Καίριο χτύπημα στην αργία της Κυριακής επιχειρεί η κυβέρνηση από κοινού με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την κατάργησή της. Η μεθοδευμένη ανακίνηση του θέματος, για άλλη μια φορά και μεσοκαλόκαιρο, από τον ΣΕΛΠΕ, το σύνδεσμο των πολυκαταστημάτων, με δηλώσεις στελεχών του σε ΜΜΕ την περασμένη βδομάδα, είχε σαν αποτέλεσμα την περασμένη Πέμπτη η κυβέρνηση να δρομολογήσει «διάλογο» για το θέμα ώστε να πάρει στη συνέχεια τις αποφάσεις της. Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, θα ζητηθούν γραπτώς τα «αιτήματα» των «παραγόντων της αγοράς» και θα επιχειρηθεί σύνθεση απόψεων. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η απάντηση του υφυπουργού Ανάπτυξης Γ. Βλάχου στη συνάντησή του με τη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ για το θέμα. Κι ενώ είναι γνωστή η θέση της κυβέρνησης για συνολική «ελαστικοποίηση» του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων και εμφανής η μεθόδευση, η ίδια δηλώνει ότι ξανανοίγει το θέμα επειδή το ζήτησαν οι... «παράγοντες της αγοράς».

Μετά τις δηλώσεις του ΣΕΛΠΕ ακολούθησε η τοποθέτηση του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας, ο οποίος εξέφρασε από τη μια πλευρά τη δυσφορία του για τον τρόπο και το χρόνο επαναφοράς του θέματος, ωστόσο έκανε σαφές ότι και αυτός συναινεί στη λειτουργία των καταστημάτων ορισμένες Κυριακές, αρκεί να... προηγηθεί διάλογος για το ποιοι θα ανοίγουν και ποιες Κυριακές. Οι μεγαλέμποροι παρεμβαίνουν με προοπτική την ολοκληρωτική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ενώ οι μεμονωμένοι μεσαίοι έμποροι θέλουν τη ρύθμιση περισσότερο στα «μέτρα τους» και γι' αυτό εμφανίζονται κάπως επιφυλακτικοί. Αλλά και οι δύο κατηγορίες ανήκουν στο ίδιο «στρατόπεδο», απέναντι στους χιλιάδες μικρούς εμπόρους, - αυτοαπασχολούμενους ή με ελάχιστο προσωπικό - που επίσης θα δεσμευτούν «πίσω από τον πάγκο» του μαγαζιού τους Κυριακάτικα και θα κληθούν να επωμιστούν επιπλέον λειτουργικό κόστος χωρίς αποτέλεσμα.

Κι αυτό, επειδή οι πελάτες τους, οι λαϊκές και εργατικές οικογένειες δεν μπορούν να υποστηρίξουν την «αγορά» περισσότερο, ιδίως με τις δήθεν αυξήσεις των μισθών που συνομολόγησαν οι ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΣΕΒ.

Η απάντηση του αγωνιστικού κινήματος των ΕΒΕ ήταν σαφής, μετά τη νέα αναμόχλευση του θέματος. Σε ανακοίνωσή της, η ΔΗΚΕΒΕ δήλωσε κατηγορηματικά: «Κάτω τα χέρια από την Κυριακή Αργία» και ζήτησε μεταξύ άλλων τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Η ΔΗΚΕΒΕ τονίζει ότι επιδιώκονται «ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του τζίρου και των κερδών, παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στο εμπόριο, φυσική και οικονομική εξόντωση των μικρών αυτοαπασχολούμενων εμπόρων».

Στην ανακοίνωσή της η ΔΗΚΕΒΕ προσθέτει: «Η προσπάθεια ενίσχυσης των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών μέσα από τη συνεχή διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων ξεκίνησε με τους νόμους του ΠΑΣΟΚ από το 1997, συνεχίστηκε το 2005 με τους νόμους της ΝΔ και συνεχίζεται αμείωτη. Συνεχίζουν παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των Εμπορικών Συλλόγων όλης της χώρας έχει αντίθετη άποψη, ακόμα και ο ελεγχόμενος από τη ΝΔ Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας αναγκάστηκε να εκφράσει χλιαρές αντιρρήσεις».

Η ΔΗΚΕΒΕ σημειώνει ότι «μόνο η ΕΣΕΕ σαν εκπρόσωπος των πολυκαταστημάτων έρχεται να βοηθήσει την κυβέρνηση. Το ίδιο έκανε και στο Ασφαλιστικό. Οι εργαζόμενοι και οι μικροί ΕΒΕ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όχι μόνο δε χτυπιέται η ακρίβεια με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αλλά ακόμα χειρότερα η ακρίβεια θα φουντώνει όσο η αγορά μονοπωλείται από μια χούφτα μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις, ντόπιες και ξένες. Την ακρίβεια τη γεννάει η φιλομονοπωλιακή πολιτική, το κυνήγι του καπιταλιστικού υπερκέρδους και η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου».