Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς, παρεμβαίνοντας στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την "ερμηνευτική" ανακοίνωση της Επιτροπής για τη δεύτερη τραπεζική οδηγία, τόνισε τα παρακάτω:

"Η επιτροπή παραβαίνοντας κατάφωρα τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, εγκαινιάζει την υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της και την παραβίαση της αρχής του διαχωρισμού των εξουσιών, σε βάρος των δικαιωμάτων των κρατών - μελών. Και αυτό γιατί το δικαίωμά της για έκδοση ερμηνευτικών ανακοινώσεων περιορίζεται στα εκτελεστικά ζητήματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της (όπως για τις κρατικές ενισχύσεις και την πολιτική ανταγωνισμού), ενώ το δικαίωμα ερμηνείας του πρωτογενούς και παράγωγου δικαίου ανήκει στο Δικαστήριο. Φοβούμαστε, αν συνδυάσουμε το γεγονός ότι παρόμοια διαδικασία ακολουθείται και για τον κλάδο των ασφαλίσεων, ότι γίνεται προσπάθεια ντε φάκτο περάσματος ορισμένων κατευθύνσεων και παραμερισμού των αντιδράσεων των κρατών - μελών. Τα ερωτήματα είναι ακόμα περισσότερα αν αναλογιστούμε ότι, όπως και η ίδια η Επιτροπή επισημαίνει, οι διαπιστώσεις της δε δεσμεύουν τα κράτη - μέλη και δεν προδικάζουν την ενδεχόμενη στάση του Δικαστηρίου".

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, αναφερόμενος στα επιχειρήματα για την ανάγκη προσαρμογής της νομοθεσίας στις εξελίξεις, τόνισε ότι "αναμφισβήτητα, η τεχνολογική πρόοδος και ειδικότερα οι προκλήσεις που θέτει η κοινωνία των πληροφοριών δημιουργούν την ανάγκη προσαρμογής της νομοθεσίας. Για παράδειγμα, η ανάπτυξη των εξ αποστάσεως υπηρεσιών με ηλεκτρονικά μέσα, καθιστούν αναγκαία την αποσαφήνιση εννοιών που επιδέχονται ελαστική ερμηνεία και την υιοθέτηση σαφών κριτηρίων για τον προσδιορισμό για παράδειγμα του "τόπου" παροχής της υπηρεσίας. Τα κριτήρια όμως αυτά δεν μπορεί να επιβάλλονται μονομερώς και αυθαίρετα, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας και να μην παραβιάζουν τις βασικές αρχές του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, δεδομένων των σημαντικότατων συνεπειών που έχουν για τον καθορισμό μεταξύ άλλων του εφαρμοστέου δικαίου, του φορολογικού καθεστώτος κλπ".

Σε σχέση με το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, ο Γ. Θεωνάς εξέφρασε την ανησυχία του "για τους προσανατολισμούς της Επιτροπής αλλά και και του Δικαστηρίου αναφορικά, μεταξύ άλλων, με τους κανόνες "δημόσιου συμφέροντος" και για την προωθούμενη κατάργηση της διαδικασίας γνωστοποίησης στην περίπτωση της παροχής υπηρεσιών".

