ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΚΕΛ

Αρχισαν οι εργασίες του Συνεδρίου

ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--

Αρχισαν χθες στη Λευκωσία οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου του Ανορθωτικού Κινήματος Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ) με την εισηγητική ομιλία του ΓΓ του ΑΚΕΛ, Αντρου Κυπριανού. Σε αυτή αναφέρθηκε στις παγκόσμιες εξελίξεις και τους κινδύνους για τους λαούς από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, όπως εκφράστηκε και με την πρόσφατη Σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα και στις επιπτώσεις για τους εργαζόμενους από την καπιταλιστική κρίση, ωστόσο κυρίαρχο ήταν το ζήτημα του Κυπριακού, το οποίο χαρακτήρισε «διεθνές πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παρουσίας εποίκων. Πρόβλημα ξένων επεμβάσεων και κατάφωρης παραβίασης της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας», προσθέτοντας ότι «διαχρονική θέση του ΑΚΕΛ και της ελληνοκυπριακής κοινότητας είναι η επίτευξη λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και θα ακυρώνει τα κατοχικά τετελεσμένα». Μία λύση που, όπως είπε, θα «διασφαλίζει την επανένωση του τόπου και του λαού μας και το δικαίωμα των προσφύγων για επιστροφή. Η επίτευξη λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα».

Στο συνέδριο συμμετέχει αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα και τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Επίσης, οι Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, και ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, εκπροσώπησαν το ΚΚΕ στη Διεθνή Συνάντηση που προηγήθηκε του συνεδρίου με θέμα: «Ο αγώνας της Αριστεράς και η πάλη των λαών για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια ενάντια στην ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων».

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Εκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ

ΛΕΥΚΩΣΙΑ - ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.--

Σε μία αυστηρή κριτική προς τους δύο ηγέτες προχωρά ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, στην Εκθεσή του σχετικά με το Κυπριακό, με έμμεσα χρονοδιαγράμματα. Ο επικεφαλής του ΟΗΕ εκφράζει την ανησυχία του για το πολιτικό περιβάλλον στο οποίο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις, αυτή την περίοδο, λόγω των κοινοβουλευτικών εκλογών το Μάη του 2012 αλλά και τις εκλογές στην Τουρκία τον Ιούνη, θέτοντας έμμεσο χρονοδιάγραμμα υποστηρίζοντας ότι «αν ουσιαστική συμφωνία για όλα τα κεφάλαια δεν μπορεί να ολοκληρωθεί προ του εκλογικού κύκλου, οι συνομιλίες μπορούν να μπουν σε εκκρεμότητα και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι διαπραγματεύσεις να πληγούν θανάσιμα».

Επίσης, σημειώνει ότι στη συνάντηση της Γενεύης τον ερχόμενο Γενάρη οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων θα πρέπει να είναι «πλήρως προετοιμασμένοι με ένα πρακτικό σχέδιο για το ξεπέρασμα των σημαντικών σημείων διαφωνίας που απομένουν. Τους ζητώ να αφιερώσουν σημαντικές προσπάθειες για την επίτευξη αυτού του στόχου». Οσον αφορά το περιουσιακό, ο Μπ. Μουν καταγράφει λεπτομερώς τις διαφορές των δύο πλευρών, μεταξύ των οποίων και τις διαφωνίες για τη διασύνδεσή του με άλλα κεφάλαια της διαπραγμάτευσης, όπως το εδαφικό, ενώ σημειώνει ότι για «τη Συνθήκη Εγγυήσεως, οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία επιμείνουν όπως ότι η Συνθήκη παραμένει, ενώ οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούν να τερματιστεί».

Ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου σε δηλώσεις του σημείωσε ότι «η κυβέρνηση πολύ προσεκτικά θα μελετήσει σε βάθος την Εκθεση, θα την αξιολογήσει και ανάλογα θα ενεργήσει», χαρακτηρίζοντας θετικό ότι στην έκθεση «διατυπώνεται η βάση λύσης του Κυπριακού», ως «λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται σε σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ».

