Το βασικό ζήτημα που πρέπει να κυριαρχεί στη δράση μας, να διαπερνά ολόκληρη τη δουλειά μας, είναι το πώς θα γίνεται ολοένα και περισσότερο υπόθεση της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων, η πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος.

Η κατεύθυνση αυτή δεν είναι καινούργια, απορρέει από τις αποφάσεις των συνεδρίων του Κόμματος. Είναι αυτό που έβαλε το 17ο Συνέδριο, για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Να γίνουμε ολοένα και πιο ικανοί να δουλεύουμε στην εργατική τάξη και τη νεολαία με τη στρατηγική μας. Εχει δε, οργανική, άμεση σχέση με τη δράση για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για τη συμβολή μας στην ανάπτυξη ενός ισχυρού πολιτικοποιημένου λαϊκού κινήματος της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων. Συνδέεται επίσης με τις εξειδικεύσεις του ΠΓ και της ΚΕ με στόχο:

Την ανάπτυξη της πάλης, των ταξικών αγώνων, για τη διεκδίκηση, την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών και όχι όσες - από αυτές τις ανάγκες - νομίζουν ότι είναι εφικτό να διεκδικηθούν. Πάλη για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας, της μορφωτικής και πνευματικής υποβάθμισης, των σοβαρών ελλείψεων στον τομέα της κοινωνικής προστασίας, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας - Πρόνοιας, του περιβάλλοντος, της επέκτασης της κοινωνικής εγκληματικότητας, των ναρκωτικών, του χτυπήματος των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ταυτόχρονα, αυτή η συνολική διεκδίκηση να συνδέεται με την υπόθεση της ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας της άρχουσας τάξης, ως θεμελιακής προϋπόθεσης, για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας.

Ο προσανατολισμός της συγκεκριμένης δράσης, είναι μια σύνθετη πολιτικοϊδεολογική και οργανωτική δραστηριότητα, που απαιτεί επίσης να διαπερνά την καθοδηγητική μας δουλειά προς τις ΚΟΒ, προκειμένου ολόκληρο το Κόμμα να δρα μέσα στα λαϊκά στρώματα αποτελεσματικά, μέσα στο κίνημα που αναπτύσσεται με τη συμμετοχή εργαζομένων, με διαφορετικό επίπεδο συνείδησης, διαφορετική προσέγγιση των εξελίξεων, διαφορετική πείρα από τη δουλειά και τη ζωή, διαφορετικές προτεραιότητες ως προς τα προβλήματα που τους απασχολούν, διαφορετική ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση.

Πολύ περισσότερο που μέσα στο λαό, μέσα στο κίνημά του, δρουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα αυτές, οι οποίες, ενώ δείχνουν ότι αντιπαρατίθενται στη σημερινή πολιτική, στην πραγματικότητα προωθούν ουτοπικές αντιλήψεις στις λαϊκές μάζες από τη σκοπιά της «βελτίωσης» του συστήματος, δηλαδή μιας «πολιτικής διεξόδου» - αδιέξοδης και αποπροσανατολιστικής, που αντικειμενικά (ανεξάρτητα από προθέσεις) οδηγούν στην ενσωμάτωση συνειδήσεων λαϊκών τμημάτων στην κυρίαρχη πολιτική, γι' αυτό είναι επιζήμιες για το παρόν και το μέλλον του κινήματος. Αλλά, αυτός είναι ο οπορτουνισμός και γι' αυτό θέλει αντιπάλεμα.

Με τη δράση μας πρέπει να συμβάλλουμε, πολύ συγκεκριμένα και πρακτικά, στον απεγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων, που σήμερα η αντίπαλη ύπουλη προπαγάνδα προσπαθεί να τις διοχετεύσει σε ψευδεπίγραφα «αριστερά», «κεντροαριστερά» ή «κεντροδεξιά» αναχώματα.

Πρωταρχικό μέλημά μας πρέπει να είναι η δράση όλων των Κομματικών Οργανώσεων έως το επίπεδο των ΚΟΒ να είναι αποτελεσματική:

-- Να αναπτύσσονται αγώνες στην κατεύθυνση που χαράζει η πολιτική του Κόμματος.

-- Να συμμετέχουν σ' αυτούς ολοένα και περισσότερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων.

-- Να απεγκλωβίζονται απλοί άνθρωποι του μόχθου από την κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματά της.

