ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΒΟΥΛΗ

Συμψηφίζουν τώρα και ... δολοφονίες!

Αχ. Κανταρτζής: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν μεγάλη ευθύνη για την ένταση των αυταρχικών μέτρων

Συμψηφισμοί ...δολοφονιών από χέρια αστυνομικών, χτες στη Βουλή, όπου ο θάνατος του Αλέξη Γρηγορόπουλου μετατράπηκε σε αντικείμενο δικομματικής κόντρας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με προεξάρχοντες τους κοινοβουλευτικούς τους εκπροσώπους Π. Παναγιωτόπουλο και Ε. Βενιζέλο. Τις τεράστιες ευθύνες και των δύο κομμάτων κατήγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Αχιλλέας Κανταρτζής για τις πολιτικές έντασης των αυταρχικών - κατασταλτικών μέτρων ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τα δημοκρατικά δικαιώματα.

«Είδαμε τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα, που θέλουν να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω, ενώ έχουν βαριά την ευθύνη για όλη αυτήν την κατάσταση που διαμορφώθηκε στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια» σχολίασε χαρακτηριστικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ. Επισήμανε ότι τα δύο κόμματα «μιλάνε σαν ο αυταρχισμός να ξεφύτρωσε μόλις χτες στα Εξάρχεια ή κάπου αλλού και να μην είναι το αποκρυστάλλωμα μιας ολόκληρης πορείας που είδαμε να ξετυλίγεται και στη χώρα μας και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης την τελευταία 15ετία». Υπενθύμισε σειρά αυταρχικών μέτρων, όπως η Συνθήκη Σένγκεν, ο «τρομονόμος» - «ευρωτρομονόμος», το ηλεκτρονικό φακέλωμα και η επέκταση οπλοφορίας ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρείες «σεκιούριτι», που στήριξαν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας ότι «τα μέτρα αυτά ήταν η συμπόρευση, πάνε χέρι-χέρι με τη συνεχή αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων των λαϊκών στρωμάτων, εργασιακά και κοινωνικά. Από το Μάαστριχτ και μετά, από την ψήφισή του ζούμε όλοι αυτή τη διαδικασία. Εχουμε συνεχή χειροτέρευση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων και διεύρυνση του πλούτου των λίγων».

Ο Αχιλλέας Κανταρτζής συνέχισε τονίζοντας πως «διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται στην ενίσχυση της πάλης των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, απέναντι στα αντεργατικά μέτρα, απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα. Στην ενίσχυση του αγώνα, ώστε την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία και όχι τα λαϊκά στρώματα. Στην ενίσχυση των αγώνων των εργαζομένων με την περιφρούρηση από όλες αυτές τις δυνάμεις που θέλουν να δώσουν το άλλοθι για την υιοθέτηση νέων αντιδημοκρατικών μέτρων».

Νωρίτερα ο Π. Παναγιωτόπουλος κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ «για μηδενιστική αντιπολίτευση αποδόμησης και καταστροφής των πάντων στο πεδίο των τελευταίων δραματικών γεγονότων», λέγοντας πως «η δημαγωγία προς τους νέους έχει τα όριά της». Επίσης υποστήριξε ότι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ «άφησαν το Πολυτεχνείο να καεί το 1985», ενώ «ξέχασαν το εξαιρετικά τραγικό επεισόδιο της δολοφονίας ενός άλλου νέου παιδιού που έγινε επί των ημερών τους και παριστάνουν σήμερα τους εισαγγελείς της χώρας και του δημοσίου βίου».

Ο Ε. Βενιζέλος κατηγόρησε την κυβέρνηση για «απώλεια του ελέγχου», σημειώνοντας ότι αυτή «είναι μία πάρα πολύ άσχημη και επώδυνη μορφή κρατικού αυταρχικού και κρατικής βίας, γιατί ένα κράτος που τελεί υπό την επιρροή της συγκυρίας και της κρίσης, καθίσταται βίαιο, ανεξέλεγκτο και καθιστά την κοινωνία και πάλι αντίπαλό του». Οσον αφορά τη δολοφονία του 15χρονου, υποστήριξε ότι είναι «πράξη κρατικής βίας πρωτίστως».

Σε δύσκολη θέση η «Αυγή»

Η χτεσινή «Αυγή», με τον τίτλο που βάζει στο «ζωνάρι» της πρώτης σελίδας και το αντίστοιχο θέμα που πραγματεύεται στη σελίδα 4, δείχνει ότι η δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει αυτή και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βαφτίζοντας κίνημα οργής τα τυφλά χτυπήματα που οργανώνονται από ομάδες κουκουλοφόρων, την οδηγεί σε χοντρή αντιΚΚΕ προβοκάτσια. Βάζει έτσι για τίτλο στην πρώτη σελίδα «Η Αλέκα Παπαρήγα έκλεισε συμφωνία με τον Καραμανλή και έστειλε το ΠΑΜΕ στην ...Κουμουνδούρου!» και «στολίζει» ανάλογα και το θέμα της στη σελίδα 4. Δύσκολη, λοιπόν, η θέση της. Δεν είναι και εύκολο πράγμα να κάνεις το μαύρο άσπρο. Δεν είναι εύκολο να είσαι αναγκασμένη να υπερασπίσεις μια πραγματικότητα εχθρική για το λαϊκό κίνημα, όπως αυτή ξεδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες, και από την άλλη να χτυπάς το μαζικό μαχητικό οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα που, διαδηλώνοντας στους δρόμους της Αθήνας και όλης της Ελλάδας, βάζει τη σφραγίδα του κόντρα στη γενική πολιτική γραμμή της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, είναι περιφρουρημένο και φράζει το δρόμο σε ενέργειες σαν αυτές των τυφλών χτυπημάτων. Ζήτημα που συνειδητοποιείται από πλατιές λαϊκές και νεολαιίστικες δυνάμεις.

Ας πούμε, λοιπόν, δύο πράγματα με το όνομά τους:

1). Το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα που δρα συντονισμένα με το κίνημα των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, που συσπειρώνει το ριζοσπαστικό κίνημα των φοιτητών, των μαθητών, σε γραμμή ρήξης και ανυπακοής απέναντι στα μονοπώλια, αποφασίζει το ίδιο τη μορφή αγώνα, το πού και πώς θα διαδηλώσει έχοντας συνείδηση πως η ταχτική του πρέπει να συμβάλλει στη συνεχή οργάνωσή του, μαζικοποίησή του, μαχητικοποίησή του, στο πλάτεμά του με συσπείρωση ολοένα και ευρύτερων δυνάμεων, κόντρα στην αστική τάξη και τον οπορτουνισμό. Δε δίνει λογαριασμό ούτε πρόκειται να δώσει σε κυβερνήσεις, κόμματα της πλουτοκρατίας, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, πού και πότε θα κάνει τις κινητοποιήσεις του, ποιο θα είναι το περιεχόμενό τους, ποια μορφή πάλης θα χρησιμοποιήσει, πού θα διαδηλώσει. Ολα αυτά τα αποφασίζει στις δικές του μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες και για όλα αυτά δίνει λόγο στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Πουθενά αλλού. Αυτό το ξέρουν οι οπορτουνιστές, αλλά προβοκάρουν.

2). Οποια πολιτική δύναμη αναγορεύει σε κίνημα, ιδιότυπο ή όπως αλλιώς το λέει, το ξέσπασμα μιας μερίδας νέων που οι ίδιοι οι νέοι το μεταφράζουν σε σπάσιμο βιτρινών, κάψιμο μαγαζιών, γενικά σε βανδαλισμούς, που ωθούνται μάλιστα από τους κουκουλοφόρους σε τέτοιες τυχοδιωκτικές δράσεις, αυτή η πολιτική δύναμη βάζει μπουρλότο σε όλες τις αξίες και τα ιδανικά της ταξικής πάλης, για τα οποία έχουν χυθεί ποτάμια εργατικού και νεανικού αίματος σ' όλη τη Γη. Γνωρίζοντας, μάλιστα, αυτή η πολιτική δύναμη πως τέτοιες μορφές πάλης όχι μόνο δε λύνουν τα προβλήματα του πενιχρού λαϊκού εισοδήματος, της ασφάλισης, της Παιδείας, της Υγείας κλπ., από τα οποία ταλανίζονται οι εργαζόμενοι, οι νέοι, αλλά τους απομακρύνουν και από την έννοια της οργανωμένης, επίμονης πάλης στην κατεύθυνση της ρήξης με όλες τις πολιτικές που παράγει το σύστημα, της μόνης πάλης, δηλαδή, που μπορεί να είναι αποτελεσματική, μας δίνει κάθε δικαίωμα να ασκούμε κριτική - και μάλιστα αυστηρότατη, διότι πρόκειται για νέα παιδιά - σ' αυτήν για πολιτικό καιροσκοπισμό. Αλλά και για συνειδητή προσπάθεια αυτό το ξέσπασμα οργής να οδηγηθεί σε ανώδυνους για το σύστημα δρόμους και αυτοί οι νέοι, με το ξεπέρασμα της οργής τους, να επιστρέψουν στις αγκάλες του συστήματος. Τέτοια ακριβώς πολιτική δύναμη είναι - και με την αντιμετώπιση από μέρους του των συγκεκριμένων γεγονότων αποκαλύφθηκε πλατιά στους εργαζόμενους και στη νεολαία - ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως, ας μας επιτρέψει η «Αυγή» την παρακάτω άποψη: Η προσφυγή στην προβοκάτσια σαν διέξοδος για να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση που βρέθηκε μάλλον δεν ήταν ευτυχής έμπνευση. Κάποιες φορές συνεχίζει να είναι περισσότερο αποτελεσματική η εφαρμογή της ρήσης: Κρείττον το σιγάν.

Β. Α.

Και άλλο πολιτικό σάλτο

Τελικά, αυτό το κόμμα ...όλα μπορεί να τα συνδυάσει, αρκεί να πετύχει τους ψηφοθηρικούς - τυχοδιωκτικούς στόχους του! Από την αναγόρευση του μεταμεσονύχτιου πετροπόλεμου MAT -«κουκουλοφόρων» σε «κοινωνική εξέγερση», με ένα ...(πολιτικό) σάλτο φθάνει την ίδια ώρα στην αναζήτηση διακομματικών συναινέσεων για μια ...«άλλη αστυνομία» (που υποθέτουμε «είναι εφικτή»).

Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος (σωστά μαντέψατε) και για τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής του ομάδας, Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος υποστήριξε χτες στο Κοινοβούλιο ότι αποτελεί ...κοινωνική απαίτηση η δημιουργία διακομματικής επιτροπής της Βουλής για την «αναδιοργάνωση της αστυνομίας»! Οπως χαρακτηριστικά είπε, η διακομματική επιτροπή οφείλει να συσταθεί προκειμένου «αυτή η κινητοποίηση, η οποία γίνεται, η οποία παίρνει και ακραίες μορφές, όλοι το καταλαβαίνουν, κάπου να οδηγήσει»! Ο Α. Αλαβάνος ζήτησε από την κυβέρνηση να αποδείξει ότι ...δε θέλει την αστυνομία «που σκότωσε τον 16χρονο».

Δε μένει παρά να μας εξηγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ πού θα βρει «κοινό τόπο», σε μια τέτοια επιτροπή για την «αναδιοργάνωση της αστυνομίας», μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ. Τα κόμματα δηλαδή που ασυζητητί στηρίζουν τους «τρομονόμους», τα «φακελώματα», τη διεύρυνση του αυταρχισμού, τις ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι, τα «αντιτρομοκρατικά δόγματα» και τόσα άλλα. Ισως στην «ευρωπαϊκή προοπτική» που όλοι τους ενστερνίζονται;

ΠΑΜΕ

Οι οπορτουνιστές βράζουν στο ζουμί τους

Σχολιάζοντας τα χτεσινά δημοσιεύματα της «Αυγής» που αναπαράγει την άθλια και προβοκατόρικη προπαγάνδα σχετικά με την απεργιακή συγκέντρωση και πορεία της Τετάρτης, το ΠΑΜΕ σημειώνει σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε:

«Η εμπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΝ και της εφημερίδας "Αυγής" τους οδηγεί σε προβοκάτσιες, σε βιασμό της αλήθειας, δίνοντας άθλια ερμηνεία στην επιλογή του ΠΑΜΕ να πραγματοποιήσει πορεία διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εργασίας την ημέρα της 24ωρης απεργίας. Το ΠΑΜΕ είναι ένα ισχυρό ταξικό κίνημα στο οποίο συμμετέχουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία, που χρησιμοποιεί όλες τις μορφές πάλης, αρνούμενο να εμπλακεί στα παιχνίδια που παίζουν οι δυνάμεις της καταστολής, οι οπορτουνιστές και ο πυρήνας των κουκουλοφόρων που λειτουργεί διαλυτικά κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το ΠΑΜΕ έχει μεγάλη συμβολή στην επιτυχία της 24ωρης απεργίας και πραγματοποίησε πολύ μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις σε 66 πόλεις, σε σύγκρουση με την πολιτική της κρατικής καταστολής, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της εξουσίας των μονοπωλίων, με στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Σ' αυτή την κατεύθυνση συνεχίζει ακόμα πιο αποφασιστικά, δίνοντας απάντηση και στους οπορτουνιστές που "βράζουν στο ζουμί τους". Γι' αυτούς ισχύει "όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια"».