Λίγες μόνον ώρες αφότου ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, επιδιδόταν σε μια ασύστολη δημαγωγία, ωραιοποιώντας την κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό και όχι μόνο, μετά την Κοπεγχάγη, δόθηκε στη δημοσιότητα δήλωση του Κοινοτικού επιτρόπου Verheugen, σύμφωνα με την οποία, αν στο δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί στις 30 Μάρτη στην Κύπρο απορριφθεί το «σχέδιο Ανάν» ως βάση επίλυσης του Κυπριακού, αυτό θα ισοδυναμεί με «όχι» στην απόφαση της Κοπεγχάγης για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ.

Η δήλωση αυτή έγινε μετά από σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του Συνασπισμού Αλ. Αλαβάνου, ο οποίος, σε ανακοίνωσή του, καταγγέλλει ότι η απάντηση του επιτρόπου βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με την ομιλία του πρωθυπουργού προχτές στη Βουλή, πλην, όμως, ξεχνά την ομιλία του προέδρου του κόμματός του Ν. Κωνσταντόπουλου, που ήταν στο ίδιο ακριβώς πνεύμα με αυτήν του πρωθυπουργού.

Συγκεκριμένα, στην απάντησή του, ο επίτροπος σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «στο σχέδιο ειρήνευσης του ΟΗΕ υπάρχει μια πορεία που καταλήγει στην πρόταση, στο τέλος της διαδικασίας να γίνει ένα δημοψήφισμα την ίδια μέρα και στην ελληνική και στην τουρκική κοινότητα της Κύπρου, στο οποίο δημοψήφισμα είναι ενοποιημένα τα δύο ερωτήματα: Το θέμα της έγκρισης του σχεδίου όσον αφορά στη διένεξη και το θέμα της έγκρισης για ένταξη στην ΕΕ. Συνεπώς, δεν μπορεί να προκύψει η κατάσταση, να εγκριθεί η ένταξη στην ΕΕ και να απορριφθεί η πολιτική λύση του Κυπριακού. Κατ' αρχάς, ισχύει ότι εάν με μία δημοκρατική διαδικασία ο λαός εκφραστεί κατά της ένταξης, τότε λυπούμαστε βαθύτατα, αλλά ως δημοκρατικό όργανο οφείλουμε να το σεβαστούμε».

Να σημειώσουμε, απλά, ότι λίγο νωρίτερα ο Ν. Κωνσταντόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, δήλωνε, ενόψει της 10ης Μάρτη, μέρα διεξαγωγής του δημοψηφίσματος: «Μέχρι τότε, πρέπει να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις, δεν πρέπει να χαλαρώσουν οι διαπραγματεύσεις. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πρέπει να δώσει την αίσθηση ότι μετά την ένταξη δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο».

Η συμβολή του Συνασπισμού στη δημιουργία κλίματος «εθνικής συναίνεσης» και γνωστή είναι και βεβαίως εκτιμάται δεόντως από όσους επιθυμούν να συσκοτίσουν την πραγματικότητα που διαμορφώνεται στο Κυπριακό. Εκείνο που δεν ήταν γνωστό, αλλά φρόντισε χτες να το γνωστοποιήσει ο Ν. Κωνσταντόπουλος, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε, ήταν η προσπάθεια εξαγωγής της συναίνεσης και στην Τουρκία.

Κάνοντας έναν απολογισμό της επίσκεψής του στη γειτονική χώρα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ καυχήθηκε πως αυτή «επαινέθηκε ως συμβολή στη διαμόρφωση κλίματος κατανόησης, προσέγγισης και συνεννόησης». Με τη σειρά του ανταπέδωσε τους επαίνους στην τουρκική κυβέρνηση για το ότι αυτή είναι αποφασισμένη να επιταχύνει αλλαγές για να μη χάσει την εκλογική και κοινωνική στήριξη που κέρδισε, για να μπορέσει να εκπληρώσει τα κριτήρια ένταξης στην ΕΕ, αλλά και για το ότι δηλώνει πως ενδιαφέρεται για τη λύση του Κυπριακού.

Δεν παρέλειψε φυσικά να «ευλογήσει τα γένια του», λέγοντας πως ο ΣΥΝ ήταν ο πρώτος από τα ελληνικά κόμματα που είχε υποστηρίξει τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας, μια και κατά τη γνώμη του αυτός θα επιφέρει εκδημοκρατισμό της εσωτερικής πολιτικής ζωής, αλλά και στην εξωτερική πολιτική για σχέσεις καλής γειτονίας και φιλίας.

