Ο Βασίλης Μπέλλος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, στην παρέμβασή του, με θέμα «Αντιπλημμυρική προστασία: Μύθοι και αλήθειες», ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στον σημερινό δρόμο ανάπτυξης οι ανοιχτοί χώροι, για παράδειγμα, η γη είναι εμπόρευμα προς επένδυση, η κατοικία δεν είναι δικαίωμα, είναι εμπόρευμα, ο πολεοδομικός ιστός ανίκανος δομικά να αντιμετωπίσει τις πλημμύρες. Τα κατασκευαστικά μέτρα παίρνονται με μοναδικό κριτήριο το κόστος - όφελος, δηλαδή αν συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους να κατασκευαστούν.

Σε σχέση με τη διαχείριση των κρίσεων, όπως των πλημμυρών, δεν υπάρχει καμία ενημέρωση και προετοιμασία του πληθυσμού, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και πρόγνωσης είναι ανύπαρκτα, ενώ οι πληγέντες αφήνονται στη μοίρα τους. Αφού κριτήριο για την αντιπλημμυρική θωράκιση είναι το κέρδος και η προστασία των επενδύσεων, τότε η προστασία από τα φυσικά φαινόμενα είναι περιττό κόστος».

Οσο για το περιβόητο «σχέδιο των Ολλανδών» για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας και τη διαχείριση των υδάτων, επεσήμανε ότι αυτό «συνδέεται με το Ταμείο Ανάκαμψης και η περιφερειακή αρχή γίνεται το "κύτταρο" διαμοιρασμού των κονδυλίων. Σε αυτό προβλέπεται η αλλαγή στο αγροτοδιατροφικό μοντέλο, αποδεικνύοντας πως η καταστροφή αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για επενδύσεις. Γιατί αλλαγή του αγροτικού μοντέλου σημαίνει εξαφάνιση της μικρομεσαίας αγροτιάς, στοίβαγμα του πληθυσμού σε 3-4 αστικά κέντρα και διαχείριση της γης από μεγάλα μονοπώλια (...)

Η ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία και ο σημερινός δρόμος ανάπτυξης δεν συμβαδίζουν. Απαιτείται ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, με κεντρικό και επιστημονικό σχεδιασμό, που θα υλοποιείται με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, γεγονός που προϋποθέτει ευρύτερες και δομικές αλλαγές στην κοινωνία και στην οικονομία».

Ο Ηλίας Κονδύλης, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, στην παρέμβασή του, με θέμα «Οι άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του λαού μετά τον κυκλώνα», παρουσιάζοντας στοιχεία για τις μεγάλες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία του λαού από τις καταστροφικές πλημμύρες τόνισε: «Ο καπιταλισμός πάντα αντιμετωπίζει τις απειλές δημόσιας υγείας, τις ανθρωπογενείς καταστροφές ως ένα παράθυρο ευκαιρίας, τις διαχειρίζεται δηλαδή με έναν τέτοιο τρόπο ώστε πάντα να αυξάνει το κέρδος τους, την οικονομική του κυριαρχία, αφαιρώντας δικαιώματα (δημοκρατικά, εργασιακά, υγειονομικά) από την εργατική τάξη (...)

Οι πλημμύρες έχουν δύο πολύ ιδιαίτερα γνωρίσματα στον τρόπο που επιδρούν στην υγεία των πληθυσμών: Το πρώτο είναι ότι επηρεάζουν την υγεία των πληγέντων πληθυσμών, τόσο άμεσα όσο και μεσομακροπρόθεσμα. Το δεύτερο είναι ότι οι πλημμύρες δεν επηρεάζουν ομοιόμορφα την υγεία των πληθυσμών, αντιθέτως οι πλημμύρες λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές των ήδη υπαρχουσών κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων, πλήττοντας δυσανάλογα τις χαμηλές κοινωνικοοικονομικές και ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες (...)

