Οσο γράφονταν αυτές οι γραμμές, βρισκόταν σε εξέλιξη η 5η Σύνοδος ΕΕ - Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής στη Λίμα του Περού, με τη συμμετοχή 60 ηγετών και από τις δύο ηπείρους. Το θέμα της συνάντησης για την καταπολέμηση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς και για πολιτικές φιλικές στο περιβάλλον, ήταν το επίσημα ανακοινωμένο, ωστόσο η πολιτική της ΕΕ βρέθηκε στο στόχαστρο της λεγόμενης Συνόδου των Λαών που διοργάνωσαν λαϊκές οργανώσεις, συνδικάτα, πολιτικές δυνάμεις. Σε αυτές τις εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκε το Δικαστήριο των 20 πολυεθνικών από την Ευρώπη, καταδικάστηκε η πολιτική για την παραγωγή βιοκαυσίμων από τα σιτηρά, που επιδεινώνει το πρόβλημα της πείνας, ενώ εκφράστηκε και η αλληλεγγύη σε χώρες που βρίσκονται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού, όπως η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, το Εκουαδόρ. Απαιτήθηκε να αρθεί ο πολύμορφος αποκλεισμός που έχουν επιβάλει στην Κούβα οι ΗΠΑ, καθώς και η άμεση απελευθέρωση των 5 Κουβανών αγωνιστών, που βρίσκονται φυλακισμένοι στις αμερικάνικες φυλακές επειδή υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους.
Ιδιαίτερη απήχηση είχε και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, ιδιαίτερα στις επαναστατικές δυνάμεις, η κοινή Διακήρυξη των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της ΕΕ. Κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, όπως το ΚΚ Βενεζουέλας, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού, η Κομμουνιστική Επανίδρυση του Πουέρτο Ρίκο, και πολλά άλλα κόμματα αναδημοσιεύουν στις ιστοσελίδες και τις εφημερίδες τους τη Διακήρυξη αυτή, σημειώνοντας τη συμφωνία τους και την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για να τερματιστούν οι αυταπάτες που υπάρχουν για το χαρακτήρα της ΕΕ.
Στην ίδια την επίσημη Σύνοδο, και τη λεγόμενη Διακήρυξη της Λίμα, αναμενόταν να εκφραστεί μια διάθεση για κοινές προσπάθειες σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων (περισσότερο ως ευχολόγιο) και, σύμφωνα με κουβανικά ΜΜΕ, είχε συμφωνηθεί ομόφωνα η απαίτηση για την κατάργηση του νόμου Χελμς - Μπάρτον, του αποκλεισμού της Κούβας από τις ΗΠΑ.
Κοινή ανακοίνωση για την 5η Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Λατινικής Αμερικής - Καραϊβικής
Associated Press |
Οι επιδιώξεις της ΕΕ σ' αυτή τη σύνοδο, αντίθετα με τους ισχυρισμούς της, δεν έχουν καμία σχέση με την καταπολέμηση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων ή την προώθηση πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος. Η ΕΕ αποσκοπεί να "ανοίξει" τις οικονομίες αυτών των χωρών για να τις εκμεταλλευτεί. Απαιτεί την ιδιωτικοποίηση κρατικών μονάδων παραγωγής και των φυσικών πόρων, ακόμα και του νερού, προς όφελος του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αποτελεί αυταπάτη να θεωρείται η ΕΕ αντίβαρο στις ΗΠΑ προς όφελος των λαών. Αντίθετα, η ΕΕ έχει τους ίδιους ιμπεριαλιστικούς και νεο-αποικιακούς στόχους.
Με τη "Συνθήκη της Λισαβόνας" γίνονται νέα βήματα στην κατεύθυνση συγκρότησης της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικό, πολιτικό και στρατιωτικό μπλοκ, ενός πυλώνα της παγκόσμιας τάξης του ιμπεριαλισμού, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαών. Υπονομεύονται παραπέρα η ανεξαρτησία και η κυριαρχία λαών και χωρών. Με τις κατευθυντήριες γραμμές της Στρατηγικής της Λισαβόνας εντείνεται η επίθεση στα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στο όνομα του "εκσυγχρονισμού", της "ανταγωνιστικότητας" και της "ευελφάλειας", προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η ΕΕ στις σχέσεις της με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική επιδιώκει:
Η "στρατηγική συνεργασία" ΕΕ - Λατινικής Αμερικής - Καραϊβικής στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των λαών τους.
Οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη, προβάλλοντας μαζική λαϊκή αντίσταση και αντίθεση στις πολιτικές της ΕΕ, ταυτόχρονα ανησυχούν μπροστά στην επιθετικότητα της ΕΕ απέναντι στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Η αλληλεγγύη με τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής όπως και η αντίθεση με τις πολιτικές της ΕΕ και τις απόπειρές της να επιβάλλει ανισότιμες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, είναι αναπόσπαστο μέρος της πάλης για μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της κοινωνικής και οικονομικής προόδου, της ειρήνης, σε αντίθεση με τη διαδικασία της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης.
Τα κόμματά μας:
12 Μάη 2008».
Ακόμα, την υποστήριξή τους στην πρωτοβουλία έχουν εκφράσει μέχρι στιγμής τα ΚΚ Νορβηγίας, ΚΚ Παλαιστίνης, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας και το ΚΚ Σουηδίας.