Στο πλαίσιο αυτό επισήμανε τη σημασία του να μην ενισχυθούν οι δυνάμεις που θέλουν να ανακόψουν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας, συν τοις άλλοις και γιατί η τουρκική κοινωνία - και όχι η τουρκική άρχουσα τάξη - «προσδοκά να ωφεληθεί από τη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος επανέλαβε τους ευσεβείς του πόθους περί της δυνατότητας μετά την Κοπεγχάγη για καλύτερες ελληνοτουρκικές σχέσεις, για να εξελιχθεί ομαλά η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, για να λυθεί δίκαια, σωστά το Κυπριακό, αφού «Ελλάδα, Κύπρος και Τουρκία μέσα στην Ευρώπη μπορούν να διαμορφώσουν καλύτερες προοπτικές για τις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή».

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος εξέφρασε επιπροσθέτως την εκτίμησή του ότι η δυναμική της ένταξης «αλλάζει το χαρακτήρα του Κυπριακού», χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει το είδος της αλλαγής κι ενώ υπεραμύνθηκε του «σχεδίου Ανάν» την ίδια στιγμή θυμήθηκε και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, παρά το χάσμα που τα χωρίζει και στο πνεύμα και το γράμμα τους.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, αναζητώντας ίσως άλλοθι για τη στάση άκρατης συναίνεσης του Συνασπισμού και αφορμές για να καταγγείλει όσους έχουν αντίθετη άποψη, αναφέρθηκε στο «κλίμα συνεννόησης που υπάρχει ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις των Ελληνοκυπρίων», το οποίο «δεν πρέπει να τορπιλίζεται με την εξαγωγή πατριωτισμού στην Κύπρο από την Ελλάδα, ούτε με εύκολους αφορισμούς από την Ελλάδα, ότι η αποδοχή της ένταξης της Κύπρου σημαίνει αποδοχή της διχοτόμησης».

Προς το τέλος της συνέντευξής του βέβαια έγινε πιο σαφής, κατονομάζοντας τον αποδέκτη της έωλης κριτικής του, δηλαδή την ηγεσία του ΚΚΕ και το «Ριζοσπάστη», που όπως ισχυρίστηκε διαφωνώντας με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, «καταγγέλλουν όλες τις κυπριακές δυνάμεις, οι οποίες αποδέχτηκαν την ένταξη. Καταγγέλλουν τον Συνασπισμό. Καταγγέλλουν και το ΑΚΕΛ»... Για να αποφανθεί εν κατακλείδι πως «προσπαθούν να συγκαλύψουν την πολιτική τους αμηχανία» και «τότε δε φταίνε σε τίποτε τα μέλη του ΚΚΕ να υφίστανται αυτή την πολιτική δοκιμασία»!

***

Ο κ. Σημίτης δεν ήταν μόνον ότι έσπευσε να πανηγυρίσει από την Κοπεγχάγη για τη διεύρυνση της ΕΕ, λέγοντας ότι έτσι δίνεται το οριστικό πλήγμα στο ...«σιδηρούν παραπέτασμα»! Φρόντισε, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αυτήν την αντιδραστική φρασεολογία περί «σιδηρού παραπετάσματος», τη φρασεολογία του κράτους των δοσίλογων, τη φρασεολογία του μετεμφυλιακού μοναρχοφασιστικού κράτους των Μακρονησιών και της Ακροναυπλίας, να την επαναφέρει προχτές και στη Βουλή!

Για μια ακόμα φορά, τα πανηγύρια του κ. Σημίτη για τα «επιτεύγματα» της Κοπεγχάγης συνοδεύτηκαν - και αυτή τη φορά το έπραξε μέσα στη Βουλή - με ιαχές βγαλμένες από το λεξιλόγιο των Απριλιανών, περί «σιδηρού παραπετάσματος»...

***

Εκείνος, λοιπόν, που πρώτος στην ιστορία χρησιμοποίησε τον άθλιο όρο «σιδηρούν παραπέτασμα» ήταν ο Γκαίμπελς! Ο Γκαίμπελς ήταν αυτός, που στο τελευταίο του ραδιοφωνικό μήνυμα, στις 12/2/1945, από το ραδιοφωνικό σταθμό του Βερολίνου, εκτόξευσε για πρώτη φορά μέσα στον επιθανάτιο ρόγχο του ναζισμού τη φράση «σιδηρούν παραπέτασμα».

Εκτοτε η «ελεύθερη Δύση» την υιοθέτησε. Αυτός είναι, λοιπόν, ο τροφοδότης του λεξιλογίου του κ. Σημίτη. Ο Γκαίμπελς!