Συγκεκριμένα "η δεύτερη τραπεζική οδηγία ορίζει ότι το πιστωτικό ίδρυμα που ασκεί δραστηριότητες στο έδαφος άλλου κράτους - μέλους στο πλαίσιο της αμοιβαίας αναγνώρισης, μέσω δηλαδή υποκαταστήματος ή υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις δημοσίου συμφέροντος διατάξεις που ισχύουν στο κράτος αυτό. Εκτοτε, τα αρμόδια θεσμικά όργανα της ΕΕ έχουν επιδοθεί σε μια συστηματική προσπάθεια δημιουργίας όλο και περισσότερων και πιο περίπλοκων κριτηρίων αξιολόγησης των κανόνων εσωτερικού δικαίου σε τομείς που δεν καλύπτονται από κοινοτική ρύθμιση. Η διαδικασία αυτή, που υπερβαίνει ακόμα και τις διατάξεις και τους σκοπούς των οδηγιών για την απελευθέρωση των τραπεζικών εργασιών οδηγεί στη σοβαρή συρρίκνωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους υποδοχής, περιορίζοντας τα ελεγκτικά δικαιώματά του και θέτοντας την ευρύτερη νομοθεσία του υπό την αίρεση της αποδοχής της από τους τραπεζίτες και τα όργανα της ΕΕ. Παραβιάζεται έτσι ακόμα και η περίφημη αρχή της ίσης μεταχείρισης και ουσιαστικά τίθενται οι ξένες τράπεζες σε ευνοϊκότερο καθεστώς καθώς απαλλάσσονται από την υποχρέωση συμμόρφωσης με σειρά νομικών κανόνων που ισχύουν για τις τράπεζες που διέπονται από το εσωτερικό δίκαιο. Πριμοδοτούνται κατά συνέπεια οι τράπεζες των κρατών - μελών που επιβάλλουν λιγότερους και χαλαρότερους διοικητικούς και νομοθετικούς όρους και διατυπώσεις. Σε συνθήκες ενοποιημένης οικονομίας η κατάσταση αυτή οδηγεί ντε φάκτο σε μείωση της προστασίας του καταναλωτή. Σε θεσμικό επίπεδο η διαδικασία αυτή μεταφράζεται σε παρέμβαση της ΕΕ σε τομείς που κατά βάση ρυθμίζονται από τα κράτη - μέλη, όπως το αστικό (και ιδιαίτερα το ενοχικό) και το δικονομικό δίκαιο, χωρίς προηγούμενη εναρμόνιση και επομένως χωρίς νομική βάση. Εμείς θεωρούμε ότι κάθε κράτος, θα πρέπει να μπορεί να κρίνει ποιους κανόνες θα πρέπει να επιβάλλει σε όλους όσοι ασκούν οικονομικές δραστηριότητες στο έδαφός του, ενώ παράλληλα θα πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίζει τη δυνατότητα αποτελεσματικού ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές εποπτείας σαν μέσο για την εξασφάλιση της υγιούς λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος και της προάσπισης του δημόσιου συμφέροντος".

Ο Γ. Θεωνάς υπογράμμισε τη διαφωνία του "με τις προτάσεις για ελαστική εφαρμογή της διαδικασίας γνωστοποίησης σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών σε άλλο κράτος - μέλος και πολύ περισσότερο με κάθε σκέψη για κατάργησή της. Θεωρούμε επίσης ότι η αναζήτηση πελατείας για την παροχή εξ αποστάσεως υπηρεσιών δεν μπορεί να αποσυνδέεται από την υποχρέωση γνωστοποίησης. Και αυτό γιατί οι εποπτικές αρχές πρέπει να είναι πληροφορημένες για να διευκολύνονται στα ελεγκτικά καθήκοντα και την αποστολή τους. Εξάλλου, οι παραπάνω δραστηριότητες αποτελούν συνήθως το προοίμιο μιας πιο συστηματικής διείσδυσης στην αγορά του εν λόγω κράτους. Η διαδικασία γνωστοποίησης θα πρέπει να τηρείται και στις περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών με αποϋλοποίηση των εργασιών χωρίς μετακινήσεις, όπως μέσω του Internet. Γιατί, παρόλο που ο φορέας παροχής της υπηρεσίας δε βρίσκεται στο κράτος του αγοραστή, ο τόπος της "χαρακτηριστικής παροχής" της υπηρεσίας είναι το κράτος αυτό και επομένως πρόκειται για καθαρή περίπτωση παροχής υπηρεσίας σε άλλο κράτος - μέλος. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία θα οδηγούσε σε ουσιαστική αποδυνάμωση της εν λόγω διαδικασίας λόγω της συνεχούς επέκτασης των εξ αποστάσεως υπηρεσιών".

"Για τους λόγους αυτούς", κατέληξε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, "λόγω δηλαδή του απαράδεκτου της διαδικασίας που προωθείται και των κατευθύνσεων που προωθούνται στην ερμηνεία της δεύτερης τραπεζικής οδηγίας, δεν μπορούμε να υπερψηφίσουμε την έκθεση".