1916. Αρχίζει η επανάσταση των Ιρλανδών κατά της Αγγλίας, που θα οδηγήσει στο καθεστώς της ανεξάρτητης κτήσης (1921). Από το 1937, η Ιρλανδία έγινε ανεξάρτητη Δημοκρατία με το όνομα ΕΪΡΕ.

1919. Πραγματοποιείται το ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας.

1942. Εκδοση της «Ελεύθερης Ελλάδας», εφημερίδας του ΕΑΜ. Στο πρώτο φύλλο της δημοσιεύτηκε η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ για την τρέχουσα διεθνή και εσωτερική κατάσταση και τα καθήκοντα του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου. Στην απόφαση αυτή, αφού καταγγελλόταν η αιματηρή τρομοκρατία των κατακτητών και το μέτρο της επιστράτευσης των σιδηροδρομικών στη Μακεδονία ως μέρος μιας προσπάθειας που απέβλεπε σε γενικότερη επιστράτευση του λαού, υπογραμμιζόταν: «Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια νικηφόρα εθνικοαπελευθερωτική πάλη». Επίσης: «Η ενίσχυση του υπάρχοντος εθνικοαπελευθερωτικού ανταρτικού κινήματος... μπαίνει μπροστά μας σαν υπόθεση μεγάλης εθνικής σημασίας».

1949. Συνήλθε στο Παρίσι το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των Οπαδών της Ειρήνης.

1962. Χιλιάδες οικοδόμοι της Αθήνας, του Πειραιά και της Ελευσίνας κατεβαίνουν σε απεργία και οργανώνουν μαχητική συγκέντρωση στο θέατρο «Ακροπόλ».

Το δεύτερο δεκαήμερο του Απρίλη 1944 οι χιτλερικοί ανέλαβαν καινούρια εκκαθαριστική επιχείρηση στη Βόρεια Πελοπόννησο. Στην επιχείρηση αυτή που κράτησε από τις 15 ως τις 27 Απρίλη, πήραν μέρος πάνω από 3.000 χιτλερικοί και 1.000 ταγματασφαλίτες, που κινήθηκαν από Πάτρα, Αίγιο, Τρίπολη και Πύργο . Τα τμήματα του ΕΛΑΣ ελίχθηκαν με επιτυχία και η ενέργεια των γερμανικών δυνάμεων έπεσε στο κενό.

Από τα τμήματα του ΕΛΑΣ, που παρέμειναν στο χώρο των επιχειρήσεων, ο διευθυντής του ΙΙΙ Γραφείου της 8ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ , ο λοχαγός πυροβολικού Γιάννης Παντελάκης (Αμαριώτης) παρέλαβε το ΙΙ/12 Τάγμα και δυο λόχους του ΙΙ/6 Τάγματος και έδωσε στις 20 Απρίλη εξαιρετικά επιτυχή μάχη κοντά στο χωριό Γλόγοβα, εναντίον επίλεκτου χιτλερικού τάγματος, που αποτελούσε την εμπροσθοφυλακή συντάγματος. Το τάγμα αυτό πορευόταν απ' το χωριό Δάρα της Αρκαδίας προς την Τρίπολη, με αποστολή την εκκαθάριση των περιφερειών Γορτυνίας και Μαντινείας από τους αντάρτες.

Η μάχη κράτησε 3 ώρες. Το γερμανικό τάγμα εκμηδενίστηκε. Στο πεδίο της μάχης άφησε 180 νεκρούς και τραυματίες. Πιάστηκαν 19 αιχμάλωτοι. Πάρθηκαν πλούσια λάφυρα: 30 φορτωμένα μουλάρια. Ο ΕΛΑΣ είχε 11 νεκρούς και 23 τραυματίες.

Εξαιρετική δράση παρουσίασε επίσης το 7/6 Τάγμα κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων στα πλευρά και τα νώτα του εχθρού. Επίσης, τα τμήματα της 9ης Ταξιαρχίας ανέπτυξαν σοβαρή επιθετική δράση κατά των βάσεων του εχθρού στα μετόπισθεν με σοβαρές γι' αυτόν απώλειες.

Την ίδια περίοδο στην υπόλοιπη Ελλάδα ο ΕΛΑΣ αντιμετώπισε με επιτυχία παρόμοιες προσπάθειες του εχθρού να εκμηδενίσει τα τμήματά του και να εκκαθαρίσει τις περιοχές, απ' όπου περνούσαν σοβαρές συγκοινωνιακές αρτηρίες. Ετσι στη Θεσσαλία στις 18 Μάρτη τμήματα του Ι/38 Συντάγματος του ΕΛΑΣ χτύπησαν γερμανική δύναμη, που επέδραμε από την Καρδίτσα προς Μεσενικόλα και την ανάγκασαν να συμπτυχθεί. Κατά τη σύμπτυξή τους οι χιτλερικοί έπεσαν σε ενέδρα άλλου τμήματος του ΕΛΑΣ και είχαν απώλειες 70 νεκρούς και τραυματίες.

Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις, ενισχυμένες με πυροβολικό, ενήργησαν στις 18- 20 Μάρτη 1944 επιδρομή στην κοιλάδα του Καλαμά και στο βουνό Κασιδιάρη. Αντιμετώπισαν όμως τη σθεναρή αντίσταση τμημάτων του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν με σοβαρές απώλειες.

Νικηφόρες μάχες έδωσαν την ίδια περίοδο, την άνοιξη του 1944, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατά των κατακτητών στα Πιέρια, στην Ανατολική Μακεδονία, στην Αττικοβοιωτία, στη Θεσσαλία, την Εύβοια και αλλού.