Για το μέτωπο πάλης που αφορά την πρόληψη και προστασία της Yγείας δε χωράει καθυστέρηση στη διαφώτιση, στην οργάνωση, στη δράση. Δεν επιτρέπεται δισταγμός ή αδιαφορία. Γιατί πρόκειται για πρόβλημα που αφορά θανάτους, αναπηρίες, ταλαιπωρία, οικονομική δοκιμασία, υποβάθμιση της ζωής χιλιάδων εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Εδώ δοκιμάζεται η ευθύνη όλων μας.

Με τα παραπάνω λόγια, ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, μιλώντας χτες σε εκδήλωση των κλαδικών Αχτίδων της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, ανέδειξε την αναγκαιότητα το ζήτημα της Υγείας να γίνει υπόθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, με πρωτοπόρες τις ταξικές και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις.

«Στην πράξη - συνέχισε το στέλεχος του ΚΚΕ - ορισμένες φορές το πρόβλημα της Υγείας αντιμετωπίζεται σαν πρόβλημα των υγειoνομικών. Αυτό δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Γιατί, αυτή η αντιμετώπιση ακινητοποιεί λαϊκές δυνάμεις, μεταθέτει ευθύνες και δίνει τη δυνατότητα στην αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της να επιβάλλουν συνεχώς και πιο αντιδραστικά μέτρα χωρίς την αναγκαία μαζική, λαϊκή κινητοποίηση.

Το πρόβλημα της Υγείας είναι πρώτα απ' όλα υπόθεση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων που μαζί με τους εργαζόμενους στην Υγεία έχουν υποχρέωση να ανησυχήσουν, να προβληματιστούν, να ενημερωθούν, να δράσουν. Να δράσουν τώρα, άμεσα γιατί οι συνέπειες της καθυστέρησης είναι πολύ βαριές. Ο αγώνας είναι κοινός.

Αυτός ο κοινός αγώνας, που απαιτεί μεγάλες προσπάθειες για να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά, θα είναι αποτελεσματικός αν είναι σωστά προσανατολισμένος. Αν είναι προσανατολισμένος ενάντια στην ανάπτυξη, στην πολιτική που υπονομεύει την Υγεία, την ασφάλεια, τη ζωή των εργαζομένων και αντιμετωπίζει την Υγεία σαν εμπόρευμα.

Αν είναι προσανατολισμένος στην αποφασιστική διεκδίκηση μέτρων που συμβάλλουν στην πρόληψη και προστασία της Υγείας, δίνοντας δύναμη στη δημιουργία των πολιτικο - κοινωνικών προϋποθέσεων για αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, που μπορεί να ικανοποιήσει τις συνολικές λαϊκές ανάγκες.

Δωρεάν, αναβαθμισμένου, σύγχρονου συστήματος συνδεδεμένου με τους τόπους δουλειάς, με το σχολείο, με την οικογένεια, με καλά στελεχωμένα, εξοπλισμένα κέντρα Υγείας, νοσοκομεία και ειδικά κέντρα.

Αυτό το δικαιούνται οι άνθρωποι του μόχθου και τους το στερεί το εκμεταλλευτικό σύστημα και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Και πρέπει να το πληρώσουν ακριβά.

Αλλά αυτό απαιτεί συστηματικές, οργανωμένες προσπάθειες, με βασικό στόχο το πρόβλημα της Υγείας να γίνει αιχμή της πάλης των ταξικών συνδικάτων, γενικότερα των συνδικάτων, των φορέων του μαζικού - λαϊκού κινήματος, που συναισθάνονται τις ευθύνες τους απέναντι στα μέλη τους, απέναντι στους εργαζόμενους που εκπροσωπούν, απέναντι στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Γιώργος Μαρίνος σημείωσε: «Στο θέμα της Υγείας, όπως και σε άλλα κορυφαία θέματα, φαίνεται πιο καθαρά η αντιπαράθεση των δύο ιδεολογικών και πολιτικών γραμμών, των δύο δρόμων ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Το ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνει ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε άνθρωπος του μόχθου που μέχρι τώρα είναι μπλεγμένος στα γρανάζια του συστήματος, του δικομματισμού, του οπορτουνισμού, της κυρίαρχης πολιτικής.

Να παραμείνει σε θέσεις που δίνουν στήριγμα στο καθεστώς της εκμετάλλευσης, στο καθεστώς της ανεργίας, της ανασφάλειας, της φτώχειας, στο καθεστώς των διατροφικών σκανδάλων, της μόλυνσης του περιβάλλοντος, που η Υγεία και γενικότερα οι κοινωνικές υπηρεσίες αντιμετωπίζονται σαν εμπόρευμα;

Ή να αγωνιστεί μαζί με τους κομμουνιστές για κάθε πρόβλημα, ανοίγοντας κοπιαστικά το δρόμο για την εξασφάλιση του δικαιώματος στη δουλειά, στην κατοικία, στο καθαρό περιβάλλον, στην αξιοποίηση της επιστήμης, της τεχνολογίας προς όφελος του λαού, για την αντιμετώπιση της πρόληψης και προστασίας της Υγείας ως κοινωνικού δικαιώματος;

Αυτός ο δρόμος είναι αναγκαίος και αντιστοιχεί στα συμφέροντα, στις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Κι αυτός ο δρόμος δεν είναι άγνωστος. Ο Σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα απέδειξε τα πλεονεκτήματα του νέου συστήματος. Καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κατοχυρώθηκαν σοβαρά εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα και δημιουργήθηκε ένα κρατικό, σύγχρονο, δωρεάν σύστημα Υγείας. Κι αυτές οι κατακτήσεις δεν μπορούν να διαγραφούν, να αμαυρωθούν από την επίθεση που εξελίσσεται μετά την αντεπανάσταση».