ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τίποτα καλό από τις Βρυξέλλες

«Ξεφούσκωσαν» απότομα οι μεγάλες προσδοκίες που είχαν καλλιεργήσει τα κόμματα του ευρωμονόδρομου περί λήψης μέτρων κατά της ακρίβειας από την ΕΕ. Τόσο η εισήγηση του ΕΚΟΦΙΝ όσο και η προχτεσινή εισήγηση της Κομισιόν ήρθαν να διαψεύσουν παταγωδώς τις φρούδες ελπίδες ότι μπορεί να προέλθουν «σωτήρια» μέτρα από τις Βρυξέλλες υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Τα όργανα της ΕΕ ξεκαθάρισαν ότι τα όποια μέτρα παρθούν από τις εθνικές κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, θα πρέπει πρώτον να συμβαδίζουν με τους στόχους για το δημοσιονομικό έλλειμμα και δεύτερον με το κοινοτικό δίκαιο περί ανταγωνισμού και κρατικών ενισχύσεων. Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπονται αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, δεν επιτρέπονται ενισχύσεις στους οικονομικά ασθενέστερους κ.ο.κ., απλούστατα γιατί ο στόχος είναι για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς... Επίσης δεν επιτρέπεται μείωση του ΦΠΑ στα πετρελαιοειδή και τα βασικά είδη διατροφής, μειώσεις τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ, κ.ο.κ. Αντίθετα, η ΕΕ είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τη «χρηματοοικονομική κρίση» και την αύξηση των τιμών πετρελαίου, για να δώσει ώθηση σε νέες αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις», στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας... Με λίγα λόγια: Τίποτα καλό δεν έρχεται, ούτε πρόκειται να έρθει από τις Βρυξέλλες.

Αλλού τα κακαρίσματα...

Χτες ο υπουργός Παιδείας επιχείρησε να παρουσιάσει μια ευρύτατη συναίνεση και σύμπνοια στην εφαρμογή του νόμου -πλαισίου στα Πανεπιστήμια, παρουσιάζοντας ανάμεσα σε άλλα και τα τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα που έχουν καταθέσει τα ιδρύματα. Εξαγγέλλοντας μάλιστα ένα «δεύτερο κύμα» αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, ο υπουργός Παιδείας σημείωσε ότι η κυβέρνηση προωθεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, καθώς και την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 36/05.

Ολο αυτό το «πακέτο» αγνοεί επιδεικτικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ανακοίνωσή του για τη συνέντευξη Τύπου του υπουργού Παιδείας, ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που βρίσκει να πει, συνεχίζοντας να παίζει το παιχνίδι των εντυπωσιασμών, είναι ότι «δεν ανήκει στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης που νιώθει την ανάγκη ο κ. Στυλιανίδης να τις συγχαρεί για την "υπεύθυνη" στάση τους στα πανεπιστήμια».

Κι όμως. Τα μεγαλύτερα συγχαρητήρια της κυβέρνησης ανήκουν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Πρώτον έπαιξε πολύ καλά το παιχνίδι της κυβέρνησης, να αξιοποιήσει τυχοδιωκτικές και προβοκατόρικες ενέργειες για να συκοφαντήσει το φοιτητικό κίνημα και να μην αφήσει να εκφραστούν τα πραγματικά αιτήματα των φοιτητών και οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους αντιδρούν στο νόμο -πλαίσιο. Δεύτερον, όσον καιρό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυε τον εφησυχασμό ότι δήθεν ο νόμος - πλαίσιο είναι ανεφάρμοστος, οι διοικήσεις των ιδρυμάτων συμπλήρωναν τα τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει γαργάρα τις δικές του ευθύνες, την ίδια του τη συμφωνία με το νόμο - πλαίσιο και το σύνολο των αντιδραστικών αλλαγών. Η πραγματικότητα όμως, την οποία φοιτητές και σπουδαστές γνωρίζουν πολύ καλά, δεν κρύβεται με εντυπωσιασμούς.

«Ανένδοτος» με ακίνδυνο περιεχόμενο

Τον «ανένδοτο» κήρυξε από τη Θεσσαλονίκη, όπου βρέθηκε χτες, το προεδρείο της ΟΤΟΕ, ενόψει της σημερινής 24ωρης απεργίας των τραπεζοϋπαλλήλων σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα ενάντια στην κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας. Μίλησαν για κλιμάκωση του αγώνα, επανέλαβαν πολλές φορές πως ο αγώνας τους είναι κυρίως πολιτικός και λιγότερο συνδικαλιστικός και αφορά όλη την εργατική τάξη, κύρια τους νέους που μπαίνουν τώρα στην παραγωγή. Η υποκρισία τους αποκαλύφθηκε όταν προσωποποίησαν την αντίθεσή τους στο πρόσωπο του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Δ. Αράπογλου, και απέφυγαν να αποκαλύψουν την ουσία της πολιτικής που οδηγεί στη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Κατά τα άλλα, εμφανίστηκαν ως πολέμιοι της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, αποκρύπτοντας ότι ήταν οι ίδιοι που έχουν βάλει πλάτη για τις κατάπτυστες συμβάσεις της ΓΣΕΕ και έχουν ανεχτεί την παρουσία 10.000 και πλέον νέων εργαζομένων είτε ενοικιαζόμενων, είτε υπό το καθεστώς των stage, καθώς και εκατομμύρια απλήρωτες υπερωριακές εργατοώρες. Οπως επίσης και το γεγονός ότι είναι οι ίδιοι που έχουν συμβάλει στην απαξίωση των ΣΣΕ με την προώθηση από μέρους τους της αμοιβής των υπαλλήλων με βάση την παραγωγικότητα (με το θεσμό των bonus). Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οσο πραγματική είναι και η αποσπασματικότητα με την οποία επιχειρούν να δείξουν ότι αντιπαρατίθενται δήθεν στην πολιτική της κυβέρνησης και των μεγαλοτραπεζιτών.

