ΛΕΠΙΔΗΣ

«Η πρόταση αυτή - συνέχισε - μπορεί να ενισχύεται αποτελεσματικά από την καθημερινή ανάπτυξη του μαζικού, λαϊκού κινήματος, από την ενίσχυση του ταξικού κινήματος, με την πλατιά συμμετοχή των εργατών, άλλων εργαζομένων, λαϊκών στρωμάτων και κυρίως νέων εργαζομένων, οι οποίοι οδηγούνται στο περιθώριο από την αντιλαϊκή πολιτική που ασκεί σήμερα η ΝΔ, χτες το ΠΑΣΟΚ, πολιτική της ΕΕ, των μονοπωλίων». «Η δράση, η πάλη μας - επισήμανε - αναπτύσσεται σε όλα τα επίπεδα. Αναδεικνύουμε και παλεύουμε για να γίνει συνείδηση ότι υπάρχει η διέξοδος και η προοπτική. Αλλά και το περιεχόμενό της, η προοπτική της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας που είναι πρόταση εξουσίας των εργαζομένων. Είναι η αναγκαία πρόταση για ανατροπή και όχι συμβιβασμό, υποταγή, φτιασίδωμα του συστήματος».

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ, ανέφερε, παλεύουν και προσπαθούν να συμβάλλουν «στην ανάπτυξη της δράσης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, για να αποτραπούν οι αντεργατικές, αντιλαϊκές επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων». «Συμβάλλουμε για να διαμορφώνονται όροι, συνθήκες και προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που πλήττει βάναυσα ασφαλιστικά, εργασιακά, δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, την ίδια τη ζωή της εργατικής τάξης».

Το ΚΚΕ, συνέχισε, κάλεσε και καλεί το λαό να ξεσηκωθεί, να εναντιωθεί στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που είναι συνέχεια των βάρβαρων ιμπεριαλιστικών βομβαρδισμών που το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ επιχειρούσαν πριν λίγα χρόνια κατά της Γιουγκοσλαβίας, τότε που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε γη, θάλασσα και αέρα, για να προωθηθούν τα στρατεύματά τους και που η ΝΔ σήμερα συσφίγγει τις σχέσεις της με όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμετέχει δραστήρια στα επιχειρηματικά και άλλα παιχνίδια που γίνονται στην περιοχή των Βαλκανίων.

Ταυτόχρονα, τόνισε, «παρουσιάζουμε τις θέσεις μας και τη συνολική μας πρόταση για την πορεία διαμόρφωσης των προϋποθέσεων συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, για τη λαϊκή εξουσία. Για την εξουσία εκείνη, που θα οργανώνει την παραγωγική βάση της χώρας, την ίδια την παραγωγή, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας».

Ο ομιλητής κάλεσε τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση απέναντι στον οπορτουνισμό, του οποίου ο κύριος φορέας είναι ο ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι «στο μέτρο των δυνάμεών του συμβάλλει στον υποβιβασμό των στόχων του λαϊκού κινήματος, πρωταγωνιστεί στη συκοφάντηση του σοσιαλισμού και των κατακτήσεών του. Επιδιώκει και "ελπίζει" στην αποδυνάμωση του ΚΚΕ». Και αναφερόμενος σε όλα τα μέλη και τους φίλους τους Κόμματος υπογράμμισε ότι η θετική ανοδική πορεία του ΚΚΕ, η σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και ειδικά της νεολαίας «φέρνει στην επικαιρότητα πιο έντονα την ανάγκη των βαθύτερων αλλαγών μέχρι και στο επίπεδο της εξουσίας, στην οποία πρέπει να ανταποκριθούμε» αποφασιστικά.

Motion Team

Νωρίτερα, αναφέρθηκε αναλυτικά στις εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων, θυμίζοντας ότι από τη δεκαετία του '90, όταν μαζί, ΗΠΑ και ΕΕ, επέβαλαν τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και έβαλαν φωτιά στα Βαλκάνια, για να εγκαθιδρύσουν προτεκτοράτα στην περιοχή, ώστε να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, «οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχοντας την υποστήριξη του ΣΥΝ, υιοθέτησαν μια εξωτερική πολιτική που το ενδιαφέρον της για τις εξελίξεις στην περιοχή επικεντρωνόταν στο όνομα της ΠΓΔΜ».

«Το ΚΚΕ από τότε πρότεινε ως όρο αναγνώρισης την αφαίρεση των αλυτρωτικών τάσεων και σε περίπτωση που αναφέρεται η λέξη "Μακεδονία" αυτή να έχει γεωγραφικό και όχι εθνοτικό προσδιορισμό. Αυτή η στάση αρχών, μαζί με την επιμονή μας στη διασφάλιση και στο απαραβίαστο των συνόρων, κράτησε από τότε μέχρι σήμερα». Παράλληλα, θύμισε τις επιθέσεις που δέχτηκε το Κόμμα, επειδή δε συμμετείχε στα συλλαλητήρια των «σκοπιανομάχων».

«Εφτασε μάλιστα, ο Λ. Κύρκος - που εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης του Ενιαίου Συνασπισμού, και με τις ψήφους του ΚΚΕ - να δηλώσει: "Είμαστε όλοι εδώ, πλην Λακεδαιμονίων". Λακεδαιμόνιοι λοιπόν οι κομμουνιστές το 1992, γιατί είχαν διορατικότητα να εκτιμήσουν ότι η πολιτική της ονοματολογίας είναι αδιέξοδη και τα αντι-σκοπιανά συλλαλητήρια, εθνικιστικά και επικίνδυνα.

Σήμερα όλοι ζητάνε έναν επιθετικό γεωγραφικό προσδιορισμό για το όνομα και κανένα από τα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ δε θέλουν να θυμούνται τη στάση τους το 1992», σημείωσε ο Θ. Κωνσταντινίδης. Βέβαια, όπως πρόσθεσε, στην πολιτική είναι χρήσιμο, αν όχι απαραίτητο, το στοιχείο της αυτοκριτικής, χαρακτηρίζοντας πρόκληση να ακούς από το στόμα του νέου προέδρου του ΣΥΝ ότι «εμείς εδώ και 15 χρόνια έχουμε την ίδια θέση».

Οπως ξεκαθάρισε ο ομιλητής, οι θέσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται από τη ζωή, «επειδή το ΚΚΕ έχει πολιτική αρχών. Είναι σταθερά προσανατολισμένο στην αντίσταση στον ιμπεριαλισμό. Είναι σταθερά στο πλευρό των λαϊκών δυνάμεων. Είναι σταθερά προσανατολισμένο στην ταξική πάλη. Δε φλερτάρει κάθε φορά με την κυρίαρχη αντίληψη. Δεν υποτάσσεται στις λογικές του ρεαλισμού και του εφικτού. Δεν κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού με αποκλειστικό στόχο το πρόσκαιρο κομματικό ή εκλογικό συμφέρον».

«Από τη στιγμή που στην περιοχή τα προβλήματα - κατέληξε - επιχειρούν να λυθούν με αμερικανική και ΝΑΤΟική επιδιαιτησία, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα έχουμε λύση». Αυτό είναι μια θέση του Κομμουνιστικού Κινήματος, κρυστάλλινη, διαχρονική και επίκαιρη. Μάλιστα, παρουσίασε απόσπασμα συνέντευξης του Γκιόργκι Δημητρώφ στο «Ριζοσπάστη», τον Ιούλη του 1947, που θα μπορούσε να είναι σημερινό. Απαντώντας στο ερώτημα κάτω από ποιους όρους θα ήταν δυνατό να αποκατασταθεί το καθεστώς διαρκούς ειρήνης και σχέσεων καλής γειτονίας ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, ο Γκ. Δημητρώφ έθετε τρεις όρους: α) Να παγιωθεί στις χώρες αυτές αληθινή δημοκρατία «που να εκφράζει τη θέληση και τα συμφέροντα των λαών». β) «Να απομακρυνθεί οριστικά και για πάντα η επέμβαση των ιμπεριαλιστών, των διεθνών τραστ και των μονοπωλίων στις εσωτερικές υποθέσεις των βαλκανικών χωρών». γ) «Η θέληση των ίδιων των λαών να εργαστούν και να αγωνιστούν για να θριαμβεύσει αυτή η υπόθεση».