-- Να συσπειρώνονται δραστήρια στις κοινωνικοπολιτικές συσπειρώσεις.

-- Να αναπτύσσουμε συσπειρώσεις και συνεργασίες με αγωνιστές από τις άλλες δυνάμεις που έχουμε συναντηθεί και συνεργαστεί σε διάφορα μέτωπα πάλης ή στις μέχρι τώρα μετωπικές συσπειρώσεις στο κίνημα (ΠΑΜΕ, ΠΑΣΥ, Συντονιστική Επιτροπή ΕΒΕ).

Για την επιτυχία όλων αυτών απαιτείται ανάλογη δουλειά και με τις ΚΟΒ, μέσα στις ΚΟΒ, τα μέλη και τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Η δράση για Υγεία - Πρόνοια θεωρούμε ότι είναι από τα σοβαρά μέτωπα πάλης που αφορούν την ίδια τη ζωή των λαϊκών δυνάμεων.

Συνδέεται με το δικαίωμα της εργασίας, το εργασιακό και φυσικό περιβάλλον, τις συνθήκες κατοικίας και διαβίωσης, του αθλητισμού, τις συνθήκες ζωής των γυναικών και των παιδιών, δηλαδή, το σύνολο των παραγόντων που καθορίζουν την κατάσταση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και επιδρούν στην υγείας τους. Γι' αυτό δίνουμε μεγάλη σημασία και προτεραιότητα στην κατανόηση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς που αφορούν τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Ολα αυτά που συνδέονται με την πρωτογενή πρόληψη, πριν δηλαδή εκδηλωθεί η ασθένεια ή δημιουργηθεί η αναπηρία.

Από αυτή τη σκοπιά πρέπει να επιμείνουμε να ξεκαθαριστεί ότι το πρόβλημα της Υγείας αφορά την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους νέους και τις νέες που έχουμε υποχρέωση να ενημερώνουμε, να οργανώνουμε, να κινητοποιούμε.

Ο καπιταλισμός, η ανάπτυξη που έχει κριτήριο το κέρδος, και η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται τόσα χρόνια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (πολιτική εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης της Υγείας) έχουν επιφέρει βαριές συνέπειες σε βάρος των λαϊκών δυνάμεων, χειροτερεύουν και θα χειροτερεύουν τους όρους πρόληψης, προστασίας, αποκατάστασης των προβλημάτων Υγείας του λαού.

Ο ΣΥΝ με τη θέση του για τη συνύπαρξη Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα δημιουργεί συγχύσεις, παραπλανά και εφησυχάζει τους εργαζόμενους ότι μπορεί να δοθούν ουσιαστικές λύσεις προς όφελός τους, με κάποιες διαχειριστικές προτάσεις βελτίωσης των δημόσιων μονάδων Υγείας (που ήδη λειτουργούν με ιδιωτικά κριτήρια) και θέσπισης κανόνων λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα που θα περιορίζουν τη δράση του. Και όλα αυτά προτείνονται ως λύσεις σε περιβάλλον απελευθέρωσης των υπηρεσιών Υγείας, ενίσχυσης και επέκτασης των μονοπωλιακών ομίλων.

Ο ΛΑ.Ο.Σ., αν και στηρίζει τη δράση των επιχειρηματιών στην Υγεία με το λαϊκισμό και τη δημαγωγία μπορεί να εγκλωβίσει φτωχά, λαϊκά στρώματα.

Η διαπάλη με την αντιλαϊκή πολιτική, η διαπάλη με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις μπορεί να είναι αποτελεσματική και να βοηθήσει στη συνειδητοποίηση του βαθιού πολιτικού χαρακτήρα του προβλήματος, αν γίνει με εφόδιο την πολιτική Υγείας του ΚΚΕ, (που περιεκτικά καταγράφεται στο σχετικό κείμενο του ΠΓ της ΚΕ), ενταγμένη στη συνολική πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, θα είναι αποτελεσματική η διαφωτιστική δουλειά, αλλά και η μαζική δράση, οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση ελλείψεων, κενών σε Κέντρα Υγείας, στα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων, στα νοσοκομεία, αποκαλύπτοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους, προσπαθώντας να συσπειρώσουμε και να κινητοποιήσουμε ευρύτερες δυνάμεις με την πρόταση, με το πλαίσιο πάλης του ΚΚΕ.

