*
Πάνω από 1.900.000 (σύμφωνα με την ιστοσελίδα «National Priorities Project») οι νεκροί Ιρακινοί, από τους βομβαρδισμούς, τις δολοφονικές επιθέσεις και την καταστροφή (υγειονομική, επισιτιστική κλπ.) που επέφερε η εισβολή και η κατοχή! Πάνω από 5.000.000 οι πρόσφυγες από την «ευρεία Μέση Ανατολή»! Πάνω από 4.000 τα φέρετρα που γύρισαν στις ΗΠΑ.
*
Σ' αυτά τα 5 χρόνια, το κόστος του πολέμου υπολογίζεται στα 504,5 δισ. δολάρια! Δεν πρόκειται για χρήματα που πληρώνουν οι ΗΠΑ. Είναι τα χρήματα που πληρώνει η ανθρωπότητα για να τρέφεται ο Μινώταυρος του ιμπεριαλισμού.
Με αυτά τα χρήματα που κερδίζουν οι πετρελαϊκές εταιρείες και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα (τα στοιχεία προέρχονται επίσης από την «National Priorities Project»), θα μπορούσε:
Τίποτα απ' όλα αυτά, όμως, δεν επιφέρει καπιταλιστικό κέρδος. Η εξασφάλιση του κέρδους των πολυεθνικών είναι μια πολιτική υπόθεση που στην περίπτωση του Ιράκ σημαίνει εισβολή, κατοχή, βασανιστήρια και αίμα. Πολύ αίμα.
1910 Ιδρύθηκε το Εργατικό Κέντρο στην Αθήνα. Την ίδια μέρα απέργησαν οι ναυτοθερμαστές του Πειραιά. Η απεργία τους λήγει με την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.
1919 Ανακηρύχτηκε η Σοβιετική Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Κράτος της δικτατορίας του προλεταριάτου, που διατηρήθηκε έως την 1η του Αυγούστου 1919.
1934 Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, πραγματοποιείται στην Αθήνα μεγαλειώδες συλλαλητήριο κατά των μεγάλων ξένων εταιρειών. Παρά τα απαγορευτικά μέτρα, έκλεισαν τα καταστήματα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου και πάνω από 70.000 εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Πεδίον του Αρεως. Την επομένη, οι ιδιοκτήτες φορτηγών και λεωφορείων της Αθήνας και του Πειραιά κατέβηκαν σε απεργία. Οι απεργοί απέκρουσαν την επίθεση της Αστυνομίας, έστησαν οδοφράγματα στους δρόμους του Μαραθώνα, των Μεγάρων και της Λιβαδειάς. Η Αστυνομία πυροβόλησε και τραυμάτισε πολλούς. Ηταν μια περίοδος έντονων απεργιακών κινητοποιήσεων.
1939 H ναζιστική Γερμανία, με τελεσίγραφό της προς την κυβέρνηση της Πολωνίας, αξίωνε την παράδοση της πόλης Γκντανσκ.
Την Τρίτη, οι τεχνικοί της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης είχαν απεργία. Σε όλα τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν υπήρξε ενημερωτικό πρόγραμμα. Πλην ενός. Στον «Σκάι». Οι κύριοι δε του ραδιοφωνικού «Σκάι» φρόντισαν - ανήμερα της απεργίας των συναδέλφων τους - να δώσουν βήμα από τα μικρόφωνά τους στην κυρία Πετραλιά, στον κ. Αλογοσκούφη, στον κ. Μαγγίνα για να προπαγανδίσουν υπέρ του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Βλέπετε, στην ιδιοκτησία του «Σκάι» και στους αξιότιμους συνεργάτες της δεν τους αρκεί να λειτουργούν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός. Θέλουν να είναι κάτι περισσότερο: Να είναι χρήσιμοι απεργοσπάστες (σ.σ.: ευκαιρία να αναρωτηθούν σε ποιους αναφερόταν ο Λένιν όταν μιλούσε για «χρήσιμους ηλίθιους»). Και το κατάφεραν. Διαλαλώντας την πραμάτεια της κυρίας Πετραλιά, την ίδια ακριβώς ώρα που οι εργαζόμενοι - συνάδελφοί τους βρίσκονταν στους δρόμους.
Μετά το MEGA και τον ΑΝΤΕΝΝΑ, την Τετάρτη και χτες ήταν η σειρά του «Αλφα» να αξιοποιήσει το ποδόσφαιρο για να χτυπήσει την απεργία των δημοσιογράφων. Ακολουθώντας την τακτική των Λαμπράκη, Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, Κυριακού, ο κ. Κοντομηνάς και οι διευθύνοντες τον τηλεοπτικό «Αλφα» βρήκαν κάποιον πρόθυμο μπιστικό, ο οποίος και μετέδωσε το ματς Λάρισα - Θρασύβουλος, λειτουργώντας ως πεμπτοφαλαγγίτης κατά των απεργών αθλητικών συντακτών του σταθμού. Χτες επανέλαβαν την απεργοσπαστική πρακτική, μεταδίδοντας τον ποδοσφαιρικό αγώνα Αρης - Ξάνθη, κρυπτόμενοι πίσω από το δάκτυλό τους και ισχυριζόμενοι ότι στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου έγινε η μετάδοση, η Ενωση Δημοσιογράφων δεν είχε απεργία...
Η στάση του Κοντομηνά και των ανθρώπων του στον «Αλφα» θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο της σάτιρας του Λάκη Λαζόπουλου; Θα δούμε...