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Καλά κρατούν οι αντιπαραθέσεις

Συνεδριάζει και πάλι σήμερα η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ σε μια ύστατη προσπάθεια να υπάρξει κοινή εισήγηση προς την ΚΠΕ που συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο με θέμα συζήτησης την εκλογική και μετεκλογική τακτική του κόμματος. Η προηγούμενη συνεδρίαση της ΠΓ την Τετάρτη κατέληξε σε αδιέξοδο καθώς κατέγραψε τις αντικρουόμενες απόψεις, απ' τη μια της πλειοψηφίας και απ' την άλλη του «αριστερού ρεύματος» και μεμονωμένων μελών της ΠΓ. Στο επίκεντρο της διαφωνίας η επιλογή για «άνοιγμα» στο λεγόμενο «σοσιαλιστικό χώρο» που οι μεν υπερασπίζονται και οι δε απορρίπτουν και επικρίνουν, καθώς και η ανασύσταση του ΣΥΡΙΖΑ που η πλειοψηφία δεν καλοβλέπει ως ενδεχόμενο και σε κάθε περίπτωση απορρίπτει την όποια συμμετοχή του Αλ. Αλαβάνου, όπως αιτείται το «αριστερό ρεύμα».

Απ' τη συνεδρίαση της ΠΓ την Τετάρτη ορίστηκε μια τριμελής επιτροπή που θα αναλάμβανε να διαμορφώσει ένα σχέδιο εισήγησης που να ικανοποιεί όλες τις πλευρές. Η ΠΓ αποφάσισε να «πετάξει το μπαλάκι» στις τοπικές οργανώσεις για τον καταλογισμό ευθυνών στα μέλη του ΣΥΝ που συμμετείχαν σε ψηφοδέλτια άλλων πολιτικών δυνάμεων.

Ας σημειώσουμε ότι οι δυνάμεις που στήριξαν τον Αλ. Αλαβάνο πραγματοποιούν αύριο συνέλευση προκειμένου να διαμορφώσουν τελικές εκτιμήσεις για την εκλογική αναμέτρηση ενώ εξετάζεται και η περίπτωση νέου πολιτικού μορφώματος.

Συμμαχίες που συμφέρουν το λαό

Με τον τίτλο «ΚΚΕ: Μια αυτόνομη πορεία με κέρδη αλλά και ζημιές» γράφει σε άρθρο του ο Φ. Οικονομίδης στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» μεταξύ άλλων: «Ενα τμήμα του λαού επιβράβευσε το ΚΚΕ για τον διμέτωπο αγώνα του εναντίον του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ίσως και την αυτόνομη πορεία του εδώ και αρκετά χρόνια. Ομως αυτή η αυτονομία υπήρξε δίκοπο μαχαίρι γιατί βαθμιαία, χωρίς συνεργασίες, εδώ και κάμποσο χρονικό διάστημα, άρχισαν να χάνονται από τον εκλογικό χάρτη οι "κόκκινοι δήμαρχοι" που κάποτε χαρακτήριζαν τη Β' Αθηνών, τη Β' Πειραιώς, τη Β' Θεσσαλονίκης και αρκετές επαρχιακές πόλεις (...) Σε όλη τη διαδρομή της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ, πολύ σπάνια η ηγεσία του κόμματος ακολούθησε μια τελείως αυτόνομη πορεία, χωρίς να αναζητήσει συνεργασίες και συμμαχίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις για την επίτευξη κάποιου συγκεκριμένου στόχου».

Ακολούθως ο αρθρογράφος παραθέτει περιπτώσεις όπου «το ΚΚΕ αναζήτησε συνεργασίες και συμμαχίες» (εκλογές του 1936 και μετά απ' αυτές, Κατοχή, δημοτικές εκλογές του 1954, το 1956 και τη συμμετοχή της ΕΔΑ στη Δημοκρατική Ενωση, δημοτικές εκλογές του 1964, μεταπολίτευση και εκλογές του 1982) και καταλήγει: «Βαθμιαία και κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες η ηγεσία του ΚΚΕ άρχισε να ακολουθεί μια αυτόνομη, μοναχική πορεία που φαίνεται να έχει και οφέλη, σε δύσκολες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, αλλά και ζημιές καθώς κινδυνεύει να εξαφανιστεί η "κόκκινη" αντιπροσώπευση σε επίπεδο δημάρχων ανά την Ελλάδα, αν και η αριθμητική αύξηση των ψήφων του θα πρέπει να του πρόσφερε περισσότερους δημοτικούς συμβούλους».

Είναι τουλάχιστον άστοχη η προσπάθεια να προβληθεί στο σήμερα η τακτική του ΚΚΕ, όπως και κάθε κόμματος, σε συνθήκες εντελώς διαφορετικές απ' τις σημερινές και να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης της σημερινής του τακτικής. Η αυθαιρεσία αυτή επιτρέπει στον αρθρογράφο να αναφωνήσει τελικά ότι σήμερα το ΚΚΕ επιλέγει «μοναχική πορεία». Και το λέμε αυτό γιατί για το ΚΚΕ είναι μονόδρομος η πορεία με το λαό και όχι με πολιτικές δυνάμεις που βάζουν φιλολαϊκό φερετζέ για να στηρίξουν το σύστημα υπονομεύοντας τη λαϊκή πάλη, σαν κάτι ευρωλάγνους αριστερούληδες που στηρίζουν αυτός και η εφημερίδα του. Ξέρει πολύ καλά πως η εξασφάλιση εκπροσώπησης κομμουνιστών στους αστικούς θεσμούς δεν είναι αυτοσκοπός για να τον κυνηγά έξω από αρχές και πολιτική, που θα εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα στις εκάστοτε συνθήκες. Και ο συγκεκριμένος κάνει λαθροχειρία μεταφέροντας το 1936, ακόμη και το 1982, στο 2010. Γνωρίζει επίσης ότι η τακτική κάθε κόμματος ανταποκρίνεται στις δοσμένες κάθε φορά συνθήκες, προσαρμόζεται σ' αυτές ώστε να υπηρετεί τη στρατηγική του. Και προφανώς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ίδιες ήταν αυτές 50 χρόνια πριν και σήμερα, ούτε καν στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης που αναφέρεται, όπου οι αλλαγές είναι ραγδαίες. Το ξέρει, αλλά ως δημοσιολόγος που υποστηρίξει την πολιτική του καπιταλισμού (δεν το λέει γιατί δεν τον συμφέρει, θα του χαλάσει το στήσιμο της επικίνδυνης για το λαό αντίληψής του περί συμμαχιών που θα έπρεπε να κάνει το ΚΚΕ, αυτές που θέλει το σύστημα να εφαρμόσουμε για να μην έχει αντίπαλο), κάνει παρελθοντολογία. Θα έπρεπε επίσης να γνωρίζει, μιας και καταπιάνεται με το ΚΚΕ, ότι αυτό ποτέ δεν υπέταξε την πολιτική, την τακτική και στρατηγική του στην κάλπη. Οι «αντιπροσωπεύσεις» δεν αποτέλεσαν ποτέ αυτοσκοπό για το ΚΚΕ. Διεκδίκησε και διεκδικεί τη λαϊκή ψήφο, μεγαλύτερη εκλογική δύναμη, περισσότερους εκλεγμένους κομμουνιστές παντού, ώστε να δοθεί ώθηση στην προσπάθεια για οργάνωση του λαού, για διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας που θα ανατρέψει την εφαρμοζόμενη πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων.

Η πορεία του ΚΚΕ είναι πορεία με το λαό, με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η συμμαχία που το ενδιαφέρει και για την οποία μοχθεί είναι η συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, όλων των ανθρώπων του μόχθου σε κατεύθυνση αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική. Κι όχι μια τυχάρπαστη συμμαχία χωρίς κανένα αντίκρισμα κάτω, μέσα στο λαό, για εκλογικά οφέλη και για τις εντυπώσεις. Θέλει τη συμμαχία να γεννηθεί απ' το λαό και να υπηρετεί το λαό. Στο πολιτικό επίπεδο σήμερα δεν υπάρχουν δυνάμεις που να αντιπαρατίθενται στα μονοπώλια και στην εξουσία τους. Αν υπάρξουν το ΚΚΕ δε θα έχει κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί και να συμμαχήσει μαζί τους προς όφελος του λαού και των συμφερόντων του. Δε φοβάται τις συνεργασίες. Αλλά δε βάζει «νερό στο κρασί του» και ούτε για την «έξωθεν καλή μαρτυρία» είναι διατεθειμένο να διαμορφώσει συμμαχίες που δε θα πατάνε πουθενά, που θα διαλυθούν στο πρώτο ταρακούνημα, σκορπώντας απογοήτευση και μοιρολατρία στο λαό.

B. N.