Στόχος μας είναι η θέση «Ενιαίο, Καθολικό, Δημόσιο, Δωρεάν Σύστημα Υγείας - Πρόνοιας» να γίνει υπόθεση όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Τι επιδιώκουμε όμως με τη δράση μας από την ανάπτυξη αυτού του μετώπου; Αρκεί η πάλη για «Δημόσιο σύστημα Υγείας», αν δε βάλουμε ποιο δημόσιο, αν δεν το ξεχωρίσουμε από το σημερινό, που λειτουργεί με όρους καπιταλιστικής αγοράς; Αρκεί να διεκδικούμε «δωρεάν» παροχές σε Υγεία - Πρόνοια αν δεν αντιπαλεύουμε πληρωμές είτε άμεσες είτε έμμεσες, μέσω ασφαλιστικών ταμείων, δημοτικών φόρων κλπ; Επίσης, θα γίνει η θέση μας ένα από τα κύρια ζητήματα που θα οδηγεί στη λαϊκή συσπείρωση και πάλη ενάντια σ' αυτούς που ευθύνονται για τα προβλήματα στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας, δηλαδή το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους στην Ελλάδα και στην ΕΕ;

Αυτά τα ερωτήματα χρειάζεται να βρίσκονται καθημερινά στην ημερήσια διάταξη της δράσης των ΚΟΒ για την ανάπτυξη αυτού του μετώπου με διαφώτιση, ενημέρωση του λαού και στόχους πάλης όπως:

-- Δωρεάν παροχή σύγχρονων υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, φαρμάκων, τεχνικών, βοηθημάτων κλπ. στη λαϊκή οικογένεια χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

-- Κατάργηση όλων των πληρωμών είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω εισφορών στον κλάδο Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων.

-- Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια.

-- Κοινωνικοποίηση των μονάδων του ιδιωτικού τομέα που πληρούν τις προϋποθέσεις.

-- Δημιουργία σύγχρονων υποδομών για κάλυψη των αναγκών σε υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας σε όλα τα επίπεδα (Πρωτοβάθμιο - Δευτεροβάθμιο - Τριτοβάθμιο).

-- Προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων (βοηθητικό, διοικητικό, επιστημονικό) με πλήρη σταθερή και αποκλειστική απασχόληση, ώστε να καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες με αναβαθμισμένες ποιοτικές παρεχόμενες υπηρεσίες.

-- Εξοπλισμός σύγχρονος με βάση τις εξελίξεις της τεχνολογίας και της επιστήμης σε όλων των επιπέδων τις μονάδες.

-- Πανελλαδική ανάπτυξη ενός δημόσιου - δωρεάν ΕΚΑΒ με σύγχρονο εξοπλισμό και όλα τα απαραίτητα επίγεια, ακτοπλοϊκά και πτητικά μέσα.

-- Ανάπτυξη της έρευνας με κρατική ευθύνη, απεξαρτημένη από το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του, προσανατολισμένη σε ωφέλιμους σκοπούς για τα λαϊκά στρώματα.

Αυτοί οι στόχοι αποτελούν βάση για τη συσπείρωση δυνάμεων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, των υγειονομικών, των γυναικών, των νέων κλπ. Προκειμένου να αναπτυχθεί ένα κίνημα, με αυτούς τους στόχους καλούμε να συσπειρωθούν και να κινητοποιηθούν όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις. Αυτό δε σημαίνει ότι όποιος δε συνειδητοποιεί το σύνολο αυτών των στόχων δεν επιδιώκουμε και να συμμετέχει σε κινητοποιήσεις, σε άλλες δραστηριότητες και διεκδικήσεις.

