Πάνω από τρία χρόνια πέρασαν από τότε που το αμαρτωλό ΔΙΚΑΤΣΑ μετονομάστηκε σε ΔΟΑΤΑΠ (κι άρχισε να εφαρμόζεται ο νέος νόμος για την αναγνώριση των πτυχίων της αλλοδαπής) και όπως είχε προβλέψει από τότε το ΚΚΕ, τίποτα δεν έχει βελτιωθεί στην ταλαιπωρία των πτυχιούχων εξωτερικού (κυρίως των χωρών εκτός ΕΕ ή των χωρών που εντάχθηκαν πρόσφατα στην ιμπεριαλιστική ένωση).

Σύμφωνα με καταγγελίες, δέκα περίπου απόφοιτοι κτηνιατρικής από τη Ρουμανία έχουν γίνει μπαλάκι εδώ και δυο χρόνια ανάμεσα σε υπουργεία, γραμματείς και φαρισαίους, προκειμένου να αναγνωρίσουν το πτυχίο τους.

Αντί άλλου σχολιασμού επαναφέρουμε απόσπασμα από άρθρο του «Ρ» (8/12/2004) την περίοδο που συζητιόταν το νομοσχέδιο για το ΔΟΑΤΑΠ: «Ο νέος οργανισμός (ΔΟΑΤΑΠ) διατηρεί όλα τα αρνητικά του προκατόχου του (ΔΙΚΑΤΣΑ) ως προς την αντιμετώπιση των πτυχιούχων των εκτός της ΕΕ ανώτατων ιδρυμάτων (...) Η τακτική αυτή δεν έχει σχέση με την προστασία της εγχώριας αγοράς από τους αποφοίτους των βαλκανικών ιδρυμάτων που κάποιοι συνηθίζουν στο σύνολό τους να τα θεωρούν ανυπόληπτα, καθώς ανυπόληπτα κι αμφιβόλου ποιότητας ιδρύματα υπάρχουν σε χώρες τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ. Στην πραγματικότητα τα συγκεκριμένα μέτρα στοχεύουν στην ανακοπή της φοιτητικής μετανάστευσης προς τις χώρες εκτός ΕΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωενωσιακής "αγοράς" ανώτατης εκπαίδευσης».

Κι όμως είναι απολύτως επιτυχημένη η πολιτική της κυβέρνησης. Επιτυχημένη για τα συμφέροντα τα οποία εκφράζει, του μεγάλου κεφαλαίου. Λογικές αποτυχημένης διαχείρισης, εισάγουν από το παράθυρο συμπεράσματα περί της δυνατότητας ύπαρξης μιας επιτυχούς υπέρ του λαού διαχείρισης. Μόνο που τέτοια δεν μπορεί να υπάρξει. Ο λαός, αν θέλει να δει άσπρη μέρα, πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα από το να παλέψει για λιγότερο ασύδοτες τράπεζες, για έλεγχο του ποσοστού κέρδους κι άλλες τέτοιες αυταπάτες.