Η ΟΒΣΑ, ο Σύνδεσμος Εγκαταστατών Υδραυλικών Θερμικών και Κλιματιστικών Εργων, ο Σύνδεσμος Εργολάβων Ηλεκτρικών Εργων Αττικής και το Σωματείο Καταστηματαρχών Κουρέων - Κομμωτών «Ο ΕΡΜΗΣ», επισημαίνουν στην ανακοίνωση - πρόσκλησή τους προς τα σωματεία, τους αντιπροσώπους και τα μέλη τους: «Η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες της όχι μόνο δεν υπόσχεται λύση στα οξυμένα προβλήματά μας, αντίθετα τα επιδεινώνει με τραγικές συνέπειες για τη ζωή μας».

Αναφερόμενες στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι τέσσερις οργανώσεις τονίζουν: «Οι πλειοψηφίες των διοικήσεων της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ) για τις εξαγγελίες της κυβέρνησης είπαν ότι "κινούνται σε θετική κατεύθυνση". Δε βλέπουν ότι τη δουλιά μας την παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, τα πολυκαταστήματα και οι μεγαλοεισαγωγείς, εκμεταλλευόμενοι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις ελευθερίες κίνησης κεφαλαίου - υπηρεσιών - προϊόντων - εργαζομένων. Βάζουν πλάτη για την εμπορευματοποίηση της Ασφάλισης, της Υγείας και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Την ακρίβεια και τις ανέλεγκτες ανατιμήσεις, λένε ότι θα τις λύσει ο ανταγωνισμός και η ελεύθερη αγορά. Βέβαια είναι γνωστό ότι από μια τέτοια πολιτική, από το σύνολο των ΕΒΕ θα ωφεληθεί μόνο ένα μικρό ποσοστό μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, που προφανώς αυτών τα συμφέροντα εξυπηρετούν οι πλειοψηφίες της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος».

«Εμείς - προσθέτουν - πιστεύοντας στη δύναμη που δίνει η αγωνιστική ενότητα, παλεύοντας ενάντια στην πολιτική που ενισχύει το μεγάλο κεφάλαιο και σε συνεργασία με τους εργαζόμενους, είμαστε βέβαιοι ότι θα την ανατρέψουμε». Παράλληλα θέτουν και μια πρώτη λίστα διεκδικήσεων.

• Να σταματήσουν τα αφορολόγητα χαράτσια. Φορολογική μεταρρύθμιση που θα πληρώνει ο καθένας με βάση τη φοροδοτική του ικανότητα. Λογιστικό προσδιορισμό στο εισόδημα.
• Λύσεις στο πρόβλημα της επαγγελματικής στέγης - χωροθέτησης.
• Προστασία της βιοτεχνικής παραγωγής.
• Δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών.
• Να σταματήσει η ασυδοσία των πολυκαταστημάτων και η παραγωγική απαξίωση των μικρών επιχειρήσεων.
• Οχι στη μονοπώληση της οικοδομής από τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες (ΜΗΚΙΕ) κλπ.
• Αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων του τόπου.
• Κλαδικές πολιτικές.
• Μέτρα κατά της ακρίβειας και των ανεξέλεγκτων ανατιμήσεων.
• 48 ώρες λειτουργίας των καταστημάτων - ενιαίο ωράριο υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα, με τρία απογεύματα κλειστά (Δευτέρα - Τετάρτη και Σάββατο - προστασία της Κυριακάτικης αργίας.
• Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες.
• Αναγνώριση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, με σύνταξη στα 55 για τους άνδρες και στα 50 για τις γυναίκες.
• Αύξηση της κρατικής επιχορήγησης.
• Δωρεάν αναβαθμισμένη υγεία - πρόνοια για όλο το λαό.
• Απαιτούμε να απομακρυνθούν οι ηλεκτρονικοί χαφιέδες (κάμερες) κλπ.
• Οχι στον περιορισμό των δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων.

Το ΠΑΣΟΚ αντιδρά στην αναθεώρηση, διά μέσου της απογραφής των συγκεκριμένων μεγεθών, εμμένοντας στη λογική του συνθήματος περί «ισχυρής Ελλάδας». Μιας «ισχυρής Ελλάδας», η οποία στην πράξη αναδείχτηκε ότι ήταν ισχυρή για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας με ταυτόχρονη χειραγώγηση της θέσης των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποιώντας αυτά τα νέα μεγέθη, τη διεύρυνση δηλαδή των ελλειμμάτων και του χρέους, αναδεικνύει τη λογική της «καμένης γης», της άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης, για να προβάλλει την αναγκαιότητα της «ήπιας προσαρμογής». Να δικαιολογήσει δηλαδή τη λήψη αυτών των οικονομικών μέτρων, με βάση και τις υποδείξεις ΕΕ και ΔΝΤ, αξιοποιώντας βεβαίως την οικονομική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Μέτρα για τη στήριξη των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, για να δημιουργήσει μια νέα «άνοιξη επιχειρηματικότητας», μέσα από την απελευθέρωση των αγορών. Τα νέα κίνητρα και προνόμια για τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου που θα περιέχονται στο νέο αναπτυξιακό νόμο και τις νέες φοροαπαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο από τη νέα φορολογική μεταρρύθμιση.

• Συμπίεση του εργατικού εισοδήματος, με αυξήσεις στα όρια του επίσημου πληθωρισμού (3,5%), οι οποίες δεν καλύπτουν ούτε το νέο κύμα ανατιμήσεων ούτε την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ (7,5%). Δηλαδή η όποια αύξηση του κοινωνικού πλούτου και της παραγωγικότητας της εργασίας θα μεταφραστεί σε στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
• Φορολογικές επιβαρύνσεις, ιδιαίτερα μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων, για να αντισταθμιστούν οι απώλειες των δημόσιων εσόδων από τις φοροαπαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο.
• Ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
• Περιορισμό των δημόσιων δαπανών, μέσα από τη μείωση των δαπανών για τις κοινωνικές ανάγκες της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας κ.ά. και με συνέπεια την παραπέρα εμπορευματοποίησή τους, αλλά και από τη συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών (ελεγκτικές υπηρεσίες) και την παράδοσή τους στους ιδιώτες.

Σύμφωνο Σταθερότητας με το οποίο επιδιώκεται η διασφάλιση της κοινής νομισματικής πολιτικής και η θωράκιση του ευρώ, σαν μέσου συγκόλλησης ανισόμετρων οικονομιών των χωρών - μελών, για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού εδάφους, το οποίο θα εξασφαλίζει την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων για επενδύσεις, εξαγορές και συγχωνεύσεις, για την εκμετάλλευση νέων αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και εργατικής δύναμης.

Η όποια συζήτηση για την ανάγκη αναμόρφωσης του Συμφώνου Σταθερότητας δεν ανατρέπει την ουσία του, αλλά αντανακλά τις δυσκολίες που προκύπτουν ανάλογα με τη φάση του οικονομικού κύκλου, για τη συγκράτηση από τη μια μεριά των ελλειμμάτων και των χρεών με την ταυτόχρονη, από την άλλη μεριά, στήριξη των επενδύσεων για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου, χωρίς να θίξουν, αλλά και ενισχύοντας την κερδοφορία του.