Την επιχειρούμενη μετατροπή των εργαζομένων σε «απασχολήσιμους φτωχούς» με πενιχρούς μισθούς και περιορισμένα δικαιώματα, θυσία στην ευημερία και την ασύδοτη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, κατήγγειλε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Ολομέλειας του ΕΚ σχετικά με τα αποτελέσματα του Συμβουλίου Κορυφής στη Λισαβόνα.

«Η Σύνοδος Κορυφής της Λισαβόνας, που μόνο κατ' ευφημισμό μπορεί να χαρακτηριστεί "Σύνοδος για την απασχόληση", παρά τις ηχηρές διακηρύξεις που τη συνόδευσαν, το μόνο που κατάφερε είναι να προχωρήσει ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση μετατροπής της απασχόλησης σε απασχολησιμότητα, επαναπροσδιορισμού της έννοιας "εργαζόμενος", ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί με τον καλύτερο, για το μεγάλο κεφάλαιο, τρόπο η περίφημη "Νέα Οικονομία", δηλαδή η νέα προσωνυμία του παλιού, γνωστού, αλλά ακόμη πιο άκρατου και σκληρού οικονομικού και κοινωνικού φιλελευθερισμού», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

«Κάτω από τον μεγαλεπήβολο τίτλο του "εκσυγχρονισμού του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου με επένδυση στον άνθρωπο", παρουσιάζονται με το μεγαλύτερο κυνισμό οι απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας του ως μέτρα "στήριξης της απασχόλησης": Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του κόστους εργασίας, πλήρης απελευθέρωση και ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, ενίσχυση των άτυπων μορφών απασχόλησης, αναθεώρηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και προκλητική σύνθλιψη του όποιου κράτους πρόνοιας έχει απομείνει ακόμη. Αυτά δεν είναι "επένδυση στον άνθρωπο", όπως ισχυρίζεται η Σύνοδος Κορυφής», υπογράμμισε ο Γ. Θεωνάς. «Αυτά είναι αλλοτρίωση του ανθρώπου σε όφελος της αγοράς, υποταγή των εργαζομένων στα χρηματοπιστωτικά κριτήρια και απαιτήσεις, υποταγή του κοινωνικού κράτους στους δείκτες και τα κριτήρια ονομαστικής σύγκλισης και της ΟΝΕ».

«Αυτό που προωθούν οι κατευθύνσεις οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της Λισαβόνας, αυτό που προετοιμάζεται στην πράξη για τους εργαζόμενους και "σερβίρεται" πίσω από έναν ψευδεπίγραφο "εκσυγχρονισμό" - προκειμένου να "χρυσωθεί το χάπι", να παραπλανηθούν οι εργαζόμενοι και να περιοριστούν οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην αντεργατική και αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική της ΕΕ - είναι ένα ελάχιστο επίπεδο φτώχειας και όχι ένα ελάχιστο επίπεδο ευημερίας. Η "Νέα Οικονομία" προετοιμάζει εντατικά τη δημιουργία ενός εκτεταμένου στρώματος "απασχολήσιμων φτωχών", με πενιχρούς μισθούς, περιορισμένα δικαιώματα ασφάλισης και περίθαλψης, υποχρεωμένων να αλλάζουν εργασία κατά το δοκούν της ασύδοτης αγοράς και των νόμων των άνομων συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου».

«Η ΕΕ δε δείχνει να ενδιαφέρεται για την καταπολέμηση της ανεργίας και την προώθηση και στήριξη σταθερής και πλήρους απασχόλησης» επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. «Αντίθετα», τόνισε «προετοιμάζει, και μάλιστα ταχύρυθμα, τους εργαζόμενους να ζουν υπό καθεστώς πλήρους και μόνιμης ανασφάλειας. Αλλωστε, ευθαρσώς δηλώνεται στα συμπεράσματα της Προεδρίας ότι το ζητούμενο είναι η "βελτίωση της απασχολησιμότητας" και στην εξυπηρέτηση αυτής της λογικής οδηγούνται σιδεροδέσμιες και η κοινωνία της πληροφορίας και η εκπαίδευση ως εργαλεία ενίσχυσης της μερικής απασχόλησης, της τηλε-εργασίας, της εργασίας - φασόν».

«Η ευημερία», τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «προορίζεται για το μεγάλο κεφάλαιο στο οποίο ανοίγεται πεδίον δόξης λαμπρό, αφού, προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτησή του για "πλήρως λειτουργική εσωτερική αγορά" και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα έναντι των ΗΠΑ, προωθείται πλήρης μεταφορά των πιέσεων του διεθνούς ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας, επίσπευση της φιλελευθεροποίησης και των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορών) ζωτικών τομέων όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, τα ταχυδρομεία, οι μεταφορές, η ύδρευση κ. ά. Διευκολύνονται ακόμη περισσότερο, αντί να ελεγχθούν, οι αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις και μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων που οδηγούν σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις. Συρρικνώνονται οι δημόσιες και κοινωνικές επενδύσεις, υποσκάπτεται συστηματικά η ισότητα ευκαιριών και η καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων που συνδέονται με την πρόσβαση στην απασχόληση και τις εργασιακές σχέσεις και δίνεται προτεραιότητα σε ό,τι υπηρετεί το στόχο της "οικονομικής αποδοτικότητας της εργασίας" για το κεφάλαιο, δηλαδή χαμηλοί μισθοί, έλλειψη κοινωνικής προστασίας, ευκαμψία και πρόσκαιρο της εργασίας, σταθερός αποκλεισμός γυναικών, νέων και ατόμων με ειδικές ανάγκες από την αγορά εργασίας».

«Τα πάνω από 60 εκατομμύρια άτομα, θύματα της μακροχρόνιας ανεργίας, της μαζικής φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά και το σύνολο των Ευρωπαίων εργαζομένων δεν μπορούν να φανούν "προσαρμοστικοί", "αλληλέγγυοι", "πειθήνιοι" και "συνεργάσιμοι" σε τέτοιες επιλογές. Θα τους βρείτε μπροστά σας, ανυπόταχτους, ασυμβίβαστους και ανυποχώρητους να αγωνίζονται και να διεκδικούν πλήρη και σταθερή απασχόληση, σύστημα κοινωνικής πολιτικής που να περιλαμβάνει ασφάλιση, υγεία, συνταξιοδότηση, προστασία των ανέργων, πραγματική ισότητα ευκαιριών, εκπαίδευση ποιότητας και ουσιαστική επαγγελματική κατάρτιση».

«Στο μόνο που θα μπορούσε να συμφωνήσει κανείς με τις διακηρύξεις της Λισαβόνας είναι ότι "οι άνθρωποι είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο της Ευρώπης", μόνο που δεν είναι διατεθειμένοι να "ρευστοποιηθούν" στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και να θυσιαστούν για να εξασφαλίσουν τα μονοπώλια διόγκωση των κερδών τους. Αυτό το κεφάλαιο», τόνισε καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «είναι και θα αποδειχθεί πολύτιμο στον αγώνα για μια Ευρώπη κοινωνική, δημοκρατική, αλληλέγγυα, μια Ευρώπη της ειρήνης, της προόδου, του σοσιαλισμού».