Εξετάζοντας την παρέμβασή μας στη νεολαία της υπαίθρου, πρέπει πρώτα να δούμε τα χαρακτηριστικά της. Στην ύπαιθρο των Χανίων κατοικεί νεολαία που εργάζεται κατά κύριο λόγο εποχικά στον επισιτισμό - τουρισμό και συμπληρώνει εισόδημα από τις αγροτικές δουλειές, που συρρικνώνονται συνεχώς εξαιτίας του μεγάλου κόστους παραγωγής σε σχέση με την τιμή πώλησης. Συγκεντρώνεται νεολαία που περιπλανιέται μεταξύ ανεργίας και ψευτοκατάρτισης, περιμένοντας να δουλέψει στην καλύτερη περίπτωση σε κάποιο 5άστερο ξενοδοχείο το καλοκαίρι, αδιαφορώντας για τις συνθήκες της δουλειάς. Μαζικοί χώροι είναι επίσης τα σχολεία, που σε κάποιες περιοχές είναι πολύ ζωντανά.

Σε αυτά τα παιδιά έχουμε χρέος να παρέμβουμε, στα παιδιά των φτωχών αγροτών, των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών, στη μελλοντική βάρδια της εργατικής τάξης.

Η παρέμβασή μας ιεράρχησε κυρίως τους μαθητές. Μεγάλη ώθηση έδωσε η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Κόμμα ενόψει της Συνδιάσκεψης για τη δουλειά στη νεολαία. Αποφασιστικά, στελέχη του Κόμματος μπήκαν μπροστά στην οικοδόμηση ΟΒ, πρώτα και κύρια με τον οικογενειακό τους περίγυρο. Είναι ζητούμενο την επόμενη περίοδο να κατανοηθεί στο σύνολο των μελών και οπαδών του Κόμματος η ανάγκη οικοδόμησης γερών Οργανώσεων της ΚΝΕ και αυτοτελούς παρέμβασης στη νεολαία. Να κατανοηθεί καλύτερα η σημασία της ένταξης ενός νέου στην οργανωμένη ζωή, στην πάλη για μια ανώτερη κοινωνία, ενάντια στον ατομικό δρόμο της υποταγής και της μοιρολατρίας. Να γίνει αντιληπτό πως στην ΚΝΕ και βοηθάς αλλά κυρίως βοηθιέσαι να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής σα νέος επαναστάτης, με ψηλά το κεφάλι. Με την ένταξή του στις γραμμές της ΚΝΕ, ο νέος άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τις αξίες της εργατικής τάξης, τις αξίες της αλληλεγγύης, της εργατικότητας, της συνέπειας λόγων και έργων. Αξίες που συγκρούονται καθημερινά με το σάπιο lifestyle της κυρίαρχης ιδεολογίας, που πάνε να μας περάσουν ως «νέο» και «πρωτοπόρο». Οπου κατανοήθηκαν καλύτερα αυτά, είχαμε παραδείγματα σημαντικής πρακτικής βοήθειας του Κόμματος σε χώρους όπου δύσκολα θα έφτανε η ΚΝΕ, μέχρι και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Νότιας Κρήτης.

Καθώς, όμως, μεγαλώνουν πλέον και οι απαιτήσεις στο πώς η ΚΝΕ καθοδηγεί ολόπλευρα τα μέλη της, με βάση τις κατευθύνσεις του 11ου Συνεδρίου της, ειδικό βάρος πέφτει στη δουλειά μας στις μαθητικές ΟΒ: Να μας απασχολήσει, π.χ., πώς απαντάει ο μαθητής σύντροφος στο μάθημα της πολιτικής παιδείας, που διδάσκεται ο αντικομμουνισμός μέσα από τα σχολικά βιβλία, πώς η κουβέντα μέσα στην ΟΒ παίρνει υπόψη τα βιώματα των μαθητών, πώς με πολυμορφία και ζωντανά παραδείγματα, που πατάνε στην καθημερινότητά τους, οι μαθητές μας έρχονται σε επαφή με την επαναστατική κοσμοθεωρία, το Πρόγραμμα του Κόμματος.

