Κάποια παρήγορα σημάδια είναι, σύντροφοι, δυσδιάκριτα μέσα στο καλοκαίρι με την ελεγχόμενη ειδησεογραφία να κρύβει τα σημεία και τέρατα της υποτιθέμενης θερινής ραστώνης. Ο Ουμπέρτο Εκο έγραψε κι αιτιολόγησε εκείνο το υπέροχο «δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο». Κι όμως μπήκαμε σ' αυτόν με δράματα και δράσεις και καθόλου θαύματα. Ποιος, για παράδειγμα, θα καταλάβει ή θα πάρει πρέφα ανάμεσα στα συνασπισμίτικα κοκοριλίκια, τις πασοκονεοδημοκρατικές λεκτικές φανφάρες και το σίριαλ των αδιάφορων επαναλήψεων στην τηλεόραση, την είδηση που έρχεται, από πού αλλού, από τις Βρυξέλλες; Πρέπει, λέει, και η χώρα μας να εφαρμόσει κοινοτική οδηγία του 2005 περί «εταιρικών διασυνοριακών συγχωνεύσεων». Σαν κατιτίς το ωραίο ν' ακούγεται. Προς θεού μην πάει ο νους σας σε Κόσσοβα και «Μακεδονίες». Οχι, η Ευρώπη διατάζει να συγχωνευτούν εταιρείες διασυνοριακώς, ούτως ώστε να μειώσουν το κόστος λειτουργίας τους και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Μες στο κατακαλόκαιρο ο αρμόδιος κύριος Φώλιας υπουργός ανήρτησε το νομοσχέδιο ενσωμάτωσης της οδηγίας προς διαβούλευσιν τάχα μου δήθεν διαδικτυακή. Ετσι, οι εργαζόμενοι στις εταιρείες, μαζί με τ' αφεντικά, ανάμεσα στις αγωνίες για φθηνό καρπούζι, ενοικιαζόμενο δωμάτιο και δέστρα για θαλαμηγό, σαν ένα σώμα μια ψυχή, μια «κοινωνία» θ' αναζητήσουν διά των διασυνοριακών συγχωνεύσεων φθηνά εργατικά χέρια, φθηνές απολύσεις κι άλλα τέτοια. Ω αγία οικονομική διπλωματία!..

Διάλεξα αυτήν την καθόλου ελκυστική είδηση αυτήν την Κυριακή για να επισημάνω πως ο τελευταίος μήνας του φετινού καλοκαιριού συνεπάγεται και έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές τον πρώτο μήνα του επόμενου. Και γιατί στο ενδιάμεσο θα χαθεί στην τρέχουσα πολιτική μπουρδολογία περί ποιότητας της ζωής του πολίτη κάθε δυνατότητα για σοβαρή συζήτηση περί Ευρωπαϊκής Ενωσης.