Γυναίκες ηρωίδες, πρόσωπα οικεία καθημερινά, πρόσωπα γνωστά με ονοματεπώνυμο αλλά και «άγνωστα» - λαϊκοί αγωνιστές που έπεσαν για ιδανικά και οράματα. Νεαρές γυναίκες εργάτριες και μαθήτριες τότε, σεβάσμια πρόσωπα σκαμμένα απ' τις κακουχίες και τη σκληράδα του αγώνα, από τα χρόνια που βαραίνουν τις πλάτες τους, σήμερα. Πορτρέτα γυναικών που σφυρηλατήθηκαν -διαμορφώθηκαν μέσα στους καθημερινούς ταξικούς αγώνες, στους σκληροτράχηλους αγώνες κόντρα στη φτώχεια και την καταπίεση του εκμεταλλευτή και του αστικού κράτους του, κόντρα στον κατακτητή και τους κουίσλιγκς του, αλλά και στο ντόπιο αφεντικό και τους σπιούνους του. Αυτά ήταν τα πορτρέτα των γυναικών - σεμνά στη μεγαλοσύνη τους - που συμμετείχαν στην εκδήλωση τιμής για την 8η Μάρτη που οργάνωσε το Σάββατο το βράδυ το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ στην αίθουσα του ΚΚΕ (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου) προς τιμή των γυναικών με θέμα: «ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΕΣ και ΑΚΛΟΝΗΤΕΣ».

Μέσα από το λιτό, αλλά πάντα μεστό λόγο τους ανέδειξαν μια μοναδική ιστορική πορεία 90 χρόνων, από την ίδρυση του ΚΚΕ, την ηρωική δράση της Ελληνίδας γυναίκας στους λαϊκούς κοινωνικοταξικούς, τους εθνικοαπελευθερωτικούς και αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες. Μια ιστορική πορεία που μόνον γυναίκες με μεγάλα ιδανικά και οράματα, γυναίκες που πίστεψαν στο δίκιο της τάξης τους, της εργατικής τάξης και του λαού γενικότερα. Που πίστεψαν στα ιδανικά και οράματα του ΚΚΕ και του Σοσιαλισμού για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία και δημοκρατικά δικαιώματα, μπορούσαν να γράψουν.

Ηταν μοναδική εμπειρία, που αναδείχτηκε μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις τους, μέσα από τα κείμενα που διάβασαν νέες κοπέλες της ΚΝΕ που παίρνουν τη σκυτάλη του αγώνα σήμερα. Ηταν μοναδική εμπειρία ν' ακούς τη συντρόφισσα Ολγα να αφηγείται πώς εργάτριες με την καθοδήγηση του ΚΚΕ στα εριουργεία της Νέας Ιωνίας έδιναν τη μάχη για το συσσίτιο, τη μάχη για το 8ωρο στη δεκαετία του '20 και του '30. Πώς, όταν ακούγονταν και γράφονταν όλα αυτά τα αιτήματα των εργατών, έξω από τις πύλες των εργοστασίων - κάτεργων, τα αφεντικά έσπευδαν να προκαταλάβουν πως: «αυτά τα γράφουν οι κομμουνιστές». Κι ήταν αυτό τίτλος τιμής. Πώς εργάτριες - κομμουνίστριες, στην Κατοχή, προστάτευαν την εργοστασιακή επιτροπή που διαπραγματευόταν με τον εργοδότη, από τα νύχια της κομαντατούρα που είχε καλέσει ο εργοδότης. Πώς οι εργάτριες με τη βοήθεια της Σπουδάζουσας έδιναν μάχη με θύματα για να αποκρούσουν την επίθεση των ταγματασφαλιτών.

Ν' ακούς την Φρόσω Κοττορού (ανθυπολοχαγό του ΔΣΕ) να διηγιέται για τα κατορθώματα της Γυναίκας της ΕΠΟΝ και της μαχήτριας του ΔΣΕ με το όπλο στο χέρι, επίσης για το εκπολιτιστικό έργο της ΕΠΟΝ στην Κατοχή. Να θυμούνται την καπετάνισσα Ευτυχία Μορίκη του γυναικείου λόχου Καισαριανής με 120 γυναίκες δύναμη. Ή πώς οι καραγκούνες γυναίκες της Θεσσαλίας πάλευαν για να γλιτώσουν τους αντάρτες από τους κατακτητές. Ν' ακούς πώς οι γυναίκες απελευθέρωσαν στην Καλαμάτα τους αγωνιστές από τους Γερμανούς, ν' ακούς και να μη χορταίνεις τι κατορθώματα πραγματοποίησε η γυναίκα αγωνίστρια, η κομμουνίστρια.

Κι όμως, όπως είπε η συντρόφισσα από τη Γραμματεία Γυναικών του ΠΑΜΕ, αυτή την ιστορία αγώνων οι πλαστογράφοι την αντιστρέφουν. Αλλά αυτό δε θα περάσει, γιατί αυτή η ιστορία είναι γραμμένη με το αίμα των αγωνιστών και των γυναικών αγωνιστριών της εργατικής τάξης. Και ο αγώνας αυτός για δικαιώματα, ενάντια στις επιδιώξεις των κυβερνήσεων του Κεφαλαίου και των Συνεταίρων τους συνεχίζεται για να «πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», όπως θα υπογραμμίσει η νεαρή συντρόφισσα από την ΚΝΕ.

Πώς, λοιπόν, να μην υπογραμμίσει η σ. Αιμιλία Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ στο χαιρετισμό της τη μεγάλη τιμή και περηφάνια, ως ΚΚΕ, που 90 χρόνια τώρα, διαπαιδαγωγεί αγωνίστριες που έγραψαν τη δική τους ηρωική ιστορία στον αγώνα του Κόμματος για λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα. Για το μεγαλείο του αγώνα των γυναικών ηρωίδων που έδωσαν και τη ζωή τους «ανυποχώρητες κι ακλόνητες», έχοντας το ΚΚΕ οργανωτή και καθοδηγητή του αγώνα τους. Και έγιναν φωτεινά παραδείγματα για μας και για τα κορίτσια της ΚΝΕ, για τους δύσκολους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Υποκλινόμαστε μπροστά τους. Και έχουμε υποχρέωση τιμής σε αυτές τις γυναίκες να μιλήσουμε με τις σημερινές γυναίκες, να φτιάξουμε την πλατιά λαϊκή συμμαχία, κατέληξε.

Στο τέλος της εκδήλωσης, ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Χρ. Τσιντζιλώνης επέδωσε βραβεία τιμής στις αγωνίστριες γυναίκες. Ενώ, εκτός των άλλων, με την παρουσία του τίμησε την εκδήλωση ο Κώστας Μαραγκουδάκης, ο ΓΓ της ΠΕΑΕΑ, εκπρόσωπος του «Ρ» κ.ά.

Συμπληρώθηκαν φέτος 60 χρόνια, από τη μεγάλη σφαγή των κρατουμένων του Α` Τάγματος Σκαπανέων, στη Μακρόνησο. Η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου και η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, Παράρτημα Λαυρίου, με τη συνεργασία του Δήμου, προχτές την Κυριακή 16.3.2008 με εκδήλωση που οργάνωσαν στο Λαύριο - απέναντι από τη Μακρόνησο - τίμησαν τους αθάνατους νεκρούς και ήρωες της Μακρονήσου. Κατατέθηκαν στεφάνια στο Μνημείο της Μάνας του Μακρονησιώτη και έγινε προσκλητήριο νεκρών, ενώ πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο Λαυρίου. Χαιρέτισαν από την ΠΕΑΕΑ Λαυρίου ο Δήμος Μαρούγκας και ο πρόεδρος της ΠΕΚΑΜ Γιάννης Επιτρόπου, ενώ την κεντρική ομιλία της ΠΕΚΑΜ έκανε ο αγωνιστής Μακρονησιώτης Νίκος Μανδράκος.

Σε ένα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, ο ομιλητής αναφέρθηκε στο ιστορικό της μεγάλης σφαγής, στο αποτρόπαιο έγκλημα του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος και των πατρώνων Αγγλο-Αμερικανών ιμπεριαλιστών επικυρίαρχων.

«Ικανοποιούμε σήμερα το χρέος μας, αποτίοντες φόρο τιμής, στους 350 νεκρούς και στους 1.000 τραυματίες κρατούμενους, στο διήμερο 29 Φλεβάρη και 1η Μάρτη 1948, που προξενήθηκαν από το ειδεχθές βαρύ έγκλημα, των κρατούντων, γιατί ήταν αναίτιο, απρόσμενο, σκληρό και ...προμελετημένο», ξεκίνησε ο Ν. Μανδράκος για να προσθέσει: «Οι ηθικοί αυτουργοί είναι γνωστοί και φέρουν τ' όνομα Αγγλοι και Αμερικάνοι, αυτοί εξουσίαζαν... κι έκαναν ό,τι κάνουν, στις μέρες μας, στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στην Κύπρο και αλλού».

«Οι φυσικοί αυτουργοί της σφαγής είναι επίσης γνωστοί, συνέχισε ο ομιλητής: Ενα επιτελικό γραφείο, του Γενικού Επιτελείου του Ελληνικού Στρατού, επονομαζόμενο ΑΣΔΕΝ, στο οποίο υπάγονταν οι κρατούμενοι της Μακρονήσου, συνέταξε σχέδιο με εντολή της τότε κυβέρνησης των κομμάτων Λαϊκών - Φιλελευθέρων και τις ευλογίες των επιβλεπόντων τον Ελληνικό Στρατό Αμερικανών, το οποίο σχέδιο καταστρώθηκε, μελετήθηκε και υλοποιήθηκε, την προγραμματισμένη στιγμή. Αυτή ήταν η 29 Φλεβάρη και 1η Μάρτη 1948...». Και ο ομιλητής συνέχισε θυμίζοντας μέσα σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης των παρευρισκόμενων το ιστορικό της σφαγής, αναφέροντας λεπτομέρειες από την προσχεδιασμένη επιχείρηση του δοσίλογου μετεμφυλιοπολεμικού κράτους, ενώ από τη ζωντανή αφήγησή του αναδείχτηκε το μεγαλείο των αγωνιστών, μέσα από τον τρόπο που αντιμετώπισαν τη δολοφονική επιχείρηση και τους δολοφόνους.

«Η δύναμή τους (των 4.500 σκαπανέων), τώρα που γράφω τούτες τις γραμμές, θα πει παραστατικά ο ομιλητής, μου θυμίζουν τους στίχους του Παλαμά:

"Κάλλιο φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι, κάλλιο φουσκώστε, ποταμοί, και κάλλιο ανοίχτε, τάφοι, και, δυναμίτη βρόντηξε και σιγοστάλαξε, αίμα, παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το ψέμα. Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ' αγρίμια ξανάρχεται. Καλώς να 'ρθή. Γκρεμίζω την ασκήμια...".

Ορθιοι με μια φωνή ψάλανε τον Εθνικό Υμνο. Τεσσερισήμισι χιλιάδες καρδιές χτυπούσαν με τον ίδιο ρυθμό, σ' ένα χτύπο. Δεν υπάρχουν λέξεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, για να περιγράψει τι έγινε.

Με εντολή του διοικητή του Γ` Τάγματος Σκαλούμπακα, φορτώθηκαν στο καΐκι του Βρονταμίτη 350 νεκροί φαντάροι της σφαγής, στο Α` Τάγμα. Μεταφέρθηκαν στην ξερονησίδα Σαν Τζιόρτζιο, που είναι νότια της Μακρονήσου. Μεταφορτώθηκαν από ναύτες στο πολεμικό καράβι τους και τοποθετήθηκαν σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια και τους φουντάρανε στο βυθό της θάλασσας.

Μέχρις ότου φύγει κι ο τελευταίος Μακρονησιώτης από τη ζωή, θα τους τιμούμε με δάκρυα και πόνο και θα αφήσουμε σαν παρακαταθήκη στις κατοπινές γενιές, τη ζωντανή τούτη ιστορία, για να αποτελέσει το "αστροπελέκι" κατά των φονιάδων του λαού μας και την καταδίκη της πολιτικής τους».

• Η Ενωση Φίλων Μνήμης του Διαμαντή θα πραγματοποιήσει την τακτική εκλογοαπολογιστική συνέλευσή της, αύριο Πέμπτη 20.3.08 και ώρα 4 μ.μ., στην αίθουσα της Ενωσης Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όροφος). Σε περίπτωση μη απαρτίας, η συνέλευση θα γίνει, οριστικά, στις 27.3.08, στον ίδιο τόπο και την ίδια ώρα.
• Η ΠΕΑΤΑΘ - ΔΣΕ (τραυματίες) διοργανώνει, το Σάββατο 30 Μάρτη, ώρα 1 μ.μ., συνεστίαση στο κοσμικό κέντρο «ΚΙΒΩΤΟΣ» (Πρώην Καστέλλο), Καυτατζόγλου και Δ. Ράλλη, Πατησίων. Για προσκλήσεις στο τηλέφωνο: 2103220185.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ), την Παρασκευή 21 Μάρτη, πραγματοποιεί συγκέντρωση αντιστασιακών και Φίλων της Αντίστασης, ώρα 10.30 το πρωί, στο άγαλμα Κολοκοτρώνη (επί της Σταδίου). Από κει θα πραγματοποιηθεί πορεία προς τη Βουλή, ενώ θα γίνει ενδιάμεση στάση στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη όπου θα κατατεθεί στεφάνι. Στο τέλος θα επιδοθεί ψήφισμα των αντιστασιακών στη Βουλή, στην κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα. Η ΠΟΑΟ καλεί όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις και τα παραρτήματά τους, τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ και του Συλλόγου Απογόνων και Φίλων της ΕΑ και του ΔΣΕ να συμμετάσχουν μαζικά.