Επικίνδυνα κελεύσματα

Πριν από λίγες μέρες το Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ αποφάσισε την επιμήκυνση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας σε 65 ώρες! Προχτές, η Βουλή, με δικομματική συναίνεση, επικύρωσε την εκτρωματική Ευρωσυνθήκη. Πρόκειται για δύο αποφάσεις που «απασφαλίζουν» μια βόμβα στα θεμέλια όσων απ' τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα έχουν απομείνει όρθια. Δύο αποφάσεις που υποδεικνύουν και αποδεικνύουν την αντιδραστική αντιλαϊκή φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προστίθενται στο αντιλαϊκό αντεργατικό οπλοστάσιο του ευρωενωσιακού μεγάλου κεφαλαίου, θωρακίζοντάς το απέναντι στους λαούς και τα κινήματά τους.

Παρ' όλα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη τοποθετήσεις που συνιστούν στο λαό σύνεση. Που τον προτρέπουν να αποδεχτεί τα γενόμενα με σκυμμένο το κεφάλι και να μη διανοηθεί καν να αμφισβητήσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Την ώρα δηλαδή που τα επιτελεία των Βρυξελλών, τα κόμματα του κεφαλαίου, κηρύττουν πόλεμο στους λαούς των χωρών - μελών της ΕΕ, κάποιοι στην Ελλάδα καλούν τον ελληνικό λαό να παραδοθεί άνευ όρων. Δεν απηχούν παρά τον μύχιο πόθο της άρχουσας τάξης που είναι και η μόνη που το συμφέρον της εντοπίζεται στον «ευρωμονόδρομο».

Τα κελεύσματα υποταγής πάντα διατυπώνονταν, πόσο μάλλον τώρα που η επίθεση είναι τέτοια που φουντώνει την αγανάκτηση, που θα πυροδοτήσει αντιστάσεις. Αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν και να εμποδίσουν όσοι τα διατυπώνουν. Γνωρίζουν καλά πως ο ελληνικός λαός διαθέτει πια συσσωρευμένη πείρα από την ένταξη και την πορεία της χώρας στην ΕΕ. Κι αυτή αποδεικνύει πως τίποτα το καλό δεν προέκυψε για τον ίδιο. Πως κάθε προσδοκία που του καλλιέργησαν απ' την εποχή ακόμα των «χρυσών κουταλιών» ήταν άνευ αντικρίσματος. Τα συμπεράσματα που μπορεί να προκύψουν απ' αυτή την πείρα, τον κίνδυνο να μετουσιωθούν σε δράση, προσπαθούν να ξορκίσουν. Είναι άλλωστε αποκαλυπτικό πως ούτε καν υποσχέσεις δεν μπορούν να δώσουν σαν «αντάλλαγμα» της σύνεσης που ζητούν απ' το λαό, γι' αυτό προσπαθούν να την εκβιάσουν καταφεύγοντας σε κινδυνολογίες.

Οι λαοί όμως δεν είναι διατεθειμένοι να «αυτοκτονήσουν». Τα δικά τους συμφέροντα είναι που επιτάσσουν απειθαρχία και ανυπακοή στην ΕΕ των μονοπωλίων. Που διατάσσουν αγώνα, ρήξη, ανατροπή μ' αυτό το ιμπεριαλιστικό άντρο. Ο ελληνικός λαός να κλείσει τα αυτιά του στα κελεύσματα υποταγής, να καταδικάσει όσους τον καλούν να κάνει τη μοιρολατρία και το συμβιβασμό στάση ζωής. Να πάρει απόφαση αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την πολιτική που ευνοεί τα κέρδη της πλουτοκρατίας και εγγυάται βάθεμα της εκμετάλλευσής του, φτώχεια, ανέχεια, ανασφάλεια. Εγκαταλείποντας τα κόμματα που την εφαρμόζουν, τις δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου», τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον ΛΑ.Ο.Σ. Ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ και πυκνώνοντας τις γραμμές της λαϊκής κοινωνικοπολιτικής πάλης. Η δική του λαϊκή συμμαχία όταν οικοδομηθεί θα αποδειχτεί απείρως ισχυρότερη απ' τη λυκοσυμμαχία των καπιταλιστών. Η πάλη για τη δική του λαϊκή εξουσία είναι η μόνη συνετή απόφαση απ' τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων.