ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 15 Φλεβάρη 2025 - Κυριακή 16 Φλεβάρη 2025
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΗΠΑ - ΚΙΝΑΣ
Οι νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της πολεμικής μηχανής

Εκθεση για την «αμυντική καινοτομία» προειδοποιεί ότι «ο χρόνος τελειώνει» για τις ΗΠΑ αν δεν ενσωματώσουν πιο γρήγορα την Τεχνητή Νοημοσύνη στις Ενοπλες Δυνάμεις

«Οπως αναφέρει η Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας (των ΗΠΑ) του 2022, διανύουμε μια αποφασιστική δεκαετία. Το Κογκρέσο και το υπουργείο Αμυνας πρέπει να αδράξουν αυτή την ευκαιρία, για να θεσπίσουν βραχυπρόθεσμες αλλαγές που θα βοηθήσουν να αποκτήσουν τα μέλη των υπηρεσιών μας τις δυνατότητες που χρειάζονται για να υπερασπιστούν τη χώρα μας και τα συμφέροντά της».

Με τα παραπάνω λόγια ολοκληρώνεται ο πρόλογος της τελικής έκθεσης της «Επιτροπής για την υιοθέτηση αμυντικής καινοτομίας» του Atlantic Council, μιας εκ των μεγαλύτερων «δεξαμενών σκέψης» στην υπηρεσία του ευρωατλαντικού μπλοκ, την οποία υπογράφουν ο Μαρκ Εσπερ και η Ντέμπορα Λι Τζέιμς, πρώην υπουργός Αμυνας και υφυπουργός Πολεμικής Αεροπορίας αντίστοιχα.

Το ζήτημα της αποτελεσματικής αξιοποίησης της - έως τώρα - τεχνολογικής τους υπεροχής από τις Ενοπλες Δυνάμεις και τις Υπηρεσίες Πληροφοριών, προκειμένου να θωρακιστούν οι ΗΠΑ στην αντιπαράθεση με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αποτελεί αντικείμενο μεγάλης συζήτησης, η οποία φούντωσε με τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ).

Η επιτροπή κατέληξε σε προτάσεις για το Κογκρέσο και Πεντάγωνο, με έμφαση σε τρεις βασικούς τομείς: Μεταρρύθμιση των αγορών, υπέρβαση των εμποδίων στην καινοτομία και αναθεώρηση των δομών σχεδιασμού, προγραμματισμού και προϋπολογισμού νέων τεχνολογιών για τις ανάγκες της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ.

«Νέα εποχή ανταγωνισμού»

Η έκθεση κάνει λόγο για «νέα εποχή», στην οποία οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα τον ανταγωνισμό με δύο πυρηνικούς αντιπάλους. Ειδικά για την Κίνα, αναφέρει πως έχει δημιουργήσει τον μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο και έχει εξελιχθεί σε οικονομική δύναμη, επεκτείνοντας τη γεωπολιτική της επιρροή πολύ πέρα από τον Ινδο-Ειρηνικό.

Οι επικεφαλής της επιτροπής υποστηρίζουν πως αν και οι ΗΠΑ ηγούνται σε πολλές αναδυόμενες τεχνολογίες σχετικές με την άμυνα και την ασφάλεια, το αμερικανικό Πεντάγωνο δυσκολεύεται να εντοπίσει, να υιοθετήσει, να ενσωματώσει και να εφαρμόσει αυτές τις τεχνολογίες σε στρατιωτικές εφαρμογές.

«Πιστεύουμε ότι ο χρόνος τελειώνει» προειδοποιούν, στο φόντο του ανταγωνισμού με την Κίνα και τη Ρωσία, ο οποίος «δεν ωθεί μόνο σε επείγουσες γεωπολιτικές εκτιμήσεις, αλλά αναδεικνύει έντονα και την ανάγκη της βιομηχανικής βάσης των ΗΠΑ να παράγει και να εφαρμόζει καινοτόμες τεχνολογίες σε κλίμακα».