Σε αυτήν τη δουλειά πρέπει και μπορεί να βοηθήσει το Κόμμα, εξετάζοντας το πρόγραμμα των σχολικών βιβλίων, δίνοντας συγκεκριμένη επιχειρηματολογία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι απευθυνόμαστε σε μαθητές αλλά και σε μια νεολαία, γενικότερα, που δεν έχει ζήσει τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού. Εχει μεγαλώσει μέσα στην αντεπανάσταση, διαβάζοντας την παραχαραγμένη Ιστορία από τη σκοπιά της αστικής τάξης. Η εθνικιστική αλλά και η κοσμοπολίτικη προσέγγιση της Ιστορίας, μας αναγκάζει να απαντάμε πράγματα τα οποία παλιότερα θεωρούσαμε δεδομένα. Ζητήματα που βομβαρδίζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ οι μαθητές, όπως πώς κρίνουμε αν κάτι είναι αλήθεια ή τι σημαίνει αντικειμενική πληροφόρηση, πρέπει να απαντηθούν στις νεότερες ηλικίες. Είναι κρίσιμο να αναπτύσσεται ταξικό κριτήριο στα νέα παιδιά, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τη μεγάλη ταχύτητα που εξαπλώνεται η πληροφορία μέσω του διαδικτύου και την αξιοποίησή του από τον αντίπαλο για να κατευθύνει το κίνημα σε ακίνδυνα μονοπάτια για το σύστημα. Τέτοια ζητήματα πρέπει να απασχολούν τις ΚΟΒ των εκπαιδευτικών ή των νέων τεχνολογιών, για παράδειγμα. Η δουλειά αυτή είναι δουλειά υποδομής και φαίνεται στις κρίσιμες καμπές του κινήματος, φάνηκε, π.χ., πόσο σημαντική ήταν στις πρόσφατες μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο Λύκειο.

Η συνεργασία, που πρέπει να είναι πολύ στενή όσον αφορά ζητήματα περιεχομένου, πρέπει να επεκτείνεται και στο κίνημα. Με επίκεντρο τη σχολική μονάδα, οι δυνάμεις μας σε μαθητές - γονείς - καθηγητές πρέπει να λειτουργούν σαν ένα, με στόχο να επηρεάζουν ευρύτερες μάζες, να αντιπαρατεθούμε καλύτερα με θεωρίες, όπως, π.χ., για το «ακαθοδήγητο» του αγώνα που αξιοποιείται από τις γκρούπες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των αναρχικών, τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και από τη Χρυσή Αυγή όπου τη ζορίζει η δράση μας και χρησιμοποιείται για να χτυπηθεί η παρέμβαση της ΚΝΕ στα σχολεία.

Δε γίνεται οι μαθητές να μη συμπαραστέκονται στους αγώνες των γονιών τους. Για παράδειγμα, πολύ θετική είναι η απόφαση στήριξης μαθητών Γυμνασίου στην περιοχή του Αποκόρωνα στο κοντινό μπλόκο των αγροτών στα Μ. Χωράφια. Οι μαθητές και με τη φυσική τους παρουσία πήραν τα πρώτα μαθήματα αγώνα πλάι στους γονείς τους. Πολλά παραδείγματα μπορούμε να βρούμε σε όλη την Κρήτη που οι μαθητές έδωσαν σημαντικούς αγώνες. Καθοριστική συμβολή σε πολλές περιπτώσεις, με την παρέμβαση των κομμουνιστών, είχαν οι σύλλογοι γονέων, φάνηκε το κύρος που μπορεί να έχουν στους μαθητές, ειδικά όταν ψάχνουν κάποιον να υποστηρίξει τα δίκαια αιτήματά τους.

Εκτός από τους μαθητές, βήματα μετρήσαμε το προηγούμενο διάστημα στο πώς ενισχύει η νεολαία τη Λαϊκή Συμμαχία, κατά πόσο μεγαλώνει ο βαθμός οργάνωσης στα σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους. Πολύ καλό παράδειγμα λειτουργίας είναι, π.χ., ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Ν. Χανίων. Ενας σύλλογος που κινητοποιεί σε αγωνιστική κατεύθυνση δεκάδες κτηνοτρόφους σε όλο το νομό. Σε αυτή την προσπάθεια εντάξαμε και νέες δυνάμεις από τη νεολαία της περιοχής, παιδιά που κατανόησαν στην πράξη ότι δε φτάνει να είσαι μόνο μέλος ενός μαζικού φορέα αλλά πρέπει να συμμετέχεις ενεργά, να συμβάλλεις στην αγωνιστική του κατεύθυνση. Βγήκε το συμπέρασμα ότι αποφασιστικά πρέπει να αναλαμβάνει δουλειά σε επίπεδο κινήματος η νεολαία, να βοηθάμε ώστε η πάλη να στοχεύει και στην ικανοποίηση των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι νέοι.

Σημαντική δραστηριότητα της Οργάνωσης ήταν επίσης και οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις στην ύπαιθρο. Εχει καταρχήν σημασία πώς επιλέγουμε τα θέματα των εκδηλώσεών μας. Στον Αποκόρωνα και στον Πλατανιά, επαρχίες με μεγάλη παράδοση την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, τιμήσαμε την Εθνική Αντίσταση, διοργανώσαμε κοινές εκδηλώσεις με την ΠΕΑΕΑ, δέσαμε την πάλη με το φασισμό στο τότε και το σήμερα. Αναδείξαμε το πώς ο φασισμός ανδρώνεται μέσα στο ίδιο το σάπιο σύστημα που ζούμε, ότι πρώτα και κύρια έχει στόχο το λαϊκό κίνημα, τους κομουνιστές. Στο Καστέλι, πατρίδα του Μάνου Κατράκη, αφιερώσαμε την προφεστιβαλική μας στους αγώνες του μεγάλου κομμουνιστή καλλιτέχνη, στο πώς στρατεύτηκε με αυταπάρνηση στην υπόθεση του λαού.

