ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ξεπερασμένες (!) οι αποφάσεις του ΟΗΕ

Τη μεγάλη ικανοποίηση της ελληνικής κυβέρνησης δήλωνε προχτές ο Γ. Παπανδρέου, με αφορμή τη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών της Κοινότητας και την υιοθέτηση της κοινής θέσης για την πραγματοποίηση του Συμβουλίου Σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ. Οι ελληνικές θέσεις υιοθετήθηκαν πλήρως, έλεγε και ξανάλεγε ο Ελληνας υπουργός.

Οταν του επισημάνθηκε, βέβαια, ότι στο σχετικό κείμενο δε γίνεται σαφής αναφορά στα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, έχασε τα λόγια του και κάτι ψέλλισε ότι αυτό θα αντιμετωπιστεί αργότερα...

Συνήθως, όμως, η όποια εγκατάλειψη θέσεων δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους. Και, δυστυχώς, για την ελληνική κυβέρνηση η πραγματικότητα ήρθε να δικαιώσει και πάλι αυτό τον κανόνα. Πατώντας πάνω και στο γεγονός πως η κοινή απόφαση των ΥΠΕΞ της Κοινότητας δεν κάνει ρητή αναφορά στις αποφάσεις του ΟΗΕ έρχεται τώρα η τουρκοκυπριακή ηγεσία να αξιώσει την αναθεώρησή τους, θεωρώντας τες ξεπερασμένες και εμπόδιο στην εξεύρεση λύσης.

Ισως, αυτό ακριβώς να εννοούσε και ο Γ. Παπανδρέου...

Απλές αλήθειες

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μεγάλη βδομάδα» πρόωρα για τα διεθνή χρηματιστήρια, η Σοφοκλέους βρίσκεται σε «σαρακοστή» πάνω από έξι μήνες και τα διάφορα «παπαγαλάκια» είτε της κυβέρνησης είτε των «θεσμικών» επενδυτών έπιασαν δουλιά. Φανταζόμαστε ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες «μικροεπενδυτές», οι οποίοι έχουν πληρώσει πολύ ακριβά την καταλήστευση των εισοδημάτων τους από τους μεγαλοκαρχαρίες του ΧΑΑ, θα πρέπει να έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Πρώτον, ότι το Χρηματιστήριο χρησιμοποιείται ως μηχανισμός αναδιανομής του πλούτου, προς όφελος βέβαια των ισχυρότερων. Πέρα από πρόσκαιρες διακυμάνσεις, αυτή είναι η μακροχρόνια τάση. Ας μην αυταπατώνται, λοιπόν, ότι θα γίνουν πλούσιοι, μέσω του χρηματιστηριακού τζόγου. Δεύτερον, αυτό που διαφοροποιεί σήμερα το παιχνίδι στο ναό του καπιταλισμού σε σύγκριση με παλιότερες εποχές είναι ότι οι κυβερνήσεις - και βέβαια η κυβέρνηση Σημίτη - έχουν σπρώξει στον τζόγο τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, καθώς και τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, ακριβώς για να προσφέρουν σίγουρα και μεγάλα κέρδη στους μεγαλοκερδοσκόπους. Τρίτον, οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν απροκάλυπτα εξαπατήσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, παίζοντας συνειδητά το ρόλο του «μεγάλου κράχτη» για να βάλουν τις μικροαποταμιεύσεις τους ή τα δάνειά τους(!) στη Σοφοκλέους. Τέταρτον, το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που όχι μόνο δεν έσπειρε αυταπάτες, αλλά είπε ανοιχτά την αλήθεια στον κόσμο σε όλες τις φάσεις. Στις «δύσκολες μέρες» του χρηματιστηριακού τζόγου, καλό είναι να καταγράφονται αυτές οι απλές αλήθειες.

Εκατομμύρια πεινασμένοι και στις ΗΠΑ

Τη μεγάλη και εντεινόμενη φτώχεια στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου έφεραν στην επικαιρότητα οι μαχητικές διαδηλώσεις στην Ουάσιγκτον, ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Μη νομίζετε, όμως, πως δεν υπάρχουν φτωχοί και στην ίδια τη μητρόπολη του ιμπεριαλισμού. Στις ΗΠΑ η πείνα δε λαμβάνει τις τραγικές διαστάσεις ενός λιμού ή μαζικών θανάτων (...), αλλά, μολονότι είναι ευκολότερο να το αγνοήσουμε, το πρόβλημα παραμένει, έλεγε πριν λίγο καιρό ο Ντέιβιντ Μπέκμαν, πρόεδρος του αμερικανικού ινστιτούτου «Ψωμί για τον Κόσμο».

Και γιατί τα έλεγε αυτά; Επειδή, σύμφωνα, με τα επίσημα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας, για το 1998, μία στις δέκα αμερικανικές οικογένειες υποσιτίζονται. `Η, αν μιλήσουμε με αριθμούς, 10,5 εκατ. οικογένειες, δηλαδή 19 εκατομμύρια ενήλικοι και 12 εκατομμύρια παιδιά, δεν είχαν τα οικονομικά μέσα για να εξασφαλίσουν τη στοιχειωδώς απαραίτητη τροφή.

Και, βέβαια, το πρόβλημα δε βρίσκεται στην έλλειψη πόρων και χρημάτων. Από χρήματα στις ΗΠΑ άλλο καλό. Ο συνολικός πλούτος των 10 πλουσιότερων - ή και ακόμη λιγότερων - Αμερικανών σίγουρα υπερβαίνει τις ανάγκες των προαναφερομένων 31 εκατομμυρίων και όχι μόνο αυτών σε τροφή. Ο καπιταλισμός, όμως, και, μάλιστα, στη σημερινή εποχή της «παγκοσμιοποίησης» και της «απελευθέρωσης» των αγορών, δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Ενα μόνο νόμο ξέρει: Την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου, της δύναμης και της εξουσίας σε όλο και λιγότερα χέρια.

«To μέλλον ξεκίνησε»

Λίγες μέρες πριν, Βρετανοί έφηβοι διασκέδαζαν, πετώντας ο ένας στον άλλο 3.000 πίτες σ' ένα μικρό χρονικό διάστημα. Σε μια κοντινή τους χώρα, ένας Βέλγος «καλλιτέχνης» επένδυσε 8 τεράστιες κολόνες με καπνιστό μπέικον, με απώτερο σκοπό να «ζωντανέψουν» οι κολόνες, από την προσέλκυση ζωυφίων κατά τη διαδικασία σήψης του κρέατος. Κατά τη διάρκεια αυτών των εκδηλώσεων, όλος ο πλανήτης αντίκριζε ξανά τα μελλοθάνατα παιδιά της Αιθιοπίας να πεινούν.

Την Κυριακή, χιλιάδες αστυνομικοί τσάκισαν στο ξύλο χιλιάδες διαδηλωτές και συνέλαβαν 600 από αυτούς, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις συνέπειες της οικονομικής πολιτικής του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Στην Ελλάδα, εξαγριωμένοι μικροεπενδυτές του Χρηματιστηρίου συγκεντρώθηκαν έξω από τη Σοφοκλέους, έτοιμοι να δράσουν αμείλικτα εναντίον των ενόχων για το χάσιμο των περιουσιών τους...

Και είναι μόνο λίγες εικόνες από τη διεθνή καθημερινότητα.

«Το μέλλον ξεκίνησε»;

Δεν υπάρχει εξουσιοδότηση

Φαίνεται πως το 86,55% των ψήφων, που πήραν αθροιστικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν αποδεικνύεται και τόσο ασφαλές για την εφαρμογή της πολιτικής που σχεδιάζουν, στις βασικές γραμμές της οποίας συμφωνούν και οι δύο εταίροι του δικομματισμού. Η κυβέρνηση, παρά τη νωπή, τη χτεσινή, «λαϊκή εντολή» και την εξασφαλισμένη εκ των προτέρων συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν αισθάνεται και τόσο ασφαλής, νιώθει τα νώτα της ακάλυπτα προς την πλευρά του λαού και γι' αυτό σπεύδει να διαμορφώσει κλίμα.

Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι το ποσοστό αυτό, πέραν της κοινοβουλευτικής καταγραφής, δεν υποδηλώνει τίποτα περισσότερο, καθώς ο ελληνικός λαός μπορεί μεν να ψήφισε ό,τι ψήφισε και κάτω από τους δεδομένους όρους που έγινε η εκλογική μάχη, αλλά δεν είναι και διατεθειμένος να αυτοκτονήσει. Η άποψή του, που τη διακρίνει απεριόριστη δυσπιστία απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση και είναι από επιφυλακτική μέχρι αρνητική για την πολιτική της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ, δεν άλλαξε μέσα στην κάλπη. Για το λόγο αυτό σπεύδουν να τσιμεντάρουν τη λαϊκή συνείδηση, ερμηνεύοντας το εκλογικό ποσοστό ως «εν λευκώ» εξουσιοδότηση για την πολιτική τους. Πάνε να προλάβουν αυτά που έρχονται. Να βάλουν στο «γύψο» τη λαϊκή συνείδηση.

Ετσι, λοιπόν, η επιχείρηση εξαπάτησης του λαού και υφαρπαγής της ψήφου του, όπως αυτή εξελίχθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, πέρασε ήδη στη δεύτερη φάση της, την πιο ουσιαστική, της χρησιμοποίησης του εκλογικού αποτελέσματος. Στόχος τους είναι η ψήφος ανοχής, που έδωσε ο ελληνικός λαός στο δικομματισμό, να μετατραπεί σε «εν λευκώ», σε διαρκή εξουσιοδότηση για το σύνολο της πολιτικής τους. Η βιασύνη τους αυτή να τσιμεντάρουν τη λαϊκή συνείδηση, επιβεβαιώνει την ανασφάλειά τους, δείχνει τον πραγματικό τους φόβο, ότι η πολιτική που ετοιμάζονται να εφαρμόσουν, σε συνέχεια της μέχρι τώρα πολιτικής τους, θα συναντήσει μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις. Αλλά είναι και ένα είδος προειδοποίησης προς το λαό γι' αυτά που θα ακολουθήσουν.

Μιλάνε, όμως, για εξουσιοδότηση του λαού στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Πότε, άραγε, ρωτήθηκε ο λαός; Αν ανατρέξει κανείς στην προεκλογική περίοδο το μόνο που θα διαπιστώσει είναι ότι αυτή η περιβόητη εξουσιοδότηση αφορούσε το ποιος θα δώσει το δεκαχίλιαρο στους χαμηλόμισθους και ποιος θα δώσει το υψηλότερο φιλοδώρημα στους χαμηλοσυνταξιούχους. Σε αυτή, τη χωρίς ίσως προηγούμενο επιχείρηση εξαπάτησης του λαού και αλλοίωσης του εκλογικού του κριτηρίου καμία κουβέντα δεν έκαναν οι δύο πόλοι του δικομματισμού, για τα σοβαρά προβλήματα του λαού και του τόπου.

Κατά συνέπεια η «εξουσιοδότηση» σε καμία περίπτωση δεν αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, την αρπαγή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων, την κατεδάφιση του όποιου «κοινωνικού κράτους», την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟ, την ΟΝΕ, τη Σένγκεν και τόσες άλλες συμφωνίες που δεσμεύουν τη χώρα και εκχωρούν εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα σε ιμπεριαλιστικά πολυεθνικά κέντρα. Στα μέτωπα αυτά, λοιπόν, θα αντιμετωπιστεί η πολιτική της κυβέρνησης. Καμία λαϊκή εξουσιοδότηση για όλα αυτά δεν ισχύει, ούτε δόθηκε. Κανένα κλεμμένο «χαρτί» μέσα από την κάλπη δεν μπορεί να αποτρέψει τον ελληνικό λαό να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του, να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο.

Αγώνας

Τέσσερα χρόνια

είν' αυτά

κι άντε

ν' αντέξω πάλι,

καινούρια «μέτρα»,

πιο σκληρά

να τρώω

στο κεφάλι

και την ΟΝΕ

να κουβαλώ,

εγώ