Η έκθεση υποστηρίζει πως οι διαδικασίες που εφαρμόζει το αμερικανικό Πεντάγωνο για την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών, σχεδιάστηκαν για μια εποχή κατά την οποία το υπουργείο Αμυνας ήταν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της παγκόσμιας έρευνας και ανάπτυξης.

Μέχρι το 2020, ωστόσο, το μερίδιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην έρευνα και ανάπτυξη στις ΗΠΑ είχε πέσει κάτω από το 20%, και παρ' όλα αυτά οι διαδικασίες του δεν έχουν προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.

Ταυτόχρονα, σημειώνεται πως η «βιομηχανική βάση του υπουργείου Αμυνας» έχει συρρικνωθεί κατά 40% την τελευταία δεκαετία. Πολλές νεοσύστατες, εμπορικές και διεθνείς επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση ή δεν επιθυμούν να εισέλθουν στο οικοσύστημα του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, δηλαδή την πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ.

«Το υπουργείο Αμυνας δυσκολεύεται να αξιοποιήσει αποτελεσματικά κρίσιμες αναδυόμενες τεχνολογίες (όπως η βιοτεχνολογία, η ΤΝ και η κβαντική τεχνολογία πληροφοριών) λόγω της έλλειψης κατανόησης των σύγχρονων εφαρμογών τους από εκείνους που δημιουργούν απαιτήσεις και συντάσσουν αιτήσεις για προτάσεις. Καθώς αυτές οι τεχνολογίες ωριμάζουν, το υπουργείο Αμυνας καλείται να διεξάγει ουσιαστικές συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο υιοθέτησης, αξιοποίησης και άμυνας έναντι αυτών των τεχνολογιών», αναφέρει η έκθεση.

Οι στρατιωτικοί «πλασιέ» της ΤΝ και η «ηθική χρήση»

Παρά την αδυναμία που εντοπίζει το Atlantic Council στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών από την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, οι «πλασιέ» των ομίλων της τεχνολογίας δουλεύουν εντατικά με την αμερικανική κυβέρνηση για αυτόν τον σκοπό.

Το παράδειγμα της «Microsoft» είναι ενδεικτικό για το πώς οι δυνατότητες που προσφέρει η ανάπτυξη της τεχνολογίας «πακετάρονται» για τις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουν διαρρεύσει, στις 17 Οκτώβρη 2023 οργανώθηκε μια παρουσίαση σε αεροπορική βάση του Λος Αντζελες, από εταιρείες όπως η «Microsoft», η «Palantir» και η «Scale AI». «Πελάτης» ήταν το Γραφείο Ψηφιακής και Τεχνητής Νοημοσύνης του Πενταγώνου.

Η παρουσίαση της «Microsoft» είχε τίτλο «Παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη με δεδομένα του υπουργείου Αμυνας» (Generative AI with DoD Data). Σε μια από τις διαφάνειες που παρουσίασε κάποιος ειδικός σε θέματα τεχνολογίας της «Microsoft», περιγράφονται λεπτομερώς πολυάριθμες περιπτώσεις χρήσης του Microsoft Azure OpenAI για τις ανάγκες του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ και άλλων κυβερνητικών αρχών.

Σημειώνουμε ότι η «Microsoft» έχει επενδύσει 13 δισ. δολάρια στην «OpenAI», την εταιρεία που έχει αναπτύξει το Chat-GPT για να αποκτήσει πρόσβαση στις δυνατότητές του. Την περίοδο μάλιστα που γινόταν η παρουσίαση, η «OpenAI» υποστήριζε πως τα προϊόντα της απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν για «στρατιωτικές και πολεμικές χρήσεις» στο πλαίσιο της ...«ηθικής χρήσης» της ΤΝ.

Οταν κλήθηκε όμως να σχολιάσει το ζήτημα, η «Microsoft» δήλωσε πως «εδώ και δεκαετίες συνεργαζόμαστε με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις Ενοπλες Δυνάμεις για την επίτευξη των στόχων τους στον ψηφιακό μετασχηματισμό», προσθέτοντας ότι «η τεχνητή νοημοσύνη δεν αποτελεί εξαίρεση».