Εχει σημασία να πυκνώσουν τέτοιες πρωτοβουλίες ενόψει και του εορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ, στην πράξη να δράσουμε με όρους μορφωτικής και πολιτιστικής αντεπίθεσης. Κάθε γωνιά του τόπου μας κρύβει ένα μικρό ή μεγάλο αγώνα του λαού μας. Οι απαιτήσεις ανεβαίνουν αντικειμενικά, αν αναλογιστούμε ότι η πλειοψηφία της νεολαίας αγνοεί την ιστορία του λαϊκού κινήματος, τους χιλιάδες ήρωες που έδωσαν την ζωή τους. Το έργο των μεγάλων στρατευμένων καλλιτεχνών φτάνει κουτσουρεμένο στα αυτιά των παιδιών. Ο αντίπαλος αξιοποιεί την παρέμβαση μέσω του πολιτισμού, δαπανώντας τεράστια κονδύλια. Είναι ζήτημα και εμείς, λοιπόν, να τον εντάξουμε πιο αποφασιστικά ως ένα μέσο της παρέμβασής μας.

Μια μορφή συλλογικής δραστηριότητας στο χωριό είναι και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, που με την παρέμβαση των κομουνιστών μπορούν να ξαναζωντανέψουν, να πάρουν άλλο περιεχόμενο. Με τέτοια παρέμβαση, σύλλογοι στα Χανιά έκαναν αξιοσημείωτες εκδηλώσεις: Ο πολιτιστικός σύλλογος Τσιβαρά στον Αποκόρωνα, παρουσίασε τη ζωή και το έργο του Ν. Ξυλούρη. Από την εκδήλωση κατάλαβε ένας κόσμος, που έχει ελάχιστη επαφή με το κίνημα, ότι ο Ξυλούρης έμεινε στη συνείδηση του λαού γιατί η φωνή του και τα τραγούδια του συνδέθηκαν με μεγάλες στιγμές του λαϊκού κινήματος. Αντίστοιχη θετική πρωτοβουλία ήταν και η κίνηση του πολιτιστικού συλλόγου Π. Ρουμάτων να μαζέψει τρόφιμα, τα οποία μοιράστηκαν μέσω των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, σε οικογένειες που τα είχαν ανάγκη. Ετσι στην πράξη παίρνει σάρκα και οστά η ταξική αλληλεγγύη που πρέπει να ενταθεί.

Η αστική τάξη παρεμβαίνει τα τελευταία χρόνια με περισσότερους τρόπους στη συνείδηση της νεολαίας, επιχειρεί να μας πείσει ότι είμαστε μια χαμένη γενιά. Ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, η νεολαία παρουσιάζει έντονα το στοιχείο της παραίτησης. Δεν είναι τυχαίο ότι σε σχετικά απομονωμένες περιοχές, όπως η Παλιόχωρα και το Καστέλι, είναι αυξημένη η χρήση ναρκωτικών.

Πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας στην παρέμβασή μας ότι πολλά πράγματα που τα παιδιά της πόλης θεωρούν δεδομένα, όπως, π.χ., ένα σινεμά, στην ύπαιθρο είναι πολυτέλεια. Εχουμε χρέος, πρώτα και κύρια, να ανεβάσουμε τις απαιτήσεις από τη ζωή στα νέα παιδιά. Να δημιουργήσουμε τις δομές του κινήματος που πολλές φορές δεν υπάρχουν καν. Ολη αυτή η δραστηριότητα πρέπει να στοχεύει στο να ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσης στον κλάδο, στο χώρο δουλειάς, να μαζικοποιείται το κίνημα, να στήνονται γερές Οργανώσεις της ΚΝΕ που θα ανταποκρίνονται σε όλες τις συνθήκες.

Το επόμενο διάστημα πρέπει να κρατήσουμε τα θετικά της δράσης μας, αποφασιστικά να «περπατήσουν» οι αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του Κόμματος για τη δουλειά στη νεολαία, του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, με πίστη ότι δεν είμαστε μια χαμένη γενιά: Είμαστε η γενιά που θα οικοδομήσει το σοσιαλισμό - κομουνισμό, τη νέα κοινωνία που, μαζί με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα εξαλείψει και την αντίθεση μεταξύ πόλης και χωριού.