Ο «Ρ» βρέθηκε χτες στο σημείο, όπου την περασμένη Δευτέρα δυο εργάτες έγιναν παρανάλωμα στο χυτήριο που δούλευαν. Προχτές, ένας από αυτούς ξεψύχησε
Την περασμένη Δευτέρα, 1η Οκτώβρη, το μεσημέρι, από τηλεφωνήματα αγνώστων, μαθεύτηκε ότι σε μία από αυτές τις επιχειρήσεις, και συγκεκριμένα στο χυτήριο του Μαλεβίτη, δύο εργαζόμενοι «λαμπάδιασαν». Η εκρηκτική ύλη - είδος νιτρογλυκερίνης - που χρησιμοποιεί η επιχείρηση θέλει ειδική άδεια και οι εργαζόμενοι ειδικά μέτρα ασφάλειας. Δεν υπήρχε τίποτα από αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν να προκληθεί έκρηξη. Οι δύο εργαζόμενοι μετανάστες από το Πακιστάν, ο 26χρονος Μουχαμά Σαρίφ και ο 33χρονος Μαμπίμπ Καν, μεταφέρθηκαν με καθολικά εγκαύματα, αρχικά στο Κρατικό Νοσοκομείο και στη συνέχεια στο Θριάσιο, όπου προχτές το απόγευμα ο 26χρονος ξεψύχησε.
Ο εργοδότης, σε συμπαιγνία με τις αστυνομικές αρχές, προσπάθησε να κουκουλώσει το «έγκλημα». Μετά από πιέσεις από το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά και του «Ρ», αργά το βράδυ της 1ης Οκτώβρη, το εργατικό ατύχημα επιβεβαιώθηκε από το αστυνομικό τμήμα Ρέντη και υποτίθεται ότι ξεκίνησε η διωκτική διαδικασία. Χτες 4 Οκτώβρη, δηλαδή τρεις μέρες μετά το παρανάλωμα των δύο εργατών και αφού το προηγούμενο βράδυ ο ένας είχε «τελειώσει» μέσα στο νοσοκομείο, η παράγκα του Μαλεβίτη - που έχει χαρακτηριστεί επιχείρηση - δούλευε κανονικά! Και όχι μόνον αυτό. Το τμήμα - δηλαδή η παραδίπλα παράγκα - όπου έγινε το φονικό, ήταν καθαρισμένο. Που σημαίνει ότι οποιαδήποτε στοιχεία που αφορούσαν στον τρόπο που έγινε το κακό, εξαφανίστηκαν.
Τα «κολαστήρια» αυτά δουλεύουν ασύδοτα, θυσιάζοντας ανθρώπινες ζωές. Οι αρμόδιες αρχές, έχοντας ως κατεύθυνση τη φιλοεργοδοτική πολιτική, διαχρονικά, των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και το θεσμικό πλαίσιο που αποτελεί σιδερένιο πλέγμα για την προστασία των εργοδοτών, είναι ανίκανες να επιτελέσουν στοιχειωδώς το έργο τους. Από ΚΕΠΕΚ (Κέντρο Πρόληψης Εργατικού Κινδύνου) και ΙΚΑ, μέχρι Επιθεωρήσεις Εργασίας, για να διενεργηθεί ένας υποτυπώδης έλεγχος και να δοθεί έστω κάποια εντολή για παύση εργασιών, πρέπει να γίνει ολόκληρη κινητοποίηση από τα σωματεία και κυρίως το ταξικό Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι μεταλλουργικές και χυτηρίων.
Οσο για την τιμωρία των παραβατών, το μεγαλύτερο πρόστιμο είναι ...2.000 ευρώ, το οποίο συνήθως δε δίνεται ποτέ. Οσο για τη Νομαρχία και το υπουργείο Ανάπτυξης, όπως αποδείχτηκε από τη στάση της πρώτης στην υπόθεση Μαλεβίτη, στην πραγματικότητα παρέχουν πλήρη προστασία στους εργοδότες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το Συνδικάτο Μετάλλου μόνο από τον Ιούνη του 2007 μέχρι και τη μέρα που έγινε το εργατικό ατύχημα, έχει στείλει προς το ΚΕΠΕΚ, το ΙΚΑ, τις Επιθεωρήσεις Εργασίας 15 έγγραφα, που περιέχουν συνολικά 27 επιχειρήσεις της περιοχής του Ρέντη, στις οποίες οι συνδικαλιστές είχαν διενεργήσει ελέγχους για να διαπιστώσουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Από αυτές, τελικά, μόλις σε ...δύο δόθηκε απλώς μία παύση εργασιών από το ΚΕΠΕΚ. Οσο για την τύχη των προστίμων, όπως αναφέρει ο αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Βασίλης Ριφουνάς, «οι επιχειρήσεις "ΚΑΡΜΠΟΝ ΛΟΡΑΙΝ" και "Μανιατόπουλος" από το 2005 έχουν κληθεί να πληρώσουν 2.000 ευρώ και ακόμα, εξακριβωμένα, δεν έχουν καταβάλει ούτε λεπτό»!
Ξεκινάει σήμερα η δίκη όσων αυτεπάγγελτα παραπέμφθηκαν σαν υπεύθυνοι για το θάνατο δύο εργατών το Μάη του 2006
Περίπου 1,5 χρόνος πέρασε για να φτάσει τελικά σήμερα η υπόθεση στα δικαστήρια, μετά τις αυτεπάγγελτες διώξεις για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και απλή σωματική βλάβη από αμέλεια και από υπόχρεο κατά συρροή. Κατηγορούμενοι είναι ο διευθυντής και ο τεχνικός Ασφαλείας του εργοστασίου, καθώς και τρεις διαχειριστές και ο εργοδηγός της εργολαβικής ΜΕΣΚΑ στο χώρο του «ατυχήματος».
Το επιτόπιο ρεπορτάζ του «Ρ» τη μέρα του «ατυχήματος» ήταν αποκαλυπτικό. Οι εργαζόμενοι στη μετασκευή ξήλωναν το πάνω μέρος του γερανού, ώστε να αντικατασταθεί με μεγαλύτερο. Οταν έκοψαν τα συρματόσχοινα που κρατούσαν τα αντίβαρα χάθηκε η ισορροπία του γερανού. Η «μπούμα» - το κινητό μέρος του γερανού που κάνει τις φορτώσεις των πλοίων - κατέρρευσε μέσα σε δευτερόλεπτα μαζί με τους εργαζόμενους.
Η βιασύνη να κοπούν τα συρματόσχοινα και να αφεθούν αστήριχτα τα αντίβαρα, όπως κατήγγειλαν τότε εργαζόμενοι, αλλά και ο μη έλεγχος των εργασιών από τους υπεύθυνους της εταιρείας, είχε έναν και μόνο σκοπό: να μην υπάρχει καθυστέρηση. Κι αυτό επειδή η μετασκευή του γερανού θα τον έβγαζε από την παραγωγή (το φόρτωμα δηλαδή των πλοίων) για αρκετά μεγάλο διάστημα και κάθε λεπτό ήταν πολύτιμο για την εργοδοσία της «ΤΙΤΑΝ». Αυτήν την κερδοσκοπική δίψα πλήρωσαν με τη ζωή τους οι δύο εργάτες...