Για παράδειγμα, η διεκδίκηση για να λειτουργήσει δημόσιο Κέντρο Υγείας σ' ένα Δήμο μπορεί να γίνει ο κρίκος συσπείρωσης και δράσης στους στόχους πάλης που βάζουμε, διαφορετικών δυνάμεων του κινήματος. Πιο συγκεκριμένα: Στην πάλη αυτή μπορούν να πάρουν μέρος εργατικά συνδικάτα ή παραρτήματά τους που λειτουργούν στους δήμους (οικοδόμοι, ΟΤΑ, ιματισμός - κλωστοϋφαντουργία - δέρμα, εμποροϋπάλληλοι, επιχειρησιακές επιτροπές ή σωματεία σε χώρους δουλειάς) τα σωματεία των συνταξιούχων, οι αγροτικοί σύλλογοι στην ύπαιθρο, σωματεία ΕΒΕ, οι σύλλογοι γυναικών, γονέων και κηδεμόνων, οι μαθητές και οι νέοι εργαζόμενοι, οι αθλητικοί σύλλογοι, αλλά και οι εξωραϊστικοί, περιβαλλοντικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, οι επιτροπές αγώνα κατοίκων για ελεύθερους χώρους, πράσινο κλπ. Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες που δρουν μέσα σ' αυτούς τους συλλόγους έχουν χρέος να βάλουν για συζήτηση το θέμα όχι μόνο στα ΔΣ αλλά και σε όλα τα μέλη. Να τα ενεργοποιήσουν με κάθε πρόσφορο τρόπο και έξω από ενδεχόμενες αρνητικές αποφάσεις των οργάνων λόγω συσχετισμών δύναμης. Στόχος η δημιουργία συσπείρωσης σε κινηματική βάση που θα παλεύει π.χ. για τη λειτουργία δημόσιου Κέντρου Υγείας, που θα απαντά στις ελλείψεις των πολυιατρείων του ΙΚΑ. Ετσι δημιουργούνται προϋποθέσεις συσπείρωσης κοινωνικών δυνάμεων σ' ένα μέτωπο πάλης και σύνδεσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με το κίνημα στον τόπο κατοικίας των λαϊκών οικογενειών.

Μέσα από τη συγκεκριμένη διεκδίκηση μπορούν και πρέπει να ανοιχτούν τα εξής ζητήματα:

-- Γιατί πρέπει να 'ναι δημόσιο - κρατικό και όχι όπως επιδιώκει η κυβέρνηση και συμφωνούν και τ' άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να γίνουν «δίκτυα πρωτοβάθμιας φροντίδας» στα οποία θα μετέχουν ιδιώτες, δήμοι, φιλανθρωπικές οργανώσεις κλπ. και θα παρέχουν υποτυπώδεις, υποβαθμισμένες, ή και ακριβοπληρωμένες υπηρεσίες Υγείας.

-- Γιατί πρέπει όλες οι υπηρεσίες να παρέχονται δωρεάν με χρηματοδότηση από το κράτος και την εργοδοσία και να μην πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία ούτε άμεσα οι εργαζόμενοι.

-- Γιατί πρέπει όλος ο πληθυσμός (άνεργοι, μετανάστες, ανασφάλιστοι κλπ.) να 'χει δικαίωμα στη δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, φροντίδας και αποκατάστασης της υγείας του, χωρίς όρους και προϋποθέσεις όπως είναι η κάρτα υγείας που ετοιμάζει η κυβέρνηση και βάζει πιστωτικό χρηματικό όριο για ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις και φάρμακα. Ή όπως βάζει ο Νόμος Πετραλιά για το Ασφαλιστικό την προϋπόθεση για να 'χει ένας εργαζόμενος υγειονομική περίθαλψη χρειάζονται 80 ή 100 ένσημα το χρόνο, αποκλείοντας τους ανασφάλιστους.

-- Γιατί πρέπει να λειτουργούν όλες οι υπηρεσίες που πρέπει να περιλαμβάνει ένα Κέντρο Υγείας (πρόληψη, δημόσιας υγεία, υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, σχολιατρική, οδοντιατρική φροντίδα, κατ' οίκον νοσηλεία, έκτακτα περιστατικά, παρακολούθηση χρονίως πασχόντων, οικογενειακός προγραμματισμός, φροντίδα μητέρας και παιδιού και φαρμακείο) με γιατρούς όλων των βασικών ειδικοτήτων, γιατρούς εργασίας, σχολίατρους, υγιεινολόγους κλπ. με οικογενειακό γιατρό και παιδίατρο, αλλά και όλο το βοηθητικό, διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό, ώστε να καλύπτονται πλήρως οι λαϊκές ανάγκες και όχι μερικώς και με υποκατάστατα υπηρεσιών Υγείας.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες χρειάζεται να κάνουμε μια ολόκληρη δουλειά μέσα στα λαϊκά στρώματα, απαντώντας πειστικά στα παραπάνω ερωτήματα, εξηγώντας γιατί θέτουμε αυτούς τους στόχους πάλης, προκειμένου να παίρνει ο διάλογος με το λαό το χαρακτήρα που χρειάζεται, ώστε να δημιουργούνται οι απαιτούμενες διεργασίες για τις συσπειρώσεις και τις συμμαχίες.

