Η επίθεση της μαζικής υποκουλτούρας της «πολιτιστικής βιομηχανίας» στα μυαλά και τις συνειδήσεις της εργατικής τάξης δεν αρκείται μόνο στη μονοπώληση των κυρίαρχων δομών του θεάματος, αλλά έχει ανάγκη από «δημιουργία» εν δυνάμει θεατών - καταναλωτών - πελατών των «προϊόντων» της. Αυτή η διαδικασία έφτασε πλέον να αφορά ακόμη και διεθνείς οργανισμούς, «ταγμένους», υποτίθεται, στην «υπεράσπιση» της πολιτιστικής κληρονομιάς, οι οποίοι ουσιαστικά «νομιμοποιούν» τα «πολιτιστικά» σκουπίδια στη λαϊκή συνείδηση. Ετσι, η πρόσφατη, αντισοβιετική, ταινία «Ο Ιντιάνα Τζόουνς και το βασίλειο του κρυστάλλινου κρανίου» κατέστησε τον πρωταγωνιστή της, Χάρισον Φορντ... μέλος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ(!) ενώ η ΟΥΝΕΣΚΟ «ενώνεται» με τον ...«Ιντιάνα Τζόουνς» σε μια «εκστρατεία» «για να προωθήσουν την εκπαίδευση στην παγκόσμια κληρονομιά»!