Μια εβδομάδα μετά τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, ξεδιπλώνεται μια συζήτηση - ζύμωση στον Τύπο, για το πλαίσιο «πιστοποίησης» των ΚΕΣ και αναγνώρισης των πτυχίων ξένων πανεπιστημίων. Δεν είναι τυχαίο δε ότι αυτά συμβαίνουν εν αναμονή της ολοκλήρωσης της συνταγματικής αναθεώρησης.

Για «αυστηρή αξιολόγηση» και «συγκεκριμένο σύστημα ελέγχου με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας», για ένα «θεσμικό πλαίσιο που θα ελέγχει την ποιότητα των υποδομών και της παρεχόμενης γνώσης» στα ΚΕΣ, κάνει λόγο ο υφυπουργός Παιδείας, Σπ. Ταλιαδούρος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος». Με άλλα λόγια, επαναλαμβάνει το χιλιοειπωμένο και από τον υπουργό Παιδείας «καρότο» της πιστοποίησης και του ελέγχου προκειμένου να «μπει μια τάξη». Ωστόσο, η ίδια η οδηγία 36/05 ορίζει ότι την πιστοποίηση τη δίνει το μητρικό ίδρυμα και το μόνο που μπορεί να «ελέγξει» το κράτος υποδοχής είναι αν... πράγματι έχει δοθεί η πιστοποίηση!

Εξάλλου, η ΕΕ αντιμετωπίζει τα ΚΕΣ ως επιχειρήσεις, γι' αυτό εξέδωσε και τη συγκεκριμένη οδηγία, πράγμα που παραδέχεται και ο υφυπουργός, λέγοντας ότι η νομική βάση της κοινοτικής οδηγίας θεμελιώνεται στις «διατάξεις περί ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και υπηρεσιών». Με άλλα λόγια, στις γνωστές και μη εξαιρετέες «ελευθερίες» του Μάαστριχτ! Την ίδια ώρα που τα παραδέχεται όμως αυτά, ισχυρίζεται: «Δεν είναι δυνατό να πιστοποιείται ένα εκπαιδευτήριο με διαδικασίες εμπορικής επιχείρησης. Η εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα»...

Αυτό ακριβώς θέλει να αποκρύψει η κυβέρνηση με τη διγλωσσία της: Την πλήρη εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.

Καθώς η ουσία τόσο της οδηγίας όσο και των ίδιων των ιδρυμάτων που λειτουργούν με το σύστημα της δικαιόχρησης (franchising) είναι ότι στρώνει το έδαφος για την αναγνώριση των ιδιωτικών ψευτοπανεπιστημίων, για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων. Την ίδια στιγμή, υποβαθμίζονται σύσσωμες οι σπουδές και τα πτυχία και των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ καθώς στην πράξη ισοτιμούνται με τα πιστοποιητικά των διαφόρων ιδιωτικών παραρτημάτων που παρέχονται μετά από δίχρονες και τρίχρονες σπουδές.

Ενοχλήθηκε καθώς φαίνεται η παράταξη της ΔΑΠ στη Ρόδο από την άνοδο της ΠΚΣ (τόσο στους τρεις φοιτητικούς συλλόγους του νησιού όσο και πανελλαδικά) και εξέδωσε μια μακροσκελή ανακοίνωση - οχετό κατά των δυνάμεων της ΚΝΕ και της ΠΚΣ, αποκαλώντας τους «τραμπούκους», «λασπολόγους», «προβοκάτορες», «καθεστωτικά φερέφωνα», «παράσιτα», «άεργους φοιτητοπατέρες» και άλλα τέτοια ΔΑΠίτικου ύφους...

Σε απάντησή του, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Νότιας Δωδεκανήσου της ΚΝΕ τονίζει: «Ανησυχούν, όταν βλέπουν ότι η προσπάθειά τους να μετατρέψουν τους συλλόγους σε μαγαζάκια τους, απομακρύνοντας τους φοιτητές από τις μαζικές διαδικασίες, βρίσκει εμπόδια, όταν νιώθουν πως βρίσκει έδαφος η πρόταση ρήξης και ανατροπής του ΚΚΕ, όταν βλέπουν νέους να μπαίνουν στη μάχη για να ξαναζωντανέψουν οι σύλλογοι. Καλά κάνουν και τρέμουν, γιατί ακόμη δεν είδαν τίποτα»!

Η ΚΝΕ, απέναντι στους κενούς χαρακτηρισμούς της ΔΑΠ, επιλέγει την πολιτική αντιπαράθεση και επισημαίνει τις ευθύνες των μέχρι τώρα κυβερνήσεων για: «Το γεγονός ότι πάνω από το 30% των φοιτητών αναγκάζεται να εργαστεί για να ολοκληρώσει τις σπουδές του», για την ανύπαρκτη (στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών) ή δυσμενή (στους Νηπιαγωγούς) επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων, για το ότι δεν υπάρχει δωρεάν στέγαση για τους φοιτητές και πληρώνουν πανάκριβα για τη διαμονή τους, για τις συνέπειες που θα έχει στη ζωή των φοιτητών και αυριανών εργαζομένων η εφαρμογή των προωθούμενων αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, την εργασία, την Κοινωνική Ασφάλιση.

«Για όλα αυτά που η ΔΑΠ τα αποκαλεί ξύλινη γλώσσα ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ. Καταψήφιζε μαζί με την ΠΑΣΠ με νύχια και με δόντια στα ΔΣ τις προτάσεις της Πανσπουδαστικής να συζητηθούν όλα τα παραπάνω στις Γενικές Συνελεύσεις. Ελεγε πως δεν αφορούν τους φοιτητές», τονίζει χαρακτηριστικά η ΚΝΕ.

Το μοναδικό γεγονός που αναφέρει η ΔΑΠ προκειμένου να στηρίξει τους αισχρούς χαρακτηρισμούς της, αφορά στη δήθεν παρεμπόδιση (από μέλη της ΠΚΣ) μιας αλλοδαπής φοιτήτριας να ψηφίσει. Σχετικά με αυτό, η ΚΝΕ καταγγέλλει στην απάντησή της τη ΔΑΠ ότι: «Επιδίωξε να ψηφίσουν ακόμη και φοιτητές από άλλα πανεπιστήμια που είναι στη χώρα μας για λίγους μήνες και δεν μπορούν να είναι μέλη του συλλόγου. Φέτος ήταν μια φοιτήτρια, του χρόνου ίσως βρεθούν 10. Η εκπρόσωπος της ΠΚΣ απέτρεψε τη νοθεία με τη σύμφωνη γνώμη της φοιτήτριας που δεν ήξερε ούτε να μιλά ούτε να διαβάζει ελληνικά (με τι κριτήριο θα ψήφιζε;) και όταν αντέδρασε η ΔΑΠ, ζήτησε τη συμπαράσταση από τους συντρόφους της. Αυτός ήταν ο "τραμπουκισμός" της ΠΚΣ».