Είναι φανερό, πως μια πλήρης και ακριβής εκτίμηση της Συνόδου Κορυφής, που διεξάγεται τις μέρες αυτές στην Αβάνα, δεν είναι ακόμη δυνατή. Εξίσου φανερό είναι, όμως, πως τόσο η πολύ μεγάλη συμμετοχή χωρών, όσο και τα συζητούμενα θέματα συνιστούν από μόνα τους γεγονότα ιδιαίτερης σημασίας. Ιδιαίτερα, αν σκεφθεί κανείς, ότι έχουν περάσει 15 περίπου χρόνια, που δεν έχει γίνει κάποια παρόμοια, τόσο μεγάλη σύναξη.

Στη Σύνοδο, που διοργάνωσε η «ομάδα των 77», συμμετείχαν εκπρόσωποι 122 χωρών, κυρίως του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, ανάμεσά τους και 42 πρόεδροι και πρωθυπουργοί και το βασικό θέμα, που συζητήθηκε, ήταν η διαβόητη παγκοσμιοποίηση και οι ολέθριες συνέπειές της, για τους λαούς, ιδιαίτερα των φτωχών χωρών. Είναι χαρακτηριστικό, πως ο πληθυσμός των 122 αυτών χωρών εκπροσωπεί περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά καταναλώνει μόνο το 14% της παγκόσμιας παραγωγής αγαθών, ενώ 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι των χωρών αυτών επιβιώνουν με ημερήσιο εισόδημα μικρότερο του ενός δολαρίου.

Οι τεράστιες ανισότητες έχουν γίνει πλέον εξόφθαλμες και γίνονται καθημερινά και μεγαλύτερες, ωθούμενες από τις λογικές και τους «νόμους» της «παγκοσμιοποίησης» και της «αγοράς». Με άλλα λόγια, από τη συνεχώς αυξανόμενη ασυδοσία και την απάνθρωπη δράση των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου, όπως αυτές εξασφαλίζονται από τις «κεντροδεξιές» και «κεντροαριστερές» πολιτικές των κυβερνήσεων των μεγάλων χωρών, των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Χαρακτηριστική ήταν η ομιλία του ηγέτη της Κούβας στην προαναφερόμενη Σύνοδο: Χρειαζόμαστε μια νέα Νυρεμβέργη, σημείωσε ο Φιντέλ Κάστρο, για να δικάσουμε μια οικονομική τάξη, που μας έχει επιβληθεί και που κάθε τρία χρόνια σκοτώνει περισσότερους άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από την πείνα και τις αρρώστιες, από το σύνολο των νεκρών στα έξι χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου...

Είμαστε όλοι επιβάτες στο ίδιο πλοίο της παγκοσμιοποίησης, αλλά ενώ κάποιες μειοψηφίες ταξιδεύουν σε πολυτελείς καμπίνες... το 85% των επιβατών... συνωστίζεται κάτω από άθλιες συνθήκες. Είναι ολοφάνερο, συνέχισε ο Κάστρο, ότι αυτό το πλοίο θα συγκρουστεί μ' ένα παγόβουνο και κάλεσε τους ηγέτες της Συνόδου, να πάρουν στα χέρια τους το «πηδάλιο» και να αποτρέψουν αυτή την καταστροφική πορεία.

Καινούριο μοχλό επεμβάσεων ετοιμάζουν στις Βρυξέλλες. Δίπλα και συμπληρωματικά της ευρω-στρατιωτικής δύναμης ταχείας επέμβασης, που αναμένεται μέχρι το 2002 να αποκτήσει 60.000 άνδρες και έχει σκοπό να επεμβαίνει στρατιωτικά σε χώρες εκτός της ΕΕ, δημιουργούν τώρα κι έναν ακόμη, παρόμοιο μηχανισμό ταχείας επέμβασης μη στρατιωτικού χαρακτήρα.

Σύμφωνα, με όσα έχουν γίνει ήδη γνωστά, ο μηχανισμός αυτός θα υπάγεται στην ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Αμυνας) και, βέβαια, στον κ. Σολάνα και στα καθήκοντά του θα περιλαμβάνονται πολιτικού χαρακτήρα επεμβάσεις σε χώρες, εντός και εκτός της ΕΕ, ώστε να προλαμβάνονται και να αντιμετωπίζονται οι όποιες... κρίσεις. Ανάμεσα στους τομείς για τους οποίους θα έχει ευθύνη ο νέος μηχανισμός, είναι και οι εξής: ανθρωπιστικά δικαιώματα, οικονομικές αναταραχές, επιτήρηση εκλογών, ανασυγκρότηση κρατικών θεσμών, υποστήριξη Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, φύλαξη μεθοριακών διαβάσεων, άρση ναρκοπεδίων, εκπαίδευση και εξοπλισμός αστυνομικών δυνάμεων, πολιτική άμυνα, επαναφορά προσφύγων στις εστίες τους, ανοικοδόμηση, ανάληψη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών και η κάθε είδους διαμεσολαβήσεις.

Προφανώς, η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με τις προαναφερόμενες ενέργειες. Εμείς, το μόνο που θέλουμε να ρωτήσουμε είναι το εξής: Ποιος έχει δώσει το δικαίωμα στην ΕΕ - και στην ελληνική κυβέρνηση μαζί - να παίζει το ρόλο του αφέντη - θεού και να αποφασίζει ποιος κάθεται καλά και ποιος όχι, ποιος θα τιμωρηθεί και ποιος όχι, κλπ. κλπ.;

Ο νέος υφυπουργός Γεωργίας, Φ. Χατζημιχάλης, ως Λαρισαίος, θα συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων του αγροτικού κόσμου της περιοχής, δηλώνουν δημοσίως τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας, ταυτόχρονα, τις ανησυχίες τους για το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα «δεν πήγε καλά» στη Λάρισα, κατά τις εκλογές. Μα, αν ήταν να λύσει προβλήματα προς όφελος των αγροτών ο Φ. Χατζημιχάλης, δε θα τον διόριζε υφυπουργό Γεωργίας ο Κ. Σημίτης. Ο πρωθυπουργός τον επέλεξε και ως Θεσσαλό, για να ελέγχει επί τόπου η κυβέρνηση τις αγροτικές αντιδράσεις κατά της πολιτικής ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που θα ενταθούν, αφού αυτή η πολιτική θα γίνει πιο σκληρή, μετά τη νέα εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ.

Αλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που στο υπουργείο Γεωργίας βρίσκεται Λαρισαίος πολιτικός. Ο Θ. Στάθης διατέλεσε υπουργός Γεωργίας κι όχι μόνο δε βοήθησε τους Θεσσαλούς αγρότες, αλλά έκανε ό,τι μπορούσε σε βάρος τους, μ' αποτέλεσμα ο αγροτικός κόσμος της Λάρισας να τον «μαυρίσει» και στις δυο τελευταίες εκλογές, στερώντας του τη βουλευτική έδρα. Αλλά και ο Φ. Χατζημιχάλης, ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έδωσε δείγματα γραφής, όταν, στη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία, πρωταγωνίστησε στην κυβερνητική επίθεση κατά των αγωνιστών της αγροτιάς. Ε, δε θ' αλλάξει πρόσωπο τώρα που ανέλαβε και κυβερνητικά καθήκοντα...

Απ' την ορχήστρα

άλλαξε δυο, τρεις

οργανοπαίχτες,

διότι

για τα «φάλτσα» της

αυτοί ήταν

οι... φταίχτες,

όμως την ίδια

άφησε και πάλι

«παρτιτούρα»

και η ορχήστρα

θα βαρά, ξανά,

«ζώνη» και «κούρα»!

* * *

Απ' την ορχήστρα

άλλαξε

την κόρνα

και τη βιόλα,

γιατί τα παρατράγουδα

... αυτά τα κάναν

όλα

και κάποιοι

- μη χειρότερα! -

τρέφουν ξανά

ελπίδες,

παρότι φταίει

ο χαβάς κι όχι

οι βιολιτζήδες!