ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Τροποποίηση για επιχειρηματική δράση;

Την ανησυχία τους για την επερχόμενη τροποποίηση του ιδρυτικού νόμου N.2273/94, για τη λειτουργία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εκφράζουν, με επιστολή τους στον υπουργό Πολιτισμού, το ΔΣ και τον καλλιτεχνικό διευθυντή της ΕΛΣ, οι σύλλογοι Χορευτών, Πρωταγωνιστών, Χορωδών, Μονίμων Μουσικών Ορχήστρας, Συντελεστών Εργαζομένων, Τεχνικού - Βοηθητικού και Λοιπού Προσωπικού και η Ενωση Διοικητικών Υπαλλήλων.

«Πληροφορηθήκαμε ότι ο υπουργός Πολιτισμού εντός των ημερών θα καταθέσει στη Βουλή, στο νόμο για το Μουσείο Ακρόπολης, τροπολογία όπου αναπροσαρμόζει τον Ν.2273/94 ιδρυτικό νόμο για τη λειτουργία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Γνωρίζουμε ότι ο πρόεδρος του ΔΣ έχει διαβιβάσει στον υπουργό εισηγητική έκθεση για την πιο πάνω τροποποίηση. Εκθεση η οποία δεν έχει περάσει από την έγκριση του ΔΣ της ΕΛΣ», αναφέρουν.

Τα σωματεία ζητούν «άμεση απόσυρση της τροπολογίας και διαβεβαίωση από το ΔΣ της ΕΛΣ και τον υπουργό ότι καμία αλλαγή στο Ν.2273/94 δε θα πραγματοποιηθεί χωρίς πρώτα να ενημερωθεί το ΔΣ και οι εργαζόμενοι της ΕΛΣ». Μάλιστα, ζήτησαν αυτές οι ενέργειες να τους κοινοποιηθούν εγγράφως μέχρι σήμερα (29/5), μέρα της προγενικής πρόβας της «Turandot» (κάνει πρεμιέρα στο Ηρώδειο την Κυριακή, σε σκηνοθεσία Ρενάτας Σκότο και μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυστινού).

Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ανησυχίες για την πορεία του λυρικού μας θεάτρου και των εργαζόμενων σ' αυτό. Γιατί ο πρόεδρος του ΔΣ, μεγαλοβιομήχανος Οδ. Κυριακόπουλος χαράζει στρατηγικές μάνατζμεντ που οδηγούν στην άλωση της ΕΛΣ από χορηγούς και «ευεργέτες», την ιδιωτικοοικονομική διαχείρισή της και την πλήρη εμπορευματοποίησή της. Γιατί η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την παράδοση της δημόσιας περιουσίας και τομέων πολιτισμού στο κεφάλαιο, υπέγραψε το μνημόνιο συνεργασίας με το ίδρυμα Νιάρχου για το νέο κτίριο της ΕΛΣ, ανοίγοντας τις ορέξεις επιχειρηματιών να «υπηρετήσουν» την τέχνη με μόνο γνώμονα τους κανόνες της αγοράς και το κέρδος, αδιαφορώντας για το χαρακτήρα, τις λειτουργίες, τον κοινωνικό ρόλο ενός πολιτιστικού οργανισμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, την αύξηση της επιχειρηματικής δράσης και άσκησης μάνατζμεντ, έρχεται να εξυπηρετήσει η εισηγητική έκθεση για την τροποποίηση του νόμου 2273/94, κρίνοντας επιτακτική τη σημερινή θεσμική και λειτουργική δομή της ΕΛΣ.

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

Ποιος κάνει «κουμάντο»;

Ως «ιδιοκτήτης» του Ηρωδείου εμφανίζεται το Ελληνικό Φεστιβάλ ΑΕ, όπως προκύπτει για πολλοστή χρονιά από την «καθιερωμένη» - τυπική - συζήτηση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για την παραχώρηση του μνημείου για τις θερινές εκδηλώσεις.

Η συζήτηση καταλήγει τυπική, αφού κάθε χρόνο διαπιστώνονται τα προβλήματα από τη φεστιβαλική χρήση του μνημείου (ασφάλειάς του) και οικονομικά και κάθε χρόνο διαπιστώνεται ότι ουσιαστικά τίποτα δεν άλλαξε: Το Φεστιβάλ χρωστά εδώ και χρόνια τα τέλη χρήσης στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων (σ.σ. 2.000 ευρώ/ μέρα παράστασης και 500 ευρώ/ μέρα πρόβας) και το προσωπικό της Α' Εφορίας Αρχαιοτήτων, αναγκαστικά, συγκρούεται με τους διοργανωτές των παραστάσεων για να προστατέψει το μνημείο ή να συνεχίσει τις εργασίες συντήρησης.

Το δε ΚΑΣ εξακολουθεί τις απαγορεύσεις (τακουνιών, τσιγάρου, υγρών, τροφίμων, κλπ.), αλλά φοβάται να μιλήσει για μη συμβατότητα κάποιων παραστάσεων με το μνημείο, μήπως και κατηγορηθεί για λογοκρισία. Αντίθετα, η «συμβατότητα» αποτελεί βασικό του κριτήριο, όταν συζητά παραχωρήσεις άλλων μνημείων - και του Ηρωδείου - για εκδηλώσεις εκτός Φεστιβάλ, για τις οποίες υπάρχει σχετική επιτροπή ελέγχου των σκηνικών τους, ενώ δεν υπάρχει σχετική επιτροπή του ΥΠΠΟ για τα σκηνικά των παραστάσεων του Φεστιβάλ. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το Φεστιβάλ Αθηνών, ως φορέας και θεσμός, ταυτίζεται με την αντίληψη του αστικού «κοσμοπολιτισμού» που προωθεί και η σημερινή κυβέρνηση, αντιμετωπίζοντας τα μνημεία, ειδικά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, ως τουριστική «βιτρίνα». Ενα «άβατο» της εγχώριας και διεθνούς «ελίτ», όπου τον πρώτο λόγο ουσιαστικά δεν τον έχει η Αρχαιολογική Υπηρεσία, αλλά οι «επικοινωνιακές» ανάγκες των κυβερνήσεων. Γι' αυτό και ο εύλογος φόβος του προϊσταμένου της Α' ΕΠΚΑ ότι αν δε δοθεί το Ηρώδειο μια χρονιά για παραστάσεις, ώστε να υπάρξει «αγρανάπαυση» του μνημείου, «θα γίνει χαμός». Προσθέτοντας ότι «ενίοτε οξύνονται οι συνθήκες και υπάρχουν ακόμα και φραστικά επεισόδια» μεταξύ Εφορίας και διοργανωτών.

Χορός «μετ' εμποδίων»

Αντιμέτωπο με οικονομικά προβλήματα βρίσκεται το 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Ενα μήνα πριν την έναρξή του, το ΥΠΠΟ κρατά «σιγήν ιχθύος», όσον αφορά στην επιχορήγησή του. Αν και έχει υπογραφεί προγραμματική σύμβαση για επιχορήγηση του θεσμού από το ΥΠΠΟ με 480.000 ευρώ, το υπουργείο δεν έχει δώσει ακόμη απάντηση και για το ύψος της επιχορήγησης και για το πότε θα δώσει τα χρήματα.

«Ευελπιστούμε», ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Βίκυ Μαραγκοπούλου, παρουσιάζοντας το φετινό πρόγραμμα, που περιλαμβάνει σημαντικές ομάδες χορού από: Νότια Αφρική, Βρετανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Βραζιλία κ.ά. «Το Φεστιβάλ», σημείωσε η Β. Μαραγκοπούλου, «παραμένει σταθερό στην πορεία που χάραξε τα προηγούμενα χρόνια: Να μεταφέρει στο ελληνικό κοινό μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη αποτύπωση των ποικιλόμορφων τάσεων που συνθέτουν το τοπίο του σύγχρονου χορού. Στήνει έτσι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ανθεί ο διάλογος κοινού - καλλιτεχνών, αλλά και η επικοινωνία και η ανταλλαγή μεταξύ των δημιουργών».

Ταινίες της Μπολιβαριανής Βενεζουέλας

Με ομιλία του πρέσβη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, Ροντρίγκο Οσβάλντο Τσάβες Σαμούδιο, μουσική και προβολή της ταινίας «Μπολιβαριανή Βενεζουέλα, ο λαός στον αγώνα ενάντια στον τέταρτο παγκόσμιο πόλεμο» (2004, 76') του Μαρσέλο Αντράτε Αρεάσα, αρχίζει σήμερα (8 μ.μ.) στο «Τριανόν», το αφιέρωμα στον κινηματογράφο της Βενεζουέλας, που διοργανώνει (έως 4/6) η NEW STAR, σε συνεργασία με την πρεσβεία της Βενεζουέλας.

Θα προβληθούν επίσης οι ταινίες: «Ο Τσάβες, η Βενεζουέλα και η νέα Λατινική Αμερική» (2004, 55'), συνέντευξη με τον Ούγο Τσάβες από την Αλέιδα Γκεβάρα. «Μπολιβάρ για πάντα, πολίτης της ελευθερίας» (2006, 35') της ομογενούς στη Βενεζουέλα Ευτέρπης Χαραλαμπίδη και του Beto Benites. «Ενα σπίτι με θέα στη θάλασσα» (2001, 95') του Αλμπέρτο Αρβελο Μεντόζα. «Μια ζωή, δυο μονοπάτια» (1997, 100') του Αλμπέρτο Αρβελο Μεντόζα. «Η επανάσταση δε θα μεταδοθεί τηλεοπτικά» (2003, 74') ντοκιμαντέρ των Kim Bartley - Donnacha O' Briain. «Μπολιβαριανή Βενεζουέλα, ο λαός στον αγώνα ενάντια στον τέταρτο παγκόσμιο πόλεμο» (2004, 76') του Marcelo Andrade Arreaza. «Μουσική και Επανάσταση» (2006, 70') ντοκιμαντέρ του Αλμπέρτο Αρβελο Μεντόζα. «Δε θα επιστρέψουν - Η επανάσταση της Βενεζουέλας σήμερα» ντοκιμαντέρ των Melanie McDonald - William Roche. «Revolution: Απλά μαθήματα επαναστατικής πρακτικής» (2006, 85') του Charles Gervais.

Προβολές καθημερινά από τις 8.30 μ.μ., τρεις ταινίες με ένα ενιαίο εισιτήριο.

Πέραμα αγώνων και πολιτισμού

Εγκαινιάζεται αύριο (8.30μ.μ.) η εικαστική έκθεση «Ανθρωποι, χρώμα και σίδερο ΙΙΙ», που πραγματοποιείται (έως 8/6) στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Εκθέτουν περισσότεροι από 115 εικαστικοί, έργα εμπνευσμένα από τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στη Ζώνη, χώρο εργασιακά πληγωμένο από εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα, από την εφοπλιστική ασυδοσία, την απειλή ανεργίας, την υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων και κατοίκων της περιοχής. Την έκθεση συνδιοργανώνουν τα σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης - Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Παν. Ενωση Αμμοβολιστών, Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, Σωματείο Ηλεκτρολόγων Πλοίων, Ενωση Μετάλλου Σαλαμίνας - με την Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού και φορείς του Περάματος.

Εκθεση φωτογραφίας με θέμα «Τα χριστιανικά μνημεία στην Τουρκοκρατούμενη Κύπρο: Οψεις και Πράξεις μιας συνεχιζόμενης καταστροφής» οργανώνει το Μουσείο Ιεράς Μονής Κύκκου (Κύπρος) στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης (4 - 30/6).

Δύο καλοκαιρινές ρεμπέτικες βραδιές, με τον Γιάννη Λεμπέση και τη «Λαϊκή Στράτα» πραγματοποιούνται (30,31/5, 10.30μμ), στο στέκι «Αθάνατοι» της Σαρωνίδας (Λ. Σαρωνίδας 69, 22910.60234). Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τραγούδια των Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Μητσάκη, Παπαϊωάννου, Χατζηχρήστου κ.ά., καθώς και τραγούδια του Γ. Λεμπέση.