Σε φόντο αντικομμουνισμού και λασπολογίας κατά του ΑΚΕΛ και της υποψηφιότητας του Δημήτρη Χριστόφια, προσέρχονται στις κάλπες σήμερα οι Κύπριοι ψηφοφόροι για να εκλέξουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εναν πρόεδρο που καλείται να ενώσει το λαό, τις δύο κοινότητες, Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, οδηγώντας σε λύση της 34χρονης κατοχής. Εναν πρόεδρο που δε θα επιχειρεί το διχασμό του λαού και την πόλωση, όπως επιχείρησε προεκλογικά ο Δημοκρατικός Συναγερμός και ο υποψήφιός του Ιωάννης Κασουλίδης, αλλά τη γεφύρωση των διαφορών και την επούλωση των πληγών.

Η εβδομάδα πριν το δεύτερο γύρο χαρακτηρίστηκε από έντονο πολιτικό παρασκήνιο, προσπάθεια τρομοκρατίας και εκφοβισμού των ψηφοφόρων του Δ. Χριστόφια και έναν πόλεμο λάσπης εναντίον του ΑΚΕΛ, περί αφελληνισμού και «αθεϊσμού» της Παιδείας της κυπριακής νεολαίας, που θα οδηγήσει στην εθνική «καταστροφή».

Μετά τις αποφάσεις που ελήφθησαν τόσο από την ΚΕ του ΔΗΚΟ, όσο και της ΕΔΕΚ, οι οποίες, μετά τον αποκλεισμό του απερχόμενου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, τάχθηκαν στο πλευρό της υποψηφιότητας Χριστόφια, που έτσι απέκτησε μία νέα δυναμική, στο επιτελείο του Ι. Κασουλίδη επικράτησε πανικός.

Σύμφωνα με το ΔΗΣΥ, η επιλογή Χριστόφια για την προεδρία θα απειλήσει την «ελληνικότητα» του κυπριακού λαού. Οσο για την προεκλογική εκστρατεία της επαναληπτικής αναμέτρησης, ο Ι. Κασουλίδης επέλεξε να τη βασίσει στον εθνικισμό. Προβάλλοντας διαφημιστικά μηνύματα με την ελληνική σημαία και υπεραμυνόμενος του δόγματος η «Κύπρος είναι ελληνική», απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά μπροστά δεν επιθυμεί να οδηγήσει τη χώρα. Αντίθετα την παρασύρει σε επικίνδυνα μονοπάτια, ακολουθώντας τα χνάρια της εθνικιστικής ΕΟΚΑ Β΄, που τα στελέχη της στεγάστηκαν στην παράταξη που τον υποστηρίζει, το ΔΗΣΥ. Αυτοί οι δρόμοι είναι οι ίδιοι που οδήγησαν και στο πραξικόπημα του 1974 και στην τουρκική εισβολή και κατοχή, της οποίας τη λύση θα κληθεί να διαπραγματευτεί ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οπως είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, η επιλογή Κασουλίδη υποκρύπτει τη σκιώδη διακυβέρνηση του προέδρου του ΔΗΣΥ, Νίκου Αναστασιάδη, και ό,τι αυτός πρεσβεύει, που υπερασπίστηκε μέχρι τέλους το αμερικανόπνευστο «σχέδιο Ανάν», καταστροφολογώντας για την επόμενη μέρα του ΟΧΙ του 75% του κυπριακού λαού. Ενώ όπως δήλωσε ο Δ. Χριστόφιας, η θέση «Κύπρος Ελλήνων Χριστιανών» μόνο επικίνδυνη μπορεί να χαρακτηριστεί.

Στον προεκλογικό «χορό» έσπευσε να μπει και ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, τασσόμενος ανοιχτά στο πλευρό του Ι. Κασουλίδη και καλώντας τους πιστούς να τον στηρίξουν. Μία κίνηση που καταδικάστηκε τόσο από τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου, όσο και από εκκλησιαστικές προσωπικότητες, με τους Μητροπολίτες Κύκκου και Μόρφου να εκδίδουν γραπτή ανακοίνωση, με την οποία τον καλούν να περιοριστεί στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα, καθώς οι ρόλοι Εκκλησίας - Κράτους είναι διακριτοί και ξεκαθαρισμένοι εδώ και χρόνια, απαιτώντας από τον επικεφαλής του κυπριακού κλήρου να μη διχάζει το λαό, αλλά να τον ενώνει, αποφεύγοντας τις πολιτικές τοποθετήσεις, δεδομένου ότι δεν είναι αυτός ο ρόλος του.

Τόσο το ΑΚΕΛ, όσο και ο ΓΓ του Κόμματος, πρόεδρος της Βουλής και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απάντησαν στις επιθέσεις που δέχτηκαν τις τελευταίες μέρες. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Δ. Χριστόφια στο συλλαλητήριο νίκης που πραγματοποίησε την Πέμπτη στο στάδιο «Σπύρος Κυπριανού» στη Λεμεσό, όπου και τόνισε ότι το ΑΚΕΛ τιμά και σέβεται την ελληνική παράδοση και καταγωγή της ελληνοκυπριακής κοινότητας. «Κύριο στήριγμα στον αγώνα μας, είπε, ήταν και παραμένει η Ελλάδα, ο πολιτικός κόσμος, ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Εχουμε αποδείξει ότι η σχέση μας με τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, τη Βουλή των Ελλήνων, τον πολιτικό κόσμο και τον απλό Ελληνα πολίτη είναι χτισμένη πάνω σε βάση αδελφική και συναγωνιστική, χαρακτηριζόμενη από αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό». Μία σχέση που, όπως υπογράμμισε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, θα διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού και θα αναβαθμιστεί.

Ο Δ. Χριστόφιας τόσο στην τελευταία του ομιλία, μπροστά σε χιλιάδες κυπριακού λαού και παρόντων των ηγετικών στελεχών, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, των ΕΔΗ, των Οικολόγων και των άλλων δυνάμεων που τον στηρίζουν, όσο και στη διακαναλική αναμέτρησή του με τον Ι. Κασουλίδη τόνισε την ανάγκη αξιοποίησης των αδελφικών σχέσεων που έχει το ΑΚΕΛ με τους Τουρκοκύπριους, οι οποίες βασίζονται στους κοινούς αγώνες και στον σταθερό στόχο της υποψηφιότητάς του αυτή την κρίσιμη στιγμή για το εθνικό ζήτημα. «Στόχος μας είναι και παραμένει, τόνισε, μία βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, των συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου και του διεθνούς δικαίου. Λύση που θα απαλλάσσει την πατρίδα μας από την κατοχή, τη διαίρεση, τον εποικισμό και τις όποιες ξένες εξαρτήσεις. Λύση που θα επανενώνει το κράτος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση που θα αποκαθιστά και θα κατοχυρώνει τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού μας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, περιλαμβανομένου και του δικαιώματος επιστροφής της περιουσίας των προσφύγων. Λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, που προϋποθέτει φυσικά την πολιτική ισότητα όπως αυτή καταγράφεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών».

Σήμερα η ελεύθερη Κύπρος αποφασίζει για την ποιότητα και το χαρακτήρα της λύσης. Επιλέγει μεταξύ ενός υποψηφίου που αναδείχτηκε μέσα από ένα κόμμα αρχών, όπως είναι το ΑΚΕΛ, και στηρίζεται από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της χώρας και μίας υποψηφιότητας που επιχειρεί να διχάσει το λαό και να τον γυρίσει χρόνια πίσω.