«Σκέφτεστε πατριωτικά και κοιτάξατε την πατρίδα σας. Εμάς, όμως, κακώς μας εμπλέξατε και αυτό ήταν μεγάλο λάθος» - Σ. Κοσμίδης

- «Κύριε Κοσμίδη, την περίοδο της κρίσης ήσασταν γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης και η κ. Ροζερίν σας ρωτάει, αν τους αντιμετωπίζετε ως τρομοκράτες ή όχι» - Συνήγορος υπεράσπισης

- «Στις ενέργειές τους υπήρχαν πατριωτικά κίνητρα, αλλά η χώρα μας βλάφτηκε από αυτή την υπόθεση» - Σ. Κοσμίδης.

Παρόλο που ρωτήθηκε δύο φορές ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Σ. Κοσμίδης, συντονιστής του άτυπου κυβερνητικού κλιμακίου (αποτελούμενο από τους Θ. Πάγκαλο, Α. Παπαδόπουλο και Φ. Πετσάλινικο), που κλήθηκε να χειριστεί την κρίση εκείνη την περίοδο και δεξί χέρι του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, αρνήθηκε να δώσει μια σαφή απάντηση ότι οι Κούρδοι αγωνιστές του PKK δεν είναι τρομοκράτες.

Αν μέχρι τώρα κάποιος μπορεί να είχε ενδοιασμούς για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και να απέδιδε τη σύλληψη και παράδοση του ηγέτη των Κούρδων στις τουρκικές αρχές σε λάθος χειρισμούς, απειρία και ερασιτεχνισμό της κυβέρνησης Σημίτη, η χτεσινή κατάθεση του Σ. Κοσμίδη, ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, εκθέτει βάναυσα την κυβέρνηση και δεν αφήνει πολλές αμφιβολίες για τις προθέσεις όλων εκείνων που χειρίστηκαν την υπόθεση Οτσαλάν.

Τη στιγμή που ο Σ. Κοσμίδης, το «δεξί χέρι» του πρωθυπουργού, αρνείται να δηλώσει ότι οι Κούρδοι δεν είναι τρομοκράτες, δείχνει τη σύμπλευση της κυβέρνησης με τους υπερατλαντικούς συμμάχους, που βάφτισαν τους Κούρδους και τον ηγέτη τους Α. Οτσαλάν τρομοκράτες και μας κάνει να αμφισβητούμε τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι δε θέλανε να παραδώσουν τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Η επίμονη και ένοχη σιωπή του Σ. Κοσμίδη δείχνει επίσης ότι ο πρωθυπουργός τις ημέρες της κρίσης προσβλήθηκε μάλλον από «διπλωματική ίωση» και γι' αυτό ανέθεσε την «υπόθεση Οτσαλάν» στον γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου.

Μάλιστα, ο Σ. Κοσμίδης έδειξε να ενοχλείται από τις ερωτήσεις του Θ. Θεοδωρόπουλου, συνηγόρου του Α. Οτσαλάν, σχετικά με την αποκάλυψη του Τούρκου πρεσβευτή στη Ρώμη εκείνη την περίοδο, Ινάλ Μπατού, ο οποίος δήλωσε ότι υπήρχε αμερικανικό σχέδιο, ώστε ο Οτσαλάν «να καταλήξει σε τριτοκοσμική χώρα, όπου θα μπορούσε εύκολα να παραδοθεί στους Τούρκους». Ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου αρκέστηκε να πει: «Μου ζητείτε να σχολιάσω το δημοσίευμα; Η απάντησή μου είναι ότι ο Οτσαλάν δεν έπρεπε να φύγει από τη χώρα του και να μείνει να αγωνιστεί μαζί με το λαό του».

Σε άλλη ερώτηση του Θ. Θεοδωρόπουλου, αν ο Οτσαλάν μετά την άρνηση των Ρώσων να δεχτούν τον Κούρδο είχε άλλη επιλογή, διεμείφθη ο εξής διάλογος:

- Σ. Κοσμίδης: Γιατί να έρθει στην Ελλάδα;

- Θ. Θεοδωρόπουλος: Πού να πάει;

- Σ. Κοσμίδης: Δεν ξέρω. Ερχόμενος στην Ελλάδα θα δημιουργούσε προβλήματα και το ήξερε ότι δεν έπρεπε να 'ρθει.

- Θ. Θεοδωρόπουλος: Ο Χ. Σταυρακάκης πριν λίγο κατέθεσε ότι του είπε ο Οτσαλάν, πως, όταν συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του ελληνικού Κοινοβουλίου στην κοιλάδα Μπεκάα, οι Ελληνες βουλευτές τού ανέφεραν ότι αν θα ερχόταν στην Ελλάδα, ενάμισι εκατομμύριο Ελληνες θα τον υποδέχονταν στην πλατεία Συντάγματος.

Ο Σ. Κοσμίδης, στη χτεσινή του κατάθεση, ανέφερε ότι η είσοδος Οτσαλάν είχε δυσμενή αποτελέσματα για τη χώρα. Για τον αρχιπλοίαρχο εν αποστρατεία Α. Ναξάκη, είπε ότι αναζήτησε ανθρώπινη λύση στο πρόβλημα του Κούρδου ηγέτη, ενώ χαρακτήρισε την ενέργειά του επιπόλαιη, «για να μη διακινδυνεύσει, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, να πει ότι ήταν ανόητη».

Μάλιστα, επέδωσε και εύφημη μνεία στην κυβέρνηση, λέγοντας χαρακτηριστικά, «μπράβο σε όλους μας γιατί έμεινε η υπόθεση μυστική μέχρι που έφτασε ο Οτσαλάν στην Κένια».

Για τον Οτσαλάν ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου είπε ότι ήταν συνεργάσιμος με τις ελληνικές αρχές και όσοι συζητούσαν μαζί του τον ενημέρωναν για όλες τις κινήσεις που θα γίνονταν και πως αυτός συμφωνούσε. Να σημειωθεί ότι στο θέμα αυτό παρόμοιους ισχυρισμούς προέβαλε στην κατάθεσή του λίγο νωρίτερα και ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ Χ. Σταυρακάκης.

Ωστόσο, τους ισχυρισμούς αυτούς αντέκρουσε η Καγιά Αϊφερ (Ροζερίν), κυρίως, όταν κατέθεσε ο Χ. Σταυρακάκης πως η Κένια ήταν ενδιάμεσος σταθμός και ότι η ελληνική κυβέρνηση στόχευε να στείλει τον Απο στη Νότια Αφρική, όπου θα προσπαθούσε να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο.

Η Ροζερίν διέψευσε τους ισχυρισμούς του Χ. Σταυρακάκη για προορισμό του Οτσαλάν στη Νότια Αφρική, αλλά ακόμη και για την Κένια. «Υποσχεθήκατε ότι θα πηγαίνατε τον κ. Οτσαλάν σε ευρωπαϊκή χώρα, είπε η Ροζερίν. Αυτή η χώρα ήταν η Κένια;».

Ο Χ. Σταυρακάκης, ουσιαστικά, δεν απάντησε στην ερώτησή της και αρκέστηκε να πει ότι έγιναν βολιδοσκοπήσεις για χώρα της Ευρώπης, αλλά τελικά δεν καρποφόρησαν.

Ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ δεν απάντησε ούτε και στην ερώτηση για το ρόλο του Κύπριου επιχειρηματία κ. Αριστείδου, ο οποίος, αν και είχε αναμειχθεί έντονα με την υπόθεση Οτσαλάν, ωστόσο δεν κλήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας στο δικαστήριο. Για το ρόλο του Κύπριου επιχειρηματία, ρωτήθηκε και ο Σ. Κοσμίδης από τον συνήγορο του Οτσαλάν Θ. Θεοδωρόπουλο, αλλά ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου δεν απάντησε.

Πάντως, ο Χ. Σταυρακάκης αποκάλυψε στο δικαστήριο ότι κατά την πρώτη επίσκεψη του Οτσαλάν τον Οκτώβρη του 1998, ο ίδιος τότε ως αρχηγός της ΕΥΠ ναύλωσε αεροπλάνο και τον έστειλε στη Ρωσία. «Εγώ προσωπικά νοίκιασα το αεροπλάνο», είπε ο Χ. Σταυρακάκης, γεγονός που δείχνει ότι η Ελλάδα στην πορεία υπαναχώρησε.

Παράλληλα, ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ απέδωσε τις ευθύνες για την είσοδο του Οτσαλάν από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στην ΕΛ.ΑΣ., λέγοντας ότι η υπηρεσία του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού είχε μόνον οκτώ άνδρες που ήταν υπεύθυνοι για τη συγκέντρωση πληροφοριών και όχι για τη φύλαξη του αεροδρομίου.

Στο ερώτημα ποιος αποφάσισε τη μεταφορά του Οτσαλάν στην Κένια, ο Χ. Σταυρακάκης είπε ότι ήταν απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών, αν και ο Θ. Πάγκαλος στην κατάθεσή του είχε αρνηθεί κάτι τέτοιο.

Τέλος, ενδιαφέρον είχε και ένας διάλογος που διεμείφθη στο δικαστήριο μεταξύ του Χ. Σταυρακάκη και του Α. Λυκουρέζου, συνηγόρου του Α. Ναξάκη, όπου αποδεικνύεται ότι υπήρξε κάποια «γέφυρα» μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκείνες τις κρίσιμες ημέρες. Μεταξύ των άλλων, ο Χ. Σταυρακάκης είπε στον Α. Λυκουρέζο ότι δεν έχει καμιά αντίρρηση να τα πει όλα, αλλά ο τελευταίος απάντησε ότι δυστυχώς δεν μπορεί να μετατραπεί σε μάρτυρα.