Στη συνέχεια, μάλιστα, τον περασμένο Ιούνη, η «Microsoft» ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει το μοντέλο GPT-4 της «OpenAI» σε μη κατονομαζόμενες κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και το Bloomberg επιβεβαίωσε ότι το Κέντρο Αμυντικής Τεχνικής Πληροφόρησης του αμερικανικού στρατού θα πειραματιζόταν με τα προϊόντα της «OpenAI». Τέλος, η «OpenAI» προώθησε αργότερα το αμυντικό της έργο για τη στρατιωτική κυβερνοασφάλεια με την Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας...


Δ. Μ.


Πατριδογνωμόνιο
Εργολάβος λαών

Εργολάβο οικοδομών ξέρω. Εργολάβο δημοσίων έργων επίσης ξέρω. Ακόμα και στο έδαφος του καπιταλισμού, αυτά τα δύο έχουν και αποχρώσες οικονομικές και ενδεχομένως ταξικές διαφορές. Μετά την εργολαβία, ξέρω και την υπεργολαβία και τους υπεργολάβους, παιδιά κάπως κατώτερου οικοδομικού θεού, ύστερα στην αστική κλίμακα οπότε και στη λαϊκή πρώτοι έρχονται οι οικοδόμοι, οι χτιστάδες κι οι βαφιάδες και τα παραπαίδια.

Εργολάβους λαών όμως σύντροφοι δεν είχα ακούσει, μέχρι την ιλιγγιώδη ψήφο των Αμερικανών σ' έναν πρόεδρο που τους βλέπει, τους αντιμετωπίζει και τους χρησιμοποιεί τον λαό του και τους άλλους λαούς, πότε σαν τούβλα, πότε σαν μπάζα.

Ο εικοστός πρώτος αιώνας μας βρίσκει όλους κάτι σαν παραλυμένους να πω, αποβλακωμένους να πω, ακαθοδήγητους κι ακέφαλους να πω, να καθόμαστε ν' ακούμε πως όλη η Γη είναι ένα απέραντο εργοτάξιο! Και το διαφεντεύει ένας μόνο υπερεργολάβος, που για να μην αφήσω απέξω και τους λάτρεις κάθε νεο-μυστικιστικής παπάρας, λειτουργεί στο νοητικό τους επίπεδο σαν υπερ,αρχι-Τέκτονας. Πάρτε και λίγο αλατοπίπερο από λέσχες και στοές για να πάμε παρακάτω τον ιμπεριαλιστικό ανασκολοπισμό, κοινώς το παλούκωμα του κόσμου όλου. Βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη λατρεία για το αγαπημένο μου πορτοκαλί χρώμα, που εμένα δεν μου θυμίζει τσουλούφι, αλλά φυλακισμένους τώρα και πάντα «πορτοκαλί παράγοντα», που ξέκανε το χώμα στο Βιετνάμ, δηλητηρίασε τόσες πολλές μορφές ζωής κι ήρθε καπάκι στην Ασία από τον ουρανό, μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Θα περίμενε κανείς ένα παγκόσμιο ρεύμα αντιστασιακής διανόησης, έστω και με όρους αστικής δημοκρατίας, που να μην δέχεται καν να ακούει για τη βίαιη μετακίνηση, την Εξοδο που λένε και οι Εβραίοι το θρήσκευμα, δύο εκατομμυρίων Παλαιστίνιων από τη Λωρίδα της Γάζας προς όμορες χώρες πλην Ισραήλ. Πώς γίνεται δηλαδή να μη γράφουν, να μην ουρλιάζουν, να μην καταδικάζουν ένα γιγάντιο θηριώδες σχεδόν εξωγήινο φτυάρι, που κρατάει στα χέρια του ένας όποιος πρόεδρος κι αρχίζει να πετάει χιλιάδες των χιλιάδων ανθρώπους σ' έναν φρεσκοανοιγμένο τάφο, που σχεδόν φαίνεται από το διάστημα. Κι ύστερα αυτός ο υπερεργολάβος τραβά απ' τη μασχάλη του μερικές χιλιάδες επί χιλιάδων επίσης ομπρέλες θαλάσσης να τις καρφώσει πάνω στα μνήματα!

