Μπορεί η νέα κυβέρνηση να ορκίστηκε, αλλά ο απόηχος των εκλογών δε λέει να κοπάσει. Αλλωστε το μήνυμα πρέπει να ερμηνευθεί ανάλογα με τις διαθέσεις και της κυβέρνησης, αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την ίδια έννοια και σημασία. Ο λαός έδωσε την ετυμηγορία του για να εφαρμόσουμε την πολιτική μας. Και μάλιστα την ενίσχυσε συγκριτικά με το 1996, συνεπώς εγκρίνει τη συνέχειά της και πρέπει να ανταποκριθούμε. Εφαρμόζοντάς την το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, συναινώντας η αξιωματική αντιπολίτευση (ΝΔ), τα στελέχη της οποίας πασχίζουν να εκλαϊκεύσουν τη δήλωση του αρχηγού της, ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη ΝΔ.

Ετσι επιμένει στην κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών, στο επίπεδο της πολιτικής και έχει δίκιο, γιατί την προσδιορίζει ανάμεσα στα κόμματα - διαχειριστές των συμφερόντων της ολιγαρχίας, προβάλλει ως τακτική της τη συμφωνία με τις αναδιαρθρώσεις που θα επιχειρηθούν, αφού είναι στα πλαίσια της ΟΝΕ. Τα δε στελέχη του ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζουν ότι δεν υπάρχει πλέον άλλη πολιτική (αυτό είναι το μήνυμα των εκλογών), παρά διαφορετικές προσεγγίσεις στην εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, γι' αυτό και έχουν νόημα ύπαρξης μόνο τα κόμματα που μπορούν να συμβάλλουν με τις θέσεις τους στην καλύτερη εφαρμογή της.

Αλλωστε το ίδιο παιχνίδι παίχτηκε και προεκλογικά, με τους ίδιους όρους, για τον ίδιο σκοπό. Να ενισχυθεί η πολιτική του μονόδρομου, και των δύο κομμάτων δηλαδή, ουσιαστικά σε αγαστή μεταξύ τους συνεργασία, ερμητικά κρυμμένη πίσω από την κάλπικη αντιπαράθεση, την οξύτατη πόλωση σε ανύπαρκτες πολιτικές αντιθέσεις πέρα από τη διεκδίκηση της κυβέρνησης, την ιδεολογική τρομοκρατία, τη με θεμιτά και αθέμιτα μέσα χειραγώγηση, αλλά και την ανοιχτή κατασταλτική κρατική τρομοκρατία σ' όσους αγωνίζονται και διεκδικούν, ή τους εκβιασμούς με την ανεργία κλπ. Επιδίωξαν να εγκλωβίσουν πραγματικά τις λαϊκές δυνάμεις στο δόκανο που έστησαν, γιατί όταν πλέον μετά τις εκλογές γίνει αντιληπτή η παγίδα, δεν είναι εύκολος ο απεγκλωβισμός.

Τα σχόλια και οι αναλύσεις λοιπόν συνεχίζονται με ένα συγκεκριμένο στόχο. Την όσο το δυνατόν πιο καλά μπορεί να επιτευχθεί αποτροπή ενός τέτοιου απεγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων από την πολιτική τους, αφού γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι η εφαρμογή της δημιουργεί ανάλογες συνθήκες. Η αντιλαϊκή πολιτική οδηγεί σε αγώνες. Που μπορεί να παίρνουν πολιτικό προσανατολισμό όχι απλά εναντίωσης, αλλά και ανάδειξης της αναγκαιότητας της πολιτικής του Λαϊκού Μετώπου. Ετσι εξελίσσεται επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, στην πολιτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου, ακριβώς γιατί και στη δοκιμασία των εκλογών δεν ηττήθηκε, αλλά κυρίως γιατί γίνεται ολοένα και πιο ευδιάκριτη η διαχωριστική γραμμή που υπάρχει στο κοινωνικό επίπεδο (λαός - μονοπώλια), στο πολιτικό επίπεδο (πολιτική διαχείρισης -πολιτική σύγκρουσης και ρήξης με τη διαχείριση).

Ολη η μετεκλογική προπαγάνδα επιδιώκει να ενισχύσει την με μεγάλη ένταση και γοργούς ρυθμούς επιβολή της πολιτικής που απαιτείται για την εντός ΟΝΕ εποχή της ισχυρής πλουτοκρατικής Ελλάδας, για να πορεύεται προς την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση ο λαός. Να επιβάλει τη λαϊκή συναίνεση σ' αυτή την πολιτική, την οποία συγκάλυψαν αριστοτεχνικά πίσω από τις ανέξοδες υποσχέσεις στην προεκλογική περίοδο, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα, που έχουν σχέση με τη στρατηγική του κεφαλαίου για τη συνέχεια της πορείας του στις συνθήκες που προδιαγράφουν νέα ένταση της εκμετάλλευσης για αύξηση της κερδοφορίας του.

Οι ανειλημμένες δεσμεύσεις προς τους ισχυρούς επιχειρηματίες για την προώθηση των διαβόητων αναδιαρθρώσεων, όπως ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων, καθολική εφαρμογή των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων με ωρομίσθιο, μερική απασχόληση, μοίρασμα μιας θέσης δουλιάς σε δυο και τρεις εργαζόμενους, το πάγωμα των μισθών, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, η αποδιάρθρωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης κλπ. θα πάρουν το δρόμο τους άμεσα. Βεβαίως, ο εκλογικός συσχετισμός μπορεί να ευνοεί την αντιλαϊκή επίθεση, αλλά οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, ο ίδιος ο συσχετισμός των δυνάμεων δεν καθορίζονται και δεν κρίνονται μια φορά στα τρία ή τέσσερα χρόνια των εκλογικών αναμετρήσεων, αλλά καθημερινά στην ταξική πάλη.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Οπως γνωρίζουν πολύ καλά πως η επιθυμία τους για μείωση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ, που έδωσε αυτή τη μάχη προβάλλοντας το φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης, αυτόν του Μετώπου, δεν επιτεύχθηκε. Γνωρίζουν επίσης πολύ καλά και τη δυναμική αυτής της πολιτικής, αλλά και τη δυναμική της ταξικής πάλης και το γεγονός ότι το ΚΚΕ τους εμποδίζει στην αντιλαϊκή επέλαση.

Μ' αυτές τις σκέψεις δίνουμε σήμερα στους αναγνώστες μας τα συγκριτικά εκλογικά αποτελέσματα ανά εκλογική περιφέρεια των εθνικών εκλογών 1996-2000.