«Η τραγωδία της Κύπρου (είναι) μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ» (Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης Σεπτέμβρη 1974).

Σήμερα, 34 χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που διά του πρoέδρου του δηλώνει ότι «ψηφίζει» τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, είναι το κόμμα του αμερικανόπνευστου «σχεδίου Ανάν» και της «ευρω-διχοτόμησης» της Κύπρου, είναι το κόμμα που έχει δεχτεί τα περισσότερα συγχαρητήρια από κάθε άλλο στον πλανήτη (!), από τον Πρόεδρο Μπους, το κόμμα που με υπουργό Εξωτερικών τον κ. Παπανδρέου συνέδραμε τις ΗΠΑ στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την εισβολή και κατοχή του Ιράκ.

*

«Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της πατρίδας μας» (Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη).

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που ως κυβέρνηση έφτασε να επιτάσσει (!) περιουσίες Κρητικών για τις «ανάγκες» της βάσης της Σούδας. Που έστειλε Ελληνες φαντάρους να υπηρετούν υπό τις διαταγές Αμερικανών διοικητών, από τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο μέχρι το Αφγανιστάν. Είναι το κόμμα τού «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», της επέκτασης της «ετεροδικίας» και των «τρομονόμων» made in USA...

*

«(Θέλουμε) απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου» και «της οικονομικής ολιγαρχίας» (Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη).

Σήμερα, 34 χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ είναι που έδωσε τα «Ελληνικά Πετρέλαια» στον Λάτση, το αεροδρόμιο στους Γερμανούς, το Ρίο-Αντίρριο στους Γάλλους, τα δημόσια έργα στους «εθνικούς εργολάβους» και τις «δημόσιες προμήθειες» στους «εθνικούς νταβατζήδες». Οσο για τη σχέση του με την ντόπια ολιγαρχία: «Δεν υπήρξε στην ιστορία της μεταπολίτευσης πιο φιλική κυβέρνηση προς το κεφάλαιο - και δη το μεγάλο κεφάλαιο - από την κυβέρνηση Σημίτη»! Οταν αυτά τα γράφει το φιλοκυβερνητικό «Βήμα» (27/8/2003), τα δικά μας σχόλια περιττεύουν...

*

«Κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου» (Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη).

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα των «νέων τζακιών» και της φούσκας της Σοφοκλέους, της «κρυφής γοητείας της μπουρζουαζίας» (κατά Πάγκαλο), των «συντρόφων που πλούτισαν» (κατά Βάσω Παπανδρέου), της ιδιωτικοποίησης όλου του τραπεζικού συστήματος, της αποκρατικοποίησης ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ. Το κόμμα που έφτασε να ξεπουλάει από τις παραλίες και τα δάση (ελέω ΕΟΤ) μέχρι τα σπήλαια του Διρού!

*

«Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς» του ιμπεριαλισμού (Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη).

Σήμερα, 34 χρόνια μετά και 5 από την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ κάτω από τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, εδώ γελάνε...

*

«Διαχωρίζεται οριστικά η Εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία» (Α΄ Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη).

Εδώ (ξανα)γελάνε...

*

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά τα λίγα (αλλά άκρως ενδεικτικά); Διότι προχτές το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε μια ανακοίνωση. Τι λέει η ανακοίνωση; Οτι όταν το ΚΚΕ κάνει κριτική στο ΠΑΣΟΚ, στα πεπραγμένα του και στην (καρα)δεξιά πολιτική του, τότε (το ΚΚΕ!)... στηρίζει τη ΝΔ και κάνει πλάτες στον Καραμανλή.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που ο «ευφυής» συντάκτης της Χαριλάου Τρικούπη θα ξαναγράψει τέτοια ανακοίνωση, ας πάει πρώτα να κοιταχτεί στον καθρέφτη.

«Ενας είναι ο εχθρός, ο καπιταλισμός», αναφώνησε ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΥΝ, ο κ. Αλαβάνος, κατά την εναρκτήρια ομιλία του στο συνέδριο του κόμματός του.

Ούτως ειπείν:

• Η υπογραφή κάτω από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και η αποδοχή ο ελληνικός λαός να ζει «κάτω από την μπότα του Γερμανού τραπεζίτη», η συμφωνία δηλαδή στον «συνταγματικό χάρτη» της λιτότητας που μεταφράζεται σε «αυξήσεις» 0,70 ευρώ στο μεροκάματο, των συμφώνων σταθερότητας που μεταφράζεται σε καρατομήσεις των κοινωνικών δαπανών, των ιδιωτικοποιήσεων που μεταφράζεται σε λεηλασία του δημόσιου πλούτου και της «ελευθερίας» κίνησης του κεφαλαίου που μεταφράζεται σε ασυδοσία να ποδηγετεί τους εργάτες, συνιστά... πλήγμα κατά του καπιταλισμού.
• Η θεωρία πως μπορεί να μετατραπεί σε «Ευρώπη των λαών» ο ιμπεριαλισμός της ΕΕ (που σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ σμπαράλιασε από τη Γιουγκοσλαβία μέχρι το Ιράκ και που οι αποφάσεις της - από την επιστροφή του Μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις μέχρι τον «βασικό μέτοχο» - υπηρετούν τις πολυεθνικές) συνιστά ...θούριο κατά του καπιταλισμού.
• Το να συνεργάζεσαι στις μισές νομαρχίες και δήμους της χώρας με το ΠΑΣΟΚ (το κόμμα που έκανε τους Ελληνες καπιταλιστές στα χρόνια της διακυβέρνησής του έξι φορές πλουσιότερους απ' ό,τι τους παρέλαβε σε σχέση με τους εργάτες) συνιστά ...πάλη κατά του καπιταλισμού.
• Το να ζητάς «κοινή δράση» με το ΠΑΣΟΚ (του Ρέππα, του άρθρου 16 και του ξεπουλήματος) στο Ασφαλιστικό, στην Παιδεία και στις ιδιωτικοποιήσεις συνιστά ...αντικαπιταλιστική πλατφόρμα.
• Το να πανηγυρίζεις για την ανατροπή του σοσιαλισμού το '91 και να χειροκροτάς έκτοτε με όλη τη δύναμη της ψυχής σου την «κεντροαριστερά» του Ζοσπέν, του Ντ' Αλέμα, του Σρέντερ ή τη σοσιαλδημοκρατία της Σεγκολέν ή ακόμα και τον «καλό» Κλίντον έναντι του «κακού» Μπους συνιστά ...καρφί στο μάτι του καπιταλισμού.

Εν κατακλείδι: Το να εξαντλείς τη ρητορική σου σε «αντινεοφιλελεύθερες» ρητορείες, διεκδικώντας ρόλο σημαιοφόρου και φέρελπιδος διαχειριστή του φαντάσματος του μετα-Κεϋνσιανισμού («τομές και μεταρρυθμίσεις που θα αναδιανέμουν τον παραγόμενο πλούτο», υποσχέθηκε προχτές ο κ. Τσίπρας) προφανώς και δε διαφεύγει της προσοχής των καπιταλιστών. Αλλωστε, οι καπιταλιστές ξέρουν καλύτερα από τον καθένα να ξεχωρίζουν τους «εχθρούς» τους λόγω και της μακράς τους εμπειρίας να συνεργάζονται με καρικατούρες «Αριστεράς» της εποχής του ...Κερένσκι.