Να συζητάμε με τους εργαζόμενους ότι τα κριτήρια για την κάθε πολιτική δύναμη είναι η στάση της και απέναντι στα προβλήματα προστασίας της Υγείας και ιατρο-κοινωνικής αποκατάστασης από την ασθένεια ή την αναπηρία, από τη δράση του κεφαλαίου, τις πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Να εξηγούμε ότι:

-- Οι αντιδραστικές αλλαγές των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ιδιωτικοποιούν - εμπορευματοποιούν παραπέρα την Υγεία - Πρόνοια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των γενικότερων αντιλαϊκών ανατροπών στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην κοινωνική πολιτική γενικότερα και προωθούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ μιας και είναι κοινή συναποφασισμένη πολιτική από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών.

-- Στόχος αυτών των αλλαγών είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων που αναγορεύουν την υγεία σε εμπόρευμα, σε τομέα επενδύσεων και κερδοφορίας με επιδίωξη να διαμορφωθεί μόνο ένα ελάχιστο όριο παροχής δημόσιων υπηρεσιών Υγείας τόσο όσο χρειάζεται για να αναπαραχθεί το εμπόρευμα εργατική δύναμη για να τους παράγει την υπεραξία, το κέρδος τους. Αντιμετωπίζουν την υγεία ως ατομική ευθύνη και για όλους αυτούς τους λόγους περικόπτουν τις κρατικές δαπάνες και μεταφέρουν την ευθύνη χρηματοδότησης των υγειονομικών και κοινωνικών υπηρεσιών στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

-- Στα πλαίσια αυτά προσαρμόζουν και το δημόσιο σύστημα να λειτουργεί με όρους αγοράς, ως επιχείρηση με ιδιωτικο - οικονομικά κριτήρια και σε ανταγωνισμό με τον ιδιωτικό τομέα.

-- Είναι δικαίωμα του Ελληνικού λαού να έχει σύγχρονες δημόσιες - δωρεάν υγειονομικές και κοινωνικές υπηρεσίες μέσα από ένα εθνικά οργανωμένο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, στη βάση ενός κεντρικού σχεδιασμού που θα παίρνει υπόψη τους νοσογόνους παράγοντες, επιδημιολογικούς δείκτες, τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες, τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας, τη σύνθεση του πληθυσμού (εργάτες, αγρότες, φύλο, ηλικία κλπ.), προκειμένου να καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες.

-- Για να αναπτυχθεί ένα τέτοιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, προϋπόθεση είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και εν προκειμένω της παραγωγής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού κλπ. και όχι όπως συμβαίνει σήμερα που αυτά είναι στα χέρια των μονοπωλίων και τελικά αυτά καθορίζουν το κόστος λειτουργίας των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας.

Για όλα αυτά πρέπει να γίνει συζήτηση στην ΚΟΒ, με βάση και την πρόσφατη έκδοση των θέσεων του Κόμματος για την Υγεία - Πρόνοια. Μέσα απ' αυτήν να εξοπλιστούμε, προκειμένου να μπορούμε να ανοίξουμε διάλογο με το λαό. Να γίνει ανάλογη διάταξη δυνάμεων που θα έχουν την πρώτη ευθύνη για την οργάνωση αυτής της δραστηριότητας μόνιμα και σταθερά σ' αυτό το μέτωπο, χωρίς να σημαίνει ότι δε θα ασχοληθούν με τα άλλα.

Αυτή η δουλειά ζύμωσης, διαφώτισης, προπαγάνδας και δράσης, προκειμένου να ενισχύεται αυτό το μέτωπο, πρέπει να συνδυάζεται με την αναγκαιότητα εξάλειψης των αιτιών που γεννούν τα προβλήματα στην Υγεία - Πρόνοια. Με την ανάδειξη, λοιπόν, του πολιτικού ζητήματος και της πολιτικής διεξόδου που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργούμε όλες τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας που θα δρα στο έδαφος ανάπτυξης των αγώνων, για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων, για αλλαγές στο συσχετισμό δύναμης και θα διεκδικεί άλλη πολιτική και τη λαϊκή εξουσία.