ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 26 Σεπτέμβρη 1996
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
"Αριστερά" της ολιγαρχίας

Από τη στιγμή που οι κάλπες έκλεισαν, πολλά ΜΜΕ και ηγετικά στελέχη αστικών κομμάτων άρχισαν τις προσθέσεις ποσοστών. Ετσι πληροφορηθήκαμε, ότι το συνολικό ποσοστό της κεντροαριστεράς πλησιάζει το 60%! (ΚΚΕ + ΠΑΣΟΚ + ΣΥΝ + ΔΗΚΚΙ)!!! Οτι το ποσοστό της Αριστεράς ξεπέρασε το 10%!!! Οτι, αν στο άθροισμα ΚΚΕ και ΣΥΝ προστεθεί και το ποσοστό του ΔΗΚΚΙ, η εκτός ΠΑΣΟΚ Αριστερά υπερβαίνει το 15%!! Τέτοια πράγματα πληροφορηθήκαμε... Ετσι απλά και ταχυδακτυλουργικά.

Είναι η στιγμή που πρέπει πιο έντονα να υπογραμμίσουμε οι κομμουνιστές, ορισμένα πάγια ζητήματα της πολιτικής του ΚΚΕ και της στάσης του απέναντι στην πολιτική στρατηγική της εγχώριας και ξένης ολιγαρχίας.

1. Αν το εκλογικό ποσοστό του Κόμματός μας είχε μειωθεί ή είχε μείνει στάσιμο, τότε στην πρώτη γραμμή της επίθεσης κατά του ΚΚΕ θα βρισκόταν η γνωστή θεωρία της "απομόνωσης" που ακολουθεί, όπως λένε και γράφουν. Θα μας έλεγαν (πάντα για το... καλό μας), ότι για το εκλογικό αποτέλεσμα φταίει η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ.

Τώρα που το Κόμμα μας συγκέντρωσε το θετικό ποσοστό του 5,61%, η επίθεση γίνεται με τρόπο... αγαπησιάρικο. Τώρα δεν τους παίρνει να μιλήσουν ευθέως περί απομόνωσης και μοναχικών δρόμων, αφού το ΚΚΕ είναι το τρίτο σε δύναμη κόμμα. Ετσι, η επίθεση γίνεται απλώνοντας χείρα "φιλίας". Χείρα "φιλίας" από τους Δραγασάκη, Δαμανάκη και άλλους του ΣΥΝ! Χείρα "φιλίας" από τα συγκροτήματα της άρχουσας τάξης ("Ελευθεροτυπία", ΕΘΝΟΣ κ. ά. ). Χείρα "φιλίας" από τους Λαλιώτηδες, Βενιζέλους και άλλα χαϊδεμένα παιδιά της ολιγαρχίας. Είναι τέτοιος ο καημός κι ο πόθος όλων αυτών να βάλουν τέλος στην κυριαρχία των μονοπωλίων, που δε γινόταν ν' αφήσουν έξω από την... "προοδευτική" στρατιά τους το ΚΚΕ... Ιδιαίτερα η ηγεσία του ΣΥΝ, που έχει αναγάγει σε επιστήμη την πολιτική κομπίνα και την υποκριτική στάση, ξεπερνώντας σε αυτά τα... χαρίσματα ακόμα και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Φυσικά, η ορθότητα της πολιτικής του ΚΚΕ δεν κρίνεται από το ύψος του εκλογικού ποσοστού. Η πολιτική του ΚΚΕ κρίνεται καθημερινά. Κρίθηκε καθημερινά και επιβεβαιώθηκε στη ζωή. Είναι σωστή. Θα ήταν και πάλι σωστή κι αν ακόμα το ΚΚΕ είχε συγκεντρώσει μικρότερο ποσοστό. Γιατί, το αν το ύψος του εκλογικού ποσοστού του ΚΚΕ θα είναι πιο πάνω ή πιο κάτω, καθορίζεται και από αντικειμενικούς παράγοντες, από τις κάθε φορά ειδικότερες συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται η εκλογική μάχη.

Στο στόχαστρο του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ, της ολιγαρχίας και άλλων παρατρεχάμενών της, βρίσκεται αυτή ακριβώς η συγκεκριμένη πολιτική. Ενάντια σ' αυτήν βάλλουν. Γι' αυτό και απλώνουν χέρια "αγάπης"! Για την ενότητα της Αριστεράς. Για την ενδυνάμωση του... προοδευτικού χώρου! Και τόσα ακόμα για...

2. Τι, πιο συγκεκριμένα, προσπαθούν να πετύχουν αθροίζοντας τα ποσοστά του ΚΚΕ και του ΣΥΝ και ζητώντας αποκατάσταση των σχέσεων ανάμεσα στο Κόμμα μας και στο δικό τους;

α) Να δημιουργήσουν σύγχυση στο λαό, ότι δε χωρίζουν και πολλά πράγματα τον ΣΥΝ από το ΚΚΕ. Οτι όλοι είμαστε, επιτέλους αριστεροί βρε αδελφέ! Για να μπορούν έτσι να ψαρεύουν σε θολά νερά.

β) Να τραβήξουν με το μέρος τους ταλαντευόμενους αριστερούς, οι οποίοι έχουν αυταπάτες για τον ΣΥΝ και καλοπροαίρετα τον θεωρούν κόμμα της Αριστεράς. Πιστεύουν ότι με λόγια "αγάπης" θα εμφανιστούν ενωτικοί στα μάτια των ακόμα ανυποψίαστων, ενώ το ΚΚΕ θα το παρουσιάσουν σαν αντίθετο με τη συσπείρωση του αριστερού κόσμου!

γ) Να καλλιεργήσουν αυταπάτες, ότι μια Αριστερά του 11% (όπως παρουσιάζουν αυθαίρετα τα ποσοστά ΚΚΕ και ΣΥΝ) θα μπορεί να παρέμβει καλύτερα στις πολιτικές εξελίξεις.

Βεβαίως, μια πραγματική Αριστερά του 11% θα είχε πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες παρέμβασης απ' ό,τι έχει μόνο του το ΚΚΕ σήμερα. Αλλά εδώ πρόκειται για απόπειρα συνένωσης τελείως ανόμοιων σχημάτων. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο ΣΥΝ δεν είναι Αριστερά.

3. Υπάρχει κάτι πολύ ουσιαστικό, που εμποδίζει το ΚΚΕ να έχει με τον ΣΥΝ τις σχέσεις που έχει με τα άλλα κόμματα, με τα οποία επίσης μας χωρίζει προγραμματική άβυσσος. Πρόκειται για το γεγονός ότι η ηγεσία του και πολλά στελέχη του προέρχονται, κατά κανόνα, από δύο διασπάσεις του ΚΚΕ. Και τις δύο φορές προσπάθησαν να αλλάξουν τον χαρακτήρα του και να το διαλύσουν. Αφού απέτυχαν, δημιούργησαν άλλο κόμμα, το οποίο συνέχισε και συνεχίζει την αντιΚΚΕ πάλη. Ταυτόχρονα: Εγιναν οι "αριστεροί" κράχτες της υποταγής των εργαζομένων στο μεγάλο κεφάλαιο και στην ΕΕ. Πέταξαν στη λάσπη τις αξίες της συλλογικότητας, της ανιδιοτέλειας, της αντίστασης. Εγιναν κήρυκες της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, του αντικομμουνισμού από τα "αριστερά". Εδωσαν και δίνουν άλλοθι στην άρχουσα τάξη, να ισχυρίζεται ότι οι "ανανεωμένοι κομμουνιστές" (τύπου Ανδρουλάκη κλπ.) κατανοούν ως μονόδρομο τις επιλογές της ολιγαρχίας. Ολοι, πλην Λακεδαιμονίων... Ενα σωρό από αυτούς έχουν γίνει μόνιμοι τρόφιμοι ΕΟΚικών προγραμμάτων. Στερούνται φερεγγυότητας και αξιοπιστίας. Το απέδειξαν όταν αξιοποίησαν τον τότε Συνασπισμό σαν Δούρειο Ιππο εκπόρθησης και διάλυσης του ΚΚΕ.

Γι' αυτό και συμπεριφέρονται σαν γενίτσαροι. Αυτό κανένας κομμουνιστής δεν το ξεχνάει. Δεν πρόκειται για διαφωνούντες, που σε κάποια στιγμή, βλέποντας διαφορετικά τα πράγματα σηκώθηκαν και έφυγαν από το ΚΚΕ, όπως είχαν κάθε δικαίωμα να κάνουν. Αλλά για εκείνους που δημιούργησαν ολόκληρο αντιΚΚΕ μηχανισμό μέσα στο ΚΚΕ. Για εκείνους που θεωρούσαν εμπόδιο (! ) της δημοκρατικής λειτουργίας του τότε Συνασπισμού την ύπαρξη διαφορετικών κομμάτων και θέλησαν να τον κάνουν ενιαίο κόμμα. Οπως και τον έκαναν μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ από αυτόν.

Η συγκεκριμένη στάση του ΚΚΕ απέναντι στον ΣΥΝ, θέλει να σηματοδοτήσει την ανάγκη υπεράσπισης των αξιών του εργατικού και λαϊκού κινήματος, την ανάγκη υπεράσπισης των ηθικών αρχών που δημιούργησε η πάλη των εργαζομένων ενάντια στην ολιγαρχία και για την κατάργηση τελικά της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Αυτή η στάση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνεχή πάλη του ΚΚΕ ενάντια στα αντιλαϊκά κεντροαριστερά σενάρια και σχήματα, καθώς και στα κεντροδεξιά. Και κάνουν σοβαρό λάθος, όσοι νομίζουν, όπως ο ΣΥΝ, ότι θα μπορέσουν να σύρουν το ΚΚΕ σε αυτά προκειμένου να εξαφανιστεί κάθε φωνή αντίστασης, κάθε δύναμη οργάνωσης της λαϊκής πάλης και της αντεπίθεσης των εργαζομένων.

Η θέση του κάθε αγωνιστή της Αριστεράς βρίσκεται δίπλα στους κομμουνιστές, έστω κι αν δε συμφωνεί με το σύνολο της πολιτικής του ΚΚΕ. Η "Αριστερά" της ολιγαρχίας δεν είναι Αριστερά.

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ

ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
Εκδρομή στο Βίτσι

Το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών, τιμώντας τα 50 χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πραγματοποιεί εκδρομή στο Βίτσι από 4 μέχρι 6 Οκτώβρη. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επισκέψεις σε Λιτόχωρο, Εδεσσα, Φλώρινα (2 διανυκτερεύσεις), Βίτσι, Πρέσπες, Μαλιμάδι, Καστοριά, Φαρδύ Κάμπο, Γρεβενά, Καλαμπάκα, Τρίκαλα.

Για πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων: 8810.046, 8810.074.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