Ενα ερώτημα είναι αν οι σοβαρές συνέπειες υγείας στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα μετά τον "Ντάνιελ" θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Η απάντηση είναι πως ναι, θα μπορέσει να είχαν αποφευχθεί, ή τουλάχιστον σημαντικά μετριαστεί. Αλλά αυτό θα προϋπέθετε μακρόπνοο σχεδιασμό, συνεχή επιδημιολογική επιτήρηση των πληγεισών κοινοτήτων, διαρκή παρακολούθηση της νοσηρότητας και θνησιμότητάς τους (από όλα τα νοσήματα και όχι μόνο από τα λοιμώδη), διαρκή επιτήρηση της πρόσβασής τους σε υπηρεσίες Υγείας, ενδυνάμωση των τοπικών δημόσιων συστημάτων Υγείας και γενικευμένες παρεμβάσεις για την ταχεία και πλήρη κοινωνικοοικονομική αποκατάσταση και ανάταξή τους. Θα προϋπέθετε με άλλα λόγια ένα κράτος στην υπηρεσία των πολλών και όχι των λίγων, ένα κράτος όπου οι ζωές των πολλών θα είναι πάνω από τα κόστη και τα κέρδη των λίγων».

Στις «υποδομές για τους αστικούς και ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, απέναντι στις λαϊκές ανάγκες» αναφέρθηκε αναλυτικά στην παρέμβασή του ο Αλέξης Ζορμπάς, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ και Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας του Κόμματος, επισημαίνοντας την «ιεράρχησή και υλοποίηση μιας σειράς επενδύσεων στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, όπως για παράδειγμα οδικά και σιδηροδρομικά. Μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι κατασκευάζονται στην περιοχή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Ε65 (Τμήμα Τρίκαλα - Εγνατία), συνολικού προϋπολογισμού 452 εκατ. ευρώ μέσω του Ταμείου Ανάπτυξης, με βασικό ανάδοχο τη ΓΕΚΤΕΡΝΑ.

Τέτοιοι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι είναι έργα πλήρως ενταγμένα στη λογική "κόστους - οφέλους", με συμβάσεις που διασφαλίζουν την κερδοφορία των αναδόχων μέσω του κόστους διέλευσης από τους σταθμούς διοδίων, μέσω των διατάξεων για τη διασφάλιση διαφυγόντων κερδών. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι επειδή όλα τα έργα υλοποιούνται με κριτήριο τη διασφάλιση της κερδοφορίας των εμπλεκόμενων μονοπωλιακών ομίλων, υλοποιούνται με μεγάλες καθυστερήσεις και με κενά σε ζητήματα ασφάλειας και λειτουργικότητας των υποδομών, και αυτό δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Αξίζει να σημειώσουμε την κρατική στήριξη σε επενδύσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ελαχιστοποιώντας το ρίσκο και διασφαλίζοντας την κερδοφορία τους, όπως για παράδειγμα αυτή της επέκτασης δυναμικότητας του βιομηχανικού συγκροτήματος της "Μυτιληναίος ΑΕ" στον Βόλο, προϋπολογισμού 46 εκατ. ευρώ. Φυσικά, δεν είναι η μόνη στις εντάξεις των "αναπτυξιακών" νόμων για επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, εκεί φιγουράρουν τα ονόματα όλων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της περιοχής».

Στη συνέχεια παρουσίασε πλήθος στοιχείων για τη στρατηγική «ανάπτυξης» στην περιοχή τα οποία επιβεβαιώνουν «ποιοι ωφελήθηκαν και συνεχίζουν να ωφελούνται από το "αναπτυξιακό" σχέδιο κυβέρνησης - Περιφέρειας - δήμου, στη Θεσσαλία και στη Λάρισα. Γιατί υπάρχει η Θεσσαλία που πνίγηκε, υπάρχουν οι άνθρωποι που έχασαν τους δικούς τους, που έχασαν σπίτια, δουλειές, μαγαζιά, βιοτεχνίες, καλλιέργειες κ.λπ.

Υπάρχουν όμως και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που όλα αυτά τα χρόνια εισέπραξαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από κοινοτική και κρατική χρηματοδότηση, πήραν αναθέσεις έργων δεκάδων και εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ωφελούνται από τη λογική "κόστους - οφέλους" στην ιεράρχηση των έργων υποδομής, ωφελούνται από τους βαθιά αντεργατικούς νόμους που περνάνε η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις και προβλέπουν εργάσιμο χρόνο - λάστιχο, 6 και 7 μέρες, 13 ώρες, όσο και όπως χρειάζεται ο εργοδότης.

Σημειώνουν μεγάλες αυξήσεις κερδών και κύκλου εργασιών, και νέες επενδύσεις. Για παράδειγμα, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας την περίοδο 2014 - 2021 στον κλάδο των Τροφίμων - Ποτών αυξάνουν τον κύκλο εργασιών τους κατά 11% (+162 εκατ. ευρώ), στον κλάδο του Μετάλλου +43% (+ 150 εκατ. ευρώ), στον κλάδο του Τουρισμού +21% (+ 23 εκατ. ευρώ).

Τι δεν θα βρούμε, όσο και να ψάξουμε στις λίστες με τα "αναπτυξιακά" προγράμματα, τα έργα, τις επενδύσεις; Δεν θα βρούμε ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικής προστασίας, δεν θα βρούμε πλέγμα μελετών και έργων που να υπηρετούν ένα τέτοιο ολοκληρωμένο σχέδιο. Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα, 19 μήνες μετά, με το ζόρι προχωρούν τα στοιχειώδη έργα αποκαταστάσεων, κι αυτά κάτω από την πίεση του εργατικού - αγροτικού - λαϊκού κινήματος.

Ταυτόχρονα η περιοχή μας, η Θεσσαλία, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων αστικών κόμματων μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ΝΑΤΟικό προγεφύρωμα πολέμου, ενταγμένη στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Ξεχωρίζουμε συνοπτικά:

- Την αναβάθμιση της 110 Πτέρυγας Μάχης ως αμερικανοΝΑΤΟικού ορμητηρίου, από όπου επιχειρούν τα UAV MQ-9 Reaper και άλλα αεροσκάφη.

- Σε συνδυασμό με την ανάληψη της διοίκησης της επιχείρησης "Aspides" από το Ευρωστρατηγείο, που εδρεύει στην 1η Στρατιά, και η αποστολή φρεγατών απογειώνει την εμπλοκή της χώρας μας και της πόλης της Λάρισας σε δύο πολεμικές συγκρούσεις, στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.

- Είναι ανοιχτή η συζήτηση για μετατροπή της αεροπορικής βάσης του Στεφανοβικείου σε αμιγώς βάση των ΗΠΑ.

- Στο στρατόπεδο "Γεωργούλα" στον Βόλο, που οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν "Logistics Support Area Volos", διαμένουν Αμερικανοί στρατιώτες που συμμετέχουν σε μια σειρά ασκήσεις μαζί με τον ελληνικό στρατό.

- Ενώ το λιμάνι του Βόλου είναι ένα από τα πέντε - μαζί με αυτά των Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης και Καβάλας - που οι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται για διεκπεραιώσεις στρατιωτικών τους φορτίων και πολεμοφοδίων προς Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Εξελίξεις που όλο και περισσότερο καθιστούν τη χώρα μας θύτη απέναντι σε άλλους λαούς, στο πλευρό του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ, αλλά και τον λαό της περιοχής σε πιθανό θύμα, αφού μπορεί να μετατραπεί σε στόχο αντιποίνων (...)

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, τώρα απαιτείται να δυναμώσουν η αμφισβήτηση και η σύγκρουση με την πολιτική αυτή και τα σχέδια επιχειρηματικών ομίλων, κυβέρνησης, Περιφέρειας, δήμων, βάζοντας στο επίκεντρο ως κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαίας, όλων των πληγέντων. Να ενισχυθεί ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης, για να γίνουν πράξη τα αιτήματα των Σωματείων, των Αγροτικών Συλλόγων, των Επιτροπών Πληγέντων των μαζικών φορέων. Η πραγματική απάντηση στον 21ο αιώνα για τους εργαζόμενους και τον λαό, απέναντι στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μπορεί να δοθεί μόνο με την πάλη για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία».