Ο ολισθηρός και επικίνδυνος δρόμος της εγκατάλειψης των προβλημάτων του κλάδου, που έχει επιλέξει η πλειοψηφία του ΔΣ της Ενωσης Συντακτών Περιοδικού Τύπου (ΕΣΠΤ), με επικεφαλής τον Θαν. Παπανδρόπουλο, τ. πρόεδρο των... «Ευρωπαίων Δημοσιογράφων» και μέλος της «παρέας» των ΝΑΤΟφρόνων, αποδείχτηκε στην τελευταία Γενική Συνέλευση της ΕΣΠΤ. Χαρακτηριστικό είναι ότι τις εργασίες της συνέλευσης παρακολούθησαν τελικά μόνο 60 από τα 600 μέλη (τακτικά και δόκιμα), που αριθμεί το συνδικαλιστικό αυτό σωματείο και απ' αυτούς, να σημειωθεί, ότι μόνο 40 ενέκριναν τα «πεπραγμένα» της διοίκησης!

Η απογοήτευση και η πλήρης δυσαρέσκεια των μελών της ΕΣΠΤ απέναντι στις επιλογές του ΔΣ, του οποίου η δραστηριότητα εξαντλείται σε «επενδυτικά προγράμματα» και όχι στην αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι συντάκτες του Περιοδικού Τύπου, έχει αποτέλεσμα την απομάκρυνσή τους από το σωματείο τους. Συγκεκριμένα: Οι εργαζόμενοι του χώρου αυτού δεν καλύπτονται από Συλλογική Σύμβαση, που να καθορίζει τους όρους αμοιβής και εργασίας, όπως ισχύει για τους συντάκτες των ημερήσιων εφημερίδων, με αποτέλεσμα το σύνολο των συντακτών των περιοδικών να αμείβονται με το «κομμάτι», είναι πλέον καθιερωμένο το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

Στον κλάδο αυτό δεν υπάρχει Ταμείο Ανεργίας, παρά την εισροή στα ταμεία του συνδικαλιστικού αυτού σωματείου εκατομμυρίων δραχμών, που προέρχονται κύρια απ' την είσπραξη του αναλογούντος ποσοστού από το αγγελιόσημο. Ενδεικτικά, το 1999 μόνον από το αγγελιόσημο, μπήκαν στα ταμεία της ΕΣΠΤ 129.183.979 δραχμές, ενώ οι επενδύσεις (μετοχές, προθεσμιακές καταθέσεις κλπ.) από τα αποθεματικά της Ενωσης, τον ίδιο χρόνο, έφτασαν τα 770.424.957 δραχμές (XIOSBANK, Α/Κ Ολυμπιονίκης, EYROBANK, Εθνική Τράπεζα). Οπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε στη συνέλευση, η ΕΣΠΤ έχει μετατραπεί σε χρηματιστηριακό γραφείο, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με το καταστατικό της.

Οι συντάκτες των περιοδικών, όπως και των ημερήσιων εφημερίδων, δε μετέχουν σε κανένα στεγαστικό πρόγραμμα. Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για την επίλυση του οποίου θα μπορούσε να συμβάλει αποτελεσματικά η ΕΣΠΤ με τη σημερινή της, μάλιστα, οικονομική «ευρωστία», προκειμένου να αποκτήσουν τα μέλη της και οι οικογένειές τους το δικό τους σπίτι, όπως άλλωστε γίνεται με άλλες κοινωνικές ομάδες.

Οι «εκπρόσωποι» του κλάδου αφήνουν απροστάτευτους τους συντάκτες των περιοδικών, που γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης, κυρίως από τους μεγαλοκαναλάρχες - μεγαλοεκδότες, οι οποίοι ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των περιοδικών που κυκλοφορούν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΔΟΛ έχει τον έλεγχο σε 35 ΜΜΕ, οι «Αττικές Εκδόσεις» σε 15 περιοδικά, για ν' ακολουθήσουν οι εκδόσεις Λυμπέρη, ο Μπόμπολας, ο εφοπλιστής Φουστάνος και άλλοι του πυρήνα του μεγάλου κεφαλαίου.

Το ενδιαφέρον των μεγαλοεκδοτών για τον Περιοδικό Τύπο είναι αυξημένο και οφείλεται στο γεγονός ότι τα κέρδη τους, κύρια απ' τη διαφημιστική δαπάνη, είναι τεράστια, αφού τα περιοδικά παραμένουν σταθερά στην προτίμηση των διαφημιζομένων και είναι στη δεύτερη θέση μετά την τηλεόραση, ενώ την τρίτη θέση κατέχουν οι ημερήσιες εφημερίδες και ακολουθεί το ραδιόφωνο. Η διαφημιστική δαπάνη στο χώρο των περιοδικών κινείται με γοργούς ρυθμούς, κύρια από την εισαγωγή νέων εξειδικευμένων εκδόσεων που απευθύνονται σε ειδική κατηγορία αναγνωστών. Να προστεθεί εδώ ότι τα κέρδη για τους μεγαλοεκδότες αυξάνονται και από την κυκλοφορία κυρίως των τηλεοπτικών περιοδικών, που φτάνει σε υψηλά επίπεδα, με μέσο όρο κυκλοφορίας την εβδομάδα τα 490.000 περίπου τεύχη.

Και ενώ η κερδοφορία αυξάνει για τους μεγαλοεκδότες, μεγαλώνουν και οι οφειλές τους προς τον Ασφαλιστικό Οργανισμό των εργαζομένων, με ευθύνη και εδώ και των «εκπροσώπων» των συντακτών Περιοδικού Τύπου, οι οποίοι «σιωπηρώς» ανέχονται την κατάσταση αυτή. Το ΤΑΙΣΥΤ, από τα πλέον εύρωστα Ταμεία (με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αποθεματικό - 47 δισεκατομμύρια ήταν πριν λίγα χρόνια τα αποθεματικά του), καλύπτει τους συντάκτες και υπαλλήλους των περιοδικών, των ημερήσιων εφημερίδων της περιφέρειας (εκτός νομού Αττικής κυκλοφορούν πανελλαδικά 120 ημερήσιες εφημερίδες), καθώς και τους Ελληνες ανταποκριτές ξένου Τύπου και τους φωτοειδησεογράφους. Ο ασφυκτικός έλεγχος που ασκεί η κυβέρνηση στον ασφαλιστικό αυτό οργανισμό έχει σαν αποτέλεσμα τις καθηλωμένες συντάξεις του, ενώ η παρεχόμενη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη είναι χαμηλής ποιότητας.

Αυτά μέχρι χθες. Πολλά λέγονται για τα όσα φέρνει η επιχειρούμενη θύελλα για ενοποίηση, ομαδοποίηση των Ταμείων, με υπαρκτό βέβαια το θέμα της άνισης μεταχείρισης των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Προϋπόθεση για ν' αλλάξει η κατεύθυνση της ΕΣΠΤ προς το συμφέρον των συντακτών, όπως τονίζουν πολλά μέλη της, καθώς και ορισμένοι απ' το ΔΣ της Ενωσης, αποτελεί η αλλαγή των συσχετισμών και η ανάδειξη εκείνων που είναι αποφασισμένοι να παλέψουν για τα πραγματικά συμφέροντα των συντακτών του Περιοδικού Τύπου.

Διαίρει και βασίλευε...

Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες πριν τις εκλογές, υπεγράφη απ' τους συναρμόδιους υπουργούς Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η αρθ. Φ/53/460/22.3.2000 απόφαση (ΦΕΚ 436/31.3.2000, τ.Β`), που προβλέπει την αναπροσαρμογή των καταβαλλόμενων από το ΤΣΠΕΑΘ συντάξεων ως εξής:

Για τους εξελθόντες μέχρι 31.12.1979 αύξηση κατά 12%. Για τους εξελθόντες από 1.1.1980 μέχρι 31.12.1984 αύξηση κατά 10%. Για τους εξελθόντες από 1.1.1985 μέχρι 31.12.1989 αύξηση κατά 8%. Για τους εξελθόντες από 1.1.1990 μέχρι 31.12.1994 αύξηση κατά 6%. Για τους εξελθόντες από 1.1.1995 και εντεύθεν αύξηση κατά 4%.

Η απόφαση αυτή ισχύει μόνο για την κατηγορία των συνταξιούχων δημοσιογράφων που υπάγονται στο ΤΣΠΕΑΘ, γεγονός που έχει προκαλέσει τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των συνταξιούχων δημοσιογράφων που υπάγονται στο αντίστοιχο Ταμείο του ΤΑΙΣΥΤ, οι οποίοι καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι βάζει διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους εργαζομένους στα ΜΜΕ.

Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου, παρά μόνο στην Ελλάδα, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι χωρίζονται σε διάφορες «ταχύτητες», όπως εργαζόμενοι στον ημερήσιο, στον περιοδικό, τον επαρχιακό Τύπο και στην πιο καινούρια κατηγορία των εργαζομένων στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Το καθεστώς αυτό στο χώρο των ΜΜΕ, που διατηρείται και καθοδηγείται από την κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους εργαζόμενους, που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από το Συνδικάτο Τύπου, στο οποίο θα είχαν θέση όχι μόνον οι πέντε αναγνωρισμένες από το νόμο ως «οι πλέον αντιπροσωπευτικές δημοσιογραφικές ενώσεις», αλλά και οι τεχνικοί Τύπου, οι γραφίστες που απασχολούνται στα έντυπα, οι υπάλληλοι των πρακτορείων διακίνησης Τύπου και οι εφημεριδοπώλες.

Παίρνοντας το λόγο, ο Γ. Ρωμανιάς επισήμανε - μεταξύ άλλων - ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί τυπικά να υποχρεώσει κυβερνήσεις να πάρουν συγκεκριμένα μέτρα στο ασφαλιστικό, ωστόσο παρεμβαίνει ουσιαστικά, μέσω των υποχρεωτικών στόχων της ΟΝΕ, επιβάλλοντας μείωση κοινωνικών δαπανών. «Είναι δεδομένο - τόνισε - ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μείωση εισοδήματος εργαζομένων και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων». Θα προχωρήσει - συνέχισε - είτε με μείωση συντάξεων και παροχών, είτε με το να καταστήσει δυσχερέστερη την προσπέλαση σε παροχές (αύξηση ορίου ηλικίας κλπ.), είτε με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Ανέφερε πως είναι μύθος ότι οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα είναι οι μεγαλύτερες, όπως διατείνεται ο ΣΕΒ, καθώς είναι μεν το 50,46% των μισθών, όμως οι μισθοί είναι από τους μικρότερους στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αναφέρθηκε στο θέμα της χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα και τόνισε πως μόλις 2% είναι η συμμετοχή του κράτους, 36% των εργατοϋπαλλήλων, 31% των εργοδοτών, το 7% από αξιοποίηση αποθεματικών και 22% προέρχεται από κρατικές καταβολές, που αφορούν, όμως, κοινωνικές πολιτικές του κράτους.

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Δ. Αγκαβανάκης, ο οποίος χαρακτήρισε την κοινωνική ασφάλιση σαν «ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για το συνδικαλιστικό κίνημα». Επισήμανε πως το '90 υπήρξαν επαχθείς τομές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα (νόμοι ΝΔ) που χώρισαν και τους δημόσιους υπάλληλους σε τρεις κατηγορίες, τους διορισθέντες μέχρι το '83 με μικρή αφαίρεση δικαιωμάτων, τους διορισθέντες '83 - '92 με μεγαλύτερη μείωση και τους διορισθέντες μετά το '93 με αύξηση ορίου ηλικίας, μείωση συντάξεων κλπ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - είπε - συνέχισε την επίθεση με τον πρόσφατο νόμο 2676/'99 και το νόμο για τη δημιουργία Οργανισμού Περίθαλψης στο δημόσιο.

Τελευταία - τόνισε - έχουμε καταιγισμό μελετών και εκθέσεων από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και κυβερνητικούς παράγοντες, που «ελεεινολογούν για κοινωνική ασφάλιση και ασκούν ιδιότυπη τρομοκρατία ότι τα Ταμεία καταρρέουν, προκειμένου να επιβάλουν το μοντέλο του ασφαλίσιμου και έναν ακραίο κοινωνικό μεσαίωνα». Επισήμανε πως αυτά τα σχέδια θέλουν να τα περάσουν μέσω ενός διαλόγου - απάτη, για να τα νομιμοποιήσουν και τόνισε την «ανάγκη να αντιταχθεί ρωμαλέο αναγεννημένο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα δημιουργήσει το δικό του μέτωπο, θα συγκρουστεί και θα ανατρέψει τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς».