Κοιτάζοντας τον χάρτη της φωτιάς που εξαπλώνεται με επίκεντρο τη Γάζα, διαπιστώνει κανείς ότι οι φλόγες έχουν φτάσει μέχρι το Πακιστάν (!), σε ένα ντόμινο συγκρούσεων και επιθέσεων που ξεπερνάει τη Μέση Ανατολή και «ακουμπάει» την Κεντροδυτική Ασία.

Πέρα από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, ο αντίλαλος του πολέμου που διεξάγει το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συμμάχους του ακούγεται πλέον στη Συρία, στον Λίβανο, στο Ιράκ, στο Ιράν, στην Υεμένη και εσχάτως στο Πακιστάν.

Η καύσιμη ύλη που συσσωρεύεται, κάνει ακόμα πιο ισχυρό το ενδεχόμενο να υπάρξει γενικευμένη ανάφλεξη, καθώς την ευρύτερη περιοχή διατρέχουν άξονες ανταγωνιστικών συμφερόντων για τις πηγές, τους δρόμους Ενέργειας και εμπορίου, τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής, με πρωταγωνιστές την Κίνα, τη Ρωσία και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο.

Καθόλου τυχαία, οι αναταράξεις του πολέμου στη Γάζα επεκτείνονται σε περιοχές στρατηγικής σημασίας για το κινεζικό σχέδιο «Ενας Δρόμος, Μια Ζώνη» που περιλαμβάνει τόσο το Πακιστάν όσο και το Ιράν.

Η Κίνα έχει επενδύσει στο Πακιστάν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού», κυρίως στο λιμάνι Γκουαντάρ στην Αραβική Θάλασσα. Το λιμάνι κατασκευάστηκε με κινεζικά κεφάλαια και συγκαταλέγεται στο λεγόμενο «μαργαριταρένιο κολιέ» των θαλάσσιων κόμβων μέχρι τον Περσικό Κόλπο.

Η Κίνα είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ιράν και ένας από τους μεγαλύτερους αγοραστές ιρανικού πετρελαίου. Θυμίζουμε ότι το 2021 οι δυο χώρες υπέγραψαν 25ετή συμφωνία συνεργασίας, που το περιεχόμενό της παραμένει μυστικό, ενώ η Κίνα μεσολάβησε για την εξομάλυνση των σχέσεων Ιράν - Σαουδικής Αραβίας, προκαλώντας μεγάλη ανησυχία στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.

Η Κίνα παίζει βασικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό του ιρανικού στρατού, ενώ αποτελεί τον κύριο πάροχο συμβατικών όπλων για το Πακιστάν. Εξίσου στενοί είναι οι εμπορικοί και στρατιωτικοί δεσμοί του Ιράν με τη Ρωσία.

Είναι φανερό λοιπόν ότι ο πόλεμος στη Γάζα και η κλιμάκωση της στρατιωτικής εμπλοκής των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην περιοχή έχουν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου με καταιγιστικές εξελίξεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Χούθι της Υεμένης από τη μια προειδοποιούν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους του Ισραήλ ότι τα καράβια τους είναι στόχος, κι από την άλλη διαβεβαιώνουν Ρωσία και Κίνα ότι οι διελεύσεις τους είναι ασφαλείς από την εμπόλεμη Ερυθρά Θάλασσα.

Απ' όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνεται το εκρηκτικό υπόβαθρο, που δεν είναι άλλο από τους ανταγωνισμούς που οξύνονται ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ειδικά ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Σ' αυτό το πολεμικό σκηνικό, η ελληνική κυβέρνηση μπλέκεται με χίλια νήματα και ετοιμάζεται τον επόμενο μήνα να στείλει φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, υπηρετώντας τον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό, είτε ενσωματωθεί στην αμερικανική, είτε στην ευρωπαϊκή αποστολή.

Η φρεγάτα θα επιχειρεί σε εμπόλεμη ζώνη για τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού συνασπισμού απέναντι στο ανταγωνιστικό στρατόπεδο. Καμιά σχέση δεν έχει η αποστολή της με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Αντίθετα, τα θέτει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, βαθαίνοντας την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.

Η στάση πολλών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που υπηρετούν στη φρεγάτα «Υδρα» και παραιτούνται για να μη συμμετέχουν στην ευρωατλαντική αποστολή, είναι ενδεικτική της δυσαρέσκειας που προκαλεί και μέσα στις Ενοπλες Δυνάμεις η ενσωμάτωσή τους στα ΝΑΤΟικά πολεμικά δόγματα, την ώρα που τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι πιο εκτεθειμένα παρά ποτέ σε κίνδυνο.

Αλλά και οι επιστολές διαμαρτυρίας στρατευμένων που φτάνουν στην εφημερίδα μας, όπου δηλώνουν την άρνησή τους να υπηρετήσουν τους ΝΑΤΟικούς σκοπούς, στέλνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τις ανεξάντλητες δυνάμεις του λαού απέναντι στα επικίνδυνα σχέδια.

Το επόμενο διάστημα, ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο και στην ελληνική εμπλοκή πρέπει να δυναμώσει, να γίνει ακόμα πιο μαζικός. Να ακουστεί δυνατά «Καμιά φρεγάτα στην Ερυθρά, καμιά συμμετοχή σε ΝΑΤΟικές αποστολές». Μ' αυτές τις διεκδικήσεις να πλημμυρίσουν οι δρόμοι τις επόμενες μέρες, στις μεγάλες συγκεντρώσεις συνδικάτων και φορέων, με κορύφωση το συλλαλητήριο στην Αθήνα, το Σάββατο 27 Γενάρη.