Οποιος δεν καταφέρνει να σκεφθεί έστω και μια φορά μέσα στη μέρα το χρονικό της προαναγγελθείσης «τελικής λύσης» του Παλαιστινιακού, μες στην ωμότητα της ιμπεριαλιστικής δημοκρατίας των ημερών θαρρώ πως ανοίγει τις πύλες και της δικής του κόλασης. Αυτό δεν χωράει, δεν πρέπει να χωράει ούτε στη θλιβερή κι ανταγωνιστική ανομοιογένεια του λεγόμενου αραβικού κόσμου, ούτε στο συρρικνωμένο στο μέγεθος μιας χούφτας, κατακτημένο με αγώνες των λαών, πουγκί πολιτικών και κοινωνικών αξιών της γηραιάς ηπείρου μας, μήτε καν στην καταδιωγμένη έστω απ' τα στοιχειά της φύσης μετακίνηση πληθυσμών και παραμυθιών στις ασιατικές στέπες και τις ερήμους όπου Γης.

Σ' αυτήν τη μεγάλη εικόνα μιας ατιμώρητης εκφοράς λόγου από έναν εργολάβο λαών, έρχεται να προστεθεί μια μικρή που δυστυχώς δεν μπορώ να διασταυρώσω όσο θα ήθελα. Σε μια πόλη είκοσι χιλιάδων κατοίκων, λίγα χιλιόμετρα από τη Χεβρώνα στη Δυτική Οχθη, μπαίνουν στο δημαρχείο πέντε έξι πάνοπλοι Ισραηλινοί χωροφυλάκοι, φωνάζουν ένα όνομα, δηλώνει ο υπάλληλος τα χέρια του, ορμάνε, του περνάνε χειροπέδες, του φοράνε κουκούλα και χάνεται. Οπως μαθεύτηκε μετά από μερικές μέρες που τον άφησαν ελεύθερο, το έγκλημά του ήταν ότι έδωσε στο νεογέννητο παιδί του το μικρό όνομα του αρχηγού της Χαμάς... Αφέθηκε ελεύθερος, αφού υπέγραψε δήλωση ότι ζητάει συγγνώμη από το κράτος και τον λαό του Ισραήλ που είπε τον γιο του Σινουάρ. Εξωφρενικά μικρό, αλλά τρομακτικά αποκαλυπτικό του τι σημαίνει να παρακολουθεί κανείς συνειδητά ή ασυνείδητα απαθής τι σημαίνει επιβολή ισχύος σ' έναν άνθρωπο, σ' έναν λαό, σε μια γη, όπου ο νους κι η λογική υποτίθεται ότι χωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα. Σε ποιο ...National Geographic που να με πάρει, ποιος επιστήμονας, ποιος εξερευνητής, θα μπορεί ποτέ, στο απώτατο έστω μέλλον, να μιλήσει για τα ερείπια λαών πάνω στα οποία χτίστηκαν ασφαλείς ριβιέρες, κυανές μεσογειακές ακτές κι άλλα τέτοια πολιτισμένα πράγματα. Δεν είναι απίθανο. Κάποια μέρα, σε κάποια ρουλέτα δίπλα από μια πόρνη - σκλάβα πολυτελείας, κάποιος θα δει να πετάγεται από την μπίλια, την τράπουλα ή τον κουλοχέρη το κομμένο χέρι ενός παιδιού, το λιωμένο κεφάλι ενός γέροντα, το φάντασμα μιας μάνας, ένας εφιάλτης που θα εμποδίζει τη ρουλέτα να γυρίζει αλλά όχι τη Γη.

Μια σκέψη για την Παλαιστίνη αρκεί για να μη γίνει εργολαβία και η μνήμη...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