάρτη αποτελεί «μήλον της Εριδος» για τους ιμπεριαλιστές, καθώς είναι στρατηγικής σημασίας για τους ενεργειακούς δρόμους, ενώ διαθέτει και το ίδιο σημαντικές πηγές ενέργειας, γεγονός που προμηνύει μελανό το μέλλον του, στη σκακιέρα διεκδίκησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων...